Λ.Βατικιώτης: «Το PSI δικαίωσε την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου»

ΠΗΓΗ: ΕΛΕ

Tο περασμένο Σάββατο (28/1), στην ραδιοφωνική εκπομπή του #rbnews, πήραμε συνέντευξη από τον Λεωνίδα Βατικιώτη, οικονομολόγο, δημοσιογράφο και μέλος της "Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου", με θέμα το PSI και την "επόμενη ημέρα" για την Ελλάδα. Ο κ. Βατικιώτης χαρακτήρισε την εξέλιξη του PSI ως "δικαίωση για την ΕΛΕ" προδιαγράφοντας ένα ζοφερό μέλλον τόσο για την πορεία του χρέους, όσο και των εισοδημάτων των Ελλήνων πολιτών. Παράλληλα, κατέθεσε μία σειρά αιτημάτων αλλά και εναλλακτικών προτάσεων για το προσεχές μέλλον, ενώ απάντησε και σε έναν αριθμό ερωτημάτων με βάση την επιχειρηματολογία των υπέρμαχων της λύσης του Μνημονίου.

Ακούστε όλη τη συνέντευξη, αλλά και διαβάστε τα κύρια σημεία της:

«Λεόντιος συμφωνία υπέρ τραπεζών το PSI»

Ο κ. Βατικιώτης χαρακτηρίζει “λεόντιο συμφωνία υπέρ των τραπεζών και κατά του ελληνικού κράτους” το σχεδιασμό της τρόικας. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα όμως “δεν θα τη βγάλει καθαρή”, προσθέτει, καθώς πήρε μόνο μία μικρή παράταση ζωής. Σύντομα θα περάσει στα χέρια των μεγάλων τραπεζικών οργανισμών Γερμανίας και Γαλλίας, “με εξαίρεση ίσως την Εθνική Τράπεζα”. Οι τράπεζες ωστόσο “πρέπει να εθνικοποιηθούν”, τονίζει.

Τα παραμύθια του PSI

ΠΗΓΗ: Εργατική Αλληλεγγύη Νο 1003

του Σωτήρη Κοντογιάννη 

Οι συνεδριάσεις διαδέχονται η μια την άλλη αυτές τις μέρες. Την περασμένη βδομάδα οι πρωταγωνιστές του προκλητικού σήριαλ με τον ευγενικό (αλλά παραπλανητικό) τίτλο "Η διάσωση της Ελλάδας" ήταν ο Τσαρλς Νταλάρα, πρόεδρος του IIF και ο Ζαν Λεμιέρ, σύμβουλος της πολυεθνικής τράπεζας BNP Paribas. Ο Νταλάρα εκπροσωπεί το "συνδικάτο" των μεγαλoπιστωτών -την μαφία των διεθνών κερδοσκόπων, δηλαδή, που ειδικεύονται στην απομύζηση των δημόσιων ταμείων μέσα από τις αγοροπωλησίες ομολόγων. Ο Ζαν Λεμιέρ τη μεγαλύτερη (το 2010, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Bloomberg) τράπεζα του κόσμου.

Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις μαζί τους με στόχο την υπογραφή μιας συμφωνίας ανταλλαγής των παλιών ελληνικών ομολόγων με νέα, μεγαλύτερης διάρκειας (μέχρι και κατά 30 χρόνια) και ονομαστικής αξίας μειωμένης κατά 50%. Από το PSI ("Συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην διάσωσης της Ελλάδας") όπως, κατ' ευφημισμόν, ονομάζεται το πρόγραμμα αυτό, το ελληνικό δημόσιο ελπίζει να μειώσει το χρέος του κατά 100 περίπου δισεκατομμύρια.

