Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

ΓΚΑΛΜΠΡΕΙΘ: ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ ΦΙΛΟΥΣ, ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ



ΤΕΤΆΡΤΗ, 28 ΙΟΥΛΊΟΥ 2010

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΤΖΕΙΜΣ ΓΚΑΛΜΠΡΕΙΘ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ


Γιός μιας από τις μεγαλύτερες μορφές των οικονομικών του 20ού αιώνα, του Τζων Κένεθ Γκαλμπρέιθ, ο αμερικανός οικονομολόγος Τζέιμς Γκαλμπρέιθ συνεχίζει τη σπουδαία παράδοση της οικογένειας στην οικονομική επιστήμη. Καθηγητής στο Lyndon B. Johnson School of Public Affairs, το University of Texas και το Levy Economic Institute του Bard College, δραστηριποιείται στην κίνηση Economists for Peace and Security.

Προοδευτικός οικονομολόγος, σφοδρός επικριτής του νεοφιλελευθερισμού και της παντοδυναμίας των τραπεζών, ο Τζέιμς Γκαλμπρέιθ έγραψε ένα μεγάλο άρθρο στη Monde Dimploatique του Ιουνίου. Με αφορμή την ελληνική-ευρωπαϊκή κρίση, υπογραμμίζει ότι δεν μπορεί να συνεχισθεί η παρούσα πολιτική της ΕΕ, που οδηγεί σε καταστροφή τις ευρωπαϊκές οικονομίες, κοινωνίες και, εν τέλει, την όποια μορφή πολιτισμού. Προτείνει μεταξύ άλλων νέες βιομηχανικές, κοινωνικές και εκπαιδευτικές πολιτικές στην Ευρώπη, που, εκτιμά, βρίσκεται προ του διλήμματος ΅τραπεζικός ή κοινωνικός ριζοσπαστισμός’.

Οπισθοδρομική φαντασίωση;

Το προφανές, δηλαδή το κοινωνικά επαχθές και δυσάρεστο, όπως οι κινητοποιήσεις των φορτηγατζήδων, εύκολα γίνεται βορά της ευκολίας και της προπαγάνδας.
Καθημαγμένη η κοινωνία παίρνει αμέσως φωτιά, μόλις ακούει «έγκυρες μελέτες» και σωρηδόν «στοιχεία» και στρέφεται εναντίον των κινητοποιήσεων ξεχνώντας αμέσως ότι αύριο ένα άλλο κόμμάτι, μια άλλη κοινωνική ομάδα, θα βρεθεί στην ίδια μοίρα: να αμύνεται και να λοιδορείται... Βγήκε λοιπόν μια μελέτη του ΙΟΒΕ, διακινούμενη από τον πρόεδρο του ΕΒΕΑ κ. Μίχαλο, η οποία διατείνεται ότι η μεταφορά προϊόντων π.χ. από τη Γερμανία στη Θεσσαλονίκη, κοστίζει λιγότερο απ' ό,τι Αθήνα - Θεσσαλονίκη. Οπερ έδει δείξαι: τα μεταφορικά είναι πανάκριβα στην Ελλάδα και οι ευθύνες φορτηγατζήδων προφανείς... Στον κ. Μίχαλο απάντησε -τηλεοπτικώς- με στοιχεία ο συνδικαλιστής κ. Τζωρτζάτος. Και απέδειξε ότι είναι ανυπόστατοι οι ισχυρισμοί που εμπεριέχονται στη μελέτη. Το δε κέρδος των φορτηγατζήδων κινείται απολύτως στο όριο του ανεκτού... Ο κ. Μίχαλος παραδέχθηκε ότι έχει δίκιο ο κ. Τζωρτζάτος. Αλλά οι εντυπώσεις δύσκολα διαγράφονται... Χθες, ο συνδικαλιστής βρέθηκε πάλι στο στόχαστρο. Τη φορά αυτή επιστρατεύθηκαν στοιχεία που αφορούν τον φόρο μεταβίβασης μιας άδειας, καθώς και τη φορολόγηση των φορτηγατζήδων. Για τον φόρο μεταβίβασης απάντησε τεκμηριωμένα ο κ. Τζωρτζάτος. Οσο για τη φορολόγηση: ουδεμία αντίδραση υπήρξε εκ μέρους των φορτηγατζήδων, όταν η κυβέρνηση προέβη στις νέες ρυθμίσεις. Τις δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα... Ομως, ακόμη και αν δεχθούμε ότι οι συγκεκριμένοι επαγγελματίες απολάμβαναν φορολογικής προνομίας, ποιος ευθύνεται για το γεγονός; Οι ίδιοι ή το κράτος; Και εν πάση περιπτώσει: τι σχέση έχουν τα εν λόγω στοιχεία με την ουσία της κινητοποίησης; Η απάντηση προφανής: να ενταθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια, και η επιθετική αχλύς να καλύψει, να υποβαθμίσει ή να απαξιώσει την κινητοποίηση *** Τώρα τελευταία, υποβολέα, αναπτύσσεται μια δυναμική εναντίον των «κεκτημένων», τα οποία παρουσιάζονται περίπου ως «οπισθοδρομική φαντασίωση», η οποία πρέπει να εκλείψει... Οι εμμανείς του Μνημονίου, εδραίοι και ακατάβλητοι στις επάλξεις τους...

