Patrick Cockburn: Greece and Ireland's dreams of equality go as quickly as the money

ΠΗΓΗ: Independent

by Patrick Cockburn

An American took his phlegmatic English friend to see the Niagara Falls. "Isn't that amazing?" said the enthusiastic American. "Look at that vast mass of water dashing over that enormous cliff!"

"But what," replied the unimpressed Englishman, after viewing the sight for some moments, "is to stop it?"

I owe the story to my father, Claud Cockburn, who used to tell it to convey the mood in New York on 24 October 1929, the first day of the Great Crash later known as Black Thursday. He had arrived in the city from Europe a few weeks earlier as junior correspondent for The Times of London just in time to have a ringside seat as the American financial system crumbled. He described the atmosphere on that day as not just edgy or demoralised, but as being like "the morning of a battle which people are beginning for the first time to realise may be lost".

Τι γλώσσα μιλάει ο Λουκάς Παπαδήμος;

ΠΗΓΗ: RedNoteBook Ε. Τσακαλώτος Τις τελευταίες μέρες ακούστηκε κατά κόρον ότι το μεγάλο ατού του κ. Παπαδήμου είναι ότι μιλάει την ίδια γλώσσα με τους αξιωματούχους της ΕΕ και τους πιστωτές μας. Όμως, το να μιλάς την ίδια γλώσσα με τις ελίτ της ΕΕ σημαίνει ότι δεν μπορείς να διαπραγματευτείς

Τις τελευταίες μέρες ακούστηκε κατά κόρον ότι το μεγάλο ατού του κ. Παπαδήμου είναι ότι μιλάει την ίδια γλώσσα με τους αξιωματούχους της ΕΕ και τους πιστωτές μας. Δεν θα σχολιάσω σε βάθος τον (άκομψο) υπαινιγμό του ισχυρισμού για τους έως τώρα διαπραγματευτές μας. Μήπως οι τελευταίοι δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν τις απαιτήσεις της τρόικας; Μήπως είχαν διαφορετικές προτεραιότητες, βάσει μιας ριζοσπαστικότερης θεώρησης των πραγμάτων, που έκανε τη διαπραγματευτική θέση της χώρας δυσνόητη για τους εταίρους μας;

Ο Αίσωπος στο υπουργικό συμβούλιο

Πηγή: Καθημερινή 13/11

Tου Παντελη Mπουκαλα

Και ξαφνικά, στα καλά του καθουμένου, ή μάλλον στα κάκιστά του, τα στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων που υποχρεούνται να μοιραστούν προσωρινά την εξουσία, βρίσκονται στην ανάγκη να κουρέψουν τη γλώσσα τους, να τη χτενίσουν, γενικώς να την ευπρεπίσουν. Βρίσκονται δηλαδή στην ανάγκη να αλλάξουν ύφος, αφού είναι κομμάτι δύσκολο να αλλάξουν έθος και ήθος. Του λοιπού, και για όσο αντέξουν τα νεύρα τους που θα φθείρονται καθημερινά από την ιδιόρρυθμη και εκ γενετής προβληματική συγκατοίκηση, οφείλουν να πιάνουν τις λέξεις που θα χρησιμοποιούν δημοσίως φορώντας γάντια και κρατώντας λαβίδες, και κατόπιν να τις ζυγίζουν προσεχτικά, για να δουν αν περιέχουν χολή σε ποσότητα μεγαλύτερη του ανεκτού.

There is only one alternative to the euro's survival: catastrophe

ΠΗΓΗ: GUARDIAN

by Will Hutton

It is hard not to have the gravest of forebodings about the European and British economies, and about the future of Europe itself. Nobody would start from here – an ill-designed single currency interacting with an insupportable burden of private debt created by oversized, undercapitalised banks. And it's as much a problem in the US and China as in Europe. There are only least bad ways forward: none good. This is a crisis in contemporary capitalism as much as a crisis of Europe's monetary regime and governance. It needs to be seen in those terms.

But so saturated is British commentary in jingoistic Euro-scepticism that Europe's travails are portrayed as proof positive that it is European visionary delusions rather than contemporary capitalism that is at fault. Greece, and indeed Ireland and even Italy, are urged to get out of the euro, for the euro to be smashed and for the entire EU project to be abandoned. This is the route to prosperity and wellbeing – with no trace of self knowledge as British trade performance deteriorates even after a monumental devaluation while our economy is still years away from recovering to 2008 levels of peak output. That is Europe's fault, or so runs the line – not the fault of our dysfunctional economic structures and policies.

