Pope Mario in the euro-bordello (!)

Πηγή: economist

καρλομάγνος

AT LEAST there is hope. Grim-faced European leaders gathered in Brussels on December 8th for their summit to save the euro with the news that Pope Benedict XVI was praying to the Virgin Mary for the sake of Italy and Europe. He should also spare a prayer for Mario Draghi, the president of the European Central Bank.

As the dinnertime negotiations stretched into the wee hours of Friday morning, leaked drafts of a communiqué indicate that the summiteers intend to agree to a “fiscal compact” to ensure the stability of the euro zone. These words matter: they are the same ones that Mr Draghi had used a few days earlier in a Delphic judgment that many interpreted to mean that he would intervene more heavily in the bond markets, once the politicians had delivered a more credible system to impose budget discipline.

Unity dearly bought

ΠΗΓΗ: Die Zeit (via presseurop)

Without doubt, Angela Merkel and Nicolas Sarkozy have taken a big step nearer their goal of a fiscal union. But at what price? Britain remains outside it. The salvation or the disintegration of the Union is now approaching.

Matthias Krupa

Was this the night the euro was saved? Or will those ten hours go down in history as the meeting that broke the EU? In any event, the heads of government of the 27 EU countries could hardly have set the stage for the ongoing finale of Operation Save the Euro any more dramatically.

Before the actual meeting on Thursday evening, Angela Merkel, Nicolas Sarkozy and David Cameron had already got together in a threesome: the Briton, that much was certain, would play in a major role in the coming hours. What followed was a hard, sometimes very hard struggle before the French President, shortly after five in the morning, came out to announce the outcome of the all-night negotiations.

Δελτίον Κρίσης: 09.12.11

ΠΗΓΗ: protagon.gr

του Γ. Βαρουφάκη

Καθώς οι ηγέτες μας πηγαίνουν από την μία "σωτήρια" Σύνοδο Κορυφής στην επόμενη, και το τέλος της ευρωζώνης γίνεται όλο και πιο ορατό με κάθε "τελική λύση" που εφευρίσκουν, τόσο λιγότερα έχω να σας γράψω. Ό,τι ήταν να πούμε, επί της ουσίας, το έχουμε πει από καιρό.

• Όσο η Ευρώπη αρνείται να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέπτη και να του πει την αλήθεια (ότι δηλαδή το πρόβλημά της είναι δομικό και σε καμία περίπτωση δεν είναι πρόβλημα ελλειμμάτων ή χρέους), τόσο πιο κοντά στο τέλος του πειράματος της ευρωζώνης ερχόμαστε.
   
• Όσο οι ευρωπαϊκές αρχές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αποσπασματικά (ως εάν να ήταν ζήτημα κάποιων υπερχρεωμένων κρατών, που πρέπει να αντιμετωπιστεί με περισσότερα διμερή δάνεια), τόσο πλησιάζει η μετα-ευρώ εποχή - μια εποχή εξ ίσου δυστοπική για πλεονασματικούς και ελλειμματικούς.

Ούτε οι Γάλλοι αγαπούν το ευρώ

 

Πηγή: ΕΘΝΟΣ 9/12

του Γ. Δελαστίκ

Φαινομενικά, τίποτα δεν δικαιολογεί την αίσθηση που προκάλεσαν στη Γαλλία τα αποτελέσματα δημοσκόπησης για τη στάση του πληθυσμού της απέναντι στο ευρώ. Η απάντηση στο θεμελιώδες ερώτημα, αν δηλαδή οι Γάλλοι προτιμούν την παραμονή της χώρας τους στο ευρώ ή την έξοδό της από την Ευρωζώνη και την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, το φράγκο, ήταν σαφέστατη: το 60% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι θέλουν το ευρώ και το 36% την επάνοδο του φράγκου. Ουδέτεροι δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου στο θέμα αυτό - μόλις 4%.
Παρ' όλα αυτά ο Μπρις Ταντιριέ, εντεταλμένος γενικός διευθυντής της μεγάλης εταιρείας δημοσκοπήσεων Ιψος, που έκανε τη σφυγομέτρηση, έδειχνε αρκετά σοκαρισμένος από μια σειρά δημοσκοπικά ευρήματα όταν έκανε την παρουσίασή της.

