Δεν τους βγαίνουν τα νούμερα

Πηγή: Πριν, 13 Ιουνίου 2010

του Λ. Βατικιώτη

Σταθερή απόκλιση από τους στόχους

Να τους έπεισε είναι αδύνατο, τουλάχιστον όμως εκεί δεν αποδοκιμάστηκε όπως συμβαίνει σχεδόν σε κάθε δημόσια εμφάνιση του πρωθυπουργού στην Ελλάδα, από το Ηρώδειο μέχρι τελευταία την Αρκαδία. Ο λόγος γίνεται για το διεθνές συνέδριο των τραπεζών στην Βιέννη, όπου παρέστη για να διαβεβαιώσει πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει. Όσα ανέφερε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του είναι πέρα για πέρα αναληθή και προπαγανδιστικά (όπως οι άπειρες διαβεβαιώσεις που έδινε από την προεκλογική ακόμη περίοδο) και στόχο είχαν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις από την εν εξελίξει καταβαράθρωση της χώρας.

Οι φήμες και η πραγματικότητα των αριθμών

Πηγή: Το Ποντίκι, 14-6

Από σήμερα η αποστολή της τρόικας ξεσκονίζει πάλι τα μπακαλοτέφτερα της ελληνικής οικονομίας, με στόχο να εξεταστεί το αν θα πάρουμε την επόμενη δόση του δανεισμού. Μπορεί ο Παπακωνσταντίνου να εμφανίζεται σίγουρος ότι αυτή η «περιπόθητη» δόση θα εκταμιευθεί, αλλά ο ίδιος διευκρινίζει πως η διαδικασία δανειοδότησής μας από τον «μηχανισμό» της επιτήρησης τελεί υπό την αίρεση της πλήρους εφαρμογής του άκρως δεσμευτικού Μνημονίου.

Ε, λοιπόν, αυτό ακριβώς έρχονται να ελέγξουν οι σερίφηδες της τρόικας, οι οποίοι εμφανίζονται εξαιρετικά «ανήσυχοι» για το αν καταφέρνουμε να επιτύχουμε τους στόχους που μας έβαλαν. Η τελική βαθμολογία στον τριμηνιαίο έλεγχο είναι αυτή που θα κρίνει την περαιτέρω εκταμίευση των δανεικών και όχι οι διαβεβαιώσεις του υπουργού Οικονομικών και τα δημόσια λόγια υποχρεωτικής ευγένειας που εκστομίζονται στις διεθνείς συναντήσεις.

Μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στη λιτότητα και στην Ιταλία

07:29 - Δευ 14/06/201,

Πηγή: tvxs

Μετά τους Έλληνες, τους Πορτογάλους και τους Ισπανούς, ήρθε και η σειρά των Ιταλών να βγουν στους δρόμους και να διαηλώσουν εναντίον της λιτότητας που επεβλήθη τελικά και σε αυτούς.

Τουλάχιστον 100 χιλιάδες πολίτες διαδήλωσαν στο κέντρο της Ρώμης κόντρα στα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι που στοχεύουν σε συνολικές περικοπές ύψους 25 δισ. ευρώ για τη διετία 2011-2012. Το πρόγραμμα λιτότητας στη γειτονική Ιταλία προβλέπει, μεταξύ άλλων, πάγωμα για τρία χρόνια στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και μείωση κατά 5% στους μισθούς από 90.000 μέχρι 150.000 ευρώ το χρόνο και κατά 10% για τους μισθούς πάνω από 150.000 ευρώ.

Στο μεταξύ, σε νέες κινητοποιήσεις καλούν στις 19 Ιουνίου το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD) και στις 25 Ιουνίου το μεγαλύτερο συνδικάτο της Ιταλίας, CGIL.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ : Από τη διαδήλωση της 12 Ιουνίου στη Γερμανία

Από την Αθήνα ως το Βερολίνο-Δεν πληρώνουμε για την κρίση σας

του Νίκου Αλεξάτου

Περισσότεροι από 40 000 άνθρωποι διαδήλωσαν το περασμένο Σάββατο 12 Ιούνη στη Γερμανία κάτω από το σύνθημα "Από την Αθήνα ως το Βερολίνο-Δεν πληρώνουμε για την κρίση σας". 

