Τετάρτη 23 Μαΐου 2012
Anatomy of a Bank Run
πηγή: Social Europe journal
BY MARSHALL AUERBACK
The escalating run on the banks on Europe’s periphery is now front page news. Even the Germans no doubt realize that moving on a scale great enough to arrest such a bank run will risk potential Target 2 losses on a huge scale. The odds are some kind of huge ECB efforts to stem this run is at hand. If not, they risk a fully fledged banking collapse.
The European System of Central Banks (ESCB) is quite complex. The “backdoor” lender of last financing of the banks in the PIIGS that are losing deposits through the ECB is less than transparent. In spite of its complexities, the ECB can move quickly to arrest this problem. Of all the financial maladies that exist, the one with which the world has the most experience and therefore has developed the most effective tools to address is a bank run.
It is therefore a bit of a puzzle why one of the most commonly cited fears about a Greek departure from the Eurozone is that it would lead to a bank run in other Eurozone countries. The reason for the fears, as with all things European, is that politics prevents a common sense response. Politics is an obstacle, but in that panicked weekend in the future when the powers that be are worried about what might happen on Monday morning, all of the theoretical political obstacles that had prevented action will be forgotten. The points are obvious ones, but sometimes it is useful to reiterate the obvious in order to identify the real risks that exist in as complicated a set of circumstances as a Greek departure from the Eurozone might entail.
Paul Krugman on Euro Rescue Efforts 'Right Now, We Need Expansion'
ΠΗΓΗ: SPIEGEL
In a SPIEGEL interview, Nobel Prize-winning economist Paul Krugman argues that this is not the time to worry about debt and inflation. To save the euro zone, he argues that the European Central Bank should loosen monetary policy and the German government should abandon austerity.
SPIEGEL: Mr. Krugman, does Greece have to leave the euro zone?
Krugman: Yes. I don't see too much alternative now. It's going to be terrible in the first year if they do leave. So I am really reluctant to say that it's a little bit like shouting "Fire!" in a crowded theater, but what is the realistic option here? It's not as if anything anyone's proposing has any hope at all of getting them out of the mess they're in.
SPIEGEL: If Greece should leave, will this finally contain the euro crisis or, rather, make things worse?
Krugman: What happens if Greece leaves? Then you have again a bank run in other peripheral countries because they've set the precedent. But, again, that could be contained with lending from the ECB (European Central Bank). What has to happen is that the ECB has to be willing to replace all euros withdrawn as is necessary. And I think the case we're making for that lending becomes a lot easier because the Greeks were actually irresponsible. The Greeks actually did behave badly, and so the political case for unlimited exposure to Greece is very hard to make. A much easier case to make is for Spain and then Portugal and Italy, all of which did nothing wrong on the official side. So you could argue that the bad actor has been ejected, but we need to save the good actors.
Γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής
ΠΗΓΗ: Sofokleous 10
Πρέπει η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ και να υιοθετήσει δικό της νόμισμα προκειμένου να το υποτιμήσει και μέσω αυτής της διαδικασίας να ανακάμψει – όπως έκανε η Αργεντινή το 2002; Πολλοί είναι εκείνοι που παραπέμπουν στο παράδειγμα της Αργεντινής για καθοδήγηση σχετικά με το τι θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα σήμερα. Αλλά για να αξιολογήσουμε τις επιλογές της Ελλάδας και της Ευρωζώνης, πρέπει καταρχήν να αναγνωρίσουμε την πολιτική φύση του προγράμματος του ευρώ και την ανάγκη για κάθε πολιτική να είναι βιώσιμη.
Το ενιαίο νόμισμα ήταν πολιτικό σχέδιο και όχι οικονομικό. Σαν οικονομικό εγχείρημα, το ευρώ αποτελεί μια πρόταση με πολλά ελαττώματα. Η Ευρωζώνη δεν αποτελεί τη βέλτιστη νομισματική περιοχή και τα μέλη της έχουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά και προτιμήσεις, ως εκ τούτου μακροπρόθεσμα χρειάζονται διαφορετικά επιτόκια και διαφορετικές ισοτιμίες. Όμως το ευρώ υπάρχει και ενσωματώνει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που αποτελεί το επιστέγασμα της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής πολιτικής.
Αποκήρυξη χρέους δεν οδηγεί αυτόματα σε Grexit
ΠΗΓΗ: euro2day
Η Ελλάδα είτε θα προβεί σε "προσεκτική" επαναδιαπραγμάτευση των μέτρων λιτότητας και ίσως αναδιαρθρώσει και πάλι το χρέος της είτε θα χρεοκοπήσει και θα αποκηρύξει το χρέος της, εκτιμά η UBS, χωρίς να πιστεύει ότι το δεύτερο σενάριο θέτει τη χώρας εκτός ευρώ αυτόματα. Ζητούμενο για το ευρώ μια σύγχρονη συνθήκη Μάαστριχτ, καταλήγουν οι οικονομολόγοι του ελβετικού οίκου.
Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στη ζώνη του ευρώ, καθώς το κόστος της αποχώρησης είναι υπερβολικό τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ευρωζώνη, εκτιμά η UBS. Εάν η Ελλάδα σκεφτεί να πραγματοποιήσει την έξοδό της από το ευρώ, οι αγορές, αλλά και όλοι οι καταθέτες στις τράπεζες θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες αυτής της απόφασης.
