ΜΚΟ - Η κοινωνία των βολικών

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

 

Ιλιγγο προκαλούν τα εκατομμύρια που μπήκαν στα ταμεία των ΜΚΟ. Μόνο την εξαετία 1999-2004 δόθηκαν σχεδόν 70 εκατ. ευρώ, ενώ τη χρονιά του Μνημονίου, 2009-2010, εισέπραξαν 5.726.070 ευρώ!

Βέρτιγκο προκαλούν και τα ποσά που φαίνεται να εκταμιεύθηκαν για συγκεκριμένες ΜΚΟ, αλλά ποτέ δεν έφτασαν στον προορισμό τους. Η «ΚΕΣΣΑ Δήμητρα» από τη Λάρισα, για παράδειγμα, διαψεύδει τον Δρούτσα και υποστηρίζει ότι έλαβε κατά την περίοδο 1999-2003 1.354.624,29 ευρώ λιγότερα από όσα ανακοίνωσε ο υπουργός. Εισαγγελέας ψάχνει και τα 448.500 ευρώ που ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Εξωτερικών, αλλά, όπως ισχυρίζεται η «Οικολογική Κίνηση Δράμας», ποτέ δεν μπήκαν στα ταμεία της.

Λιποθυμία θα προκαλούσαν ενδεχομένως και τα εκατομμύρια που δόθηκαν αλλά ποτέ δεν θα μάθουμε γι' αυτά, είτε γιατί εκταμιεύτηκαν από μυστικά κονδύλια είτε γιατί σε αυτό το αλαλούμ που αυτοαποκαλείται κράτος φρόντισαν κάποιοι αετονύχηδες να εξαφανίσουν τα παραστατικά. 

Η Σύμβαση που υπεγραψε η Κυβερνηση με τους Δανειστες εναντι 80 Δισεκατομμυριων Ευρω!

Πηγή: Πρωτοβουλία για την αντισυστημική αριστερά

Είναι η Διαθήκη της Ελλάδας που υπέγραψαν και που ποτέ δεν πρόκειται
να την ακούσετε από τους «έγκυρους» ή τα μεγάλα κανάλια.
Εάν προβληθεί το σίγουρο είναι ότι θα προβληθεί παραφρασμένη για όφελος αυτών που το ψήφισαν.
Γι αυτό φροντίσαμε να αποσταλεί ολοκληρωμένη από…Έλληνες πολίτες στους Έλληνες πολίτες…
Διότι και Νου έχουμε, και κρίση.
Αυτήν την στιγμή φεύγουν από διάφορα σημεία του πλανήτη email μέσω Facebook
αλλά και απλών λογαριασμών (Hotmail, googlemail) με την συμφωνία που υπέγραψαν κάτω από το τραπέζι
και χωρίς να ρωτήσουν κανέναν οι κυβερνώντες.

Shock Doctrine, U.S.A.

By PAUL KRUGMAN

Published: February 24, 201

A version of this op-ed appeared in print on February 25, 2011, on page A27 of the New York edition.

Here’s a thought: maybe Madison, Wis., isn’t Cairo after all. Maybe it’s Baghdad — specifically, Baghdad in 2003, when the Bush administration put Iraq under the rule of officials chosen for loyalty and political reliability rather than experience and competence.

As many readers may recall, the results were spectacular — in a bad way. Instead of focusing on the urgent problems of a shattered economy and society, which would soon descend into a murderous civil war, those Bush appointees were obsessed with imposing a conservative ideological vision. Indeed, with looters still prowling the streets of Baghdad, L. Paul Bremer, the American viceroy, told a Washington Post reporter that one of his top priorities was to “corporatize and privatize state-owned enterprises” — Mr. Bremer’s words, not the reporter’s — and to “wean people from the idea the state supports everything.” 

Ελπίδες για ευρωπαϊκό deal στη Σύνοδο του Μαρτίου!

Πηγή: Sofokleous 10
«Καθαρίζει ο ορίζοντας», ενόψει των κρίσιμων Συνόδων Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Μάρτιο, καθώς, όπως πληροφορείται η Αθήνα, τις τελευταίες ημέρες άρχισαν να αποδίδουν καρπούς οι πυρετώδεις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις των 17 κυβερνήσεων της ευρωζώνης, με μεσολαβητές τον πρόεδρο της Κομισιόν και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Όπως τονίζουν στο “S10” αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, η παρασκηνιακή διαπραγμάτευση για ένα κοινής αποδοχής κείμενο, για το συντονισμό της οικονομικής πολιτικής στην ευρωζώνη, χωρίς τις «αγριότητες» του προταθέντος από την Γερμανία «Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας» φαίνεται ότι μπορεί να καταλήξει σε ένα συμβιβασμό στην ενδιάμεση, έκτακτη Σύνοδο Κορυφής στις 11 Μαρτίου, ο οποίος θα επικυρωθεί από τους ηγέτες στη Σύνοδο της 25^ης Μαρτίου.

Γουισκόνσιν: Απάντηση στην αντεργατική επίθεση

πηγή: ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ

της Χριστίνας Μαυροπούλου

Το παράδειγμα των μαζικών λαϊκών διαδηλώσεων στο Γουισκόνσιν φαίνεται να διευρύνεται. Δύο ολόκληρες βδομάδες η πολιτεία του Γουισκόνσιν των 5,2 εκατομμυρίων κατοίκων και πατρίδα του διαβόητου γερουσιαστή Τζόζεφ ΜακΚάρθι, «χορεύει» το «βαλς» των εργαζομένων που διαδηλώνουν, που είπαν «φτάνει πια» στις περικοπές και στις αντεργατικές νομοθετικές ρυθμίσεις που προωθεί ο κυβερνήτης, Σκοτ Γουόκερ. Που είπαν «φτάνει πια» στην σύνθλιψή τους στο όνομα της «κρίσης» και της «χαλιναγώγησης του ελλείμματος». Ο αγώνας τους έχει ξεπεράσει τα όρια της πολιτείας, «μεθά» χιλιάδες εργαζόμενους, προκαλώντας πανικό στις τάξεις των συμβιβασμένων συνδικάτων αλλά και των πολιτικών κομμάτων, αν και σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας και χαμαιλεοντισμού το Δημοκρατικό Κόμμα σπεύδει να καπελώσει και εάν μπορέσει να καρπωθεί τον αγώνα τους. 

Αποκαλύψεις για τη μεθόδευση της εκποίησης

Πηγη: ΕλευθεροτυπίαΤου ΝΙΚΟΥ ΚΟΤΖΙΑ Συγγραφέα, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς nkotzias@otenet.gr.

