Greek Students Fight Stray Dogs and Despair Amid College Cuts

Oli Scarff/Getty Images

ΠΗΓΗ: Bloomberg

In the universities of Athens, the city where Plato taught and Cicero studied, campuses are covered in anarchist graffiti, stray dogs run through buildings and students take lessons in Swedish with the aim of emigrating.

Higher education in Greece, as in much of Europe, has been battered by the recession and austerity measures. Budget cuts of 23 percent since 2009 mean buildings aren’t heated in the winter, schools have slashed faculty salaries and newly hired professors can wait more than a year to be appointed. Students say it’s hard to be hopeful with youth unemployment surpassing 50 percent and protesters seizing university buildings.

Το χειροκρότημα

ΠΗΓΗ: Ποντίκι

του Αλέξανδρου Μερκούριου

“Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί

στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα

κι αν μας αντέξει το σκοινί 

θα φανεί στο χειροκρότημα”.

Αυτά έγραφε πριν μερικές δεκαετίες η Λίνα Νικολακοπούλου. Ο στίχος της ήταν ανέκαθεν ερωτικός. Που θα μπορούσε να φανταστεί όμως ότι κάποια μέρα θα γινόταν και πολιτικοοικονομικός.

Κι όμως. Με τόσα χειροκροτήματα που έπεσαν το τελευταίο Σαββατοκύριακο για τον θρίαμβο του PSI, λίγο έλλειψε να πιστέψουμε ότι μας χάρισαν και το χρέος.

Ε, λοιπόν, όχι. Δεν μας το χάρισαν το χρέος. Κι όχι μόνο δεν μας το χάρισαν, αλλά την επιτυχία που παρουσιάζουν οι πολιτικοί για τα δημοσιονομικά χρειάζεται να την πληρώσουν στην καθημερινότητα κάποιοι φουκαράδες που ονομάζονται φορολογούμενοι πολίτες.

«Κούρεμα» με μεθόδους καμόρας

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

Του Γιώργου Κατερίνη

Η υπόθεση της ανταλλαγής ομολόγων και το «κούρεμα» του χρέους, έχουν ένα μεγάλο θύμα: τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα καταληστευμένα ασφαλιστικά ταμεία χρησιμοποιούνται άλλη μια φορά ως πηγή άντλησης κεφαλαίων, τα οποία θα γεμίσουν τα άδεια ταμεία τραπεζών. Η νέα ληστεία ενδέχεται να φθάσει τα 11-12 δισ. ευρώ, χρήματα που θα λείψουν από τους συνταξιούχους, τις παροχές των εργαζομένων, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Και να σκεφτεί κανείς ότι όλο το ελληνικό χρέος που θα «παραγραφεί» είναι 107 δισ. ευρώ.
Τα ασφαλιστικά ταμεία, εδώ και χρόνια, καταθέτουν υποχρεωτικά τα αποθεματικά τους στην Τράπεζα της Ελλάδος σε ένα κοινό κεφάλαιο για τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, που διαχειρίζεται αποκλειστικά η Τράπεζα. Κάπου 16 δισ. ευρώ αποθεματικά των ασφαλισμένων υπολογίζεται ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο κοινό κεφάλαιο της Τράπεζας της Ελλάδος, τα περισσότερα από αυτά βρίσκονται τοποθετημένα σε ομόλογα. Με την ολοκλήρωση της ανταλλαγής ομολόγων θα μάθουμε και τον ακριβή αριθμό, αν και από εκπροσώπους των ασφαλιστικών οργανισμών εκφράζονται φόβοι ότι οι πραγματικές απώλειες θα ξεπερνούν το ποσοστό του κουρέματος που είναι 53,5%.

Μπράβο στην Angela Merkel που στηρίζει Sarkozy!

