Οι δάσκαλοι της φυλακής και της εξορίας (*)

ΠΗΓΗ: Αριστερά και Πολιτική

« Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις», λαϊκό γνωμικό.

 Οι δάσκαλοι, πολιτικοί κρατούμενοι, της φυλακής και της εξορίας, του 20^ουαιώνα ήταν ένα «άλλο είδος» ανθρώπων.  Δάσκαλοι με μεράκι που, με εξαίρεση κάποια φωτεινά παραδείγματα δασκάλων, όπως ο Δ.  Γληνός, ο Γ. Ρίτσος, ο Κ. Βάρναλης, η Έλλη Αλεξίου κ.α, τους περισσότερους κανένας δεν τους είχε διδάξει παιδαγωγική και κάποιες φορές ούτε γράμματα! 

Δεν δίδασκαν απλώς γράμματα, δίδασκαν δημιουργικό - διαλεκτικό τρόπο σκέψης.  Δε στόχευαν στην παραγωγή προϊόντων - εμπορευμάτων για μια επιχείρηση.  Στόχευαν σε «προϊόντα» κριτικής σκέψης και γνώσης  για ολόκληρη την κοινωνία. 

Ήταν πραγματικοί δάσκαλοι!

Αυτοδίδακτοι στην πλειοψηφία τους, έπιασαν με πολύ μεράκι τα σχολικά και εξωσχολικά βιβλία και αυτοδιδασκόμενοι έφτασαν στο υπέρτατο σημείο αναγνώρισης, να τους αποδεχθούν οι άλλοι κρατούμενοι της φυλακής και των στρατοπέδων συγκέντρωσης ως δασκάλους τους!

ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΠΕΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ!

ΠΗΓΗ: ΙΣΚΡΑ

4 ΕΚ. ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ! 1,5 ΕΚ. ΕΧΟΥΝ ΛΗΞΕΙΩ! ΓΙΑ 250.000 ΕΛΗΞΕ ΚΑΙ Η 80ΜΕΡΗ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ! 

ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ 20.000 ΕΝΤΟΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ! ΑΛΛΕΣ 30.000 ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΕΜΠΟΡΙΑΣ!

Κυβέρνηση και διοίκηση της ΔΕΗ επιχειρούν από σήμερα (Δευτέρα 16/01) να κόψουν το ηλεκτρικό ρεύμα σε 20.000 νοικοκυριά που δεν έχουν πληρώσει το ειδικό τέλος ακινήτων. ΗΔΕΗ αποστέλλει τις εντολές αποκοπής στους τεχνικούς της αλλά και στους ιδιώτες εργολάβους.

Όλα δείχνουν ότι έχουμε ενώπιον μας ένα ακραία βρώμικο και αδίστακτο έργο που επιχειρεί, κατά πλήρη παραβίαση κάθε έννοιας λογικής και ανθρωπισμού και με απόλυτη καταπάτηση κάθε ίχνους δημοκρατικής νομιμότητας, να κόψει βάρβαρα το ρεύμα σε νοικοκυριά τα οποία δεν έχουν και δεν μπορούν να πληρώσουν ένα άδικο φορολογικό χαράτσι!

Αυτή την ώρα χρειάζεται να αναπτυχθεί ένα γιγάντιο κίνημα αλληλεγγύης που θα σταματήσει και θα ακυρώσει αυτά τη βρώμικη και απάνθρωπη επιχείρηση συγκυβέρνησης και Διοίκησης της ΔΕΗ, προασπίζοντας το δικαίωμα κάθε νοικοκυριού να διαθέτει ηλεκτρικό ρεύμα, του οποίου, μάλιστα, τα τιμολόγια, με τις συνεχείς αυξήσεις, έχουν ανέλθει σε δυσθεώρητα ύψη!

After the downgrades comes the downward spiral

ΠΗΓΗ: FT

By Wolfgang Münchau

At the end of a briefly euphoric week, reality caught up.

On one level, Friday’s news was not really surprising. The French rating downgrade was a shock foretold. As was the breakdown in talks between private investors and the Greek government about a voluntary participation in a debt writedown. A proposition that was unrealistic to start with has been rejected. We should not feign surprise.