Stratfor: Germany's Role in Europe and the European Debt Crisis

ΠΗΓΗ: stratfor

By George Friedman


(Εκτεταμένη παρουσίαση στα ελληνικά, ΕΔΩ)

The German government proposed last week that a European commissioner be appointed to supplant the Greek government. While phrasing the German proposal this way might seem extreme, it is not unreasonable. Under the German proposal, this commissioner would hold power over the Greek national budget and taxation. Since the European Central Bank already controls the Greek currency, the euro, this would effectively transfer control of the Greek government to the European Union, since whoever controls a country's government expenditures, tax rates and monetary policy effectively controls that country. The German proposal therefore would suspend Greek sovereignty and the democratic process as the price of financial aid to Greece.

Though the European Commission rejected the proposal, the concept is far from dead, as it flows directly from the logic of the situation. The Greeks are in the midst of a financial crisis that has made Greece unable to repay money Athens borrowed. Their options are to default on the debt or to negotiate a settlement with their creditors. The International Monetary Fund (IMF) and European Union are managing these negotiations.

Any settlement will have three parts. The first is an agreement by creditors to forego repayment on part of the debt. The second is financial help from the IMF and the European Union to help pay back the remaining debt. The third is an agreement by the Greek government to curtail government spending and increase taxes so that it can avoid future sovereign debt crises and repay at least part of the debt.

Ας κοπιάσουν, του Γιάνη Βαρουφάκη

Το ότι κάποιοι γερμανοί πολιτικοί κατέγραψαν αυτά που σκέφτονταν από καιρό, είναι φυσιολογικό και θεμιτό. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προτιμώ την ειλικρίνεια από την διγλωσσία. Έτσι κι αλλιώς δεν το κρύβουν εδώ και καιρό. Ας το γράψουν κιόλας. Στο μυαλό τους η Ελλάδα φαντάζει ως ένα δυσβάστακτο, όλο και αυξανόμενο, βάρος. Αν πρέπει να το σηκώνουν, στέλνοντας όλο και περισσότερα δισεκατομμύρια στην Αθήνα (ανεξάρτητα του αν η δική μας κυβέρνηση δικαιούται να τα χρησιμοποιήσει υπέρ της ελληνικής οικονομίας), είναι λογικό να απαιτήσουν, μετά από ένα σημείο, να αποκτήσουν και επίσημα εκτελεστική εξουσία στους κόλπους της ελληνικής κυβέρνησης, του ελληνικού κράτους.

πηγή; protagon.gr (via tvxs.gr)

του Γ. Βαρουφάκη

Το θέμα είναι ότι όταν αυτή η σκέψη καταγράφηκε σε κείμενο, το οποίο κατόπιν διέρρευσε στους Financial Times, έδωσε το πάτημα στους δικούς μας πολιτικούς, στον Υπουργό Οικονομικών συγκεκριμένα, να παρουσιάσουν ένα δικό τουςσπαρακτικό μονόπρακτο με τους ίδιους στον ρόλο των πατριωτών που εξανίστανται για την κατάφορη παραβίαση της εθνικής μας κυριαρχίας.
Ανοησίες! Και από τις δύο μεριές. Τόσο τη δική μας όσο και τη γερμανική. Από την μία, η γερμανική απελπισία δικαιολογείται μόνο ως αναλυτική αποτυχία των πολιτικών που την επιδεικνύουν. Και, από την άλλη, οι θυμωμένες διαμαρτυρίες των δικών μας πολιτικών μόνο ως απόδειξη της καλής τους σχέσης με την υποκρισία μπορεί να ερμηνευτούν.

Εγκώμιο στο Ευρώ

ΠΗΓΗ: aristero blog

του Θ. Μαριόλη

Αν. Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Το παρόν αποτελεί εκδοχή κειμένου επί του οποίου βασίστηκε η ομιλία μου στο «Στέκι Ελευσίνας», την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012. Ευχαριστώ τις/τους παρευρισκόμενους για ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και συζητήσεις. Οι σημειώσεις δηλώνονται με [.], και βρίσκονται στο τέλος του κειμένου.

