Υπάρχει θέμα χρεωκοπίας για την Ελλάδα;

Δημήτρης Καζάκης

 Το άρθρο δημοσιεύτηκε με μικρές περικοπές

στην «ΑΥΓΗ» της 7^ης Μαρτίου 2010.

Η κυβέρνηση μαζί με τα ποικίλα «παπαγαλάκια» των διεθνών κυκλωμάτων έχουν στήσει μια ολόκληρη επιχείρηση για να πείσουν ότι η χώρα δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα χρεοκοπίας, όσο ακολουθεί πιστά τις έξωθεν εντολές και όσο παραδίδεται ανυπεράσπιστη και ανοχύρωτη στις πιέσεις των αγορών και των γραφειοκρατών των Βρυξελλών. Το παράξενο είναι ότι αυτοί που φαίνεται να έχουν πειστεί περισσότερο είναι αρκετοί στην αριστερά. Γι’ αυτούς η φιλολογία περί χρεοκοπίας δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα κόλπο της κυβέρνησης και των αγορών για να επιβάλουν την αντιλαϊκή τους πολιτική. Δεν υπάρχει ζήτημα χρεοκοπίας, λένε, μόνο πρόβλημα κόστους και διαθεσιμότητας δανεισμού, αυτό είναι όλο. Άλλωστε η ΕΕ έχει συμφέρον να μην αφήσει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει, επαναλαμβάνουν μαζί με την επίσημη προπαγάνδα. Κι έτσι μένουν μόνο στη γνωστή ηθικολογική ρήση «να μην πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι», αδιαφορώντας για τις τύχες συνολικά της οικονομίας, της χώρας και του λαού της.

Δεν ξεπληρώνουν οι Ισλανδοί χρέος τράπεζας

07 Μάρτιος 2010

Επιμέλεια: Στράτος Μωραΐτης

Οι πολίτες της Ισλανδίας δείχνουν να απορρίπτουν με συντριπτική πλειοψηφία, σε δημοψήφισμα που διενεργείται σήμερα Κυριακή, νομοσχέδιο  που προβλέπει την αποπληρωμή δημοσίου χρέους στη Βρετανία και στην Ολλανδία, ως επακόλουθο της κατάρρευσης της ισλανδικής τράπεζας Icesave.

Με καταμετρημένο το ένα τρίτο των αποτελεσμάτων, το 93% των ψηφοφόρων φαίνεται να έχει επιλέξει αρνητικά στο δημοψήφισμα, ενώ μόλις το 2% υποστηρίζει την αποπληρωμή του δανείου, ενώ το υπόλοιπο 5% αποτελείται από άκυρα και λευκά ψηφοδέλτια.

Από την πλευρά της η Πρωθυπουργός της Ισλανδίας, δήλωσε ότι η κυβέρνησή της θα παραμένει στη θέση της και θα συνεχίσει να επιδιώκει την υλοποίηση συμφωνίας αποπληρωμής του χρέους.

Οι βρετανική και ολλανδική κυβέρνηση ζητούν την καταβολή 3.8 δις ευρώ που είχαν δανείσει στη χώρα, έπειτα από παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όταν η χώρα αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο κατάρρευσης του τραπεζικού της συστήματος λόγω της οικονομικής κρίσης, υπό το φόβο ότι θα χάνονταν οι καταθέσεις Βρετανών και Ολλανδών στη χώρα.