And yet both events are important because they show us the mechanism behind this year’s likely unfolding of events. The eurozone has fallen into a spiral of downgrades, falling economic output, rising debt and further downgrades. A recession has just started. Greece is now likely to default on most of its debts and may even have to leave the eurozone. When that happens, the spotlight will fall immediately on Portugal, and the next contagious round of downgrades will begin.

Οι «Εργαζόμενοι του Επενδυτή» παίρνουν την υπόθεσή της εφημερίδας στα χέρια τους

ΠΗΓΗ:Active Media

Επανήλθαν δριμύτεροι αυτό το Σάββατο με την ηλεκτρονική τους έκδοση «Εργαζόμενοι του Επενδυτή» οι απεργοί της Bestend του Κ. Γιαννίκου. Με τρία πρωτοσέλιδα- πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό- και μια συνέντευξη – έκπληξη με τον πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα. Ίσως είναι η πρώτη φορά που αρχηγός κόμματος δίνει συνέντευξη σε διαδικτυακή έκδοση αυτού του τύπου, δηλαδή σε ηλεκτρονική εφημερίδα απεργών ΜΜΕ, κι αυτό πιστώνεται και στους ίδιους αλλά και στον Αλέξη Τσίπρα που τολμά μια «αντισυμβατική» επικοινωνιακή κίνηση. Η συνέντευξη είναι φυσικά πολιτική, αλλά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται φυσικά και στις εξελίξεις στον Τύπο, τονίζοντας πως οι εργαζόμενοι του κλάδου που βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα σκηνικό κατάρρευσης στα ΜΜΕ και μια πρωτοφανή επίθεση από τους επιχειρηματίες τους μπορούν να νικήσουν αν κερδίσουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.

Τους Έλληνες εκβιάζουν, όχι τους κερδοσκόπους

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Οι διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση (PSI) του ελληνικού χρέους σταμάτησαν απότομα την περασμένη εβδομάδα, με το ερώτημα αν θα ξαναρχίσουν αυτήν που αρχίζει σήμερα. Και μεποιους όρους θα αρχίσουν. Και αν οι νέοι όροι θα φέρουν μια «επιλεκτική» ή «συντεταγμένη»χρεοκοπία. Διότι μόνο ως πρόσχημα μπορεί να εκληφθεί η προσέγγιση ότι ασκείται πίεση προς τους κερδοσκόπους των... χεζ φαντς (hedge funds). Η πραγματική πίεση προς τους Έλληνες ασκείται.

Έτσι ακριβώς: προς τους Έλληνες. Ούτε καν προς την κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία άλλωστε δεν έχει ούτε «κόκκινες» (διαπραγματευτικές) γραμμέςούτε τη διάθεση να ασκήσει κάποιου είδους άμυνα προς τις διαθέσεις των δανειστών. Το ομολογεί η ίδια και δεν χρειάζονται περαιτέρω επιχειρήματα προς τούτο.

Φυσικά δεν ασκείται πίεση ούτε προς τους ευκαιριακούς κερδοσκόπους, οι οποίοι αγόρασαν ομόλογα την τελευταία περίοδο σε τιμές ξεφτίλας και περιμένουν τώρα να οικονομήσουν είτε από το «κούρεμα», το οποίο θα τους αφήσει άμεσο και καθαρό κέρδος, είτε από την ενεργοποίηση των ασφαλίστρων κινδύνου σε περίπτωση επίσημης χρεοκοπίας