 

1. Εισαγωγή

Αν και το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει οι κριτικές απέναντι «στο ευρώ», εξακολουθούν να παραμένουν, ιδίως στην Ελλάδα, μάλλον μειοψηφικές. Σε αντίθεση με ό,τι ίσχυε έως τώρα, στο παρόν κείμενο επιθυμώ να συνταχθώ όχι μόνον με τη φαινόμενη πλειοψηφία, αλλά και να συνθέσω ένα μικρό εγκώμιο στο ευρώ. «Εγκώμιο», εκ του «κώμος», σημαίνει: «επαινετικός λόγος, ύμνος σε νικητή, δοξολόγημα» (Δορμπαράκης, 1993, σελ. 217).

Αρχικά αναφέρομαι στο ζήτημα της εθνικής οικονομικής πολιτικής, γενικά. Στη συνέχεια δείχνω τη συνοχή του συστήματος του ευρώ. Τέλος, εκθέτω το όραμα, το οποίο διαπνέει το εν λόγω σύστημα, και αντλώ ορισμένα συμπεράσματα από τη σύνολη συζήτηση.

Μισέλ Αλιετά :«Ο πρώτος χρυσός κανόνας είναι να μη μειωθεί βιαστικά το χρέος»

. Γαλλία: Michel Aglietta :"La première règle d'or est de ne pas réduire précipitamment l'endettement"

LE MONDE 2012/01/29

Μετάφραση: Anne Chardonnay

O Μισέλ Αλιετά, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris-X-Nanterre και επιστημονικός σύμβουλος στο Κέντρο Ερευνών για τη διεθνή οικονομία CEPII και στην Groupama-AM, σχολιάζει  τις προκλήσεις της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής της 30ης Ιανουαρίου. Συγγραφέας του βιβλίου Zone euro: éclatement ou fédération [Ευρωζώνη: έκρηξη ή ομοσπονδία] (εκδόσεις Michalon, 188 σελίδες, 15 ευρώ) καταπιάνεται με τα δεινά της ευρωζώνης.

O Αλιετά είναι ο ιδρυτής της ονομαζόμενης « γαλλικής σχολής της ρύθμισης  » (école de la régulation) και ένας από τους πιο γνωστούς οικονομολόγους της χώρας, νέο-κενσυανής και σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης.

Τι προσδοκάτε από τη Σύνοδο Κορυφής της 30ης Ιανουαρίου;

Υποτίθεται ότι θα ασχοληθεί με την ανάπτυξη. Αυτό είναι κάτι καλό, εφόσον δεν έγινε λόγος γι' αυτήν στις δέκα προηγούμενες Συνόδους! Δυστυχώς, δεν πρέπει να περιμένουμε πολλά.  Θα ακούσουμε την Άνγκελα Μέρκελ να παροτρύνει: «Κάντε ό,τι κάνουμε κι εμείς !»  Η ανταγωνιστικότητα τιμών, όμως, που επιθυμεί το Βερολίνο είναι κάτι σχετικό. Εφόσον αντιμετωπίζεται αποκλειστικά μέσα από το πρίσμα  των μισθών, και με δεδομένη την σταθερότητα των συναλλαγματικών ισοτιμιών, η αναζήτηση της ανταγωνιστικότητας μετατρέπεται σε πάλη όλων εναντίον όλων και καταλήγει στον αποπληθωρισμό (μείωση τιμών και μισθών).

Ζούμε το φιάσκο του δόγματος της λιτότητας

Το Βήμα, The New York Times

Paul Krugman

Την περασμένη εβδομάδα το Εθνικό Ινστιτούτο Οικονομικής και Κοινωνικής Έρευνας, μία βρετανική δεξαμενή σκέψης, δημοσίευσε μία αναπάντεχη γραφική παράσταση συγκρίνοντας την τρέχουσα ύφεση με προηγούμενες υφέσεις και ανακάμψεις. Αποδεικνύεται ότι βάσει ενός σημαντικού δείκτη - εκείνου που καταγράφει τις αλλαγές στο πραγματικό ΑΕΠ από την αρχή της ύφεσης - η Βρετανία τα πάει χειρότερα τώρα σε σχέση με την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης προπολεμικά.

