Πολιτική Εισήγηση στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη της “Αριστερής Πρωτοβουλίας ΠΑΣΟΚ”

Κυριακη 27/6/2010
Πηγή: Sibilla

Watch live streaming video from 114news at livestream.com

Yπαρχει και δευτερο μερος που εμφανιζεται αμεσως μετά

Κυβέρνηση ανδρείκελων ΣΕΒ – ΔΝΤ – ΕΕ

Πηγή: ΠΡΙΝ (27/6/2010)

του Λ. Βατικιώτη

Πρώτη υποχώρηση για τα εργασιακά

ΒΡΑΖΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

Μια μικρή ανακούφιση προσέφερε η απόφαση του υπουργού Εργασίας και ανδρείκελου του ΣΕΒ, Ανδρέα Λοβέρδου, να ακυρώσει το σχέδιο υλοποίησης των αλλαγών στα εργασιακά μέσω προεδρικού διατάγματος και να φέρει τις προτεινόμενες αλλαγές για ψήφιση στην Βουλή. Η αλλαγή αυτή ήλθε ως αποτέλεσμα των απρόβλεπτων σε έκταση, για τις Μαρίες Αντουανέτες του ΠΑΣΟΚ, μαζικών αντιδράσεων. Ταυτόχρονα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πετάει το μπαλάκι στους βουλευτές που πλέον δεν μπορούν να επικρίνουν την κυβέρνηση εκ του ασφαλούς και τίθενται έτσι προ των ευθυνών τους: Είτε να γίνουν φερέφωνα του ΔΝΤ και του ΣΕΒ ακολουθώντας τον δρόμο του Λοβέρδου, που έχει μετατραπεί σε παιδί για τα θελήματα της τρόικας (θυσιάζοντας εννοείται τις αρχηγικές του φιλοδοξίες στο βωμό του ΔΝΤ) είτε να ακολουθήσουν τον δρόμο που προς τιμήν τους επέλεξαν με αφορμή την ψήφιση στη Βουλή του μνημονίου της ντροπής οι ανεξάρτητοι πλέον βουλευτές Σ. Σακοράφα, Γ. Δημαράς και Β. Οικονόμου. Είναι αναγκαίο δε να τονιστεί ότι τυχόν ψήφιση του απαράδεκτου νόμου για τα εργασιακά χωρίς απώλειες θα ενισχύσει τη θέση του Παπανδρέου, επιταχύνοντας από την άλλη τη ραγδαία φθορά του κόμματος που ήδη καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις.

Δημόσιοι υπάλληλοι σε «λευκή απεργία»

ΠΗΓΗ: Κυριακάτικη ΕλευθεροτυπίαΤου ΣΠΥΡΟΥ ΦΡΕΜΕΝΤΙΤΗ

Το αφισάκι που κυκλοφορεί τον τελευταίο καιρό από γραφείο σε γραφείο στις δημόσιες υπηρεσίες είναι σαφές: «ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ: Βγάλτε τα πέρα χωρίς εμάς». Οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας πριν από λίγους μήνες έκαναν την αρχή. Στη συνέχεια τους ακολούθησαν και άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι.

Οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας έκαναν την αρχή, πριν από λίγους μήνες, βγάζοντας ένα σχετικό αφισάκι

Η «λευκή απεργία» είναι μια ιδιότυπη αποχή από την εργασία. Βρίσκεσαι στο γραφείο σου, αλλά δεν κάνεις απολύτως τίποτα. Αρκετοί υπάλληλοι λοιπόν έχουν αφήσει τα μολύβια και τα στιλό κάτω. Ο ήχος από τα πληκτρολόγια έπαψε να ακούγεται σε πολλά γραφεία, ενώ αυξήθηκαν κατακόρυφα οι αιτήσεις συνταξιοδότησης.

Βασική αιτία είναι οι περικοπές σε μισθούς και επιδόματα, αλλά φυσικά κι οι αλλαγές στο ασφαλιστικό. Το αφισάκι που προτρέπει σε «λευκή απεργία» δεν έχει εντοπιστεί ακόμη από πού διακινείται. Ωστόσο, έχει πιάσει τόπο, όπως τόπο έχει πιάσει κι η από στόμα σε στόμα προτροπή σε λιγότερη εργασία.

Το τελευταίο διάστημα έχουν εντοπισθεί αυξημένες περιπτώσεις αδειών για λόγους υγείας, ενώ εμφανίστηκαν και άδειες από την εργασία για ψυχολογικούς λόγους.