Τα κυβερνητικά φερέφωνα μας ενημέρωσαν ότι δεν πρόκειται να πωληθεί ελληνική δημόσια περιουσία αλλά ότι αυτή θα «αξιοποιηθεί» ως μια δημιουργική επιλογή της ίδιας της κυβέρνησης στην οποία ουδείς υπαγορεύει οτιδήποτε.

Το κακό για εκείνη είναι ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.

Στη Ζυρίχη εκδίδεται μια εξαιρετικής ενημέρωσης εφημερίδα, η «Neue Zuricher Zeitung», η οποία εκφράζει τα διεθνή χρηματοπιστωτικά συμφέροντα. Η εφημερίδα αυτή αποκάλυψε στις 19/2/2011, στην εισαγωγική παράγραφο άρθρου για τις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα, ότι, «προκειμένου να μειωθούν τα χρέη, οι χρηματοδότες του εξωτερικού απαιτούν από το ελληνικό κράτος την πώληση δημόσιας ιδιοκτησίας». Από μια πρώτη ματιά μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι οι ξένοι δανειστές απαιτούν αυτό που με την αυτοτελή της μεγαλοφυΐα είχε ήδη αντιληφθεί από μόνη της η ελληνική κυβέρνηση! Ω! Τι σύμπτωση! Τα μεγάλα πνεύματα συναντιόνται: η απαίτηση των ξένων δανειστών εμφανίστηκε ως πρόταση από τους εκπροσώπους της τρόικας στην Αθήνα μία ημέρα πριν από τη γνωστοποίηση της πατέντας από την ελληνική κυβέρνηση.

Υπάρχει πρόβλημα νομιμοποίησης

ΠΗΓΗ: ΕλευθεροτυπίαΤου ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΠΑ pappas@enet.gr

Με εκφυλιστικά συμπτώματα, που συνήθως εμφανίζονται στη δεύτερη θητεία μιας κυβέρνησης, βρίσκεται αντιμέτωπος ο πρωθυπουργός.

Η κατάσταση γίνεται εξαιρετικά δύσκολη γιατί στο έλλειμμα συντονισμού, τις κόντρες μεταξύ υπουργών, τη συνεχή αναταραχή στην κοινοβουλευτική ομάδα, έρχεται να προστεθεί η υπόκωφη, πλην όμως ραγδαία, απονομιμοποίηση της πολιτικής του. Οδηγήθηκε σ' αυτό το σημείο γιατί διέπραξε σοβαρά λάθη σ' όλα τα επίπεδα.

1) Αργησε να καταλάβει το μέγεθος της κρίσης. Ολα γύρω του βοούσαν κι αυτός σφύριζε αδιάφορα, επιμένοντας στη γραμμή ότι «λεφτά υπάρχουν» και διακηρύσσοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι «το βάρος της κρίσης δεν θα το πληρώσουν τα φτωχά και τα μεσαία στρώματα». Ηταν εκτός κλίματος. Απόδειξη; Το πρώτο μέτρο της κυβέρνησής του ήταν το επίδομα αλληλεγγύης. Δόθηκε η πρώτη δόση και στη συνέχεια είχαμε την επέλαση στα εισοδήματα των μη εχόντων.

Απεχθή χρέη και η περίπτωση της Ελλάδας

Πηγή: Αριστερό Βήμα

Από το "Δρόμο της Αριστεράς" 26/2/2011

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αυξανόμενο νομικό και πολιτικό ενδιαφέρον για το τι συνιστά απεχθές και παράνομο χρέος. Το θέμα ανακινήθηκε πρόσφατα από τους Αμερικανούς στην περίπτωση του Ιράκ, όταν επιχείρησαν την ακύρωση των χρεών της εποχής Σαντάμ με την αιτιολογία του απεχθούς χρέους. Αν και η τελική απόφαση ακύρωσης ελήφθη με βάση την αδυναμία εξυπηρέτησης, το θετικό της υπόθεσης είναι ότι ξανάφερε το θέμα στην επικαιρότητα.

Αυτές τις μέρες μάλιστα, (6-11 Φεβρουαρίου) στα πλαίσια του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ που διεξάγεται στο Ντακάρ, (Σενεγάλη), κινήματα πολιτών οργανώνουν εκστρατεία για την υιοθέτηση δίκαιων κανόνων διευθέτησης χρεών υπερχρεωμένων χωρών, καθώς και για σύσταση αντίστοιχου διεθνούς δικαστηρίου.

Αν αυτό είναι δημοκρατία…

Πηγή: ΑΥΓΗ

του Δημήτρη Αρβανιτάκη

Οι λέξεις βεβαίως ονομάζουν τον κόσμο, αλλά οι λέξεις επίσης καλύπτουν τα πράγματα: ένα εκκρεμές που πάει κι έρχεται μπροστά από τη φλόγα ενός κεριού -- αυτό είναι οι λέξεις. Είναι ο μηχανισμός κάλυψης-εξοικείωσης με την (απεχθή ή όχι, χυδαία ή όχι, σκληρή ή όχι…) πραγματικότητα. Λοιπόν, ας μην ακούσουμε κι ας μην διαβάσουμε τις λέξεις των φερέφωνων, ας προσπαθήσουμε ν’ αγγίξουμε, καθένας μόνος του, την εικόνα: μόλις είδαν ότι το πράγμα ξεφεύγει, μόλις είδαν ότι τα αφεντικά τους δεν τήρησαν τη συμφωνία, μόλις είδαν ότι οι σκλάβοι καταλαβαίνουν (πριν τη συμφωνημένη ώρα) το παιγνίδι, μόλις είδαν ότι οι σκληροί νόμοι του Monopoly αποκαλυπτόμενοι άκαιρα μπορεί να δείξουν πιο αποκρουστική τη χυδαιότητα του παιχνιδιού τους, έτρεξαν, μέσα στη νύχτα, οι «δημοκρατικά εκλεγμένοι»· τηλέφωνα και συνεννοήσεις, πίτσι-πίτσι πίσω από τις κουίντες, ανακοινώσεις, διαμαρτυρίες και επικλήσεις της εθνικής αξιοπρέπειας, λεονταρισμοί και στύλωμα ποδιών, «ποιοι είναι αυτοί που θα μας υπαγορεύσουν την πολιτική μας;», «ο κυρίαρχος λαός και η εκλεγμένη κυβέρνηση θα αποφασίσουν για την εκμετάλλευση του δημόσιου πλούτου της χώρας» και τα τέτοια -- και την άλλη μέρα, ιδού, η αποκάλυψη! Κοντά ποδάρια που έχει καμιά φορά το ψέμα! Δείλαιοι μπροστά στ’ αφεντικά τους και «τζάμπα μάγκες», που θα ’λεγε και ο αλήστου μνήμης, απέναντι σε μας, που μας βλέπουνε σαν τους υπηκόους του βασιλιά Μοντεζούμα. Αυτή είναι η δημοκρατία τους -- αν αυτό είναι δημοκρατία…

Το EFSF έχει πρόβλεψη να μην δώσει δάνεια στην Ελλάδα!

