Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Ελληνικός εφιάλτης θερινής νυκτός


Πηγή: Καθημερινή, 19-6-2010
Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Το προεδρικό διάταγμα - εξπρές για το εργασιακό συνιστά πλήρη ανατροπή των δεδομένων πάνω στα οποία βάσιζαν μέχρι χθες τη ζωή τους οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα. Με συνοπτικές διαδικασίες, η κυβέρνηση επιχειρεί να φέρει το καθεστώς εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης στην προ Μεταξά εποχή, για να επιβεβαιώσει ότι το δίλημμα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», που είχε θέσει προεκλογικά ο Γ. Παπανδρέου, δεν τίθεται κατ’ ανάγκην με διαζευτικούς όρους.

Το σχέδιο που συνέταξε, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος, ο κ. Λοβέρδος, διαμορφώνει καθεστώς ενθάρρυνσης των απολύσεων και της εργασιακής επισφάλειας. Αυτό επιτυγχάνεται με τη σημαντική αύξηση του ορίου των απολύσεων και κυρίως με τη δραματική μείωση των αποζημιώσεων – θεωρητικά στο μισό, στην πράξη, όμως, ακόμη περισσότερο, καθώς προβλέπεται η καταβολή της αποζημίωσης σε δόσεις, κατά το «ζήσε μαύρε μου, να φας τον Μάη τριφύλλι».

Οι νέοι φιλελεύθεροι


Του ΝΙΚΟΛΑ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ

Το πολυθρύλητο πια τέλος της μεταπολίτευσης, πριν πλησιάσει ως πραγματικότητα, έχει υπάρξει αντικείμενο πόθου από πολλές πλευρές.
Αυτοί τους οποίους αποκαλώ εδώ νέους φιλελεύθερους, είναι από τους πιο ένθερμους θιασώτες της μετάβασης σε αυτό που ζωγραφίζουν ως μια Ελλάδα «κανονική», cool, μεταδογματική, ευπρεπισμένη. Αναφέρομαι εδώ σ' έναν χώρο που τελευταία δείχνει να διευρύνει την επιρροή του κυρίως στο δημόσιο σχολιασμό του πολιτισμού και των κοινωνικών συμπεριφορών· σε μια ευαισθησία η οποία ελκύει ιδιαίτερα τους ανθρώπους του λογοτεχνικού σιναφιού και του πολιτισμικού πεδίου, συγγραφείς, καλλιτέχνες και δημοσιογράφους γνώμης. Από το Athens Review of books μέχρι το ΕΚΕΒΙ, από την «Καθημερινή» μέχρι το Protagon.gr, από τη φιλελεύθερη Αριστερά μέχρι το «φωτισμένο» συντηρητισμό διαμορφώνονται πλέον αξιοσημείωτες συγκλίσεις. Ο δρόμος χαράχτηκε ουσιαστικά ήδη από τη δεκαετία του '90 μέσα από το μετα-lifestyle έντυπο που μετεξελίχτηκε στη συνέχεια σε free press.

Η Ευρώπη σε κρίση: Video -Συζήτηση

Πηγή: ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΣΧΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Στο πλαίσιο του Resiestance Festival 2010,στη Γεωπονική σχολή,το οποιο αρχισε χθες,παρουσιάζουμε το βιντεο που ακολουθει.

Συζήτηση μεταξύ εκπροσωπων ευρωπαικών αριστερων κομμάτων για την κριση
Παρασκευή 18/6
Fernando Rosas, βουλευτής του Bloco de Esquerda, Πορτογαλία
Arnljot Ask, στέλεχος του Red Party, Νορβηγίας
Γιάννης Μπανιάς, μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ



Resistance Festival 2010 from Aristero Sxima on Vimeo.


ΣΗΜΕΡΑ 19-6
8:30 Η αριστερά σε σταυροδρόμι
Γιάννης Θεωνάς, στέλεχος ΚΕΔΑ, μέλος γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Αλέκος Αλαβάνος, Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής
Δημήτρης Καζάκης, Οικονομολόγος
Γιάννης Ελαφρός, μέλος Π.Ε. ΝΑΡ, στέλεχος ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Θοδωρής Δρίτσας, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ''ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ'' ΣΤΙΣ 21-26 IΟΥΝIΟΥ

Αγαπητοί φίλοι, 

 Σας γράφουμε ως εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των εργαζομένων σε ολόκληρη την Ευρώπη,  μέλη της Ευρωομάδας της Αριστεράς (GUE / NGL) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Είναι σαφές  ότι το πακέτο οικονομικής στήριξης που συμφωνήθηκε κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου (8 – 9 Μάη) θα εντείνει τους ρυθμούς της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι, η νεολαία και οι συνταξιούχοι σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.




 Σε αυτό το στάδιο, οι  Έλληνες εργαζόμενοι κυρίως βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτών των επιθέσεων. Αντιμετωπίζουν τη μείωση κατά 10% των μισθών τους καθώς και των δημοσίων δαπανών, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την αύξηση του ΦΠΑ και το πάγωμα των συντάξεων. Αλλά και οι εργαζόμενοι στην Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιρλανδία και την Ιταλία, επίσης αντιμετώπισαν και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν σοβαρές επιθέσεις κατά του βιοτικού τους επιπέδου. Είναι επίσης σαφές ότι αυτές οι επιθέσεις δεν θα περιοριστούν στους εργαζομένους των λεγόμενων «περιφερειακών» ευρωπαϊκών οικονομιών - οι εργαζόμενοι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης θα δουν τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα να διαβρώνονται ακόμη περισσότερο, τους μισθούς τους να συμπιέζονται προς τα κάτω, περικοπές στην κοινωνική πρόνοια, καθώς και συνέχιση των πολύ υψηλών ποσοστών ανεργίας. 