Τι θα μπορούσε να μας πει η ιστορία για την ελληνική κρίση;

. by ciaoant1 · 

κλικ για μεγέθυνση - τα spreads για την Ελλάδα ανεβαίνουν και συνεχίζουν διαρκώς να σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο - τώρα όμως που χρειάζεται να πείσουμε τα "κορόιδα" ότι "τα μέτρα αποδίδουν", "είμαστε στο σωστό δρόμο", αυτό δεν το πολυλέμε, άσχετα αν όλοι τους το ξέρουν ότι οι πιστωτές θα αρπάξουν ότι βρουν και μετά θα μας πετάξουν "σα στημένη λεμονόκουπα"

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του, ο Michael Pettis[*] έγραψε πολλές αλήθειες για την Ελλάδα, όσο και για την κρίση γενικότερα. Είναι γραμμένο βέβαια από την πλευρά των πιστωτών, και ασχολείται με το πως θα καταφέρουν οι τραπεζίτες να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερα από την Ελλάδα. Επαναλαμβάνω όμως ότι λέει πολλές αλήθειες.

Μετέφρασα το άρθρο και στα ελληνικά, και αξίζει να διαβαστεί από όλους - αν προτιμά πάντως κάποιος να διαβάσει το αυθεντικό άρθρο στα αγγλικά, μπορεί να το βρει εδώ, στο επίσημο site του Pettis:

Τι θα μπορούσε να μας πει η ιστορία για την ελληνική κρίση;

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ: Τραπεζικός ή κοινωνικός ριζοσπαστισμός;

Τρίτη, 27 Ιουνίου 2010 

Πηγή: ΕΠΟΧΗ

Με άρθρο του στη «Μοντ Ντιπλοματίκ», ο γνωστός αμερικανός οικονομολόγος Τζέιμς Κ. Γκαλμπρέιθ, καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, αναλύει πόσο «απλή» θα μπορούσε να ήταν η αντιμετώπιση της δικτατορίας των χρηματοπιστωτικών αγορών, αν η ΕΕ είχε τη διάθεση να ενισχύσει το οπλοστάσιο των δημόσιων αρχών με πολύ γνωστά μέσα, που βρίσκονται σε αχρηστία στο σημερινό καθεστώς της κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού. Τώρα, γιατί δεν εφαρμόζονται τα μέτρα αυτά; Διότι η εφαρμογή τους δεν είναι θέμα τεχνικοοικονομικής επιλογής, αλλά ταξικής. Η «Εποχή» δημοσιεύει σήμερα τα κυριότερα σημεία του άρθρου.

 Tου Τζέιμς Κ. Γκαλμπρέιθ

Με τις εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που διατέθηκαν από την ΕΕ για το μηχανισμό στήριξης των χωρών μελών, ηρέμησαν για κάποιο διάστημα τα πράγματα. Πολύ γρήγορα, όμως, έγινε εμφανές ότι οι χώρες μέλη της ΕΕ μπορούν να βρουν χρήμα μόνο δανείζοντας η μία την άλλη. Κι αυτό γιατί τους έχει απαγορευθεί να δημιουργούν νέα αποθέματα, όπως ακριβώς δεν μπορούν να ενισχύουν την ανάπτυξη και ταυτόχρονα να διαγράφουν χρέη. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). 

Γεράκια λιτότητας οι γερμανοί

Πηγή: ΕΘΝΟΣ 26/6/2010
του Γιωργου Δελαστίκ

Εξω φρενών είναι ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν σε ένα βαρυσήμαντο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στους "Τάιμς της Νέας Υόρκης" και αναδημοσιεύθηκε σε μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες. Εκρήγνυται εναντίον της υστερίας επιβολής μέτρων λιτότητας που έχει καταλάβει όλους τους ηγέτες. "Ξαφνικά, η δημιουργία θέσεων είναι εκτός μόδας. Η πρόκληση πόνου είναι εντός.

Η καταδίκη των ελλειμμάτων και η άρνηση παροχής βοήθειας προς μια οικονομία που παλεύει έχει γίνει η νέα μόδα παντού" γράφει στην αρχή του άρθρου του και χαρακτηρίζει "τεράστιο λάθος" αυτήν τη στροφή προς τη λιτότητα.

Με τόλμη θέτει ένα θέμα που στην Ευρώπη όλοι το διαισθάνονται, αλλά κανείς δεν το βάζει προς συζήτηση: τους κινδύνους για την ίδια τη δημοκρατία που προκαλεί αυτή η ανάλγητη οικονομική πολιτική.

Υπάρχει και άλλος δρόμος: για τη διαχείριση των δημοσίων χρεών!

