Η χρηματοδότηση των τραπεζών του Λάτση και ο ρόλος του Μπαρόζο

Πηγή: stop cartel

Ένα μεγάλο μέρος των 145 δισεκατομμυρίων Ευρώ που ΕΕ και ΔΝΤ έχουν δεσμευσει για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης και θα πληρώσουν τελικά οι έλληνες φορολογούμενοι, θα εισρεύσει στα ταμεία των τραπεζών που ανήκουν στην εταιρεία χαρτοφυλακίου του ελληνα δισεκατομμυριούχου Σπύρου Λάτση !

Αυτό αποκαλύπτει επερώτηση του Ιταλού Ευρωβουλευτή Mario Borghezio (EFD) στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.

Οπως αναφέρεται,η εν λόγω εταιρεία χαρτοφυλακίου, η Ευρωπαϊκή Financial Group EFG SA, της οποίας οι τράπεζες κατέχουν 12 δισεκατομμύρια ευρώ σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, μετέφερε την έδρα της από την Ελβετία στο Λουξεμβούργο στο τέλος του 2009, γεγονός που επιτρέπει στην ελληνική θυγατρική της EFG Eurobank, η οποία κατέχει τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ σε Ελληνικά ομόλογα, να επαναταξινομηθεί ως «ελληνική» τράπεζα και, συνεπώς, να επωφεληθεί από κονδύλια της ΕΕ και της ΕΚΤ !

Κοινωνικός όλεθρος το Μνημόνιο-3

Πηγή: ΠΡΙΝ

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Κλείσιμο κρατικών νοσοκομείων για να μειωθούν οι δαπάνες για την υγεία, νέο ασφαλιστικό για να περιοριστούν οι κρατικές επιχορηγήσεις και ριζική ανατροπή του πλαισίου λειτουργίας των ΔΕΚΟ, στην κατεύθυνση εξαφάνισης

των ελλειμμάτων τους, προβλέπει το μνημόνιο Νο 3 που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με ΔΝΤ - ΕΕ, εγκαινιάζοντας έναν επιπλέον γύρο λιτότητας, ακόμη πιο αιματηρό για τους εργαζόμενους.

Το μετεκλογικό τοπίο και η ανάγκη συγκρότησης ενός αριστερού ριζοσπαστικού πολιτικού μετώπου

Πηγή: ΔΡΟΜΟΣ

Του Σπύρου Σακελλαρόπουλου.

Την προηγούμενη άνοιξη η σφοδρότητα των μέτρων του Μνημονίου οδήγησε ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας να στρέψει την προσοχή του προς την Aριστερά, σε κάθε της εκδοχή. Αυτό που πρέπει να γίνει σαφές είναι πως αυτός ο κόσμος δεν ήθελε να βρει κάποιον ο οποίος να αναλάβει να καταγγείλει τη σκληρότητα των συγκεκριμένων μέτρων. Το πόσο σκληρά ήταν τα μέτρα το καταλάβαινε στην καθημερινότητά του.

Αυτό που αναζητούσε ήταν μια μαχητική αντιπολίτευση που θα προέβαλε μια συγκεκριμένη και σαφή εναλλακτική λύση. Η αποτυχία της Αριστεράς να το πράξει αυτό και η εφαρμογή των μέτρων συντέλεσε στο να επικρατήσουν στις λαϊκές -κι όχι μόνο- τάξεις συναισθήματα φόβου, απογοήτευσης και αμηχανίας.
Τα αρνητικά αυτά συναισθήματα άρχισαν να παίρνουν μια πιο ενεργητική μορφή στο διάστημα του φθινοπώρου, όπου έγινε ακόμα πιο αισθητή η βαναυσότητα των μέτρων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να κατανοήσουμε την εκλογική άνοδο της Αριστεράς, την αποδοκιμασία του δικομματισμού, τη μεγάλη αποχή και τον πρωτοφανή αριθμό των άκυρων και λευκών. Η αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν το βάθος που έχει πάρει η λαϊκή οργή, βάθος που θα διευρυνθεί με το νέο πακέτο μέτρων.

Εργαζόμενοι στις δημόσιες επιχειρήσεις: Δεν εξαιρούνται από την κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων

Πηγή: Αυγή

Ημερομηνία δημοσίευσης: 30/11/2010

Του Γιάννη Δούκα

Η κυβέρνηση της υποταγής και πριν να βγουν καλά καλά τα αποτελέσματα των εκλογών συνεχίζει το καταστροφικό της έργο και έβαλε στο στόχαστρο τις δημόσιες επιχειρήσεις.

Έτσι μετά το νομοσχέδιο για τον ΟΣΕ αναμένεται να ενταθούν οι επιθέσεις στις συγκοινωνίες, καθώς και σε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις.

Στόχος είναι η ιδιωτικοποίηση των όποιων επιχειρήσεων παρουσιάζουν κέρδη και η αντιμετώπιση των άλλων μόνο ως μονάδες οικονομικού αποτελέσματος και όχι σαν μονάδες κοινωνικής αναγκαιότητας που είναι στην πραγματικότητα. Οι στόχοι αυτοί περνάνε μέσα από την άρση της μονιμότητας, τη μείωση των θέσεων εργασίας, τις αλλαγές των κανονισμών εργασίας και των εργασιακών σχέσεων, τη μείωση των μισθών, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την περιθωριοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος, τη θεοποίηση του διευθυντικού δικαιώματος...