Η αιτιολόγηση του χρέους

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία

Του ΚΩΝ/ΝΟΥ ΜΠΙΘΑ Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών στο Πάντειο.

Η εκτεταμένη και αδιέξοδη οικονομική κρίση συνοδεύεται με μια εντεινόμενη και συστηματική προσπάθεια του κυρίαρχου (δικομματικού) πολιτικού συστήματος να αποδώσει το κύριο αίτιο της κρίσης, το δημόσιο χρέος, στις ευρύτερες κοινωνικές ομάδες και τάξεις.

Κορυφαίος ενορχηστρωτής αυτής της προσπάθειας ο κ. Πάγκαλος, τη λογική του οποίου αποδίδει η έκφρασή του: «Μαζί τα φάγαμε». Τη λογική αυτή υιοθετεί το δικομματικό πολιτικό καθεστώς (διότι περί καθεστώτος πρόκειται), καθώς τόσο στη ρητορική του όσο και στην πρακτική του προτείνει μέτρα και δράσεις που ελέγχουν το «φαγοπότι» των κοινωνικών ομάδων. Ετσι το δικομματικό πολιτικό σύστημα μένει ηθικά άτρωτο, καθώς έχει συνενόχους στη δημιουργία του χρέους σχεδόν το σύνολο του ελληνικού λαού. Η ευθύνη διαχέεται και επιμερίζεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το πολιτικό σύστημα που σχεδιάζει τη «σωτηρία του λαού», να διεκδικεί την ουσιαστική αναπαραγωγή του, την κυρίαρχη ύπαρξη του αύριο, έστω ενδεδυμένο διαφορετικούς μανδύες.

Τρεχάτε ποδαράκια τους

ΠΗΓΗ: Μάλλον Ακίνδυνος

του Γαλαξιάρχη

Στο συμπυκνωμένο ιστορικό χρόνο που ζούμε, το ψέμα έχει πλέον ζωή που μετριέται σε ώρες. Πολιτικές απάτες που θα έπαιρναν μήνες μέχρι να αρχίσουν να μισοαποκαλύπτονται, σήμερα ομολογούνται δημόσια μέσα σε 24 ώρες από τους ίδιους τους απατεώνες. Ναι μεν το σκηνικό αυτό είναι αποκαλυπτικό -έως και διασκεδαστικό, για κάποιον φύση αισιόδοξο- αλλά ταυτόχρονα συντελεί στην αποκορύφωση της κοινωνικής σύγχυσης και φόβου. Το όλο σκηνικό παραπέμπει στην παροιμία "φοβάται ο Γιάννης το θεριό". Το πληγωμένο σύστημα παραμένει οριακά ισχυρό, αλλά και πανικόβλητο. Ανασυντάσσεται όπως-όπως και επιχειρεί απεγνωσμένες στοχευμένες επιθέσεις, υπό καθεστώς έκδηλου φόβου. Η πανίσχυρη κοινωνία έχει μεν μυριστεί και την ισχύ της και το συστημικό δούλεμα, αλλά δεν τολμά εύκολα να βγει από την τρύπα της και μόνο -σε πλήρη σύγχυση- συγκυριακά και οχληδόν. Το αύριο αναμένεται, αν μη τι άλλο, ενδιαφέρον...

Αριστερά και Λαϊκό Μέτωπο

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

Διακηρυγμένοι στόχοι και επιμέρους τακτικές. Του Βαλάντη Στεργίου.