Από το XrimaNews 

via Anemogastri

Ενώ εδώ και μήνες η Ελλάδα αλλά και ένα μεγάλο τμήμα της Ευρώπης υποτίθεται πως ψάχνουν να βρουν τη σωστότερη χρήση ενός πιθανού δανείου της χώρας από το EFSF – το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας – η Γερμανία έχει φροντίσει από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του Ταμείου να υπάρχει η πρόβλεψη πως ειδικά και μόνο η Ελλάδα «δεν χρειάζεται να αντλήσει χρήματα από το Ταμείο» και επομένως δεν μπορεί να το πράξει. 

Το XrimaNews.gr αποκαλύπτει επίσημο έγγραφο του EFSF όπου στην παράγραφο D12, που είναι και η τελευταία, αναφέρονται κατά λέξη τα εξής: 

Εκλογές στην Ιρλανδία - μια ανάλυση

Πηγή: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

του ciaoant1

Χθες είχαμε στην Ιρλανδία εκλογές, και τα βασικά σημεία στα οποία πρέπει να εστιάσουμε είναι δύο:

1) Ο κόσμος "βύθισε" το κυβερνών κόμμα, που κυβερνούσε επί χρόνια στην Ιρλανδία - χαρακτηριστικό είναι πως στο Δουβλίνο, την πρωτεύουσα της χώρας, το κυβερνών κόμμα πήρε μόλις...8%. Εδώ ένα σχετικό απόσπασμα από άρθρο του "Πριν" για τα αποτελέσματα των εκλογών:

Το δεξιό κόμμα Φίανα Φαλ, το οποίο όπως και το ΠΑΣΟΚ υπήγαγε τη χώρα σε καθεστώς Μνημονίου που τσάκισε τον ιρλανδικό λαό, υπέστη εκλογική συντριβή κατακλυσμιαίων διαστάσεων: από 42% που είχε πάρει στις εκλογές του 2007, έπεσε τώρα στο... 15%!!! Στο Δουβλίνο, την πρωτεύσα, το κυβερνών κόμμα πήρε το απίστευτο ποσοστό του... 8%!!! Η υποστήριξη του Μνημονίου βύθισε το κυρίαρχο κόμμα της ιρλανδικής Δεξιάς στο χειρότερο ποσοστό της σχεδόν 90χρονης ιστορίας του.

Πως περνάμε τα διόδια μετά την δημοσίευση της τροπολογίας σε ΦΕΚ. ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ - ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ

http://epitropesdiodiastop.blogspot.com/2011/02/blog-post_8331.html

Ακολουθούν νέες οδηγίες για το πως περνάμε τα διόδια αφού γίνει νόμος η ντροπολογία του Ρέππα. Ακόμη δεν έχει τυπωθεί η τροπολογία σε ΦΕΚ συνεπώς δεν είναι νόμος. Συνεχίζουμε να σπρώχνουμε τις μπάρες μέχρι να τυπωθεί. Όταν τυπωθεί σε ΦΕΚ θα είναι νόμος και ακολουθούμε τις παρακάτω οδηγίες.

Επί πιστώσει απόδειξη που έχει εκδοθεί από την Νέα Οδό.

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ - ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΜΕ;

Δηλώνουμε στον υπάλληλο ότι «δεν μπορούμε να πληρώσουμε» δίνοντας τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματός μας. Ζητάμε να εκδοθεί απόδειξη με πίστωση και να ανοίξουν την μπάρα.

Αν καθυστερούν προειδοποιούμε ότι:

α) αν δεν ανοίξουν αμέσως την μπάρα καταστρατηγούν το συνταγματικό μας δικαίωμα για ελεύθερη μετακίνηση και διαπράττουν το ποινικό αδίκημα της παράνομης κατακράτησης.

β) αν δεν εκδώσουν την απόδειξη διαπράττουν το φορολογικό αδίκημα της άρνησης εκδόσεως επί πιστώσει φορολογικού στοιχείου.

γ) αν αρνηθούν να ανοίξουν διαπράττουν και το αδίκημα της πρόκλησης για εκτέλεση παράνομης πράξης.

Εάν καθυστερεί το άνοιγμα της μπάρας και διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει τροχαία ανοίγουμε την μπάρα με απλή ώθηση προς τα εμπρός και συνεχίζουμε την πορεία μας.

Εάν καθυστερεί το άνοιγμα της μπάρας και υπάρχει τροχαία τότε ζητάμε την συνδρομή του αστυνομικού ώστε να κοπεί πιστωτικό και να ανοίξει η μπάρα.

Αν μας ζητηθεί να συμπληρώσουμε έντυπο αδυναμίας πληρωμής πριν από την υπογραφή μας γράφουμε: «Με επιφύλαξη της νομιμότητας καταβολής του τέλους».

Σε περίπτωση που ο τροχονόμος δηλώσει αναρμόδιος ή αρνούνται να μας ανοίξουν την μπάρα καλούμε την αστυνομία στο 100 και ζητάμε να συλληφθεί ο ταμίας και ο υπεύθυνος των διοδίων και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη με την αυτόφορη διαδικασία για παράνομη κατακράτηση.

ΘΕΣΠΙΖΕΤΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ ΣΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ!

ΠΗΓΗ: ISKRA

ΑΠΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΤΑ ΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΜΕΤΟΧΟΥΣ!

Την ώρα που η κυβέρνηση υποβάλλει σε ανελέητη επιδρομή τον ελληνικό λαό χωρίς, μάλιστα, ελπίδα και προοπτική έρχεται και θεσπίζει ανέλπιστα και πρωτοφανή φορολογικά δώρα στις θυγατρικές των πολυεθνικών, αναιρώντας και ακυρώνοντας νόμους που η ίδια ψήφισε, με πανηγυρικούς τόνους, στους πρώτους μήνες της θητείας της.

Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση με τη ρύθμιση του άρθρου 14 στο φορονομοσχέδιο που κατέθεσε, δεν μειώνει μόνο κατά 4 ολόκληρες μονάδες το φόρο στα μη διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων, για να τον περιορίσει στο 20%, πράγμα που σημαίνει άμεση ετήσια απώλεια εσόδων για το δημόσιο της τάξης των 300 εκ ευρώ!

 Κάνει στο ίδιο άρθρο του φορονομοσχεδίου κάτι πολύ χειρότερο.

