Προσφυγές κατα του Μνημονίου

Πηγή: tvxs, Ελευθεροτυπία

Δέκα φορείς και συνδικάτα καθώς και 22 πολίτες, κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι, κατέθεσαν σήμερα στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσφυγή κατά του μνημονίου που έχει υπογράψει η χώρα με την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Οι προσφεύγοντες ζητούν να ακυρωθούν ως αντισυνταγματικά αντίθετα στο ευρωπαϊκό δίκαιο, την ευρωπαϊκή σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου και στις διεθνείς συμβάσεις εργασίας τα οικονομικά μέτρα που επιβλήθηκαν στο πλαίσιο του μνημονίου. Παράλληλα,στον ελεγκτικό μηχανισμό της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας προσέφυγε η ΓΣΕΕ εξαιτίας της παραβίασης θεμελιωδών Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας από τα νομοθετικά μέτρα της κυβέρνησης για την εφαρμογή του μνημονίου.

Απελευθέρωση Αδειών Φορτηγών και Βυτιοφόρων. - Μια "ευγενική" προσφορά στα Καρτέλ

ΠΗΓΗ: Iskra

via Τίποτα το Σημαντικό

Παρουσιάζοντας το σχετικό νομοσχέδιο ο Δ. Ρέππας έθεσε θέμα μεταβατικής περιόδου τριών ετών έως ότου απελευθερωθεί η έκδοση αδειών ιδιοκτητών φορτηγών και βυτιοφόρων ,τονίζοντας μάλιστα πως η Ελληνική πλευρά έδωσε μάχη γι' αυτήν την μεταβατική περίοδο.

Κάλεσε μάλιστα τον κλάδο να αντιληφθεί τις υποχρεώσεις του έναντι της κοινωνίας, αλλά και να μελετήσει το νομοσχέδιο, το οποίο είναι προς όφελός του.

Βέβαια τώρα ,τι εννοεί ο Υπουργός με την φράση "να μελετήσει το νομοσχέδιο, το οποίο είναι προς όφελός του", μόνο εκείνος γνωρίζει και η Τρόικα γιατί οι ίδιοι οι επαγγελματίες όπου πλήθος εξ' αυτών είναι υπερχρεωμένοι με Τραπεζικά δάνεια πολλών χιλιάδων ευρώ (100-150-200.000 euro) προκειμένου να αγοράσουν άδεια και αυτοκίνητο ,το μόνο που αντιλαμβάνονται είναι πώς δεν θα χάσουν οι άδειες τους μόνο την σημερινή αξία τους ,που σαφώς δεν ευθύνονται οι ίδιοι γι' αυτήν ,αλλά πιθανότατα και τα ίδια τους τα σπίτια από τις Τράπεζες ,μιας και γνωρίζουν πολύ καλά πώς με την απελευθέρωση αυτό που θα δημιουργηθεί αυτόματα ,θα είναι η έναρξη μεγάλων μεταφορικών εταιριών με οδηγούς υπαλλήλους ,κι όχι ιδιοκτήτες ,με αποτέλεσμα να βρεθούν αναγκασμένοι είτε να εντάξουν για ένα κομμάτι ψωμί , δουλεύοντας με απίστευτα για τον κλάδο πολλές ώρες στο τιμόνι(το συναντάμε και σήμερα στις Εθνικές Οδούς αυτό),για λογαριασμό της Εταιρείας ,είτε να κορνιζάρουν την άδεια που είχαν στον τοίχο.

Τι είναι η πολιτική επιστράτευση. To επιβεβαιωνει και ο Λοβέρδος!!!

ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης

Ο όρος πολιτική επιστράτευση σημαίνει την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών, δηλαδή την αναγκαστική - υποχρεωτική παροχή των προσωπικών υπηρεσιών (εργασίας) που επιτάσσονται. Η πολιτική επιστράτευση αποτέλεσε και αποτελεί, για τις εκάστοτε κυβερνήσεις που την έχουν χρησιμοποιήσει, έναν τρόπο αντιμετώπισης μιας απεργίας. Με την πολιτική επιστράτευση οι εργαζόμενοι που απεργούν, υποχρεώνονται να σταματήσουν την απεργία τους και να παρέχουν αναγκαστικά τις υπηρεσίες τους, δηλαδή να εργαστούν υποχρεωτικά.

Η χρήση του μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης είναι αντισυνταγματική.

Οι κυβερνήσεις που το εφάρμοσαν επικαλούνται το νομοθετικό διάταγμα 17/1974 «Περί πολιτικής σχεδιάσεως εκτάκτου ανάγκης», το οποίο όριζε ότι κατάσταση έκτακτης ανάγκης «είναι κάθε αιφνίδια κατάσταση προκαλούμενη είτε από φυσικά ή από άλλα γεγονότα είτε από ανωμαλίες κάθε φύσης και η οποία έχει ως αποτέλεσμα την παρακώλυση και την διατάραξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας». Το άρθρο 18 του εν λόγω νομοθετικού διατάγματος επέτρεπε την πολιτική επιστράτευση του προσωπικού (την επίταξη των προσωπικών υπηρεσιών) σε περίπτωση πολιτικής κινητοποίησης. Το ΝΔ 17/1974 εκδόθηκε πριν από το Σύνταγμα του 1975 με βάση το Σύνταγμα του 1952.