Από τις στήλες του Δρόμου έχουν επισημανθεί εγκαίρως τέσσερα βασικά στοιχεία που πρέπει να χαρακτηρίζουν τη παρέμβαση της Αριστεράς στη συγκυρία. Πρώτον, η Αριστερά θα πρέπει να προωθήσει άμεσα τη συγκρότηση ενός ευρύτατου λαϊκού μετώπου που θα επιχειρήσει πολιτικές αλλαγές ενάντια στα Μνημόνια, την τρόικα και τους δανειστές για την αποκατάσταση της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας στη χώρα. Δεύτερον, η πολιτική βάση του μετώπου θα πρέπει να είναι σε πλήρη αρμονία με την πραγματική συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας του κινητοποιούμενου λαού και όχι με τις γενικές δυνατότητες τις οποίες διαβλέπουν στο λαό ή στις οποίες προσβλέπουν τα πολιτικά υποκείμενα της Αριστεράς. Τρίτον, το λαϊκό μέτωπο θα πρέπει να θεωρείται καταρχήν αποσυνδεδεμένο από τις εκλογές, έστω κι αν σε ενδεχόμενη εκλογική αναμέτρηση λάβει τη μορφή κάποιας εκλογικής συνεργασίας. Και, τέταρτον, το μέτωπο θα πρέπει να εξασφαλίζει την ενότητα ως προς τη βάση της πολιτικής συμφωνίας που θα το συγκροτήσει αλλά και τη δημοκρατική διαπάλη των απόψεων ανάμεσα στα διάφορα τμήματά του, χωρίς άγονες συγκρούσεις.
Μολονότι όλα τα κομμάτια της Αριστεράς μιλάνε για κάποιου είδους μετωπική δράση, οι πράξεις τους συνίστανται στην προσπάθεια να φέρουν το μέτωπο στα «δικά τους μέτρα», σε βαθμό που επί της ουσίας να το ακυρώνουν.

Γ.Σταθάκης: H καταστροφική για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου

AYΓΗ: Ημερομηνία δημοσίευσης: 13/11/2011

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΘΑΚΗ

Ο σχηματισμός όχι μίας, αλλά δύο, όμοιων κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Ιταλία, προκειμένου να εφαρμοστούν οι αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου, δίνει την εντύπωση (ή την ψευδαίσθηση) ότι οι αποφάσεις αυτές είναι όντως σημαντικές και ότι μπορεί να αποτελέσουν, εάν εφαρμοστούν, κάποια διέξοδο στο πρόβλημα της Ελλάδας και της Ευρωζώνης.

Η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου έχει τρία σκέλη:

Πρώτον, αυξάνει το μέγεθος των εγγυήσεων του μηχανισμού στήριξης από 440 δισ. σε περίπου 1 τρισ. ευρώ προκειμένου να χωρέσει, πέρα από την Ελλάδα, την Πορτογαλία, ως την Ιρλανδία και την Ιταλία, πιθανώς και την Ισπανία. Αυτό γίνεται τεχνητά, όχι με πραγματικό χρήμα, αλλά με μηχανισμούς μόχλευσης των προσφερόμενων εγγυήσεων. Η βασική ιδέα είναι να ασφαλίζεται από τον μηχανισμό, τον EFSF, το 20% της αξίας των νεοεκδιδόμενων ομολόγων, προκειμένου οι αγορές να συνεχίσουν να αγοράζουν ομόλογα της κλυδωνιζόμενης Ιταλίας.

Σενάρια για Ευρώπη δύο ταχυτήτων

ΠΗΓΗ: ΕλευθεροτυπίαΤου ΔΗΜ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ

Η αδυναμία της ευρωζώνης να βρει απάντηση στην κρίση χρέους που έφερε στην επιφάνεια η Ελλάδα οδήγησε στη μετάστασή της κρίσης στην Ιταλία, επαναφέροντας στο προσκήνιο σενάρια και σχέδια για ριζική αναμόρφωση της σημερινής αρχιτεκτονικής της ΟΝΕ με τη δημιουργία ζώνης δύο ταχυτήτων.

Ο Ν. Σαρκοζί, ο οποίος έπαθε μεγάλη ζημιά πολιτικά από την πρωτοβουλία του κ. Παπανδρέου περί δημοψηφίσματος, καθώς επισκίασε τις εργασίες της Συνόδου του G20 στις Κάνες, υπερασπίσθηκε με δηλώσεις του την περασμένη Τρίτη ένα μοντέλο δύο ταχυτήτων στην Ε.Ε.

Ο κ. Σαρκοζί εμφανίζεται υπέρμαχος ενός μοντέλου ενοποίησης της Ε.Ε., το οποίο θα αποτελείται από ένα σκληρό πυρήνα κρατών και μία περιφέρεια. Η Αγκελα Μέρκελ ήταν πιο προσεκτική, μιλώντας για την ανάγκη αλλαγής των ευρωπαϊκών συνθηκών.

Υπενθυμίζεται ότι το σχέδιο στο οποίο αναφέρθηκε η «Κ.Ε.» την προηγούμενη Κυριακή ήθελε την Ελλάδα να μπαίνει στον προθάλαμο εξόδου από το ευρώ για 3 χρόνια, με την υιοθέτηση άλλου νομίσματος που θα είχε ισοτιμία 1-προς-1 με το ευρώ, διευκολύνεται από τυχόν αλλαγή των συνθηκών.