 Πρώτον: απαλλάσσει τις θυγατρικές των ευρωπαϊκών πολυεθνικών επιχειρήσεων  που είναι εγκατεστημένες στη χώρα μας, από κάθε φορολογική επιβάρυνση στα διανεμόμενα στις μητρικές εταιρείες κέρδη τους

Εγκατέλειψαν τα στέκια τους οι πολιτικοί

Πηγή: Το Βήμα

του Ν. Χασαπόπουλου

Oι πολιτικοί βλάπτουν πλέον σοβαρά τη φήμη, την πελατεία και την εικόνα ακόμη και των καλύτερων εστιατορίων. Δύο εστιατόρια στο Κολωνάκι, στα οποία σύχναζε επί δεκαετίες η ελίτ της πολιτικής ζωής του τόπου, έχασαν το 40% της πελατείας τους, Μαζί με τους πελάτες τους έχασαν και τους πολιτικούς. Το μεν εστιατόριο «17», της οδού Λυκαβηττού, αραίωσε από πολιτικούς, στο δε άλλο, στο «18» της οδού Σουηδίας, ο ιδιοκτήτης του αφαίρεσε από τους τοίχους τις φωτογραφίες των πολιτικών και στη θέση τους τοποθέτησε άλλους πίνακες και δικά του... σκίτσα, συνοδευόμενα με χιουμοριστικές λεζάντες. Οι ιδιοκτήτες και των δύο παραδέχονται ότι έτσι όπως πάει η κατάσταση, με τις συχνές πορείες στο κέντρο, τα επεισόδια, τα δακρυγόνα, τους αποκλεισμούς των δρόμων, τους προπηλακισμούς πολιτικών την ώρα που τρώνε, την απαγόρευση του καπνίσματος, πάνε για κλείσιμο. Ή, αν δεν κλείσουν, το σκέφτονται σοβαρά να μετακομίσουν σε άλλη περιοχή, μακριά από το κέντρο. 

Ποια επαναδιαπραγμάτευση χρέους;

Πηγή: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 27/02/2011

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΗΛΙΟΥ*

1. Ποιοι διαπραγματεύονται;

Σε κάθε (επανα)διαπραγμάτευση υπάρχει ένα καταστατικό ερώτημα: Ποιος διαπραγματεύεται τι και με ποιον;

Αν κάποιος/α είναι οπαδός της ιδεολογίας από την οποία προκύπτουν τα δελτία των 8.00, δεν θα έχει μάλλον καμία απορία αναφορικά με το ερώτημα: Η διαπραγμάτευση (θα) αφορά τη «χώρα» και τους «πιστωτές» της (ή «εμάς» και τους «πιστωτές μας»), με αντικείμενο το ύψος του δημόσιου χρέους (διαγραφή ενός τμήματός του; με ποια διαδικασία;) ή/και τους τρόπους και χρόνους αποπληρωμής του (μείωση επιτοκίων; παράταση του χρόνου αποπληρωμής;)

Εντούτοις, αν κάποιος/α είναι αριστερός/ή που επιδιώκει να είναι και μαρξιστής/στρια, θα κατανοεί ότι οι παραπάνω απαντήσεις συνιστούν μια παραγνώριση της πραγματικότητας, που απορρέει από την κυριαρχία της αστικής ιδεολογίας. Δεν διαπραγματεύεται η «χώρα», αλλά η ελληνική άρχουσα τάξη, εκπροσωπούμενη δια της κυβέρνησης. Δεν διαπραγματεύεται με «τους πιστωτές» του ελληνικού Δημοσίου, αλλά με (τις) άλλες άρχουσες τάξεις της Ε.Ε. δια των πολιτικών εκπροσώπων τους και με τους εκπροσώπους «θεσμών» διεθνούς χαρακτήρα (ΕΚΤ, ΔΝΤ, κ.λπ.) που εκφράζουν τα κοινά συμφέροντα των ευρωπαϊκών καπιταλισμών ή ευρύτερα των κυρίαρχων καπιταλιστικών δυνάμεων του πλανήτη και τις ρευστές και μεταβαλλόμενες ισορροπίες μεταξύ τους.

Σκανδαλώδεις υπερκοστολογήσεις των δημοσίων έργων κατά 90%

ΠΗΓΗ: ΕλευθεροτυπίαΤης ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΑΔΔΑ

Χρυσάφι πληρώνει τα δημόσια έργα ο Ελληνας φορολογούμενος. Συμπληρωματικές συμβάσεις και απευθείας αναθέσεις, κυρίως σε οδικά και λιμενικά έργα, αυξάνουν τουλάχιστον κατά 90% το κόστος τους. Τις υπερβάσεις δεν πληρώνουν τα κοινοτικά ταμεία, καθώς θεωρούνται αντικανονικές, και επιβαρύνουν τον κρατικό κορβανά εκτοξεύοντας έλλειμμα και χρέος.

Στο 90% υπολογίζεται η μέση «υπερκοστολόγηση» των έργων της προηγούμενης δεκαετίας, ενώ τουλάχιστον 8-10 χρόνια κάνει να ολοκληρωθεί ένα έργο αντί για 6 το μέγιστο με βάση τον αρχικό σχεδιασμό. Το πρόβλημα αφορά κυρίως οδικά και λιμενικά έργα υποδομής, μικρά και μεγάλα, και πλέον οδηγεί σε αδιέξοδο την κυβέρνηση.

Και τούτο διότι σύμφωνα με το αναθεωρημένο Μνημόνιο, που ανακοινώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, η Ελλάδα καλείται να κόψει εκ νέου το 2012 το πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων στο εθνικό σκέλος του. Μόνο που είναι αυτό το οποίο «τροφοδοτεί» τις απευθείας αναθέσεις και τις συμβάσεις για να ολοκληρωθούν τα μεγάλα έργα υποδομής...

ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ;

ΠΗΓΗ: Iskra

Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ*

*Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία, 26.02.2011

Η εξαπάτηση του Ελληνικού λαού από τη κοινοβουλευτική χούντα για τα αίτια της μεγαλύτερης μεταπολεμικής κρίσης και τον τρόπο εξόδου από αυτή έχει φθάσει σε όρια που είναι πρωτόγνωρα ακόμη και για την Ελληνική πολιτική σκηνή. Ο λόγος είναι βέβαια η επίσης πρωτόγνωρη (αν εξαιρέσουμε την περίοδο της στρατιωτικής χούντας) παντελής έλλειψη νομιμοποίησης που χαρακτηρίζει σήμερα τα ανδρείκελα των ντόπιων και ξένων ελίτ που παριστάνουν τη κυβέρνηση του τόπου, με την καθοριστική βοήθεια των ΜΜΕ (με επικεφαλής τα κρατικά –που εξαναγκαζόμαστε να τα πληρώνουμε κιόλας-- του «ποιητού»-Υπουργού που τα διαχειρίζεται και δεν έχουν να ζηλέψουν σχεδόν τίποτα απο τα χουντικά της 7ετίας) και των ΜΑΤ στους δρόμους που επιτίθενται να πνίξουν κάθε φωνή διαμαρτυρίας που μπορεί ν ακούσει ο Χουντικός «λόχος» ο οποίος στηρίζει την «κυβέρνηση»....

