Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

ΡΟΥΜΠΙΝΙ: ΟΣΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΟΙ ΖΗΜΙΕΣ!



ΠΗΓΗ: ISKRA
ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΗ ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΥΦΕΣΗ ΠΑΡΑ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ!
«Η αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτη» έχει τίτλο σημερινό δημοσίευμα τηςβελγικής οικονομικής εφημερίδας L'Echo, το οποίο φιλοξενεί συνέντευξη του γνωστού αμερικανού οικονομολόγου, Νουριέλ Ρουμπινί.
Συγκεκριμένα, ερωτηθείς αν οι χώρες που βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση, όπως η Ελλάδα, πρέπει να αναδιαρθρώσουν το χρέος τους, ο Αμερικανός οικονομολόγος απαντά: «Μία αναδιάρθρωση του χρέους, είτε δημόσια, είτε ιδιωτική είναι αναπόφευκτη» . Ειδικά για την Ελλάδα, συνεχίζει ο Ν. Ρουμπινί, ακόμη και αν η χώρατηρούσε τις υποχρεώσεις της απέναντι στο ΔΝΤ και την ΕΕ, θα έφτανε σε δημοσιονομική προσαρμογή της τάξεως του 10% του ΑΕΠ, ενώ το δημόσιο χρέος της θα σταθεροποιούνταν στο 150% του ΑΕΠ σε δύο χρόνια.
«Το επίπεδο του χρέους είναι ασταθές, διότι το παραμικρό σοκ θα μπορούσε να το διογκώσει. Πρόκειται για πρόβλημα φερεγγυότητας», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ν. Ρουμπινί, υπενθυμίζοντας παράλληλα πως η Αργεντινή και η Ρωσία πτώχευσαν με χρέος που ανερχόταν στο 50% του ΑΕΠ, δηλαδή τρεις φορές κατώτερο από εκείνο της Ελλάδας. «Το θέμα δεν είναι να ξέρουμε εάν θα γίνει ή όχι αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους, αλλά πότε θα πραγματοποιηθεί και με ποιους όρους. Όσο το γρηγορότερο, τόσο το καλύτερο: η καθυστέρηση σημαίνει μεγαλύτερες ζημιές για τους επενδυτές», καταλήγει ο γνωστός οικονομολόγος

Πόσα δολάρια θα τυπώσει ο Μπέρνακι; Δολάριο, χρυσός και τιμές-ρεκόρ στα τρόφιμα





ciaoant1
Στις ΗΠΑ, σημαντική εξέλιξη, καθώς ο Μπέρνακι, ο πρόεδρος της FED που εδώ τον βλέπουμε σατυρικά με κοστούμι Magneto, άνοιξε το παράθυρο για νέο γύρο εκτύπωσης πληθωριστικού χρήματος. Έτσι κάνει πάντα τελικά: Απλά ανοίγει έναν "κύκλο συζητήσεων" για μερικούς μήνες, ώστε να "προετοιμαστούν οι επενδυτές", και μετά τυπώνει χρήμα, θυσιάζοντας ουσιαστικά το δολάριο, που ήδη αμφισβητείται ανοιχτά ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, προκειμένου να διασωθούν οι τράπεζες με "πακέτα σωτηρίας".

Ανοιξε τη συζήτηση για QE3 ο Μπερνάνκε
Ανοικτό άφησε, χθες, το ενδεχόμενο ενός τρίτου προγράμματος εκτύπωσης δολαρίων, ο επικεφαλής της Fed, Μπεν Μπερνάνκε. Καταθέτοντας στην Επιτροπή Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών της Βουλής των Αντιπροσώπων, ο κ. Μπερνάνκε ξεκαθάρισε ότι η διοίκηση της Fed δεν θα επιτρέψει στην οικονομία να διολισθήσει εκ νέου στην ύφεση.

Υπό το πρίσμα αυτό, αν η κατάσταση δεν βελτιωθεί μέχρι τον Ιούνιο, οπότε και ολοκληρώνεται το τρέχον πρόγραμμα αγοράς ομολόγων 600 δισ. δολ. (QE2), η Fed δεν αποκλείεται να προχωρήσει σε ένα νέο αντίστοιχο πρόγραμμα (QE3).