Το "πείραμα" Παπαδήμου

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

του Ν. Φίλη

"Δεν είμαι πολιτικός, αλλά έχω αφιερώσει το μεγαλύτερο τμήμα της επαγγελματικής μου ζωής στην άσκηση οικονομικής πολιτικής τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη (...). Η νέα κυβέρνηση είναι μεταβατική. Το κύριο έργο της είναι η υλοποίηση των συμφωνιών της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου, καθώς και η εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής που συνδέεται με τις αποφάσεις αυτές".

Με αυτές τις δηλώσεις ο νέος πρωθυπουργός συστήθηκε στο πανελλήνιο. Παρ' ότι η υποψηφιότητά του υπήρξε επιλογή που επιβλήθηκε στους αρχηγούς των δύο μεγάλων κομμάτων, ο κ. Παπαδήμος, με τον τρόπο του, μας προειδοποιεί ότι δεν λογοδοτεί σε αυτούς. Η πρωθυπουργία του υπακούει στις δεσμεύσεις έναντι της τρόικας, που είναι σάρκα από τη σάρκα της. Και ο ίδιος παρουσιάζεται ως τεχνοκράτης και όχι ως πολιτικός. Δηλαδή παίρνει αποστάσεις από την "πολιτική τάξη", αν και για την πρωθυπουργία του χρειάστηκε η σύμπραξή της. Όχι μόνο των δύο μεγάλων κομμάτων, αλλά και η καθοριστική παρέμβαση του μιντιακού στερεώματος, με "λαγό" τον Γ. Καρατζαφέρη.

Αποκαλύπτοντας τις δανειακές συμβάσεις

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία

Τις κρυφές, ένοχες λεπτομέρειες των δανειακών συμβάσεων του μνημονίου που υπέγραψε η χώρα μας τον Μάιο του 2010 αποκαλύπτει σ' ένα εκτεταμένο βιβλίο 300 σελίδων ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου Γ. Κασιμάτης.

Οπως αναφέρει στο πρόλογο του βιβλίου του με τίτλο «Οι παράνομες συμβάσεις δανεισμού της Ελλάδας. Τα κείμενα που αποκάλυψαν τις δουλείες υποτέλειας της χώρας» (εκδόσεις Λιβάνη) ο καθηγητής, «οι συμβάσεις αυτές περιέχουν πρωτοφανείς στην ιστορία του οικονομικού διεθνούς δικαίου δεσμεύσεις της εθνικής κυριαρχίας και της περιουσίας της Ελλάδας απέναντι στους δανειστές της και πρωτοφανείς παραβιάσεις του συνταγματικού, του ευρωπαϊκού και του διεθνούς δικαίου».

Των ακτιβιστών ΔΕΗ-θώμεν

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

«Πάντοτε θα πρέπει κάποιος να είναι σε ετοιμότητα», γράφουν οι οδηγίες της ΔΕΗ, «σε περίπτωση διακοπής ρεύματος». Και σίγουρα, ιδίως στους σκοτεινούς καιρούς που ζούμε, δεν εννοούν τους ακτιβιστές και εθελοντές ηλεκτρολόγους, τους οποίους ακόμα και «Ρομπέν της ΔΕΗ» έχουν κάποιοι αποκαλέσει, που ήδη βρίσκονται σε ετοιμότητα για να επανασυνδέσουν το κομμένο ρεύμα σε σπίτια και νοικοκυριά, επειδή δεν πληρώθηκε το χαράτσι για την ακίνητη περιουσία.

Παρ' όλο που η κουβέντα μαζί τους έφτασε μέχρι και στον Προμηθέα, την προμηθεϊκή τιμωρία δεν τη φοβούνται. «Δεν είναι όμως μόνο το φως» όπως λένε. «Η ζωή και η διαβίωσή μας εξαρτάται από το ηλεκτρικό. Θα κάνουμε αυτό που πρέπει, αυτό που λέει η καρδιά μας, αυτό που λέει η λογική μας» λένε. Την αρχή έκανε η Βέροια και συγκεκριμένα η Κίνηση «Πολίτες της Βέροιας». «Ναι, κινδυνεύουμε με διώξεις» λέει ο Νίκος Ασλάνογλου από την Κίνηση. «Μπορεί όμως να αλλάξει κάτι σε αυτό τον τόπο, αλλά και οπουδήποτε αλλού, χωρίς να υπάρχει κάποιο διακύβευμα; Με σταυροπόδι, φραπέ και κουβέντα δεν αλλάζει τίποτα». Το έγκλημά τους είναι ότι επανασυνδέουν το ρεύμα σε οικογένειες και πολίτες που δεν έχουν να πληρώσουν τη ΔΕΗ.

