Πόρτα της ελπίδας

Πηγή: ΑΥΓΗ 29-5-2011

Ελάχιστα θυμίζουν πια την κεντρική πλατεία μιας ευρωπαϊκής μητρόπολης. Η Πουέρτα δελ Σολ στη Μαδρίτη έχει μετατραπεί σε έναν πολύβουο, νεανικό καταυλισμό. Γύρω από τα αντίσκηνα τα οποία στεγάζουν τους εκατοντάδες διαδηλωτές που διανυκτερεύουν εκεί τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχει στηθεί ένα ολόκληρο χωριό. Περιλαμβάνει πολιτικά περίπτερα, κουζίνες που μοιράζουν φαγητό στους διαδηλωτές, ιατρικό κέντρο, ακόμη και παιδικό σταθμό.

Όλα άρχισαν στις 15 Μαΐου, όταν ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα μιας ομάδας ακτιβιστών -και όχι απλώς "αγανακτισμένων πολιτών" του Facebook, όπως μετέδωσαν πολλά ΜΜΕ- περίπου 1.000 νεαροί διαδηλωτές επιχείρησαν να καταλάβουν την πλατεία ακολουθώντας το παράδειγμα των Αιγύπτιων εξεγερμένων της πλατείας Ταχρίρ.

Η συγκέντρωση διαλύθηκε αμέσως από την αστυνομία, που πραγματοποίησε και αρκετές συλλήψεις. Την επόμενη όμως μέρα οι διαδηλωτές επέστρεψαν αξιώνοντας την άμεση απελευθέρωση των συντρόφων τους. Και δεν ήταν οι μόνοι. Παρόμοιες νεανικές κινητοποιήσεις άρχισαν να διοργανώνονται με κατακλυσμιαίο ρυθμό σε ολόκληρη την Ισπανία μέσω και πάλι του Ίντερνετ. Μέχρι τα τέλη της εβδομάδας οι διαδηλωτές ξεπερνούσαν τους 100.000.

Η ελπίδα του αυθόρμητου

Πηγή: Ελευθεροτυπία 29/5/2011Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ Καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου grousis@ath.forthnet.gr

Εδώ κι ένα διάστημα όταν όλα πήγαιναν παντού από το κακό στο χειρότερο ήλθαν οι λαϊκές εξεγέρσεις των Αράβων να μας συνταράξουν.

Εξεγέρσεις οι οποίες απέδειξαν ότι οι λαοί δεν είναι μόνον θεατές αλλά και ηθοποιοί της ιστορίας τους, και αυτό άσχετα από την κατάληξη που είχαν, ή τελικά θα έχουν, αυτά τα κινήματα. Αντιφάσεις σημαντικές αυτών των εξεγέρσεων, πέρα του ότι εκδηλώθηκαν σε χώρες με χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης των υλικών παραγωγικών τους δυνάμεων και όχι στις «ώριμες» καπιταλιστικές χώρες, ήταν ότι σημαντικό εξεγερτικό ρόλο έπαιξε η θρησκεία, ότι συντελέστηκαν εν τη απουσία της οργανωμένης αριστεράς, τουλάχιστον όπως αυτή είναι καταγεγραμμένη με την κλασική έννοια του όρου και τέλος ότι αυτές είχαν μάλλον έναν αυθόρμητο παρά συνειδητό χαρακτήρα.

Γράμμα προς τις «Πλατείες»

Πηγή: http://aristeripolitiki.blogspot.com/    29/5/11

• Καιρός για το επόμενο βήμα

Φίλοι διαμαρτυρόμενοι της Πλατείας, πραγματικά αγανακτισμένοι πολίτες,

Εργαζόμενοι, άνεργοι, μικρομεσαίοι, αγρότες, νέοι, συνταξιούχοι,

Επειδή καμιά κινητοποίηση δεν γίνεται χωρίς λόγο και καμιά δεν πάει χαμένη και αυτή η κινητοποίηση των «Πλατειών» πρέπει να προχωρήσει παραπέρα για να μη πάει χαμένη.

Αυτές οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας δεν μπορεί να μείνουν μόνο στη στείρα και πολλές φορές κενή περιεχομένου διαμαρτυρία. 

Ή θα κάνουν το επόμενο βήμα πολιτικοποίησης σε μια λαϊκή - δημοκρατική κατεύθυνση ή θα γίνουν βαλβίδα εκτόνωσης όπως τις θέλει και επιδίωξε από την αρχή η εξουσία και τα φερέφωνά της.