Εγχειρίδιο για να αντιμετωπίσουμε το χαράτσι μέσω ΔΕΗ, 9/12/2011

Πηγή: Ακρίβεια-stop

Το παρακάτω εγχειρίδιο επιχειρεί να δώσει κάποιες απαντήσεις στους πολίτες για θέματα που αφορούν την σύνδεση του νέου «χαρατσιού» με την διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος. Θα θέλαμε από την αρχή να κάνουμε ορισμένες διευκρινίσεις που θεωρούμε απαραίτητες έτσι ώστε να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Ούτε ο νομικός αγώνας –ο οποίος είναι μέσο- μπορεί να υποκαταστήσει τον αγώνα για επιβίωση και αξιοπρέπεια. Η αλληλεγγύη είναι μία λέξη που την επόμενη περίοδο θα πρέπει να αποκτήσει βαθύ και ευρύ περιεχόμενο. Οι άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν μόνοι όμως ζούνε όλοι μαζί σε οργανωμένα σύνολα τις κοινωνίες. Το μέτρο του πολιτισμού των κοινωνιών, αυτό που τις ξεχωρίζει από τις πρωτόγονες  συμβιώσεις είναι η αγάπη και η φροντίδα για τον άνθρωπο και ειδικότερα για τον «αδύνατο» άνθρωπο. Αν δεν υπάρχει αυτό τότε οι κοινωνίες αυτές εκπίπτουν εύκολα στον νόμο του ισχυρότερου και του πονηρότερου νόμο που σε τελευταία  ανάλυση καθορίζει την ζωή στο υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Αν συμβεί αυτό οι κοινωνίες αυτές στο τέλος διαλύονται και παύουν να υπάρχουν. Το ηλεκτρικό ρεύμα  και η πρόσβασή του σε αυτό  σε μεγάλο βαθμό ορίζει το επίπεδο του πολιτισμού. Και αυτό γιατί από αυτήν την πρόσβαση εξαρτάται η καθημερινή ζωή των ανθρώπων μέσα στο σπίτι τους. Η διατροφή, η θέρμανση, η καθαριότητα, η μελέτη και η επικοινωνία των μελών της οικογένειας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτήν την πρόσβαση.

Η παλιά Νέα Οικονομική Διακυβέρνηση

Το σημαντικότερο κομμάτι της Νέας Οικονομικής Διακυβέρνησης αφορά την αυστηροποίηση του Συμφώνου Σταθερότητας που κρίθηκε αναγκαία λόγω της τροπής που έχει πάρει η κρίση στην Ευρώπη αλλά και λόγω της ανάγνωσης των αιτίων της από την Επιτροπή ΠΗΓΗ: rednotebook.gr

Tης Έλενας Παπαδοπούλου Το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ως οικονομικός, κοινωνικός και πολιτικός χώρος όπως τον γνωρίζαμε μέχρι τώρα τελεί υπό αμφισβήτηση δεν εκπλήσσει πλέον κανένα. Εξ’αλλου όταν το ζήτημα της πιθανής διάλυσής της τίθεται τόσο ανοιχτά είναι φανερό ότι αφορά πλέον ευρύτερα ακροατήρια από εκείνα που το εξέταζαν χρόνια πριν σε επιστημονικούς, πολιτικούς ή διανοητικούς κύκλους .

H τρομακτική πορεία της Ευρώπης προς την παγκόσμια ασημαντότητα. Tου Timothy Garton Ash

Η Ευρώπη δεν πρόκειται να σωθεί ούτε σε αυτή τη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες. Στην καλύτερη περίπτωση θα επιβιώσει ενός ακόμα τραυματισμού της. Μετά τις τρέχουσες «10 μέρες να σωθεί το ευρώ», θα ακολουθήσουν 10 εβδομάδες, 10 μήνες, 10 χρόνια. Η «τρομακτική και πληκτική» κρίση της Ευρώπης, όπως την αποκάλεσε ένας παρατηρητής στις Βρυξέλλες θα συνεχιστεί κι άλλο, κι άλλο... Η 'Ανγκελα Μέρκελ (Angela Merkel) συγκρίνει την επιχείρηση διάσωσης της ευρωζώνης με έναν μαραθώνιο· στην πραγματικότητα μοιάζει με αγώνα ανωμάλου δρόμου, με πελώριους νερόλακκους κάθε τόσο.

 ΠΗΓΗ: tvxs.gr
Πρώτον, υπάρχει το ερώτημα του κατά πόσο μπορεί ακόμα η ευρωζώνη να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της στις αγορές. Το πόσο δύσκολο είναι αυτό φαίνεται από το ότι την ίδια μέρα που η Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί (Nicolas Sarkozy) ανακοίνωσαν (για μια ακόμα φορά) πως είναι αποφασισμένοι να διασώσουν πάση θυσία την ευρωζώνη, η «Στάνταρντ εντ Πουρς» έθεσε υπό «αρνητική επιτήρηση» ακόμα και την αξιολόγηση ΑΑΑ της δανειοληπτικής αξιοπιστίας της Γερμανίας.

Πίσω απ' την ευρωπαϊκή κρίση χρέους κρύβεται άλλη μια διάσωση της Wall Street

ΠΗΓΗ: xrimaNews.gr

του Π. Παναγιώτου

Από τα τέλη του 2009 και μετά οι αμερικανικές τράπεζες και τα αμερικανικά επενδυτικά κεφάλαια φρόντισαν να πουλήσουν ελληνικά και άλλα ομόλογα της ευρωπαϊκής περιφέρειας για να μειώσουν το ρίσκο τους στην ευρωζώνη και αυτό αποτέλεσε έναν απ' τους λόγους που η κρίση έλαβε τόσο μεγάλες διαστάσεις.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, μεγάλες αμερικανικές τράπεζες φρόντισαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση πουλώντας και αγοράζοντας ασφάλιστρα των ομολόγων που ξεφορτώθηκαν κερδίζοντας δισεκατομμύρια αλλά και ποντάροντας πως θα κέρδιζαν ακόμη περισσότερα στο μέλλον.

Τα στοιχεία για τα CDS που κατέχουν οι τράπεζες δε δημοσιεύονται και έτσι μπορεί κανείς να κάνει μόνο υποθέσεις ή να προσπαθήσει να βγάλει συμπεράσματα από τα σύνολο των CDS για κάθε χώρα.