PSI: Μια απάτη που ψάχνει νομιμοποίηση

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

του Γ. Βαρουφάκη

Εν αρχή ην η Απόλυτη Άρνηση. Αργότερα, η Άρνηση άρχισε να υποχωρεί κάτω από το βάρος της Πραγματικότητας. Υποχωρούσε όμως βασανιστικά αργά με αποτέλεσμα, όσο πέρναγε ο χρόνος, η Ελλάδα να απολέσει την όποια δυνατότητα είχε να ανακάμψει προτού να καούν πολλά «χλωρά» μαζί με τα «ξερά». Οι αντοχές της Άρνησης της Πραγματικότητας οδήγησαν στην μεταλαμπάδευση της Κρίσης σε όλη την ευρωζώνη, μετατρέποντας προβλήματα ρευστότητας σε πτωχεύσεις αρχικά στην Ιρλανδία, αργότερα στην Πορτογαλία κ.ο.κ. Ακόμα και σήμερα, η Άρνηση καλά κρατεί. Ίσως όμως το ελληνικό PSI να αποτελέσει τον προάγγελο του τέλους της. Αν όχι, είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει κανείς πως η ευρωζώνη θα επιβιώσει.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η Απόλυτη Άρνηση ξεκίνησε πριν δυο χρόνια με εκείνο το τριπλό Nein την εποχή που η ελληνική οικονομία μπήκε στην σκοτοδίνη του δημόσιου χρέους, της ύφεσης και της στάσης επενδύσεων: Nein στην διάσωση, nein σε σοβαρή μείωση επιτοκίων, nein στο κούρεμα (ή αναδιάρθρωση ή μερική στάση πληρωμών). [1] Μερικούς μήνες μετά, τον Μάη του 2010, όταν οι χρηματαγορές ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με την ασφυξία, ένα από τα τρία nein απεσύρθη: Το ελληνικό Μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση-βουνό (των €110 δις) ήταν γεγονός. Όμως τα άλλα δύο nein παρέμεναν: Τα επιτόκια παρέμειναν απαγορευτικά για το ελληνικό δημόσιο και, βέβαια, ούτε κουβέντα για κούρεμα του χρέους.

Πώς και γιατί θα εξαφανιστεί η αριστερά

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 15/01/2012

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Προκαλεί εντύπωση στα «γειτονιές» της αριστεράς η περίεργη σιγή που επικρατεί στο κοινωνικό σώμα, εκεί όπου πριν από μερικούς μήνες επικρατούσαν οργισμένες κραυγές που έκαναν το κομματικό σύστημα να τρέμει από φόβο. Και μπορεί μεν το κομματικό σύστημα, στον απόηχο αυτών των κραυγών, να ζει μέρες αποσύνθεσης με καταλύτη την εξάτμιση του ΠΑΣΟΚ, αλλά ταυτόχρονα τίποτε αξιοσημείωτο δεν συμβαίνει στο κοινωνικό ή στο πολιτικό πεδίο ικανό να ανακόψει την πορεία της χώρας προς μια βέβαιη κοινωνική καταστροφή. Με το ένα ή το άλλο σενάριο, με την τυφλή υποταγή στους πιστωτές ή την οριστική εγκατάλειψή της στην άτακτη χρεωκοπία.

Το Εγώ, η θρησκεία και η οικονομία

Πηγή: Modern age, Pagan stories

Υπάρχει λανθασμένα η αντίληψη ότι το εκάστοτε οικονομικό σύστημα είναι αυτόνομο, ανεξάρτητο από τις κοινωνικές νόρμες  και μπορεί να λειτουργήσει μακριά από αυτές. Η αλήθεια όμως απέχει από αυτήν την αντίληψη, αφού το κάθε οικονομικό δόγμα γεννήθηκε, μεγάλωσε και ευδοκίμησε σε πολύ συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες και αντιλήψεις, οπότε η αυτούσια μεταφορά του σε άλλες νόρμες και συμπεριφορές, εκτός από λανθασμένη, μπορεί να είναι και επικίνδυνη.

Υπάρχουν πάρα πολλές προσεγγίσεις επί του θέματος, οι οποίες παρουσιάζουν διαφορετικές πτυχές που επηρρεάζουν τα οικονομικά συστήματα, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο. Η προσέγγιση που θα ακολουθηθεί εδώ, έχει να κάνει με την θρησκεία και το πως αυτή επηρρεάζει, όχι το σύστημα δικαίου μέσα στο οποίο γεννήθηκε το κάθε οικονομικό σύστημα, αλλά την σχέση της θρησκείας με το Εγώ και πως αυτή η σχέση αντικατοπτρίζεται στην εκάστοτε οικονομική λειτουργία.