«ΕΞΩΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ» ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ: ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

                                                                     Ομιλία της Νάντιας Βαλαβάνη

                                                               στη Διεθνή συνάντηση για το χρέος,

                                                              Αθήνα, Νομική Σχολή, 6 Μαίου 2011

          Η διεθνής συνάντηση για το χρέος στην Αθήνα διεξάγεται όχι τυχαία στο κλείσιμο του πρώτου χρόνου ενός Μνημόνιου σε διαρκή «επικαιροποίηση» και επιδείνωση. Πέρυσι τέτοια εποχή, όταν η ελληνική κυβέρνηση επέβαλλε ως «φάρμακο» για την κρίση και την αιχμή της, την κρίση χρέους, τη μετατροπή της πατρίδας μας σε ιδιόμορφο προτεκτοράτο της Ε.Ε., των ευρωπαίων τραπεζιτών και του ΔΝΤ εμφανίζοντας αυτή την καινούργια κατάσταση ως τριετή παρένθεση, ο μακαρίτης σύμβουλος του Πρωθυπουργού Τομάσο Σιόπα αναφέρθηκε στις επιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων χρησιμοποιώντας τους όρους μια «15ετία» ή «μισή χαμένη γενιά». Κατ΄ αναλογία της φόρμουλας του, το πρόσφατo Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής μέχρι το 2015 ισοδυναμεί πλέον με «ασφυξία»  30 χρόνων και μια ολόκληρη «χαμένη γενιά».

Οι αιτίες της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης

Λεωνίδας Βατικιώτης

Παρασκευή 6 Μαΐου 2010, Διεθνές Συνέδριο στην Αθήνα για το δημόσιο χρέος

Η προσφυγή στο Μνημόνιο ΔΝΤ – ΕΕ ήταν μια πολιτική επιλογή που στόχευε:

Πρώτο, την αφαίρεση κοινωνικών δικαιωμάτων και εργατικών κατακτήσεων, κατ’ απαίτηση του ελληνικού κεφαλαίου. Προς επιβεβαίωση δύο στοιχεία: Η πρόσφατη δήλωση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιώργου Προβόπουλου[1], ότι το 2010, τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του Μνημονίου, οι μισθοί μειώθηκαν κατά 14% και οι συντάξεις κατά 11%. Επίσης ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας[2] βάση της οποίας το ωριαίο κόστος εργασίας στην Ελλάδα το 2010 κατέγραψε ρεκόρ πτώσης της τάξης του 6,5%, όταν στην ΕΕ των 27 αυξήθηκε κατά 2% και στην ευρωζώνη των 17 αυξήθηκε κατά 1,4%.

Δεύτερο, την απαλλαγή των ξένων τραπεζών, ειδικότερα των γαλλο-γερμανικών που είχαν την μεγαλύτερη έκθεση, από τα ελληνικά ομόλογα, κατ’ απαίτηση των διεθνών πιστωτών. Προς επίρρωση πρόσφατα στοιχεία[3] που δείχνουν ότι τον χρόνο που πέρασε οι μεγάλες τράπεζες της Ευρώπης και των ΗΠΑ μείωσαν σημαντικά τις θέσεις τους στην ελληνική αγορά ομολόγων με αποτέλεσμα να μην κινδυνεύουν πλέον σημαντικά από μια αναδιάρθρωση ή παύση πληρωμών.

ένα θολό στα ελληνικά μυαλό

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Στάθης

Το ΕΣΡ έχωσε κι άλλο πρόστιμο στο «ράδιο αρβύλα»! Μιαν εκπομπή ευγενική ακόμα κι όταν κάνει χοντρή πλάκα ή απλώς χαβαλέ, αλλά και ανατρεπτική, όταν η σάτιρά της απογειώνεται. Καθηγητές του Πολυτεχνείου διώκονται προκειμένου να διακοπεί η ηλεκτρονική έκδοση του Indymedia - ενός χώρου διακίνησης ιδεών από αντιεξουσιαστές, αναρχικούς κι άλλες συλλογικότητες. Τα συνήθη... ......................................... «Μεσαίωνας», αλλά τεχνολογικώς απ' το μέλλον! Τα πιο σύγχρονα -φουτουριστικά- μηχανήματα επικοινωνίας, όπως τα iPad και iPhone κατασκευάζονται με τις πιο καθυστερημένες σχέσεις εργασίας - σχέσεις που έχουν επιστρέψει στο παρελθόν, πριν από το οκτάωρο, με πενιχρούς μισθούς, βάρδιες απ' τις 8 το πρωί ώς τις 8 το βράδυ, εκεί στην Κίνα, στη Βουλγαρία, παντού. Χάι τεκ(νολογία) από εκατομμύρια εργάτες σκλάβους που δουλεύουν για το φαγητό τους -η μαγεία της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού... Επικοινωνία επί την 

κοινωνίαν...

Η φαρσοτραγωδία

ΠΗΓΗ: ΕλευθεροτυπίαΤου ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους εξελίσσεται σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο ψυχόδραμα. Η διεθνής κερδοσκοπία παίζει ρόλο σε αυτό, όμως το ίδιο το ζήτημα ανακύπτει αφ' εαυτού, τόσο στο πεδίο της οικονομικής πολιτικής όσο και της οικονομικής θεωρίας.

Μέσα σε ορυμαγδό, ενοχοποιούνται για νοσηρό ενδιαφέρον όσοι στοιχηματίζουν στην ελληνική πτώχευση, όμως ενοχοποιούνται επίσης οι πιστωτές που εμπιστεύθηκαν τη φερεγγυότητα του Ελληνικού Δημοσίου. Δεινό το σημερινό ακριβό χρήμα, αλλά δεινότερο το φθηνό, που μέχρι πρόσφατα με «κακοήθεια» μας παραχωρούσαν οι αγορές, προκειμένου να μας παγιδεύσουν στη σημερινή χρεοκοπία.

Οδυνηρό τέλος στην τραπεζική φούσκα!

Πηγή: Banks' News

Με ένα ποσό χαμηλότερο των 9,7 δισ. ευρώ (μιλάμε πλέον για μονοψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων...) τιμολογούσε χθες το Χρηματιστήριο την αξία των τεσσάρων μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών. Με τέτοιους θλιβερούς αριθμούς, που παραπέμπουν σε εποχές πριν την υποτίμηση της δραχμής για την ένταξη στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Ισοτιμιών το 1998, γράφεται το οδυνηρό τέλος της ελληνικής τραπεζικής «φούσκας» και στο μυαλό όλων των παραγόντων της τραπεζικής αγοράς έρχονται τρεις... κακές λέξεις: Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Σε αυτό το κλίμα, οι δηλώσεις του Απ. Ταμβακάκη χθες από τα Ιωάννινα μπορεί να κατέληξαν σε ένα αισιόδοξο μήνυμα («είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε»), δύσκολα όμως κρυβόταν η δραματική τους διάσταση:

n   «Η αναδιάρθρωση του χρέους (haircut) δεν αποτελεί εναλλακτική, διότι συνεπάγεται την καταστροφή της χώρας, την επιστροφή της δεκαετίες πίσω».

n  «Οι συγχωνεύσεις είναι μονόδρομος για την ανασύνταξη του πιστωτικού συστήματος. Η χώρα χρειάζεται ισχυρές τράπεζες που θα παραμείνουν ελληνικές», είπε μεταξύ άλλων ο κ. Ταμβακάκης.