Τέσσερα χρόνια μετά τη Μεγάλη Ύφεση το βρετανικό ΑΕΠ είχε ανέβει και πάλι στα προηγούμενα επίπεδα. Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά τη νέα ύφεση, η Βρετανία δεν βρίσκεται κοντά στο να επανακτήσει το χαμένο έδαφος του ΑΕΠ.

Και η Βρετανία δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Η Ιταλία επίσης τα πάει χειρότερα τώρα από ό,τι τη δεκαετία του 1930 - και με την Ισπανία να κινείται προς μία διπλή ύφεση, έχουμε τρεις από τις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης στην ίδια μοίρα.

Γιατι το νέο Σύμφωνο είναι... παλαβομάρα!

---

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

Πρόσφατα συμμετείχα σε μια συζήτηση, στην οποία όλοι έδειχναν να συμφωνούν ότι το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της Ευρώπης είναι παλαβό. Την συζήτηση παρακολουθούσε κι ένας πρώην κρατικός αξιωματούχος, που στράφηκε στην παρέα μου και είπε ότι συμφωνεί κατ’ αρχάς – αλλά πρόσθεσε ότι, αν η συμφωνία ενθαρρύνει την ΕΚΤ να γίνει πιο ελαστική, θα έχει κάποια αξία.

Αργότερα μίλησα με έναν κεντρικό τραπεζίτη που επίσης ισχυρίστηκε ότι η συμφωνία είναι άσχετη, αλλά είναι ευνοϊκός απέναντί της για θα λειτουργήσει ως σινιάλο για τις αγορές. Όταν μίλησα με τις επαφές μου στις αγορές, μου είπαν ότι το σύμφωνο είναι παλαβό.

Το καλύτερο που μπορούμε να πούμε για την συμφωνία, είναι ότι δεν είναι απαραίτητη. Οσα πιθανόν θα δούμε στην τελική εκδοχή της, είτε υπάρχουν στις υπάρχουσες συνθήκες είτε στις νομοθεσίες, και ειδικά στο αποκαλούμενο «πακέτο των έξι», το πακέτο μέτρων επόπτευσης που εγκρίθηκε στις αρχές του έτους. Τα υπόλοιπα θα μπορούσαν εύκολα να εισαχθούν με νέες δευτερεύουσες νομοθετικές ρυθμίσεις.

Eurozone Problems

Πηγή: NYT

Paul Krugman

I’m giving a talk in Paris tomorrow. Here are some slides; they won’t come as a shock to regular readers, but it may be useful to see them all in one place.

First, I make the case that the overall economic crisis is driven by private debt, not public debt:

Then I point to the huge swing of the private sector into financial surplus, which necessitated large public deficits to avoid a much deeper slump:

Liberation: Poverty in a time of economic diktat

30 January 2012

LIBÉRATION PARIS

While negotiations on the write-down of Greek debt remain ongoing, Athens city hall is supplying two meals a day to jobless workers who are now threatened with famine in the wake of austerity measures: a situation that some Greeks readily compare with the occupation of the country during World War 2.

New Year's meals for the homeless, organised by the city of Athens on 1 January 2012.

AFP

Maria Malagardis

In a scene that is played out daily, at midday the silent crowd gathers outside the gates of the Athens City Hall which is only a stone’s throw from Omonia Square. How many are there? A hundred? Even more?

“In the evening, there are twice as many,” sighs Xanthi, a young woman employed by the City Hall “to manage the crowd.” The atmosphere is tense when the gates finally open, and a long queue forms for a stand distributing diet Coke and what looks like mashed potato in plastic dishes.

