Λιτότητα και νέα βάρη φέρνει η αναδιάρθρωση του χρέους!

Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου.

Αθήνα 22 Ιουλίου 2011

Σε βάρος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας στρέφεται η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη 21 Ιούλη. Η ίδια αυτή συζήτηση αποτελεί αδιάψευστη μαρτυρία της αποτυχίας του πρώτου Μνημονίου και όλων των πολιτικών που εφαρμόστηκαν μέχρι τώρα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του δημόσιου χρέους καθώς, παρότι μειώθηκαν μισθοί και συντάξεις, παρότι έκλεισαν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, παρότι η φτώχεια και η ανεργία εκτοξεύθηκαν ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του Μνημονίου, η πολυπόθητη επιστροφή στις αγορές δεν επετεύχθη, ούτε πρόκειται άμεσα να υλοποιηθεί. Οι κυβερνητικές ζητωκραυγές για σωτηρία δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι η χρεοκοπία δεν έπαψε να είναι προ των πυλών. Απλώς, μετατέθηκε για το μέλλον. Και Μνημόνιο και χρεοκοπία, λοιπόν είναι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν αυτοί που μέχρι πρόσφατα έθεταν το εκβιαστικό δίλημμα «Ή Μνημόνιο ή χρεοκοπία»!

Η αποκαθήλωση της Δύσης

Πηγή: FT (via Euro2day)
By Philip Stephens


Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται αντιμέτωπες με ένα αφόρητο δανειακό βάρος καθώς και με επίμονη πολιτική παράλυση. Οι στρατηγικές λήψεις αποφάσεων γίνονται όμηροι της πολιτικής πόλωσης. Δημοκρατικοί και ρεπουμπλικανοί μπορούν εύκολα να γλιτώσουν από αυτήν την επικίνδυνη χρεοκοπία με μια συμφωνία για την αύξηση του ορίου του χρέους της τελευταίας στιγμής. Όμως, ο συμβιβασμός αυτός δεν πρόκειται να κλείσει τη χαώδη απόκλιση μεταξύ των φόρων και των δαπανών που συσσωρεύει χρέος πάνω στο χρέος. 

Στην Ευρώπη, τα πράγματα είναι ακόμη δυσκολότερα. Το βασικό οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ενιαίο νόμισμα, κλονίζεται υπό το βάρος των εθνικών χρεών και της πολιτικής ασυνεννοησίας. Η αλληλεγγύη έχει χαθεί και ο εθνικισμός ξαναγεννιέται. Έτσι, δημιουργείται το ερώτημα: Αυτή η δίδυμη κρίση είναι ένας ζημιογόνος, αλλά σύντομος σπασμός όπως εκείνοι που περιοδικά ενοχλούν την πρόοδο κάθε εύπορης οικονομίας; 

Σύνοδος Κορυφής: Πρώτη ματιά στις αποφάσεις

Πηγή: euro2day

του Γ. Παπανικολάου

Οι όποιες αποφάσεις θα ελάμβανε η κρίσιμη σύνοδος κορυφής, όφειλαν εξ αρχής να ικανοποιήσουν 4 βασικά κριτήρια απέναντι στις αγορές. Από το αν τελικά το πέτυχαν ή όχι θα εξαρτηθεί στην πράξη και η θέση της συνόδου στην Ιστορία της Ευρώπης. 

Τελικός "κριτής" θα είναι βέβαια οι ίδιες οι αγορές. Ωστόσο, μια πρώτη εκτίμηση δείχνει τα εξής:  1.Οποιαδήποτε απόφαση για την Ελλάδα πρέπει να μπορεί να εφαρμοστεί και στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία, με στόχο να καλμάρουν οι αγορές τους και να μειωθεί ο κίνδυνος μετάστασης. Με βάση το ανακοινωθέν, υπάρχουν θετικά που έχουν εφαρμογή και στις τρεις χώρες. Η επιμήκυνση των δανείων, η μείωση των επιτοκίων, ακόμη και η αναπτυξιακή στήριξη της ελληνικής οικονομίας με ένα "Σχέδιο Μάρσαλ". Ωστόσο, η λύση της συμμετοχής ιδιωτών επενδυτών στην ελληνική διάσωση λειτουργεί προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Προς ένα ιδιότυπο haircut του ελληνικού χρέους!

Πηγή: Καθημερινή 22/7Ζ. Ζήκου

Τη ρήτρα ενός ιδιότυπου haircut του ελληνικού χρέους φαίνεται ότι επέβαλε στο πακέτο σωτηρίας για την Ελλάδα, η Γερμανίδα καγκελάριος στη χθεσινή σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης. Η Ελλάδα, όπως επισημαίνεται στους New York Times, οδηγείται σε «ελεγχόμενη χρεοκοπία» για σύντομη χρονική περίοδο ορισμένων ελληνικών ομολόγων. Η συγκεκριμένη δικλίδα ασφαλείας μεταφέρει τις ζημίες της σύντομης χρεοκοπίας στις τράπεζες, πιστεύει η κ. Μέρκελ.