Έχουμε το σερβίς !!....
·
ΠΗΓΗ: Καθρέφτη καθρεφτάκι
Στην Ευρώπη η πολιτική ενοποίηση δεν επιτεύχθηκε ποτέ. Ούτε καν η αμυντική. Ούτε καν η οικονομική. Ο ‘ευρωσκεπτικισμός’ είναι εντονότατος και όλα δείχνουν έτοιμα να διαλυθούν εις τα εξ ων συνετέθησαν. Το μεγάλο ζήτημα των διαφορετικών ταχυτήτων είναι οξύτερο παρά ποτέ. Η τελευταία μεγάλη διεύρυνση μετά την κατάρρευση του ‘υπαρκτού’ ήταν φανερό πως έγινε άρον-άρον για λόγους γεωπολιτικών επιρροών. Στην ίδια την ‘καρδιά’ –υποτίθεται- της συμμαχίας (την Ευρωζώνη) η Βαβέλ χτίστηκε βιαστικά χωρίς προηγουμένως να προστατευτούν οι αδύναμοι κρίκοι του Νότου απ’ τις ληστρικές διαθέσεις των ισχυρών.
· Υπό το βάρος της παγκόσμιας κρίσης, το πράγμα επιδεινώθηκε, αναδείχθηκαν οι τεράστιες αδυναμίες του. Η επί δεκαετίες υποκατάσταση του ‘κοινωνικού’ κράτους από το κράτος-υπηρέτη-των-αγορών, υποβάθμισε την ‘πολιτική’ σε απλό διαχειριστή οικονομικών μοντέλων, τους ‘πολιτικούς’ σε υπάκουους υπηρέτες της χρηματοπιστωτικής ‘χούντας’. Χούντας που τώρα αρνείται επίμονα να ‘πληρώσει’ την φούσκα που δημιούργησε, εξαθλιώνοντας τους λαούς.
Το εικονικό MATRIX του ευρώ
ΠΗΓΗ: Greek Rider
Μέσα στην τόση προπαγάνδα από όλα τα μέσα ενημέρωσης, με πλέον καθολικό αίτημα την παραμονή μας στο ευρώ με την καθολική φίμωση κάθε άλλης φωνής, λίγα επιχειρήματα μπορεί να πει κάποιος που να ακουστούν λογικά από έναν ουδέτερο παρατηρητή.
Ζούμε μέσα σε μια εικονική πραγματικότητα όπως αυτήν στην ταινία μάτριξ όπου οι "Φύλακες" κυνηγούσαν τους ελάχιστους που είχαν παραμείνει στον πραγματικό κόσμο ώστε να μην ξυπνήσουν και τους υπόλοιπους από το όνειρο που έβλεπαν στα κουκούλια τους. Μια ένδειξη για να καταλάβει κάποιος ότι τον κορόιδευαν και ότι έβλεπε μια εικονική πραγματικότητα ήταν το Deja vu.
Αυτό αισθάνθηκα και εγώ τις τελευταίες μέρες δύο συνεχόμενες φορές σε σχέση με το ευρώ:
1) Η πρώτη ήταν όταν είδα τον Κάμερον να τραβάει το αυτάκι του ελληνικού λαού λέγοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ. Μα αυτός δεν ήταν παλιότερα που κορόιδευε την ΕΕ και την ΟΝΕ λέγοντας ότι το ευρώ είναι αποτυχημένο και ότι ευτυχώς τουλάχιστον που η Βρετανία δεν μπήκε στο ευρώ; Deja vu 1 !!
Όλα τα σκάνδαλα από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ από το 1981
πηγή:zougla (via e-magazino)
1. Υπερχρέωση της χώρας και διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114%, όταν το 1981 το δημόσιο χρέος ήταν μόλις 29%, υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού και χωρίς κοινοτικά πλαίσια στήριξης. Το 1985 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό και το 2001 έφτασε σε χρέος ρεκόρ 114% του ΑΕΠ.
2.Δάνεια, υπανάπτυξη, πληθωρισμός, την περίοδο 81-89: κατά την είσοδο της χώρας...
στην ΕΟΚ , το 1981, ήταν η πρώτη χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη με ρυθμό ανάπτυξης 3,1%, έναντι 0,8% που ήταν ο μέσος όρος των υπολοίπων κρατών-μελών! Παρά την εισροή των μεγαλύτερων οικονομικών πακέτων από τη σύσταση του ελληνικού κράτους και παρά τη θετική διεθνή συγκυρία(κυρίως της μείωση της τιμής του πετρελαίου):
-το ΑΕΠ κινήθηκε σε ρυθμούς αισθητά μικρότερους απ' αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (μέσος όρος για την Ελλάδα 1,7%, για δε την ΕΟΚ 2,7%) …. για πρώτη φορά από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
-οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του Α.Ε.Π. από 30% το 1980 ανήλθαν στο 50% το 1990, αποτέλεσμα της πρωτοφανούς διεύρυνσης του Δημοσίου τομέα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)