There are shouts and arguments. Everything has to happen very quickly: the stand will only be open for half an hour.

European Politicians in Denial as Greece Unravels

ΠΗΓΗ: SPIEGEL

Europe's politicians are losing touch with reality. Greece is broke, and yet Brussels wants to send the country billions in new loans, to which there is growing opposition within the coalition government in Berlin. Rescue efforts are hopelessly bogged down by bickering over who will ultimately step up.

Martial music booms from the loudspeakers as warlike images gallop across monitors. A short euro crisis film montage shows police officers being posted in front of the parliament building in Athens and the jostling of frantic reporters, then US investor George Soros uses grim words in an appeal to rescue the euro zone. "The alternative is just too terrible to contemplate," he says.

Speaking in a panel that follows the short film, German Finance Minister Wolfgang Schäuble, a member of Chancellor Angela Merkel's center-right Christian Democratic Union (CDU), has a gloomy expression. It is last Friday when the global business elite were at the World Economic Forum in Davos, Switzerland, to discuss the "Future of the Euro Zone." It becomes quickly apparent that Schäuble would have preferred a different opening than the dark film for this event. The negotiations with Athens' private creditors are going well, he says, and he points out that he is "quite optimistic" Greece can be rescued.

Η αισθητική της ήττας

ΠΗΓΗ: Καθημερινή 30/1

Tου Nικου Γ. Ξυδακη Το έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου προκάλεσε αναρίθμητες ερμηνείες και συγκρούσεις, ιδίως εντός συνόρων, όπου είχε φανατικούς φίλους και φανατικούς πολέμιους - διότι στο εξωτερικό ήταν ευρέως αποδεκτός, και σεβαστός. Πώς αλλιώς όμως; Ο Αγγελόπουλος εικονογράφησε κυρίως την Ελλάδα, με μελαγχολικές ελεγείες και βαριά φορτία συμβολισμών, με ακραίο φορμαλισμό και απόλυτο πάγωμα των συναισθημάτων. Η Ελλάδα του είναι μια χώρα μυθική που κείτεται στις στάχτες της ήττας και της διάψευσης, βουλιάζει στην απώλεια, είναι μια χώρα ήττας και πικρού αναστοχασμού. Από τα ’70s της Αναπαράστασης και του Θίασου, την Ελλάδα του Εμφυλίου, έως τα σκοτεινά τούνελ της Δραπετσώνας, την Ελλάδα της χρεοκοπίας. Χριστιανός ευσεβιστής κατά τα νεανικά του χρόνια, αριστερίζων και άθεος κατά την ωριμότητα, έχτισε έναν καλλιτεχνικό κόσμο απ’ όπου απουσιάζουν ηχηρά ο ερωτισμός, το λαϊκό στοιχείο, τα αισθήματα - δηλαδή ό,τι σφραγίζει τον νεοελληνικό βίο στα μάτια ιθαγενών και ξένων. Ο ευσεβισμός συναιρούμενος με την Αριστερά απέφερε έναν ιδιότυπο πουριτανισμό, τέτοιον που εξόρισε οποιαδήποτε ερωτική σκηνή με κάποια θερμοκρασία από τις ταινίες του, εξόρισε το λαϊκό στοιχείο ως παραγωγό διονυσιασμού και αταξίας, εξόρισε τα αισθήματα ως επαφή, ώσμωση και ανταλλαγή υγρών. Οι άνθρωποι στο αγγελοπουλικό σύμπαν είναι Προμηθείς, μοναχικοί, μόνοι ενώπιον της ιστορίας που τους συντρίβει, ή το πολύ τους γνέφει κάτι αδιόρατο που μόνο αυτοί αντιλαμβάνονται.