Φάμπρικες μαύρης εργασίας ο τουρισμός


ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
TΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΠΕΡΙΓΙΑΛΛΗ

Μια βιομηχανία ενοικίασης φθηνού εργατικού δυναμικού, που αμείβεται με 200-300 ευρώ το μήνα για πλήρη απασχόλησης έχει στηθεί και λειτουργεί τα τελευταία χρόνια στον χώρο του τουρισμού. Μέσω αυτής, σήμερα εργάζονται στα ξενοδοχεία παράνομα πάνω από 40.000 άτομα. Την ίδια στιγμή οι νόμιμες θέσεις εργασίας που θα χαθούν φέτος λόγω κρίσης εκτιμώνται σε 70.000, ενώ αυτές που χάθηκαν το 2009 ήταν 55.000.
Η βιομηχανία μαύρης εργασίας στον τουρισμό εκμεταλλεύεται τα «παράθυρα» του νόμου που αφορά την πρακτική άσκηση των φοιτητών τουριστικών σχολών. Συγκεκριμένα, τα ξενοδοχεία, αντί να προσλάβουν φοιτητές και τελειόφοιτους τουριστικών σχολών ως ασκουμένους στα ξενοδοχεία, με όρους και συνθήκες εργασίας που ισχύουν και για τους υπολοίπους κλάδους εργαζομένων, οι επιχειρηματίες «ψωνίζουν» από συγκεκριμένα πρακτορεία, τα οποία βαφτίζονται «εταιρείες εξεύρεσης ασκουμένων» ή «εταιρείες προσωρινής απασχόλησης».

Δυσεξήγητες εμμονές

Ρητόρευε ο συνάδελφος στο κανάλι του, πλέκοντας το εγκώμιο του «ανταγωνισμού» που «θα ρίξει τις τιμές μετά την απελευθέρωση»... «Δεν μου λέτε», παρενέβη ένας συνδικαλιστής φορτηγατζής, «είδατε να πέφτουν οι τιμές των καυσίμων από τότε που ο Ανδριανόπουλος, υπουργός του Μητσοτάκη, έλεγε ότι ο ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές;»...
Απάντηση δεν υπήρξε. Φρονίμως ποιών ο συνάδελφος πέταξε την μπάλα εκτός γηπέδου. Ο περιώνυμος «ανταγωνισμός» σπανίως βοηθάει τους θιασώτες και προπαγανδιστές του να βρουν επιχειρήματα, όταν έχει απέναντί του την απτή και ωμή πραγματικότητα... Η προφανής ένδεια υπερασπιστικών επιχειρημάτων -πέραν ενός θεωρητικού εν δυνάμει, το οποίο σε λίγες περιπτώσεις επιβεβαιώνεται -δεν οδηγεί τους υποστηρικτές της «απελευθέρωσης» των επαγγελμάτων στις ράγες του σκεπτικισμού ή ενός δημιουργικού προβληματισμού. Να σκεφτούν, λόγου χάριν, ότι τα ογκούμενα έξοδα των αυτοκινητιστών (φορτηγατζήδων και ταξιτζήδων) σε συνδυασμό με την εσχάτως θεαματική μείωση της δουλειάς, είναι στοιχεία αποτρεπτικά για κάποιον νεοεισερχόμενο επαγγελματία να μειώσει τις τιμές. Οταν οι παλιοί με δυσκολία τα βγάζουν πέρα, πώς θα μπορέσει ο ίδιος να βγάζει μεροκάματο και να αποσβέσει την επένδυση (αγορά του οχήματος) και να επενδύει στη θετική προοπτική της επιλογής του; Πέραν αυτών, είναι προδήλως άδικο για εκείνους που έχουν χρυσοπληρώσει τις άδειες, να χάνουν ξαφνικά τη δυνατότητα αξιοποίησης ενός βασικού περιουσιακού στοιχείου, όπως είναι η άδεια (... Η καταγγελλόμενη αυθαιρεσία των φορτηγατζήδων στα μεταφορικά -γεγονός που επιβαρύνει τις τιμές των προϊόντων- μήπως αντιμετωπίζεται αποτελεσματικότερα με την πάταξη της αισχροκέρδειας και όχι τόσο με την περιώνυμη «απελευθέρωση;» 