Έτσι, με απάτη έγινε η υφαρπαγή της ψήφου το 2009. Με απάτη παρουσιάστηκε σαν «μονόδρομος» το καταστροφικό Μνημόνιο. Με απάτη και συνοπτικές διαδικασίες πέρασαν τα κτηνώδη μέτρα για τη Λατινοαμερικανοποίηση της χώρας . Με απάτη έγιναν ψευτο-«διάλογοι» με τις άμεσα πληττόμενες κοινωνικές ομάδες, όταν οι βασικές αποφάσεις ήταν ήδη ειλημμένες. Με την απάτη της δήθεν «αξιοποίησης» θα ξεπουληθεί ο κοινωνικός πλούτος της χώρας. Τέλος, με απάτη θα γίνει απόπειρα νέας υφαρπαγής της ψήφου, η οποία μάλιστα, εάν επιτύχει, θα δώσει δίκαια στη χώρα το παγκόσμιο ρεκόρ...μαζοχισμού,  τη στιγμή που σε όλες τις άλλες χώρες στην Ευρώπη, από την Ουγγαρία και την Ισλανδία μέχρι την Ιρλανδία, τα κόμματα που επέβαλαν αντίστοιχα μέτρα θάφτηκαν κάτω από τη λαϊκή οργή!

ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ κκ. ΛΥΡΙΤΖΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΠΑΔΗΜΗTΡΙΟY

Μια επιστολή- ράπισμα σε γνωστούς δημοσιογράφους απευθύνει η κάτοικος Ωρωπού κ. Ιωάννα Γερμανού, αποκαλυπτική για τα γεγονότα περί των διοδίων.

ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ κκ. ΛΥΡΙΤΖΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΠΑΔΗΜΗTΡΙΟY.

Πανικός στις εταιρίες

Τρόμος στην κυβέρνηση

...Πολλή  δουλειά για τα ΜΜΕ

(Ή πως  λύνονται οι εξισώσεις:

1. Παράνομες  συμβάσεις + άδικη έμμεση φορολογία  υπέρ εταιριών =

πληρώστε  διόδια

2. Καταρρέουν  οι συμβάσεις + πρέπει να πληρώσει  το κράτος τους ιδιώτες =

φταίει το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ)

Αγαπητοί  μου Βασίλη και Δημήτρη, γλυκύτατε  μου Μπάμπη, 

Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες την αγωνία σας να αποδείξετε πως το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, θα είναι υπεύθυνο για  τη μη ολοκλήρωση των έργων στις εθνικές οδούς λόγω μεγάλων απωλειών εσόδων. Ειλικρινά συμμερίζομαι την  αγωνία σας να αποδείξετε τα αναπόδεικτα. Θα μου επιτρέψετε να σας βοηθήσω.

Ενας άλλος κόσμος

Πηγή: ΕλευθεροτυπίαΤου ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Από το 18ο αιώνα, ο Βολτέρος (1694-1778) συμβούλευε: «Εάν δείτε Ελβετό τραπεζίτη να πέφτει από παράθυρο, ακολουθήστε τον: κάτι θα κερδίσετε».

Δυόμισι αιώνες αργότερα, όταν ξεσπούσε η κρίση του 2008, η σύσταση έδειχνε ξεπερασμένη, στο μέτρο που πρώτα θύματά της ήσαν τραπεζίτες, χρηματιστές, άνθρωποι του χρήματος. Οσοι από αυτούς επιβίωσαν, το οφείλουν στο υποβολιμαίο επιχείρημα: «Πολύ μεγάλοι, για να αφεθούν να καταρρεύσουν». Αλλά και όσοι έσβησαν, εφρόντισαν να αποκομίσουν πρόσθετο όφελος με εξαγορά από ισχυρότερο. Επειτα από τριετή παρένθεση, τα πράγματα έχουν επανέλθει στην πρότερη συνήθη κατάσταση: αυτοί που έπεφταν από τα παράθυρα το 2008, όπως οι της Λίμαν Μπράδερς, σήμερα έχουν αυξημένα προνόμια, με αναγκαίο τίμημα την περαιτέρω εξάρθρωση της οικονομίας και κοινωνίας, τη βαθύτερη εξουθένωση του ανθρώπου, αλλά επίσης καταλυτικότερη απώλεια ορατότητος. Το τίμημα συμπληρώνεται με αύξουσα κοινωνική ανυποληψία της τάξης του χρήματος, που αναβιώνει εφιαλτικές μνήμες του 1930 και του 1880. Η κρίση δεν ξεπερνιέται, αλλά συνεχίζεται, λόγω αδιαλλαξίας αυτών που την εδημιούργησαν. Σήμερα, η κρίση δεν είναι πρόβλημα, αλλά πρόσχημα, με το οποίο οι ωφελημένοι από αυτήν επωφελούνται ακόμη περισσότερο.

νέα φραγκοκρατία ...

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία

του Στάθη

Αυτόπτης μάρτυς. Ενθυμείσθε την «τηλεοπτική εικόνα» του Παπανδρέου να καλεί απ' το πόντιουμ του Βερολινέζικου Πανεπιστημίου τούς αντιλέγοντες φοιτητές να ανέβουν -ένας εκπρόσωπός τους- στο βήμα να μιλήσουν;

Ε, λοιπόν, αυτή η «δυνατή εικόνα», αυτό το «μάθημα δημοκρατικότητας» ήταν πάλι, όπως συχνά συμβαίνει στον εξαρτημένο Τύπο, η «μισή εικόνα», η μισή αλήθεια, δηλαδή ένα ψέμα και μια ακόμα στιγμή ολοκληρωτικής προπαγάνδας.

Διότι, ενώ ο Παπανδρέου καλούσε έναν εκπρόσωπο των φοιτητών να μιλήσει, την ίδια στιγμή οι μπράβοι του απλώς τον εμπόδιζαν να πλησιάσει.

Αυτά από διασταυρωμένες μαρτυρίες αυτοπτών.