Για ποια ανταγωνιστικότητα μιλάμε;

Πηγή: capital.gr

Του Αλέξανδρου Περετζή

Τέλη του 2009, αρχές του 2010 η «έλλειψη παραγωγικότητας» θεωρούταν από τους ειδικούς ως ένας από τους βασικούς παράγοντες της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Η ερμηνεία της έλλειψης αυτής ήταν ότι ως λαός δεν δουλεύαμε αρκετά σε σχέση με τους εργαζόμενους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Και για να μπορέσουμε να βγούμε από την οικονομική κρίση θα έπρεπε να δουλέψουμε σκληρά, με απώτερο στόχο την εξασφάλιση της εθνικής μας κυριαρχίας. Αυτό, έως ότου η συνταγή του πρώτου μνημονίου έπνευσε τα λοίσθια και παρουσιάστηκαν στη δημοσιότητα συγκριτικές μελέτες -από ξένα μέσα ενημέρωσης- οι οποίες αποδείκνυαν πως οι ώρες δουλειάς ενός μέσου Έλληνα εργαζόμενου είναι πάνω από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο. 

Έπειτα, το 2011, μας είπαν πως το «επιχειρηματικό κλίμα» της χώρας μας δεν είναι κατάλληλο για επενδύσεις και επομένως είναι απαραίτητες κατάλληλες διαρθρωτικές αλλαγές που θα στοχεύουν στην ανάκαμψη του. Όταν, όμως, έγινε αντιληπτό πως το «επιχειρηματικό κλίμα» ορίζεται από διάφορους παράγοντες όπως η δυνατότητα πρόσβασης στην υγεία, τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος και πολλούς άλλους, οι οποίοι δεν είναι και τόσο σχετικοί με τους άμεσους στόχους μείωσης μισθών και συντάξεων, τότε άλλαξε και πάλι το σύνθημα της κρίσης. 

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ.ΜΥΘΟΣ Κ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΠΗΓΗ: eparistera
του Γ. Τριανταφυλλόπουλου

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Gib uns die Schlüssel *

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Του Αλέξανδρου Μερκούριου

Από την Παρασκευή έχει αρχίσει να ψήνεται αυτή η ιστορία που θέλει τους Γερμανούς, να ζητούν από την Ελλάδα, να παραδώσει και επίσημα «τα κλειδιά» της. Σήμερα, όμως γίνεται και επίσημη αφού ο αντικαγκελάριος Ρέσλερ το δηλώνει ορθά κοφτά και χωρίς καμία περιστροφή στην «Μπιλντ».

Η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, για την οποία, πρώτος αν θυμάστε είχε μιλήσει ο ΓΑΠ (για όλα μας είχε προετοιμάσει, ο άνθρωπος, μην τον κατηγορείτε συνέχεια..) θα είναι βέβαια το τελευταίο στάδιο στο σερί της ταπείνωσης που έφερε η κρίση για τους Έλληνες. Εβδομήντα χρόνια μετά την κατάληψη της Ελλάδας και την κατοχή, οι Γερμανοί ξανάρχονται και παίρνουν το μαγαζί μας, χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν, και χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Το κακό είναι ότι τότε οι Έλληνες πολέμησαν ενώ σήμερα δείχνουν να κάθονται ανήμποροι, με μία κυβέρνηση που «αναγκάζεται» κάθε μέρα να σκύβει ακόμη περισσότερο το κεφάλι. Και το ακόμη χειρότερο, ότι τότε στον πόλεμο και την κατοχή αντιτάχθηκε όλος ο πολιτισμένος κόσμος, ενώ σήμερα, οι περισσότεροι μάλλον δεν θα διαφωνήσουν με το νέο γερμανικό τελεσίγραφο προς την Ελλάδα.