Πηγή: ΕΠΟΧΗ, 27 Ιουνίου 2010

του Πέτρου Λινάρδου-Ρυλμόν

Η μέθοδος που χρησιμοποιείται για τη διαπραγμάτευση μεταξύ τραπεζών και κρατών σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του χρέους, είναι υπό συζήτηση από τη δεκαετία του 80, όταν άρχισε η συσσώρευση των δημοσίων χρεών σε χώρες του Νότου. Σιγά σιγά και έως σήμερα εγκαθιδρύθηκε μια προσέγγιση, που διαφέρει πλήρως από τον τρόπο διαχείρισης στο εσωτερικό των χωρών, του χρέους των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Η κάθε εθνική νομοθεσία φροντίζει να εξασφαλίσει τη συνέχεια της οικονομικής δραστηριότητας και την επιβίωση των υπερχρεωμένων ατόμων, αλλά σε διεθνές επίπεδο δεν υπάρχει αντίστοιχο νομικό πλαίσιο και, αντίθετα, η παντοδυναμία των τραπεζών και η εξυπηρέτηση αυτής της παντοδυναμίας από τους διεθνείς οργανισμούς είναι ο κανόνας. Και τα προγράμματα που επιβάλλονται στα κράτη των υπερχρεωμένων χωρών, καταστρέφουν παραγωγικό δυναμικό και βάζουν τους πληθυσμούς σε διαρκή κίνδυνο.

ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟ 2011

πηγή ΒΗΜΑ 26/6/2010

Ερχεται λιτότητα από το 2011 για τα εισοδήματα

Περιστολή δαπανών σχεδιάζουν οι κυβερνήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη στην προσπάθεια για δημοσιονομική εξυγίανση

«Αυτό που προτείνουμε στην Ευρώπη είναι η έναρξη μιας στρατηγικής εξόδου (από την κρίση) και το 2011 πρέπει να είναι αυτή η ημερομηνία». Η δήλωση ανήκει στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και έγινε εν όψει της σημερινής συνόδου κορυφής του G20, στο Τορόντο του Καναδά. Ο επικεφαλής της οιονεί «ευρωπαϊκής κυβέρνησης» προανήγγειλε επισήμως την έναρξη μιας περιόδου ισχνών αγελάδων (από εισοδηματικής απόψεως) για όλους τους Ευρωπαίους. Διότι, ανεξαρτήτως του ύψους των δημοσίων και των ιδιωτικών χρεών που βαρύνουν τα κράτη-μέλη της ΕΕ, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις σπεύδουν να προαναγγείλουν μέτρα περιστολής των δαπανών τους συντονιζόμενες με την κοινή πανευρωπαϊκή προσπάθεια για δημοσιονομική εξυγίανση και ευταξία. Μια προσπάθεια που μεσοπρόθεσμα υπόσχεται ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και ισχυρή ανάπτυξη, αλλά βραχυπρόθεσμα προϋποθέτει σφίξιμο του ζωναριού και αλλαγή των συνηθειών των Ευρωπαίων.

Η άνοδος ενός υπερκρατικού καρτέλ τραπεζών

Πηγή: Το Ποντίκι, 23-6-2010

via Ανεμογκάστρι

Του Δημήτρη Καζάκη 

οικονομολόγου - αναλυτή 

Στις 17 του μηνός οι Βρυξέλλες αποφάσισαν να υποβάλουν τις 25 μεγαλύτερες τράπεζες της ευρωζώνης σε τεστ ακραίων συνθηκών (stress test) και να δημοσιοποιήσουν τα αποτελέσματα για να καθησυχάσουν επενδυτές και αγορές. Τα τεστ αυτά είναι ένα είδος «τεστ κοπώσεως» για τις τράπεζες, με τα οποία εξετάζεται η δυνατότητά τους να αντέξουν υπό ακραίες συνθήκες. 

Μέχρι σήμερα οι ευρωκρατούντες δεν έχουν ανακοινώσειποιες θα είναι αυτές οι ακραίες συνθήκες και το αν θα συμπεριλαμβάνουν σενάρια πτώχευσης της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας κ.ο.κ. Ούτε αν θα συμπεριλαμβάνουν την υπόθεση μιας ακραίας κρίσης ρευστότητας συνολικά στην οικονομία σε συνθήκες βαθέματος της ύφεσης, όπως αρχίζει να διαφαίνεται στον ορίζοντα της ευρωζώνης. Με λίγα λόγια, αυτά τα «τεστ κοπώσεως» είναι πολύ εύκολο να στηθούν έτσι ώστε να παραγάγουν τα επιθυμητά αποτελέσματα από εκείνους που τα παραγγέλνουν.