Το όνειρο τελείωσε, ξυπνήστε!

ΠΗΓΗ: Greek Rider

Στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι θα ξυπνήσουν σύντομα μέσα σε έναν άνευ προηγουμένου εφιάλτη. Πολλοί ήδη τον βιώνουν πρώιμα.

Έτσι, παρά το παραμύθι για το ότι δήθεν φτιάχνει η οικονομία και ότι τα μέτρα πιάνουν τόπο, στο επίπεδο της διεθνούς παγκοσμιοποιημένης οικονομίας η θέση της Ελλάδος χειροτερεύει. Στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι πολύ τραγικά. Γιατί ενώ το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων ήδη μειώνεται λόγω φόρων, πληθωρισμού κτλ, σε επίπεδο διεθνούς ανταγωνισμού, επειδή στην υπόλοιπη Ευρώπη παίρνουν αντίστοιχα μέτρα λιτότητας, η διαφορά του ελλείμματος παραγωγικότητας μένει σταθερή.

Συνεπώς ενώ μειώνεται το πραγματικό εισόδημα, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας δεν αλλάζει και το ΔΝΤ πιέζει για νέες μειώσεις!

Η φυλή των gourmet, μια “μπουρζουαζία” χωρίς καμιά ...κρυφή γοητεία

Πηγή: Κατερίνα

Αγροίκος πλούτος vs tredy νεοπλουτισμού.

Πατιτσολάτρες vs Πατιτσοεξολοθρευτών

Δυο τόσο ίδιες φυλές που πιάστηκαν μαλλιά με μαλλιά. Για να γελάσει το χείλι του κάθε πικραμένου.

Και στις δύο φυλές, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα, οι κώδικες επικοινωνίας , το στήσιμο, οι ατάκες, η σκέψη, η γνώση, το είναι και το φαίνεσθαι, έχουν άγραφους μεν, αλλά πολύ αυστηρούς κανόνες. Και την απαρέγκλιτη τήρηση τους, θα την ζήλευε ακόμα και παλαιάς κοπής γυμνασιάρχης.

Ο αγροίκος πλούτος ξεχείλισε προσφάτως στα τηλεπαράθυρα. Η κ. Πατίτσα τον ανέδειξε με …περηφάνια, στις χαρές του παιδιού της. Εκείνη η ξανθιά καούκα ντυμένη με τον μωβ λιλά ταφτά του maitre Ares Mares Koukounares, έκανε το χειλάκι μας και γέλασε.

Επίσημοι παλιάτσοι

ΠΗΓΗ: Κυριακάτικη ΕλευθεροτυπίαΤου ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου grousis@ath.forthnet.gr

Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων από τα διάφορα, βασιλικότερα του βασιλέως, φερέφωνα της κυβέρνησης, είναι όλο και πιο προκλητικός.

Στην πραγματικότητα ενώ όλοι τους καμώνονται πως αναγνωρίζουν το δικαίωμα στην απεργία και την κινητοποίηση, όταν αυτά τα δικαιώματα εφαρμόζονται στην πράξη, τα καταγγέλλουν από τη μια ως αντιδημοκρατικά και από την άλλη διότι πλήττουν άλλες κατηγορίες πολιτών από εκείνες που κινητοποιούνται, ενώ η αιτία της κινητοποίησης, τα αιτήματα εκείνων που κινητοποιούνται, παραμένουν συνήθως άγνωστα.

Ετσι οι αγωνιζόμενοι παρουσιάζονται ως αντικοινωνική ομάδα που στρέφεται κατά της υπόλοιπης κοινωνίας, η οποία όμως αντιμετωπίζεται ως νομιμόφρων και μη αντικοινωνική όσο βρίσκεται σε χειμερία νάρκη.

Και για να μην ξεχνιόμαστε, θυμίζω ότι οι αγρότες κατηγορούνται διότι εμποδίζουν τη διέλευση των οχημάτων και των εμπορευμάτων.