Η ΒΕΡΟΛΙΝΕΖΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ

Πηγή: Sofokleous 10

του Β. Βιλιάρδου

Είναι καιρός να σταματήσει να αποτελεί η Ελλάδα το πειραματόζωο των παιδιών του Σικάγου και της πρωσικής Γερμανίας - η οποία τη θεωρούσε ανέκαθεν σαν το ιδανικό υποψήφιο θύμα για τον παραδειγματισμό των υπολοίπων «εταίρων» της

Το απίστευτο «γερμανικό τελεσίγραφο» είναι πλέον γεγονός – προεξοφλεί δε ότι, η αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων της Ελλάδας, η οποία σχεδιάζεται να κυβερνάται από διορισμένο, ξένο επίτροπο, ως το πρώτο ίσως επίσημο προτεκτοράτο του Βερολίνου, θα προηγείται όλων των άλλων δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού. Ο γρίφος τουPSI, καθώς επίσης το περίπλοκο παιχνίδι των κερδοσκόπων, τοποθετούνται πια σε δεύτερη μοίρα – αφού προέχει η ολοκλήρωση της εισβολής στην Ελλάδα, με την εγκατάσταση των δυνάμεων κατοχής.

Με τον εκβιασμό αυτό επιχειρείται προφανώς να εμποδιστεί η Ελλάδα στο μέλλον από ενέργειες, όπως η στάση πληρωμών ή/και η επιστροφή της στο εθνικό νόμισμα – οπότε να μην έχει στη διάθεση της κανένα απολύτωςδιαπραγματευτικό πλεονέκτημα, απέναντι στους πιστωτές της. Στην αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή η Ελλάδα δεν συμφωνήσει, τότε δεν θα λάβει άλλα δάνεια από την Τρόικα – τα οποία οι σύνδικοι του διαβόλου, το ΔΝΤ δηλαδή, τα έχει αναθεωρήσει στα 145 δις € (από τα 130 δις € που πρότεινε μέχρι σήμερα).

Σχεδιάζεται με ιδιαίτερη μυστικότητα το plan Β για την Ελλάδα – Περιλαμβάνει χρεοκοπία εντός του ευρώ, υποχρεωτικό haircut που θα ξεπεράσει το 50%, πληρωμή των CDS, η Γερμανία θα ασκεί την οικονομική πολιτική ενώ θα υπάρχει και σχέδιο ανάπτυξης…

ΠΗΓΗ: bankingnews.gr

του Π. Λεωτσάκου

Το plan Β σχεδιάζεται μεθοδικά, με μεγάλη μυστικότητα και περιλαμβάνει την χρεοκοπία της Ελλάδος εντός ευρώ και πιθανότητα να αρχίσει να υλοποιείται τον Μάρτιο.
Προκαλεί απορία που ενώ το εθελοντικό PSI+ προχωράει, το IIF αναφέρει ότι εντός της τρέχουσας εβδομάδας μπορεί να υπάρξει συμφωνία, ασκούνται πιέσεις και στην ΕΚΤ να συμμετάσχει άρα θετικές εξελίξεις για την Ελλάδα άπαξ και θα συμμετάσχει ο ιδιωτικός τομέας.

Εφόσον προχωρήσει το PSI+ θα δοθεί και το πράσινο φως για τον νέο δανεισμό της Ελλάδα ύψους 130 εκατ ευρώ – μπορεί να φθάσει και τα 145 δις ευρώ – άρα ακόμη μια θετική είδηση για την Ελλάδα μια περίοδο γενικευμένης αβεβαιότητας.
Όμως προκαλεί απορία ότι ενώ διαφαίνονται θετικές ειδήσεις, στην Γερμανία τα επίσημα όργανα αλλά και οι ανεπίσημοι εκφραστές της Γερμανικής πολιτικής μιλούν για χρεοκοπία εντός του ευρώ ενώ οι αμερικανικοί επενδυτικοί οίκοι για πρώτη φορά διαφοροποιούνται λέγοντας ότι θα ήταν σωστό τελικά να πληρωθούν τα CDS για να αποκατασταθούν οι ισορροπίες και οι στρεβλώσεις στην παγκόσμια αγορά χρέους. 