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

 By Wolfgang Munchau

Δημοσιεύθηκε: 13:02 - 12/03/12

H Angela Merkel στηρίζει τον Nicolas Sarkozy στην προσπάθειά του να επανεκλεγεί πρόεδρος της Γαλλίας. Το κόμμα της, οι χριστιανοδημοκράτες, χειρίζονται την υπόθεση με τέτοιο ζήλο λες και διεξάγουν προεκλογική εκστρατεία σε κάποιο από τα ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας. Θα πρέπει να αποκηρύξουμε αυτήν τη συμπεριφορά ως κατάφορη ανάμιξη στα εσωτερικά μιας χώρας; Απολύτως όχι. 

Θεωρώ ότι η ανάδειξη της κομματικής πολιτικής στις γαλλογερμανικές σχέσεις είναι μία από τις ευπρόσδεκτες εξελίξεις στην ευρωζώνη. Στο παρελθόν, οι ποιότητα των διμερών σχέσεων προσδιοριζόταν από τη χημεία μεταξύ των δύο ηγετών, ανεξαρτήτως των πολιτικών τους πεποιθήσεων. Ας αναλογιστούμε τις σχέσεις του Helmut Schmidt και του Valéry Giscard d’Estaing. Ή του Helmut Kohl και του François Mitterrand. 

Το ελληνικό PSI ως ‘δώρο’ για Πορτογαλία και Ιρλανδία

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

Η βασανιστική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, που συνοδεύτηκε από μια εκ των υστέρων εισαγωγή και ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσης προκειμένου να υποχρεωθούν ακόμη και οι αρνητικοί πιστωτές να καταθέσουν τους τίτλους τους στο τραπέζι  του μεγάλου ‘κουρέματος’, μπορεί να καταστήσει από αύριο πολύ πιο ελκυστική και άρα  πιθανή μια πραγματικά εθελοντική αναδιάρθρωση του χρέους των άλλων υπερχρεωμένων κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας – δηλαδή της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας.

Με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, το 85% των ιδιωτών πιστωτών του ελληνικού δημοσίου που οι τίτλοι τους διαπραγματευόνταν πριν μια βδομάδα μόλις στα 20 σεντ το ευρώ, φοβούμενοι τον κίνδυνο να χάσουν τα πάντα σε περίπτωση που η Ελλάδα αρνούνταν κάθε πληρωμή, έδωσαν τα παλαιά τους ομόλογα και πήραν νέα. Προκειμένου να υποχρεώσει το σύνολο των πιστωτών που διέθεταν ομόλογα υπό το ελληνικό δίκαιο να καταθέσουν τους παλαιούς τους τίτλους, η Αθήνα ενεργοποίησε τις ρήτρες συλλογικής δράσης που είχε βάλει εκ των υστέρων με νομοθετική απόφαση στα ομόλογά της και αύξησε περαιτέρω τη συμμετοχή.  Αλλά είναι αυτή ακριβώς η διάκριση μεταξύ των ομολόγων που βρίσκονται στο εγχώριο δίκαιο και των ομολόγων που διέπονται από το διεθνώς αποδεκτό αγγλικό δίκαιο η οποία ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις για τα άλλα κράτη της ευρωπαϊκής περιφέρειας που παρακολούθησαν το ελληνικό PSI (Private Sector Involvement) με πραγματικά μεγάλη προσοχή.

Portugal’s Government Should Follow Greece’s Example on Debt Relief: View

ΠΗΓΗ: Bloomberg

Greece has taken a big step toward getting the debt relief it needs to fix its economy and stay in the euro area. Now the question is whether other strapped countries that use the single currency should follow its lead.

Despite the Greek deal’s flaws -- and they are many -- it offers a model that some other sovereigns will inevitably be tempted to experiment with, no matter how much European officials insist on Greece’s uniqueness. The legal precedent is set: By retroactively inserting so-called collective-action clauses in its debt contracts, the government managed to coerce 95.7 percent of its private creditors into participating. As a result, Greece will lop about 100 billion euros ($131 billion) off a debt burden of more than 350 billion euros.

