Του Κωστή Παπαδημητρίου
Η φετινή ετήσια έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) περιελάμβανε δύο εκπλήξεις εξαιρετικής σημασίας παραχωμένες ανάμεσα στις λεπτομέρειες της οικονομικής ανάλυσης και των προβλέψεων. Στην πρώτη, ο διεθνής οργανισμός επικαλείται την νεότερη εμπειρική επιστημονική έρευνα για να ισχυριστεί ότι η λιτότητα δεν δουλεύει. Αποτελεί κομβική στροφή στην παραδοσιακή πολιτική του οργανισμού και προκάλεσε δημόσια σύγκρουση μεταξύ της επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και του Γερμανού υπουργού Οικονομικών
Βολφγκανγκ Σόιμπλε. Στη δεύτερη παραδέχεται ότι ούτε η «εσωτερική υποτίμηση» δουλεύει. Αυτό έχει τεράστια σημασία για την Ελλάδα καθώς αποτελεί ουσιαστικά παραδοχή ότι η θεραπεία που εφαρμόζεται με στόχο την παραμονή στο ευρώ έχει αποτύχει.
Συγκεκριμένα, στο τρίτο κεφάλαιο του World Economic Outlook, που πραγματεύεται την εμπειρία των τελευταίων 100 ετών στη διαχείριση του δημοσίου χρέους, περιλαμβάνεται ανάλυση για την κατάσταση στην Βρετανία στο Μεσοπόλεμο όταν το 1925 ο Γουίνστον Τσώρτσιλ, που ήταν τότε υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, θέλησε να επαναφέρει την στερλίνα στον Κανόνα του Χρυσού (δηλαδή σταθερή ισοτιμία της στερλίνας με το χρυσό) αλλά με την παλαιά ισοτιμία προ του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή με μια σημαντική ανατίμηση. Για να διατηρηθεί η ανταγωνιστικότητα των βρετανικών επιχειρήσεων επιχειρήθηκε η γενικευμένη μείωση των τιμών και μισθών, όπως με την «εσωτερική υποτίμηση» επιχειρήθηκε να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας στο επίπεδο που ήταν πριν την ένταξη στο ευρώ.