ΕΣΘΟΝΙΑ :Επεκτείνεται η φτώχεια.

ΠΗΓΗ: Ριζοαπάστης (via redfly Planet)

«Οι Ελληνες δεν ξέρουν τι θα πει να υποφέρεις», δήλωσε πρόσφατα ο υπουργός Οικονομικών της Εσθονίας, Γιούργκεν Λίγκι, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Λε Μοντ», υποστηρίζοντας παράλληλα πως οι Εσθονοί δεν μπορούν να κατανοήσουν τις απεργίες και τις διαδηλώσεις που σημειώνονται στην Ελλάδα... Αναμενόμενη στάση από έναν εκπρόσωπο του μεγάλου κεφαλαίου που η κυβέρνησή του εφαρμόζει τα απαιτούμενα για την πλουτοκρατία μέτρα για παραπέρα αύξηση των κερδών της σε βάρος των εργαζομένων, αχαλίνωτο αντικομμουνισμό και χτύπημα των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Η Εσθονία των 1,3 εκατομμυρίων κατοίκων - που το Γενάρη του 2011 έγινε το 17ο μέλος της Ευρωζώνης και η τρίτη πρώην σοσιαλιστική χώρα που υιοθέτησε το ευρώ μετά τη Σλοβενία και τη Σλοβακία - θεωρείται η φτωχότερη χώρα στην ευρωπαϊκή κοινότητα, με περισσότερους από 100.000 ανθρώπους να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ δεκάδες χιλιάδες άλλοι έχουν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Η ανεργία επίσημα κοντεύει στο 17% (το 2008 ήταν γύρω στο 4%), ενώ στους νέους ηλικίας 15 έως 24 ετών έφθασε το 37,2% το δεύτερο τρίμηνο του 2010!

Police fire tear gas at Oakland, 200 arrested

By Laird Harrison and Emmett Burg

OAKLAND, California | Sun Jan 29, 2012 9:56am EST

(Reuters) - Riot police fought running skirmishes with anti-Wall Street protesters on Saturday, firing tear gas and bean bag projectiles and arresting more than 200 people in clashes that injured three officers and at least one demonstrator.

Three police officers and one protester were injured during the clashes, the city said, without detailing their conditions. Internet broadcasts by activists showed several demonstrators being treated by paramedics or loaded into ambulances.

The scuffles erupted in the afternoon as activists from the Occupy movement sought to take over a shuttered downtown convention center, sparking cat-and-mouse battles that lasted well into the night in a city that has seen tensions between police and protesters boil over repeatedly.

"Occupy Oakland has got to stop using Oakland as its playground," Mayor Jean Quan, who has come under criticism for the city's handling of the Occupy movement, said at a late evening press conference.

Ιrish voters would back EU fiscal treaty: poll

(Reuters) - Irish voters would narrowly back a proposed European Union treaty to tighten budget rules if it was put to a referendum, an opinion poll showed on Saturday, but a quarter of those questioned said they were still undecided.

European leaders are expected to agree on the fiscal compact on Monday in a bid to regain market confidence in the public finances of the 17 countries sharing the euro.

Irish citizens, who are entitled to vote on any major transfers of powers to Brussels, are seen as one of the biggest obstacles to overhaul of the bloc. They have twice rejected changes to EU treaties before voting through amended versions.

Forty percent of the 1,000 people questioned in the Sunday Business Post/Red C poll said they would vote in favor of the treaty, with 36 percent opposed. Twenty-four percent said they did not yet know how they would vote.

The government has said it will seek legal advice before deciding whether to hold a referendum, but 72 percent of those polled said the treaty should go to a vote.

EU officials agreed to the new treaty in December, aiming to push ahead with deeper economic integration and tackle a euro zone debt crisis.

(Reporting by Conor Humphries; Editing by Ben Harding)