What Greece Means

ΠΗΓΗ: ΝΥΤ

P Krugman

So Greece has officially defaulted on its debt to private lenders. It was an “orderly” default, negotiated rather than simply announced, which I guess is a good thing. Still, the story is far from over. Even with this debt relief, Greece — like other European nations forced to impose austerity in a depressed economy — seems doomed to many more years of suffering.

Fred R. Conrad/The New York Times

Paul Krugman

And that’s a tale that needs telling. For the past two years, the Greek story has, as one recent paper on economic policy put it, been “interpreted as a parable of the risks of fiscal profligacy.” Not a day goes by without some politician or pundit intoning, with the air of a man conveying great wisdom, that we must slash government spending right away or find ourselves turning into Greece, Greece I tell you.

Just to take one recent example, when Mitch Daniels, the governor of Indiana, delivered the Republican reply to the State of the Union address, he insisted that “we’re only a short distance behind Greece, Spain and other European countries now facing economic catastrophe.” By the way, apparently nobody told him that Spain had low government debt and a budget surplus on the eve of the crisis; it’s in trouble thanks to private-sector, not public-sector, excess.

Μέρες Βαϊμάρης

ΠΗΓΗ: RedNotebook.gr Του Δημήτρη Μπελαντή   Η περίοδος που διανύουμε παρουσιάζει σημαντικές αναλογίες με την κρίση του Μεσοπολέμου και ιδίως με την κρίση του καθεστώτος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης στη Γερμανία. Αυτό που πασιφανώς διαφέρει είναι η ανάδυση ενός μαζικού φασιστικού κινήματος, όπως το γερμανικό NSDAP και η ακροδεξιά μαζική αμφισβήτηση του καθεστώτος. Αυτή η αναλογία είναι κρίσιμη. Για τον λόγο αυτόν ακριβώς θα ήταν λάθος να μιλήσουμε (ακόμη τουλάχιστον) για μια διαδικασία εκφασισμού στη σύγχρονη Ελλάδα. Παρόλα αυτά, υπάρχουν σημαντικά κοινά σημεία και αναλογίες, τις οποίες πρέπει να εξετάσουμε προσεχτικά.  Μια «καταστροφική» οικονομική  κρίση και μια εξίσου διαλυτική για την κοινωνική συνοχή οικονομική της διαχείριση

Μνημονιακοί - Αντιμνημονιακοί

ΠΗΓΗ: enikos.gr

Σε κρίσιμες εποχές πάντα χωρίζονταν οι Έλληνες στα δύο-όπως και όλοι οι άλλοι λαοί.

Στα μηδικά, φερ’ειπείν, οι μισοί Έλληνες πήγαν με τους Πέρσες,οιΜηδίσαντες, ενώ αργότερα  οι μισοί ήταν Μακεδονίζοντες και, τέλος ,Ρωμαϊζοντες- μάλιστα, έτσι για την Ιστορία να θυμηθούμε

οτι οι τελευταίοι πολύτιμοι (και λόγω της λειψανδρίας στην πόλη τους)Σπαρτιάτες, 2.000 τον αριθμό, έπεσαν σχεδόν  έως ενός μαχόμενοι υπέρ τουΟκταβιανού. Κατόπιν τούτου και εις

ένδειξιν ευγνωμοσύνης η οικογένεια του Αυγούστου υιοθέτησε τη Σπάρτη και την έκανε...Ντισνέυλαντ- να πηγαίνουν εκεί για τουρισμό οι επιφανείς Ρωμαίοι. Και να χαζευουν τους ιθαγενείς στην πόλη του Λυκούργου, τον πάτριο τρόπο της ζωής τους δηλαδή, τα τοπικά εδέσματα και τα λοιπά φολκλόρ.