Oταν η Αριστερά αυτοκτονεί

3

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
Πηγή: ΕΝΕΤ 18/6/2010

Ενώ ο καπιταλισμός βυθίζεται σε βαθιά διαρθρωτική κρίση, η Αριστερά στην εποχή μας αυτοκτονεί, τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρώπη.
Η παράδοξη εμπειρία του 1930 επαναλαμβάνεται: ο φιλελεύθερος και ασύδοτος καπιταλισμός καταβαραθρώθηκε τότε, όπως και σήμερα, όμως η υπέρβασή του δεν προήλθε από την Αριστερά, αλλά από δυνάμεις που η Αριστερά εσπίλωνε ως «μη-ταξικές», «μικροαστικές», «ουτοπικές».

Ο Βρετανός οικονομολόγος Κέινς (1883-1947) και ο Αμερικανός πρόεδρος Ρούζβελτ (1882-1945) υλοποίησαν αυτό που οι ακεραιόφρονες της Αριστεράς κατήγγειλαν ως «απατηλή ουτοπία»: ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, με ανακατανομή εισοδήματος, άμβλυνση ανισοτήτων, σχετική κοινωνική δικαιοσύνη, το «Νιου Ντιλ» (1935), που, λόγω της επιτυχίας του, γενικεύθηκε μεταπολεμικά στην Ευρώπη. Ο,τι είχε θεωρηθεί «ουτοπία» έλαβε σάρκα και οστά. Από το 1930, οι ακεραιόφρονες της συντηρητικής πλευράς, όπως και της προοδευτικής, διαβεβαίωναν ότι οι δημόσιες δαπάνες κατέστελναν τις ιδιωτικές, ότι η επέκταση του κράτους συρρίκνωνε την οικονομία και την κοινωνία. Ομως, ο έμπρακτος απολογισμός τού μεταπολεμικού κοινωνικού κράτους αποδείχθηκε συντριπτικός: ποτέ άλλοτε στην ιστορία ο καπιταλισμός δεν πραγματοποίησε τόσο υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, συσσώρευσης κεφαλαίου και κερδών, και ποτέ άλλοτε δεν έφθασε τόσο κοντά στη συρρίκνωση της ανεργίας και πλήρη απασχόληση. Οι κοινωνικές κατακτήσεις κατοχυρώθηκαν από τον μεταπολεμικό καπιταλισμό με το αζημίωτο.

VIDEO: ΟΙ ΤΟΠΟΘΕΤΉΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΏΝ ΟΜΙΛΗΤΏΝ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΤΗΣ 17ΗΣ ΙΟΥΝΙΟΥ (Πρωτοβουλία Οικονομολόγων-Πανεπιστημιακών)

Πηγή: Πρωτοβουλία Οικονομολόγων και Πανεπιστημιακών
17-6-2010


No money No debt (1/7) Ομιλία Κ.Λαπαβίτσα from ThePressProject on Vimeo.



No money No debt (2/7) Ομιλία Σ. Κουβελάκη from ThePressProject on Vimeo.


Σημεία και τέρατα στη σύμβαση δανεισμού με Ε.Ε. - ΔΝΤ...








Του Δ. Καζάκη
Από Το Ποντίκι, 17.6.2010 (απ' όπου και το σκίτσο του Π. Τσιολάκη)






Η κατάσταση στην Ευρωζώνη συνεχίζει να επιδεινώνεται ραγδαία. Μέρα με τη μέρα αποκαλύπτεται ακόμη και στους πιο εθελοτυφλούντες ότι το πρόβλημα δεν είναι δημοσιονομικό, δηλαδή δεν είναι πρόβλημα κρατικών ελλειμμάτων. Είναι πρώτα και κύρια πρόβλημα τραπεζών και ιδιοσυστασίας του ευρώ. 




Οι εργαζόμενοι, οι οικονομίες και τα κράτη της Ευρωζώνης υποβάλλονται σε μια σκληρή, κοινωνικά ανάλγητη και παντελώς αδιέξοδη λιτότητα προκειμένου να στηριχθούν οι τράπεζες και φυσικά το πάλαι ποτέ «ισχυρό ευρώ». Σύμφωνα με το Bloomberg (15.6): 

«Η πτώση του ευρώ σχεδόν στο χαμηλότερο επίπεδο των τεσσάρων ετών σημαίνει ότι τα καναδικά δολάρια και τα ελβετικά φράγκα σημειώνουν μερίδια - ρεκόρ στις παγκόσμιες πωλήσεις ομολόγων, καθώς οι επενδυτές δραπετεύουν από την αναταραχή στην αγορά του κυβερνητικού χρέους της Ευρώπης».




Αυτός είναι ο μεγάλος καημός των ευρωκρατούντων. Πώς θα κρατήσουν τους επενδυτές - κερδοσκόπους στο ευρώ. Έτσι τσακίζουν ό,τι έχει απομείνει στην Ευρωζώνη απόκοινωνικές δαπάνες, βυθίζουν σε εργασιακή απόγνωσητην πλειονότητα των εργαζομένων, συνθλίβουν κάθε έννοιακοινωνικής ασφάλισης, ανοίγουν ακόμη περισσότερο τις οικονομίες τους στις καταστροφικές δυνάμεις των αγορών