Σε δύο περίπου ισάριθμες από άποψης συμμετεχουσών/όντων διαδηλώσης σε Στουτγκάρδη και Βερολίνο συνδικάτα, κοινωνικές οργανώσεις, κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς και πλήθος κόσμου διαδήλωσης ενάντια στον τρόπο με τον οποίο η γερμανική και οι άλλες ευρωπαίκές κυβερνήσεις διαχειρίζονται την χρηματοπιστωτική και δημοσιονομική κρίση.

Παίρνοντας τη σκυτάλη από τις δυναμικές διαδηλώσεις σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Δανία και Ρουμανία κινήματα απάντησαν πως η κοινωνία δεν είναι διατεθειμένη να συναινέσει στην αναδιανομή του πλούτου από κάτω προς τα πάνω. Ειδικά μετά την ανακοίνωση των μέτρων λιτότητας από την κυβέρνηση Μέρκελ που προβλέπουν περικοπές 30% στα γονεϊκά επιδόματα των εργαζομένων, κατάργηση του επιδόματος θέρμανσης, την κατάργηση του γονεϊκού επιδόματος και της ασφάλειας σύνταξης σε όσους είναι άνεργοι πάνω από εξι μήνες, μηδενικές αυξήσεις σε συντάξεις και απολύσεις στο δημόσιο τομέα, η γερμανική κοινωνία φαντάζει ανήσυχη.

Εντοάρντο Σανγκουινέτι:«Σας μιλώ για τους προλετάριους: είναι το 98%της υφηλίου»

Στις 18 Μαΐου 2010 πέθανε ο μεγάλος Ιταλός ποιητής και κριτικός Εντοάρντο Σανγκουινέτι. Η εφημερίδα “Unita” δημοσίευσε την ίδια μέρα ένα παλαιότερο κείμενό του (2006) όπου εξηγούσε γιατί δεν είχε πάψει να είναι κομμουνιστής.

Πηγή: ΕΠΟΧΗ, 13-6-2010

Του
Εντοάρντο Σανγκουινέτι*

Στην ερώτηση γιατί δεν μπορώ παρά να θεωρώ τον εαυτό μου ιστορικό υλιστή –τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δω αλλιώς τον εαυτό μου- η απάντηση (βασισμένη πάνω σε προσωπικά επιχειρήματα, όπως η ιστορία μου, αλλά και θεωρητικά) θα μπορούσε να είναι η ακόλουθη. Αν έρθουμε σε αντίθεση με τις συγκεκριμένες συνθήκες της κοινωνίας, αν κριτικάρουμε την καπιταλιστική ανάπτυξη και τις μορφές της, καθώς και τις συνθήκες εκμετάλλευσης που εφαρμόζει ο καπιταλισμός για να μπορεί να επιβιώσει και να αναπτυχθεί, και αν θέλουμε να ξεφύγουμε απ’ αυτή την προοπτική, δεν μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε από μια θέση εξέγερσης και να την παγιώσουμε στη συνέχεια σε μια θέση επανάστασης.

Περί ταξικής συνείδησης

Περνώντας, δηλαδή, σε μια ιστορική επίγνωση των ταξικών σχέσεων. Επομένως, το πραγματικό πρόβλημα είναι η ταξική συνείδηση: πώς καθορίζεται, πώς οργανώνεται με τον κατάλληλο τρόπο. Πιστεύω ότι, αν φθάσουμε στο σημείο να κατανοήσουμε το πραγματικό νόημα ενός πολύ ξεκάθαρου κειμένου, όπως το Κομμουνιστικό Μανιφέστο του Μαρξ και του Ένγκελς, δεν μπορούμε να μην καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι, τελικά, οι τάξεις που βρίσκονται αντιμέτωπες λόγω οικονομικών – κοινωνικών αιτίων είναι μόνο δύο: το προλεταριάτο και η αστική καπιταλιστική τάξη. Στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία, στη σημερινή κατάσταση, το χρηματοοικονομικό κεφάλαιο.