Οι καταληψίες φοιτητές διότι παρεμποδίζουν όσους θέλουν να εργαστούν ή να διδαχτούν να μπουν στις αίθουσες.

Οι όποιοι διαδηλωτές διότι πλήττουν τους μαγαζάτορες και δημιουργούν κυκλοφοριακό .

Οι οδοκαθαριστές διότι πλήττουν τη δημόσια υγεία και την εικόνα των πόλεων. Οι ναυτεργάτες διότι πλήττουν τον τουρισμό και τη ναυτιλία.

Υποθέτω, οι δημοσιογράφοι επειδή μας στερούν τις ειδήσεις... και πάει λέγοντας.

Προς υπεράσπιση του ΠΑΜΕ στα λιμάνια [2]

Εάν η κατακερματισμένη παραταξιακά Αριστερά γνώριζε πόσο πολύτιμο και αναντικατάστατο υλικό, είναι το τρόχισμα του Λόγου…

[Το Πρώτο Μέρος]

ΠΗΓΗ: Ροίδη Εμμονές

Τόνοι μελάνι ξοδεύτηκαν και συνεχίζουν να ξοδεύονται για την «βάρβαρη, απολίτιστη, εθνικά προδοτική» (αλλά άριστα οργανωμένη) ως προς τον τουρισμό μας, η παρουσία των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στα λιμάνια κι όμως, το μελάνι, το ευγενές αυτό υλικό όπου αποτυπώνεται η αξιοπρέπεια της ανθρώπινης δραστηριότητας, ούτε σταγόνα αυτού του υλικού δεν έσταξε στο λευκό δημοσιογραφικό χαρτί για την καταρράκωση της όποιας ηθικής και οικονομικής τάξης για τα σκανδαλώδη προνόμια των εφοπλιστών. Πόση από την υποτιθέμενη ή πράγματι υπάρχουσα λογική ή ηθική της γραφής είναι δυνατόν να διασωθεί υπό το καθεστώς του στρεβλού και νόθου «προφορικού πολιτισμού» που μας κυκλώνει, ενός «προφορικού πολιτισμού» που δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που νοσταλγούμε…[…] Εκατομμύρια εκατομμυρίων λέξεις εκπέμπονται κάθε μέρα, αστόχαστες και άμουσες στη συντριπτική τους πλειονότητα, ενώ δεν λείπουν ανάμεσά τους και οι λέξεις-γρυλίσματα• στα γρυλίσματα άλλωστε και στο στυλ του μαγκίτη ειδικεύονται όσοι δεσπόζουν στα ερτζιανά, και οι οποίοι δεν είναι απλώς περισσότερο αναγνωρίσιμοι και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή της κυβέρνησης, αλλά και ισχυρότεροι.[1]

Εάν η κατακερματισμένη παραταξιακά Αριστερά γνώριζε πόσο πολύτιμο και αναντικατάστατο υλικό, είναι το τρόχισμα του Λόγου, τη βαρύτητα έστω μίας φράσης, μία λέξης, θα είχε στη διάθεσή της το ουσιαστικότερο όπλο κατά της οποιασδήποτε εκπεμπόμενης βαρβαρότητας που «στοργικά» τυλίγει το κάθε βήμα της ανθρώπινης υπόστασης και της κοινωνίας της. «Η αριστερά δεν έχει την παραμικρή γαμημένη ιδέα για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζει» (Ζοζέ Σαραμάγκου, «Το Τετράδιο», Καστανιώτης).

Eπιτροπή ενάντια στις απολύσεις της Ενωσης Γεωργικών Συναιτερισμών Αμαλιάδας

http://iliamovement.blogspot.com/

Η Ε.Α.Σ Αμαλιάδας , ζηλεύοντας τις πρακτικές των μεγάλων εταιρειών του ιδιωτικού τομέα , όπως του Βερόπουλου – Τερζης- Expert , πήρε την απόφαση να απολύσει 2 εργαζόμενες γυναίκες και τη μείωση απασχόλησης σε ένα ακόμη εργαζόμενο με 67% αναπηρία , χωρίς να τηρηθούν ούτε καν οι νόμιμες διαδικασίες κοινοποίησης και καταβολής αποζημιώσεων , και όλα αυτά στο όνομα της περικοπής δαπανών για την εξυγίανση της οργάνωσης.