Η Αριστερά οφείλει να θέτει ζήτημα εργατικής εξουσίας

ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ

Aλ. Χρύσης

Τη συνέντευξη πήρε

η Ιωάννα Δρόσου

Ύστερα από σχεδόν τρεις μήνες διορισμένης κυβέρνησης μάλλον οδηγούμαστε σε εκλογές. Αυτό ίσως σημαίνει ότι ξεπερνιέται η κρίση του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας;

Η κρίση του κοινοβουλευτισμού και της αστικής δημοκρατίας δεν είναι πρωτογενής. Είναι απόρροια της δομικής κρίσης του συστήματος, που ξεκίνησε από την οικονομία και επεκτάθηκε σε όλα τα επίπεδα. Με αυτή την έννοια, βρισκόμαστε μέσα σε μια κρίση του καπιταλισμού, οικονομική, πολιτική, αλλά και πολιτιστική ταυτόχρονα. Στην τρίμηνη θητεία της αυτή η δοτή κυβέρνηση επιχειρεί να διαχειριστεί τα δομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το αστικό σύστημα στην Ελλάδα, διεκπεραιώνοντας το έργο που της έχει ανατεθεί από τα διεθνή και εγχώρια κέντρα και όχι ασφαλώς από τον ελληνικό λαό. Το αν θα πάει η Ελλάδα άμεσα σε εκλογές δεν μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα. Νομίζω, πάντως, ότι οι εκφραστές της αστικής πολιτικής εξουσίας βρίσκονται μπροστά σε ένα τακτικό δίλημμα, που πρέπει να απαντήσουν σύντομα: από τη μία πλευρά η άμεση προκήρυξη εκλογών μπορεί να λειτουργήσει, προσωρινά έστω, ως βαλβίδα εκτόνωσης ισχυρότατων κοινωνικών πιέσεων, αλλά από την άλλη, υπάρχει ο κίνδυνος μιας δυσμενούς γι’ αυτούς αλλαγής του συσχετισμού των δυνάμεων σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, ενδεχόμενο που αν επαληθευθεί θα δημιουργήσει, περαιτέρω προβλήματα στην πολιτική διαχείριση της κρίσης.

To ανέκδοτο της ''επιτυχημένης'' αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους και η αλήθεια των αριθμών

ΠΗΓΗ: ΜΑΑ  του Κώστα Παπουλή Όπως μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει, (αναζητήστε «δελτία δημοσίου χρέους» στο google),  το δημόσιο χρέος στο τέλος του 2011 έφτασε τα 368 δις ευρώ, ή στο 171% του ΑΕΠ.  Στο τέλος του 2009 ήταν  298 δις και με ΑΕΠ (ονομαστικό) πολύ μεγαλύτερο, 235 δις ευρώ, δηλαδή 129% του ΑΕΠ. Δύο χρόνια μετά τα μνημόνια και την "επιτυχή" αναδιάρθρωση του χρέους, το πραγματικό ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά 4,5% (2010) και 7% 2011, ενώ το οριστικό νούμερο του χρέους  θα το μάθουμε αυτές τις μέρες . Αν υποθέσουμε ότι η ενίσχυση των τραπεζών δεν θα ξεπεράσει κατά πολύ τα 30 δις και αν δεν υπολογίσουμε τα χαμένα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων (7% του ΑΕΠ), τότε  το χρέος μετά την αναδιάρθρωση, θα βρίσκεται κοντά  στο 140% του ΑΕΠ και θα είναι πάλι κοντά στα 300 δις ευρώ. Η εκτίμηση της «επιτυχίας» από πλευράς κυβέρνησης συνιστά ένα μεγάλο ανέκδοτο, μια που είμαστε σε χειρότερο σημείο, από αυτό της μνημονιακής αφετηρίας, ενώ συγχρόνως, η οικονομία βρίσκεται σε ελεύθερη  πτώση. Φυσικά δεν είναι ανάγκη να υπενθυμίσουμε ότι η διαπραγματευτική θέση της χώρας έχει αδυνατίσει τραγικά, χρωστάμε περισσότερο πια σε κράτη και στο ΔΝΤ, παρά σε ιδιώτες, και το σύνολο του χρέους έχει μεταφερθεί σε ξένο δίκαιο.