Τυνησία και Αίγυπτος: όταν ο άνεμος της Ανατολής σαρώνει την υπεροψία της Δύσης

ΤΟ ΒΗΜΑ- Le Monde 

Του Αλεν Μπαντιού 

Ως πότε η αποκαμωμένη Δύση, η «διεθνής κοινότητα» εκείνων που θεωρούνται άρχοντες του κόσμου, θα συνεχίσει να παραδίδει μαθήματα καλής διακυβέρνησης και συμπεριφοράς σε ολόκληρο τον κόσμο; Δεν είναι αστείο να βλέπουμε μερικούς επαγγελματίες διανοούμενους να προσπαθούν να μάθουν στους εκπληκτικούς λαούς της Αιγύπτου και της Τυνησίας την αλφάβητο της «δημοκρατίας»; Οποία επιμονή αποικιακής υπεροψίας! Εν μέσω της πολιτικής μιζέριας που μας κατακλύζει τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, δεν είναι προφανές ότι εμείς πρέπει να διδαχτούμε τα πάντα από τις τρέχουσες λαϊκές εξεγέρσεις;

Ναι, πρέπει να γίνουμε μαθητές αυτών των κινημάτων και όχι των ηλίθιων καθηγητών τους. Διότι δίνουν ζωή σε ορισμένες πολιτικές αξίες που προσπαθούν από καιρό να μας πείσουν ότι έχουν εξαφανιστεί – κυρίως εκείνη που υπενθύμιζε πάντοτε ο Μαρά: όταν πρόκειται για ελευθερία, ισότητα, χειραφέτηση οφείλουμε τα πάντα στις λαϊκές εξεγέρσεις.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου, 32η μέρα απεργία πείνας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου, 32η μέρα απεργία πείνας

 

 Οι 300 μετανάστες απεργοί πείνας, συνεχίζουν για 32η μέρα την απεργία 

 πείνας. Η κατάσταση της υγείας τους μέρα με τη μέρα χειροτερεύει και 

 κάθε μέρα οι απεργοί πείνας διακομίζονται με λιποθυμικά επεισόδια στο 

 νοσοκομεία. Σήμερα δύο απεργοί πείνας διακομίστηκαν στο Ιπποκράτειο 

 Νοσοκομείο (συνολικά έχουν διακομιστεί 13) ενώ άλλοι τρεις 

 νοσηλεύονται στον Αγ. Δημήτριο.

 Σήμερα το πρωί ο Στρατής Πλωμαρίτης, πρόεδρος της ΕΝΙΘ και μέλος της 

 Ιατρικής ομάδας παρακολούθησης των απεργών πείνας, ο απεργός πείνας 

 Ζαουάτ, ο Γάνη εκπρόσωπος των μεταναστών και η Έφη Τελλή, δικηγόρος 

 -μέλος της ομάδας νομικής βοήθειας παραχώρησαν συνέντευξη τύπου για 

 να ενημερώσουν για την κρισιμότητα της κατάστασης της υγείας των 

 απεργών, τα αιτήματά τους και τις εξελίξεις του αγώνα σε νομικό επίπεδο.

 Η Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας θα προχωρήσει το 

 επόμενο διάστημα στις εξής δράσεις:

 Την Τρίτη 1 Μάρτη μηχανοκίνητη πορεία που θα ξεκινήσει στις 6.00 από 

 το Εργατικό Κέντρο και

 Την Πέμπτη 3 Μάρτη διαδήλωση στις 6μ.μ. στο άγαλμα Βενιζέλου 

 (επισυνάπτεται η αφίσα).

 

Διαμαρτυρία χωρίς πολιτική μορφή

Πηγή: βλέμμα

Το πλήθος ήταν μεγάλο προχθές στους δρόμους της Αθήνας, μέρα γενικής απεργίας. Αλλά τα πρόσωπα ήταν σκυθρωπά. Περίσσευε η απογοήτευση, σχεδόν απόγνωση· αυτή έδινε τον τόνο, και όχι η οργή. Και κυριαρχούσαν συντριπτικά άνθρωποι ώριμοι, μεσήλικοι και μεγαλύτεροι, άνθρωποι της εργασίας, κάτω από πανώ επαγγλεματικών ενώσεων και συχνά με στολές εργασίας.

Κάθε ομάδα έχει τα δικά της προβλήματα, δικά της αιτήματα, βιώνει το δικό της βάσανο· οι διαμαρτυρίες τους ακούγονταν παράλληλες, αποσπασμένες η μία από την άλλη, και ως εκ τούτου ελάχιστα δραστικές. Μένουν διαμαρτυρίες, κλαδικές, επαγγελματικές, οικονομικές· εκφράζεται ο φόβος της καταστροφής, εφράζεται η απελπισία, αλλά αυτά δεν μετασχηματίζονται σε πολιτικό αίτημα, σε πολιτικό λόγο. Εξ ου και η διάχυτη αμηχανία. Ο κόσμος της εργασίας εξακολουθεί να κατεβαίνει στο δρόμο, προσπαθώντας να υπερασπιστεί τα παλιά αυτονόητα. Αλλά η ογκούμενη απόγνωση, στα όρια υπαρξιακού αδιεξόδου, αδυνατεί να λάβει πολιτική μορφή. 

"To σκάνδαλο των Ομολόγων" και άλλα τινά

ΠΗΓΗ: epicurus2day

Γεια χαρά σε όλους.

Λάβαμε την ακόλουθη επιστολή, την οποία και παραθέτω αυτούσια. Τα σχόλια επ'αυτής εντός του κειμένου και μετά από αυτό εν συνόλω.

--------------------------------

"Κύριοι,

Θα ήθελα κατ’ αρχήν να σας συγχαρώ για την εξαιρετική ποιότητα και το υψηλό επίπεδο του blog που επιμελείστε.

Εργάζομαι εδώ και αρκετές δεκαετίες στον ευρύτερο χώρο της Κεφαλαιαγοράς και έχω μία ολοκληρωμένη άποψη της ελληνικής πραγματικότητας. Αποφάσισα να σας στείλω ανωνύμως αυτή την επιστολή, αφού σε άλλη περίπτωση θα ήταν βέβαιη η στοχοποίησή μου. Και εξηγούμαι: δυστυχώς η Ελληνική Κεφαλαιαγορά βιώνει σημαντικές παθογένειες, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό οφείλονται στη συγκέντρωση των χρηματοοικονομικών και πιστωτικών εργασιών σε ελάχιστες ισχυρές ελληνικές τράπεζες. 

Συγκεκριμένα, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα:

-     Έχει δανείσει σημαντικού ύψους κεφάλαια στα πολιτικά κόμματα (ενδεικτικά αναφέρω ότι η ΝΔ οφείλει στις τράπεζες περίπου €120 εκατομμύρια και το ΠΑΣΟΚ €114 εκατομμύρια)

-     Έχει τον έλεγχο του Ελληνικού Χρηματιστηρίου (ΕΧΑΕ) ως βασικός μέτοχος.

-     Επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τις Ενώσεις Εμπόρων και Βιομηχάνων λόγω της άμεσης εξάρτησης των τελευταίων από τον τραπεζικό δανεισμό.

-     Η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών (ΕΕΤ) αποτελεί κυρίαρχο θεσμικό φορέα.

-     Ελέγχει κατά βάση την Ένωση Θεσμικών Επενδυτών (μέσω των εταιριών Αμοιβαίων Κεφαλαίων, Εταιριών Επενδύσεων κ.α.).