Oι ''νεοαποικιοκράτες'' της ''τρόικας''ελέγχουν!''ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΕ΄΄


πηγή: iskra

Οι πέντε μεγαλύτερες πολυεθνικές ελεγκτικές εταιρείες (Grand Thornton, Deloitte & Touche, Ernst and Young, KPMG και PriceWaterhouse Coopers), μαζί με τον ΣΟΛ, έχουν αναλάβει, σύμφωνα με τις επιταγές του «νεοαποικιακού» μνημονίου, κάτω από πλήρη αδιαφάνεια, με άγνωστους όρους και με άγνωστους στόχους, καθώς η σχετική Σύμβαση δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα, τον έλεγχο της λειτουργίας του κράτους αλλά και του ευρύτερου δημοσίου τομέα.

Πρώτος στόχος Νοσοκομεία, Ασφαλιστικά Ταμεία και Υπουργεία. Σε καθεστώς πλήρους υποτέλειας η χώρα.

Αυτός ο πρωτοφανής καθολικός, σχεδόν, έλεγχος, αφορά πρωταρχικά τη χρήση πόρων και ιδιαίτερα των ανθρώπινων, την εξοικονόμηση δαπανών, την παραγωγικότητα και την ορθολογική λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών, μέχρι την καταλληλότητα και αποτελεσματικότητα των κοινωνικών προγραμμάτων. Οι εταιρείες αυτές θα ελέγχουν και θα συμβάλλουν στην κατάρτιση των προϋπολογισμών-προγραμμάτων των φορέων της γενικής κυβέρνησης που θα έχουν τριετείς προβλέψεις για τις εξελίξεις των οικονομικών τους μεγεθών.

Η Αριστερά για το Μέτωπο



του Γιώργου Σαπουνά*
πηγη ΔΡΟΜΟΣ


Οι προτεραιότητες αλλάζουν όσο αλλάζουν και οι όροι της αναμέτρησης.
Η συζήτηση για την κοινή δράση και την Ανασύνθεση της Αριστεράς τα τελευταία 15 χρόνια βασίστηκε στις διαπιστώσεις για τις κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες του νεοφιλελευθερισμού και τις αντίστοιχες προκλήσεις και δυνατότητες για το κίνημα και την Αριστερά και οδήγησε στην συγκρότηση νέων «πλατιών κομμάτων», όπως η γερμανική Αριστερά, το πορτογαλικό Μπλόκο κ.ά. Αντίστοιχα στην Ελλάδα συγκροτήθηκαν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Όμως τα τελευταία 2 χρόνια το κοινωνικό πλαίσιο έχει τροποποιηθεί δραματικά, με την επιτάχυνση του ιστορικού χρόνου στις συνθήκες της κρίσης του νεοφιλελευθερισμού (στεγαστικά δάνεια και τοξικά ομόλογα, διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση και σήμερα κρίση των κρατικών χρεών).