Αφού λοιπόν , τα τελευταία χρόνια οι Ενώσεις :

• Δεν βρέθηκαν στο πλάι των αγροτών και στα δίκαια αιτήματα τους ,αλλά υποκλίνονταν στις πιο αντιαγροτικές πολιτικές

• Δεν ανάπτυξαν καμία ουσιαστική μεταποιητική πρωτοβουλία , άλλα χάριζαν τον κόπο των αγροτών στο κάθε αεριτζή χονδρέμπορο και μεσάζοντα

Κι όμως, η αναδιάρθρωση χρέους άρχισε!

Πηγή: sofokleous10

Όσο οι ακαδημαϊκοί και οι παράγοντες των αγορών συζητούν τα υπέρ και τα κατά μιας αναδιάρθρωσης του χρέους της Ελλάδας, οι πιο πρακτικοί παρατηρητές διαπιστώνουν, ότι ήδη η κυβέρνηση έχει αρχίσει μια μορφή αναδιάρθρωσης των χρεών της, «κουρεύοντας» πρώτα τους προμηθευτές του Δημοσίου, επισημαίνοντας μάλιστα, ότι η ίδια η κυβέρνηση δέχεται, ότι τα ομόλογα που εκδίδει αξίζουν σχεδόν 20% χαμηλότερα από την ονομαστική τους αξία!

Σε ένα άρθρο του που δημοσιεύθηκε χθες στους Financial Times, προκαλώντας αίσθηση στους διεθνείς οικονομικούς κύκλους, ο Τζον Ντίζαρντ έκανε την πρώτη ανάλυση στο διεθνή οικονομικό Τύπο της πρόσφατης ρύθμισης των χρεών του Δημοσίου στις φαρμακευτικές εταιρείες, ζητώντας μάλιστα την άποψη τραπεζιτών του Σίτι του Λονδίνου:

Πώς το ασφαλιστικό νομοσχέδιο κατεδαφίζει την κοινωνική ασφάλιση

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

του Δ. Στρατούλη

Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό-εργασιακό βασίζεται στο μνημόνιο συνεργασίας κυβέρνησης-ΔΝΤ-Ε.Ε. και με αυτό η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προωθεί:

*Την αλλαγή της δομής και του χαρακτήρα του δημοσίου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας με την εισαγωγή σ’ αυτό του συστήματος των τριών πυλώνων (βασική σύνταξη, αναλογική, επαγγελματική-ιδιωτική) και κατά συνέπεια τη μετάλλαξη της κοινωνικής ασφάλισης σε ατομική-ιδιωτική. Εισάγεται στη λεγόμενη αναλογική σύνταξη, που θα ισχύει από το 2015, η αρχή της ανταποδοτικότητας, δηλαδή «όσο εισφέρει ο καθένας, τόση σύνταξη θα πάρει». Έτσι μειώνονται οι συντάξεις, αυξάνονται οι εισφορές και τα όρια ηλικίας και μεταλλάσσεται ο δημόσιος, καθολικός, αναδιανεμητικός χαρακτήρας της κοινωνικής ασφάλισης σε κεφαλαιοποιητικό, που λειτουργεί με αρχές ιδιωτικής ασφάλισης.

*Την αντικατάσταση της κατώτερης σύνταξης κατά το μεγαλύτερο μέρος της από τη λεγόμενη βασική σύνταξη επιπέδου ΟΓΑ (360 ευρώ), μέσα στην οποία θα ενσωματωθεί και το ΕΚΑΣ και τη μείωσή της από 17,8 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη σε 15. Αυτό όμως δεν είναι σύνταξη αλλά επίδομα πρόνοιας.