Μπούμερανγκ η μελέτη για τις μισθολογικές εξελίξεις

ΠΗΓΗ: Κοντρα (εφ.)

Γεράσιμος Λιόντος

Δεν είναι κρυφό πια, ότι η κυβέρνηση μεθοδεύει και νέα μεγάλη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, μέσω του πετσοκόμματος των επιδομάτων τους στο πλαίσια του νέου ενιαίου μισθολογίου. Προκειμένου, δε, να προετοιμάσει το έδαφος της ιδεολογικής επίθεσης ενάντια στους δημόσιους υπάλληλους (ότι δηλαδή είναι πολύ περισσότεροι απ’ αυτούς που χρειάζονται, ότι αμείβονται πλουσιοπάροχα και ότι είναι πολύ μεγάλο το λεγόμενο μισθολογικό «κόστος»), συγκρότησε ομάδα εργασίας από στελέχη δύο ιδιωτικών εταιριών και των υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών. Η ομάδα αυτή συνέταξε μια «Μελέτη για τις μισθολογικές εξελίξεις στο δημόσιο», που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 2 Μάρτη του 2011. Οπως θα δούμε στη συνέχεια, η Μελέτη αυτή έγινε μπούμερανγκ για την κυβέρνηση, μιας και δεν μπόρεσε να στηρίξει τον κυβερνητικό ισχυρισμό ότι είναι απείρως μεγαλύτερος ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων, ότι αμείβονται πλουσιοπάροχα και ότι είναι τεράστιο το λεγόμενο μισθολογικό κόστος των δημοσίων υπαλλήλων.

Η Ιρλανδία έτοιμη να πληρώσει το «τίμημα» της άρνησης σε ΔΝΤ-Ε.Ε.

Πηγή: Καθημερινή 29-5-2011

ZEZA ZHKOY

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αποδεικνύεται η -έως τώρα- αντίδραση της κυβέρνησης και του νέου Ιρλανδού πρωθυπουργού Εντα Κένι με τους πρωταγωνιστές στην πολιτική σκηνή της Ε.Ε. Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί σε αγαστή συνεργασία με τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ τού έχουν ζητήσει εις μάτην να αυξήσει τον φορολογικό συντελεστή των επιχειρήσεων, ούτως ώστε να εξασφαλίσει μια μείωση της τάξης του 1% στο επιτόκιο του δανείου διάσωσης της χώρας του που έχει επιβληθεί με το Μνημόνιο.

Ομως, ο Εντα Κένι, αν και έκανε πρόσφατα το ντεμπούτο του στις Βρυξέλλες, απέδειξε πως είναι σκληρός διαπραγματευτής. «Δεν θα μπορούσα να διανοηθώ ότι θα αλλάξουμε τον φορολογικό συντελεστή του 12,5% επί των κερδών των επιχειρήσεων», δήλωσε, χωρίς να κρύψει τη δυσαρέσκειά του για τις πιέσεις. Γερμανία και Γαλλία θεωρούν ότι η αύξηση του συντελεστή αποτελεί «κλειδί», προκειμένου να υπάρξουν διορθώσεις στους όρους του πακέτου διάσωσης ύψους 85 δισ. ευρώ. Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός έχει ξεκινήσει την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου, όπως απαιτεί και ο Αντώνης Σαμαράς.

Spiegel: Τι θα σήμαινε ένα ελληνικό κούρεμα για τη Γερμανία;

Πηγή: Spiegel online

It's the worst-case scenario: Greece no longer able to get loans, with creditors having to wave goodbye to a chunk of their money. But what would it mean for Germany? Would the state have to bail out the banks again, and would private investors also suffer badly? SPIEGEL ONLINE takes a look at the likely consequences.

It may only be a small passage in the statutes of the International Monetary Fund (IMF), but it is the bottom line: An organization can lend money to a country only if it is certain the state will remain solvent for at least one year. Washington experts are increasingly doubtful that this minimum requirement can be guaranteed in the case of Greece.

The heavily-indebted state is due to receive a further tranche of its €110 billion bailout package -- one-third of which is provided by the IMF, with the other two-thirds coming from the European Union -- at the end of June. But if the Greek austerity and privatization measures do not meet the IMF's requirements, with the result that the fund decides not to release the payment, Greece could face the prospect of default.

Whether the euro-zone countries would take over the IMF's share in such a scenario is unclear. Which is why Greece's European partners are probably not too unhappy about the IMF's doubts. They function as a warning signal for Greece that the chips are down: Time to stop playing around.