-     Ασκεί σημαντική επιρροή στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (ΕΚ), η οποία είναι στελεχωμένη με παλαιά τραπεζικά στελέχη. (ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ: Πρόεδρος: κ.Αναστάσιος Γαβριηλίδης "δικηγόρος, εργάστηκε ως νομικός και οικονομικός σύμβουλος στο ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης, στην Εθνική Χρηματιστηριακή Α.Ε. ενώ έως σήμερα ήταν εταίρος στο νομικό γραφείο Τσιμπανούλη & Συνεργάτες.", Α΄ Αντιπρόεδρος: κ. Μαρίνα Σουγιουλτζή πρώην στέλεχος της ηρωικής Lehman Brothers και της Barclays NY, μέλη οι κ.κ Ιωάννης Γούσιος (εκπρόσωπος της Τράπεζας της Ελλάδος), Σωκράτης Λαζαρίδης (εκπρόσωπος ΕΧΑΕ), Παναγιώτης Καβουρόπουλος (της "Ένωσης Θεσμικών Επενδυτών"), Αλέξανδρος Χατζόπουλος("...ένας νεαρός δικηγόρος 33 ετών, που δεν έχει εμπειρία σε θέματα κεφαλαιαγοράς, όπως φαίνεται και από το βιογραφικό, που προβάλλει στο Ιντερνετ. Ο ίδιος όμως είναι αδελφός της Κατερίνας Χατζοπούλου, της διευθύντριας του γραφείου του Παύλου Γερουλάνου" εδώ)

-        Αποτελεί τον αποκλειστικό σχεδόν σύμβουλο των ασφαλιστικών ταμείων, συχνότατα μάλιστα σε άτυπη μορφή (Επικ: αυτό κρατήστε το!)

-     Διενεργεί το μεγαλύτερο όγκο των χρηματιστηριακών συναλλαγών και λοιπών χρηματιστηριακών εργασιών (αναδοχές, αυξήσεις κεφαλαίων, margin accounts κ.α.).

-     Ελέγχει άμεσα το δανεισμό των επιχειρήσεων, των δήμων κ.α., ενώ σε μεγάλο βαθμό καθορίζει την επιτυχή ή όχι έκβαση εκδόσεων ομολόγων (εταιρικών ή δημοτικών).

Δυστυχώς στη χώρα μας, όπου υπεισέρχονται  τα μεγάλα κεφάλαια (και τα μεγάλα συμφέροντα), παύει να ισχύει η ισονομία και η ίση μεταχείριση στους κανόνες του ανταγωνισμού, ή με άλλα λόγια κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους υπόλοιπους.

Στην προκειμένη περίπτωση, οι τράπεζες, κάνοντας ευρεία χρήση μονοπωλιακών πρακτικών, παρεμποδίζουν με κάθε τρόπο την ανάπτυξη οιασδήποτε μορφής ανταγωνισμού.

Η Συνέχεια ΕΔΩ:

Kίνημα Πόρτα-Πόρτα:Έξω απ' τη δική τους πόρτα

Πηγή: Αχινός

Φαντάσου, αυτόν που σου έφαγε τα λεφτά, που σου υποθήκευσε το μέλλον, που σε χρέωσε έως τα δίσέγγονά σου, κρυμμένο πίσω από την κουρτίνα του σπιτιού του. Να κοιτά το πλήθος κάτω από το σπίτι του. Να έρχεται επιτέλους πρόσωπο με πρόσωπο με σένα. Όχι έξω από τη βουλή, από το υπουργείο. Έξω από το σπίτι του. Η δύναμη του νέου κινήματος των εξωποrtistas, διαδίδεται καθημερινά. Είναι πλέον πόλεμος επί συγκεκριμένου. Face to face, χωρίς την ασφάλεια ενός κυβερνητικού κτιρίου. Το σπίτι τους, η ασφάλειά τους, η γειτονιά τους, πρέπει να γίνει τόσο δημόσιος χώρος, όσο η απροκάλυπτη άνεση με την οποία μας δουλεύουν. Δεν ξέρουν μόνοι αυτοί πού μένουμε, με ποιον κάνουμε παρέα και τι είμαστε. Η πρόσβαση είναι αμοιβαία. Όπως αυτοί μπήκαν στη ζωή μας, έτσι και μεις έχουμε το δικαίωμα να μπούμε στην δική τους. Το κίνημα της εξώπορτας, ελληνική πρωτοτυπία, είναι και αυτό που μας ταιριάζει. Στις πορείες οι προβοκάτορές τους, μπορούν να διχάσουν την κοινή γνώμη και στο κάτω κάτω, γιατί να καίμε και να σπάμε την πόλη μας; Δεν φοβάται κανείς τους έτσι, δεν ιδρώνει το αυτί τους. Πρέπει να απειλήσουμε με την παρουσία μας τον ιδιωτικό τους κόσμο, αυτόν που χτίσανε με τα δικά μας λεφτά.
Βρίσκω το κίνημα συγκέντρωσης έξω από τα σπίτια τους εξαιρετικό. Χωρίς βία και ένταση, η παρουσία μας και μόνο εκεί, έξω από την πόρτα τους, θα είναι το μήνυμα για να την κάνουν σιγά-σιγά και έξω από τη ζωή μας.

Οι συνδικαλιστές, τα κόμματα και οι "υποστηρικτές" σου, κόψανε λάσπη. Δεν θα σε υποστηρίξει κανένας εκτός από τον ευατό σου. Καλύτερα να μας φοβούνται, λοιπόν, από το να μας δουλεύουν!
http://witnessfree.blogspot.com

Εργαζόμενοι εναντίον κυβέρνησης

 Πηγή: ΕΘΝΟΣ

του Γ. Δελαστίκ

Διευρύνεται και παγιώνεται το χάσμα στις σχέσεις των εργαζομένων, της νεολαίας, των μικρομεσαίων και των συνταξιούχων με την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Πάνω από 100.000 άτομα διαδήλωσαν πάλι προχθές στην Αθήνα εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής, συμμετέχοντας σε ένα ογκώδες συλλαλητήριο και μια πολύ μεγάλη πορεία, εφάμιλλη εκείνης της 5ης Μαΐου της περυσινής χρονιάς, της πρώτης μετά την υπαγωγή της χώρας στο καθεστώς υποτέλειας του Μνημονίου με την ΕΕ και το ΔΝΤ που αποφάσισε ο πρωθυπουργός.