Εναντίον των λίγων και υπέρ των ελαχίστων

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 29/07/2010

Η "απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων" προβάλλεται από την κυβέρνηση ως η λυδία λίθος της ανάπτυξης. Ποιος το λέει; Το ΙΟΒΕ επικαλούνται όλοι. Πιθανόν να ισχύει. Αν γινόταν μια αναλογιστική μελέτη -φόρος τιμής στον Γ. Αλογοσκούφη- για την επίδραση που θα είχε στην εθνική οικονομία η απελευθέρωση του τζόγου, της πορνείας και του εμπορίου όπλων και ναρκωτικών, θα διαπιστώναμε ότι το ΑΕΠ θα εκτοξευόταν.

Τις τελευταίες ημέρες έχει αρχίσει η δεύτερη φάση της κυβερνητικής επίθεσης στην κοινωνία. Βρισκόμαστε στη φάση των "απελευθερώσεων". "Απελευθέρωση" και στην αγορά ενέργειας προωθεί η κυβέρνηση. Πώς απελευθερώνεται η αγορά; Με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και υποχρεωτική πώληση των μισών εργοστασίων της σε ιδιώτες. Εδώ έχουμε την απελευθέρωση από τις αλυσίδες της κοινής ωφέλειας και την προσχώρηση στην "ελεύθερη αγορά" των ιδιωτών.

Δημοκρατία και Aριστερά

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ένεκεν, τ. 17

του Σπύρου Μαρκέτου

Για να λειτουργήσει η σύνθετη κοινωνία μας χρειάζεται συναίνεση πολύ βαθύτερη απ’ ό,τι οι παλιότερες, που ήταν γεωγραφικά κατακερματισμένες, υλικά και πολιτισμικά φτωχές, σκλάβες του καθημερινού μόχθου και βιομηχανικά υπανάπτυκτες. Στο τωρινό σύστημα, ένα καθεστώς που έχει κινητοποιημένο εναντίον του έναν πληθυσμό μορφωμένο και απαιτητικό δεν αντέχει πολύ. Σήμερα ο ελληνικός λαός συνέρχεται σιγά σιγά από τη νάρκη του δανεισμού και την ονείρωξη της ‘ισχυρής ευρωπαϊκής Ελλάδας’, ενώ συνάμα η αριστερά αρχίζει να κατανοεί τις ιστορικές διαστάσεις της κρίσης, και ότι επείγει να κάνει κεντρικό της στόχο τη μαζική κινητοποίηση. Η κινητοποίηση όμως πρώτα πρώτα θέλει να εξηγηθεί με απλά λόγια τι συμβαίνει και πώς θ’ αποφύγουμε τη μοίρα που μας προδιαγράφουν. Ώστε όλος ο κόσμος να καταλάβει ότι η κυβέρνηση καταστρέφει τη δημοκρατία και την εθνική οικονομία για να εξυπηρετήσει τους πιστωτές της, που σ’ εμάς απαγορεύεται ακόμη και να μάθουμε τα ονόματά τους, αλλά υπάρχει άλλη λύση, η διαγραφή του απεχθούς και τοκογλυφικού χρέους και η επανεκκίνηση της οικονομίας με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι του κεφαλαίου.

Γι’ αυτό πρέπει ν’ αγωνιστούμε αποφασιστικά, στήνοντας μια παλλαϊκή συμμαχία αντίστασης -ένα νέο ΕΑΜ, όπως χαρακτηρίστηκε- που θ’ αγκαλιάσει διάφορους πολιτικούς χώρους, ενώ πυρήνα της λογικά θα έχει την αριστερά. Αλλά ποιά αριστερά; Ποιά είναι σήμερα η αριστερά; Πολιτικοί και διανοούμενοι που παλιότερα ανήκαν σ’ αυτήν συντάσσονται πλέον με το καθεστώς· από την άλλη μεριά μάζες ανθρώπων με συντηρητικές αντιλήψεις ή πολιτικά αδιάφορων ενστερνίζονται ήδη το κομβικό αριστερό αίτημα, να διαγραφεί το χρέος. Μπαίνουμε σε μια περίοδο βίαιων συγκρούσεων, στην οποία τα αντίπαλα στρατόπεδα διαμορφώνονται απ’ την αρχή.

Το τοτέμ της "απελευθέρωσης"

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 28/07/2010

Μα πού ζούμε; Είναι δυνατόν εν έτει 2010 μια κοινωνική κατηγορία να βραχυκυκλώνει όλες τις υπόλοιπες "στεγνώνοντας" την αγορά; Να ζημειώνεται η οικονομία σε δύσκολες ώρες, να μην κινούνται τα Ι.Χ.; Τι, τέλος πάντων, είναι αυτοί οι φορτηγατζήδες; "Επιχειρηματίες" δεν τους λες, "εργαζόμενους" δεν τους κάνεις. Μήπως έφθασε η ώρα να βγουν από τη μέση;

Αν δεν είναι πρωτοφανής, είναι σπάνια η ομοθυμία με την οποία πολιτική εξουσία, κοινή γνώμη και εκφραστές της καταδικάζουν μια κοινωνική ομάδα και συνηγορούν υπέρ των στόχων της πρώτης. Η καταδίκη φαίνεται να έχει ρατσιστικά χαρακτηριστικά: Υποβάθμιση του "άλλου" για να ανυψωθεί το "εγώ".

Πέραν, όμως, των ρατσιστικών χαρακτηριστικών, που προφανώς δεν είναι χωρίς σημασία, το "δίκιο" είναι όλο με την άλλη πλευρά; Με την κυβέρνηση και τον κ. Μίχαλο;

Σε κάθε περίπτωση "απελευθέρωσης", είτε πρόκειται για "αγορά" είτε για "επάγγελμα", το επιχείρημα είναι το ίδιο και εξαντλείται στο αξίωμα: Με την απελευθέρωση θα τονωθεί ο ανταγωνισμός και θα πέσουν οι τιμές. Τελεία, παύλα.