Πετρελαική κρίση: Η Ελλάδα ως αδύναμος κρίκος "προπορεύεται"

ΠΗΓΗ: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

του ciaoant1

Η είδηση που θα δούμε πέρασε σχετικά "στα ψιλά", όπως όλες σχεδόν οι ειδήσεις από την αγορά πετρελαίου και χρυσού (παρότι το πετρέλαιο είναι η #1 πηγή ενέργειας/ανάπτυξης της σημερινής κοινωνίας, και ο χρυσός είναι διαχρονικά η #1 αποθήκη του πλούτου της ανθρωπότητας!). 

Εμείς βέβαια έχουμε ξανά και ξανά γράψει για μια επερχόμενη "πετρελαϊκή κρίση", και μάλιστα πολύ πιο έντονη από την πετρελαϊκή κρίση του 1973. Για όσους δεν έχουν διαβάσει παλιότερα άρθρα μας επί του θέματος, προτείνουμε να διαβάσετε αυτό, στο οποίο καταλήγαμε στο εξής συμπέρασμα:

...σήμερα έχουμε μια επανάληψη αυτής της κατάστασης σε μεγαλύτερη όμως κλίμακα: Η αξία του δολαρίου πέφτει δραματικά, και οι πετρελαιάδες δεν το θέλουν - ως εκ τούτου, θα απαιτήσουν να πληρωθούν σε οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό, με πρώτο και καλύτερο υποψήφιο το χρυσό. Και η δύση ΔΕ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ, τουλάχιστον όχι σε τιμές όπως αυτές που το είχε μέχρι τώρα->κατάρρευση παραγωγής->τρομερή έξαρση της κρίσης. 

Η Ελληνική elite κλείστηκε στην Βαστίλη

ΠΗΓΗ: Γιάννης Παπαιωάννου

Βαλλόμενη από παντού και στα πρόθυρα διάλυσης η ελληνική elite μάζεψε τα καλύτερα παιδιά της και κλείστηκε στην Βαστίλη, από όπου διεκήρυξε ότι  θα δώσει την τελευταία μάχη της για να εφαρμόσει την «ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας».

Μια ματιά στο παρελθόν θα δείξει εύκολα ότι αυτή η «ευρωπαϊκή προοπτική» και η εγχώρια διαπλοκή των elite, έφερε 20 χρόνια λιτότητας και άφησε τους έλληνες να είναι οι πιο κακοπληρωμένοι, οι πιο συκοφαντημένοι, οι πιο φτωχοί ευρωπαίοι πολίτες και χωρίς ορίζοντα. Η ευρωπαϊκή πολιτική άφησε την χώρα χωρίς εθνική αφήγηση και εξ αυτού ανήμπορη να σωθεί και να παραμείνει στο ευρώ με τις δικές της δυνάμεις. Το ευρώ κάποια στιγμή έγινε αυτοσκοπός o μόνος σκοπός- χείμαιρα και λειτουργεί πλέον ανοιχτά σε βάρος της χώρας.

Ποσα ομολογα αγορασε η ΕΚΤ

ΠΗΓΗ: DER SPIEGEL

Berlin Prepares for Possible Greek Exit from Euro Zone

ΠΗΓΗ: Der Spiegel

The German government has been simulating a range of scenarios to prepare for a possible exit of Greece from the euro zone. Under a worst-worst-case scenario, the country could descend into a vicious circle of misery that could last decades.

The German government is preparing for Greece's possible exit from the euro zone in the event that the country's new government decides not to continue with the previously agreed austerity programs. Experts at the German Finance Ministry have been simulating a variety of scenarios based on different assumptions, SPIEGEL has learned.

A so-called baseline scenario is based on the expectation that the situation does not get too bad. Under this scenario, Greece's exit from the monetary union could even contribute to the strengthening of the euro zone in the long term, following an initial period of turbulence. The thinking goes that the currency union could be more stable without its weakest member.