Είναι προφανές ότι σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο μετά τη λήψη εκείνης της μοιραίας για την Ελλάδα απόφασης από τον Γ. Παπανδρέου, καθόλου δεν έχει καμφθεί η αντίσταση του ελληνικού λαού προς αυτή την επιλογή της κυβέρνησης. Με διαδηλώσεις, πορείες, απεργίες οι εργαζόμενοι και οι νέοι προσπαθούν να πιέσουν την κυβέρνηση να αλλάξει πολιτική, χρησιμοποιώντας τα πιο μαχητικά μέσα που τους παρέχει το δημοκρατικό πολίτευμα. Χωρίς αποτέλεσμα, μέχρι τώρα.

Το «κούρεμα» πλησιάζει: ποιοι χάνουν και πόσα!

Πηγή: Banks'News

Η αναδιάρθρωση του χρέους προβάλει ως όλο και πιθανότερη κατάληξη του «ελληνικού δράματος» και ο Γ. Παπανδρέου παίζει σήμερα στο Βερολίνο το τελευταίο χαρτί της κυβέρνησης, για μια ευνοϊκή ρύθμιση τον Μάρτιο, αλλά με ελάχιστες ελπίδες επιτυχίας. Το «Β» παρουσιάζει σήμερα αναλυτικά τις εκτιμήσεις για τις απώλειες κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών από μια αναδιάρθρωση χρέους με «κούρεμα» της αξίας των ομολόγων κατά 30%.

Τα μηνύματα που φθάνουν στην Αθήνα από τη γερμανική πλευρά είναι απογοητευτικά, καθώς το Βερολίνο όχι μόνο δεν φαίνεται έτοιμο να εγκρίνει τον Μάρτιο το ευνοϊκό για την Ελλάδα σενάριο «ήπιας» αναδιάρθρωσης του χρέους, αλλά υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, ότι θέτει σε αμφισβήτηση ακόμη και την άμεση έγκριση της επιμήκυνσης του δανείου των 110 δις. ευρώ, παρότι έχει συμφωνηθεί επί της αρχής στο Eurogroup!

Καπιταλισμός Ζόμπι: Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και η επικαιρότητα του Μαρξ

Νέα έκδοση από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο

Καπιταλισμός  Ζόμπι: Η παγκόσμια  καπιταλιστική κρίση  και η επικαιρότητα του Μαρξ

Συγγραφείς: Κρις Χάρμαν
Εκδόσεις: Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο
Σελίδες: 560
Τιμή: 22 €

Αντιμέτωποι με τη χρηματοπιστωτική κρίση  που ξεκίνησε το 2007, κάποιοι οικονομικοί  σχολιαστές άρχισαν να μιλούν για  «τράπεζες ζόμπι»: για χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που βρίσκονταν σε μια  «απέθαντη» κατάσταση και είναι  ανίκανοι να επιτελέσουν οποιαδήποτε  θετική λειτουργία, αλλά ταυτόχρονα αποτελούν  απειλή για κάθε τι ζωντανό που  υπάρχει στον πλανήτη.

  Όμως, όχι μόνο οι τράπεζες αλλά συνολικά ο καπιταλισμός στον 21ο αιώνα είναι ένα σύστημα  ζόμπι: ένα νεκροζώντανο σύστημα, ανίκανο να ικανοποιήσει οποιαδήποτε ανθρώπινη ανάγκη και συναίσθημα, αλλά ικανό για απότομες εκρήξεις που σπέρνουν παντού το χάος και τη δυστυχία.

  Ο Chris Harman δείχνει το γιατί η αντίληψη του Μαρξ για τον καπιταλισμό αποτελεί τη βάση για κάθε ερμηνεία του κόσμου, όπως αυτός αναδύθηκε και εξελίχθηκε τον τελευταίο ενάμισο αιώνα. Αποδεικνύει γιατί οι ρίζες της σημερινής οικονομικής κρίσης δεν βρίσκονται στη χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία, αλλά πολύ βαθύτερα, στην κρίση κερδοφορίας που τριάντα χρόνια νεοφιλελεύθερης επίθεσης δεν έχουν κατορθώσει να αντιστρέψουν.

Τρία + μισό βέτο για βοήθεια προς την Ελλάδα

Πηγή: euro2day
της Αγγ. Παπαμιλτιάδου

Δεν κατάφερε τελικά ο πρωθυπουργός να αποσπάσει την συναίνεση της Αγγελα Μέρκελ, ώστε να αποσυνδεθεί η επικύρωση της απόφασης για την επιμήκυνση του ελληνικού δανείου, από το συνολικό πακέτο της ευρω-λύσης.


Ετσι η Ελληνική πλευρά εξακολουθεί να αγωνιά για το τι θα γίνει σε περίπτωση που οι 27 δεν καταλήξουν σε αποφάσεις στην σύνοδο του Μαρτίου. Στην συνάντηση του πρωθυπουργού με την γερμανίδα καγκελάριο, η οποία χαρακτηρίστηκε «σκληρή» λόγω των θεμάτων που συζητήθηκαν, η κ. Μέρκελ δεν έχασε χρόνο και έθεσε όρους, ώστε να πει το ναι στην επιμήκυνση του δανείου των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ για 7+4 χρόνια, πιθανότατα με ευνοϊκότερο επιτόκιο.
Να υπενθυμίσουμε, ωστόσο, ότι βάση της συμφωνίας του eurogroup του Νοεμβρίου, η απόφαση για την επιμήκυνση έπρεπε να θεωρείται διαδικαστικό θέμα και όχι να γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης και παζαριού.

Πώς θα χρεοκοπούν οι χώρες της Ευρωζώνης

Πηγή: Sofokleous 10

Όχι σε ευρωομόλογο, δημοσιονομικές μεταβιβάσεις, ναι σε ‘κούρεμα’ για τα ελληνικά  ομόλογα και  επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή

Όχι στο ευρωομόλογο, όχι στην ένωση δημοσιονομικών μεταβιβάσεων, όχι σε περαιτέρω ευρωπαϊκή στήριξη της Ελλάδας: αυτό είναι το απόσταγμα της ετήσιας έκθεσης του λεγόμενου European Economic Advisory Group. Η έκθεση υπογράφεται από 7 ακαδημαϊκούς προερχόμενους από 7 διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες: μεταξύ άλλων τον Χανς Βέρνερ Σιν, του Ινστιτούτου Ifo για την Οικονομική Έρευνα του Μονάχου από τη Γερμανία και τον Τζιανκάρλο Κορσέτι του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ από την Ιταλία. Ωστόσο ως προς τις λύσεις που προτείνει, ακολουθεί πλήρως το γερμανικό πνεύμα, συνιστά δε την αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τη χρεοκοπία των κρατών μελών της Ευρωζώνης με επιβολή ζημιών στους κατόχους κρατικών ομολόγων, ενώ  προτείνει την εισαγωγή ενός Μηχανισμού Διάσωσης που έχει σαν στόχο την απαλλαγή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από το ρόλο της ως ‘δανειστή εσχάτου καταφυγίου’.