Αυτή η ρήτρα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους δεν υπήρχε στην Ευρωζώνη. Η πρόταση είχε διατυπωθεί στο πλαίσιο της αναζήτησης «ρεαλιστικών» στόχων από την κυβέρνηση Μέρκελ, καθώς η εναλλακτική λύση της ρήτρας εξόδου των «αμαρτωλών» χωρών από την Ευρωζώνη είναι ανέφικτη βάσει της συνθήκης της Ε.Ε.

Ευρωπαϊκές αγωνίες, γερμανικά διλήμματα

Πηγή: Καθημερινή  22/7

Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν είχαν οριστικοποιηθεί οι αποφάσεις της χθεσινής, κρίσιμης συνόδου κορυφής των Βρυξελλών. Ως επικρατέστερη εκδοχή διαγραφόταν ένας συμβιβασμός μεταξύ Γερμανίας, Γαλλίας και μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών, ο οποίος θα εξασφάλιζε μόνο προσωρινή εκτόνωση της κρίσης, παραπέμποντας τις καίριες αποφάσεις για το φθινόπωρο, χωρίς να αποκλείεται και η «επιλεκτική χρεοκοπία» της χώρας.

Αυτό που μέχρι χθες αρνούνταν πεισματικά να παραδεχτούν οι ιθύνοντες της Ε.Ε. αποτελεί σήμερα κοινό τόπο: το θεμελιώδες πρόβλημα δεν είναι η κρίση χρέους της μικρής Ελλάδας, αλλά η δομική κρίση του ίδιου του ευρώ. Η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη του 1986 και η συνθήκη του Μάαστριχτ του 1992 δρομολόγησαν μια θεμελιώδη μετάλλαξη της ευρωπαϊκής ενοποίησης: Η υπόσχεση μιας σοσιαλδημοκρατικού τύπου «κοινωνικής Ευρώπης», ανεξάρτητης από ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, με σύγκλιση των πιο καθυστερημένων με τις πιο ανεπτυγμένες χώρες, έδωσε τη θέση της σε μια Ε.Ε - περιφερειακό υποσύνολο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, υπό την ηγεμονία του χρηματιστικού κεφαλαίου.

Πειράζει να πανηγυρίσουμε τη νέα συμφωνία με λίγη καθυστέρηση;

Πηγή: xrimanews.gr

Πάνος Παναγιώτου

Ποιος δε θέλει να πανηγυρίσει μία μεγάλη επιτυχία, ιδιαίτερα αν αυτή εξασφαλίζει τη διάσωση της χώρας του από την απόλυτη οικονομική καταστροφή την οποία μέχρι πρότινος είχε αρχίσει να θεωρεί αναπόφευκτη.

Και πόση ανάγκη, πράγματι, υπάρχει για πανηγυρισμούς, για ένα ξέσπασμα χαράς, ένα διάλειμμα επιτυχίας μέσα στην τόση ταλαιπωρία και τις επώδυνες αποτυχίες που βίωσε η χώρα από το ξέσπασμα της 'ελληνικής κρίσης'. Όμως, τελικά, αν η χαρά και οι πανηγυρισμοί δε μετουσιωθούν σε κάτι ουσιαστικό που θα αλλάξει, όντως, προς το καλύτερο τις ζωές όλων, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να τις ακολουθήσουν η λύπη και η απογοήτευση και η απότομη προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα.

Η επιλεκτική χρεοκοπία μιας ευρωπαϊκής μπανανίας…

Πηγή: Ακτιβιστης

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου *

Η Ελλάδα τράβηξε το δικό της δρόμο χρεοκοπίας, όπως με ακρίβεια είχαμε προβλέψει. Την οδό και τη διαδικασία της επιλεκτικής χρεοκοπίας, όπως ταιριάζει σε μια ευρωπαϊκή μπανανία, η οποία έζησε για μια δεκαετία και κάτι τον μύθο της ισχυρής χώρας. Τώρα γίνεται προσπάθεια από αυτούς που συνέθεσαν αυτόν τον μύθο να ζήσει τον μύθο της μόνης χρεοκοπημένης χώρας που καμώνεται ότι δεν  πτώχευσε.

Μην ταλαιπωρήστε με τις έννοιες, τα κράτη χρεοκοπούν όταν αθετούν τους όρους της δανειακής σύμβασης που υπογράφουν με τους ομολογιούχους τους. Από εκεί και πέρα η στάση πληρωμών είναι μια άλλη υπόθεση, όπως έχουμε επανειλημμένα εξηγήσει,  Στη δική μας περίπτωση έχουμε αλλοίωση των όρων πληρωμής υπό την αιγίδα της ΕΕ (!!) και όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στο κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου «όλες οι άλλες χώρες της ευρωζώνης επαναλαμβάνουν επισήμως την ακράδαντη αποφασιστικότητά τους να τιμήσουν πλήρως την οικεία κρατική υπογραφή τους, καθώς και όλες τις δεσμεύσεις τους για βιώσιμες δημοσιονομικές συνθήκες και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».