Το μυστικό σχέδιο των Γερμανών για την Ελλάδα



thumb
Πηγή: ΠΟΝΤΙΚΙ
Τη μερική έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την ανάληψη της εκτέλεσης της οικονομικής πολιτικής μαγειρεύουν Γερμανία και τρό­ικα. Ενα σενάριο που μέχρι τώρα φάντα­ζε πάρα πολύ μακρινό και απορριπτόταν από όλες τις πλευρές, τώρα άρχισε να συζητείται όχι μόνο σε διάφορα think tanks αλλά και στα ενδότερα της καγκε­λαρίας. Ο λόγος; Η επίσημη διαπίστωση ότι τα μέτρα του μνημονίου δεν εφαρμό­στηκαν και οιστόχοι απέτυχαν.
Η χώρα μας βρίσκεται πλέον σε ασφυ­κτικό κλοιόκυρίως λόγω της αδυναμίας του οικονομικού επιτελείου να εφαρμό­σει μια σειρά μέτρων που θα εμπόδιζε την αύξηση της ύφεσης, τη μόνιμη πε­ρικοπή δαπανών και τη συλλογή εσό­δων που θα έδιναν ανάσα σε έλλειμμα και χρέος. Επισφράγισμα της αποτυχίας ήταν η έμπνευση του Γιώργου Παπακων-σταντίνου για τις αποκρατικοποιήσεις - μαμούθ και τα όσα τραγελαφικά ακο­λούθησαν. Κατά την τελευταία επίσκεψη της τρόικας, στην οποία διαπιστώθηκε η πλήρης κατάρρευση του κρατι­κού μηχανισμού, η αποτυ­χία εφαρμογής μέτρων αναπτυξιακού χαρα­κτήρα και η ανεξέ­λεγκτη πορεία του δημοσίου χρέους, ο υπουργός Οικονομι­κών ήταν αυτός που έπεισε την τρόικα «για μια ακόμα ευ­καιρία» μέσα από το σχέδιο αποκρατικοποι­ήσεων. Ακολούθως φέρε­ται να πίεσε τον πρωθυπουργό ότι είναι η μόνη πλέον διέξοδος.

Η κυριαρχία των τριών Αλφα



Πηγή: καθημερινή (5/3/2011)
Tης Tασουλας Kαραϊσκακη

Ο ουρανός είναι γκρίζος, φυσάει ένας ψυχρός άνεμος που παρασύρει, με ένα μελαγχολικό «τιν» «τιν», ένα άδειο τενεκεδάκι αναψυκτικού στο οδόστρωμα της Εθνάρχου Μακαρίου και η φωνή του Παναγιώτη Π., 63 ετών, που επέμενε μέρες γι’ αυτή τη συνομιλία («Θέλω να μιλήσω σε κάποιον. Οχι για μένα, για το άτομό μου, αλλά για όλους σαν εμένα») βγαίνει βραχνή, ισχνή. «Νιώθω ταπεινωμένος, ένα κουρέλι. Χωρίς υπόσταση, χωρίς βάρος, ένα τίποτα μπροστά στους αρμοδίους, που ποτέ δεν γνωρίζουν κάτι για την υπόθεσή μου». Χαμηλόμισθος του Δημοσίου στη Λαμία, ο κ. Παναγιώτης είναι ένας από τους χιλιάδες που αναμένουν επί ματαίω την έκδοση της σύνταξης. «Αδικία και Αναξιοπιστία γεννούν ένα τρίτο άλφα, την Αγανάκτηση. Δούλεψα 35 χρόνια σε κρατικούς παιδικούς σταθμούς και κάθε μέρα, όλο και πιο βαθιά, ένιωθα ότι χάρη στον κόσμο που εξυπηρετούσα, υπήρχα. Δεν ήμουν έτσι στην αρχή, αλλά η καθημερινή τριβή με τη ζωή, μου έδειξε ότι η εργασία που μια κοινωνική ανάγκη μού προσέφερε ήταν δώρο. Ολα αυτά τα χρόνια, λοιπόν, δούλεψα με φιλότιμο, καρτερικότητα, υπάκουα, ήσυχα, σχεδόν πειθήνια, έλεγα σε όλα “ναι”. Ομως η πίκρα και ο θυμός γκρέμισαν μέσα μου τον ήσυχο υπάλληλο, με άλλαξαν, και αποφάσισα να λέω πλέον σε όλα “όχι”» ξεσπάει.