Μέσα στους 100 κορυφαίους στοχαστές ο Παπανδρέου

Πηγή: Newsbeast

Διεθνής διάκριση για τον Γιώργο Παπανδρέου! Ο Έλληνας πρωθυπουργός συμπεριλήφθηκε από το περιοδικό Foreign Policy στη λίστα με τους 100 κορυφαίους στοχαστές (global thinkers) και συγκεκριμένα στην 79η θέση, πάνω από τους Μαντλίν Ολμπράιτ, ο Μπρους Άκερμαν, ο Ντέιβιντ Γκρόσμαν και άλλοι.

Ψηλότερα από τον κ. Παπανδρέου στη λίστα είναι ο Μπιλ Γκέιτς, ο Νουριέλ Ρουμπινί, ο Γουόρεν Μπάφετ, ο Μπεν Μπερνάνκε, ο Μπάρακ Ομπάμα, η Άνγκελα Μέρκελ και άλλοι.

ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ

Πηγή: ΕΘΝΟΣ   (29-11-2010)
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Τα παραμύθια τελείωσαν. Πέρα από τις φαιδρές συζητήσεις καθαρά προπαγανδιστικού χαρακτήρα που γίνονται στη χώρα μας, όπου ο μισθός των ηλεκτροδηγών του Ηλεκτρικού προβάλλεται ως αιτία (!) χρεοκοπίας της Ελλάδας, προκειμένου να διευκολυνθεί η κυβερνητική πολιτική λεηλασίας των μισθών και των συντάξεων εκατομμυρίων εργαζομένων και απόμαχων της εργασίας, στην Ευρώπη μαίνονται πλέον οι συζητήσεις για το μέλλον του ίδιου του ευρώ, το οποίο όλο και συχνότερα προσδιορίζεται ως θεμελιώδης αιτία των οικονομικών δεινών των χωρών της Ευρωζώνης.
Το γεγονός ότι όλες οι χώρες της Ευρωζώνης βρέθηκαν ξαφνικά να περιδινίζονται βίαια σε μια δημοσιονομική κρίση, που ωθεί κάποιες από αυτές -Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία κ.λπ.- στο χείλος της αβύσσου αποδεικνύει ότι υπάρχουν κοινές αιτίες που προκάλεσαν το πρόβλημα, πέρα από τα ιδιαίτερα οικονομικά προβλήματα της κάθε χώρας, τα οποία, όσο υπαρκτά και αν είναι, σίγουρα δεν είναι η γενεσιουργός αιτία της κρίσης.

B. Bιλιάρδος: Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ

Πηγή:Casss

Β. Βιλιάρδος

Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ: Ο τεράστιος κίνδυνος για το βορειοευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, οι εξελίξεις στη μάχη της Ευρώπης, η μάστιγα της φοροαποφυγής των πολυεθνικών, οι βασικοί πυλώνες του ιρλανδικού μοντέλου, η άνοδος και η πτώση της κελτικής τίγρης

Η Ιρλανδία είναι υποχρεωμένη να αποδεχθεί τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, παρά το ότι δεν υφίσταται ανάγκη χρηματοδότησης του δημοσίου της, έως τα μέσα του 2011 - ενώ οι τράπεζες της έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο δανεισμό τους από την ΕΚΤ. «Για ποιο λόγο αλήθεια;», θα μπορούσε κανείς εύλογα να ρωτήσει, «Γιατί να υποχρεωθεί στην απώλεια της Εθνικής της κυριαρχίας, όταν δεν είναι ακόμη απαραίτητος ο δανεισμός της; Γιατί να ανεχθεί μία μη δημοκρατικά εκλεγμένη, σκιώδη διακυβέρνηση, όταν η ίδια δεν φαίνεται να αναζητάει βοήθεια ;»

Τα ερωτήματα είναι ρητορικά φυσικά, αφού το μεγάλο πρόβλημα της Ιρλανδίας δεν είναι η ρευστότητα, ούτε η σε μεγάλο βαθμό εσφαλμένη διαχείριση της κρίσης δανεισμού, όπως συνέβη δυστυχώς με την Ελλάδα. Πρόκειται απλούστατα για την κατάρρευση του οικονομικού μοντέλου της, γεγονός που δεν πρόκειται να «επιτρέψει» στη χώρα την αποπληρωμή των υποχρεώσεων της. Η «αγορά» βέβαια το γνωρίζει, «αποτιμώντας» ανάλογα το ρίσκο της ενώ, κατά τα φαινόμενα, στην Ιρλανδία πέφτει το πέπλο, αποκαλύπτεται δηλαδή η τεράστια κρίση του βορειοευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, η οποία είναι αδύνατον πλέον να διατηρηθεί μυστική.

Το κράτος, η κυβέρνηση καλύτερα της Ιρλανδίας, εγγυήθηκε ανεύθυνα το 2008 για τις υποχρεώσεις των τραπεζών της, ύψους περί τα 350 δις € (πηγή: MM) - χωρίς φυσικά να ρωτήσει τους Πολίτες της, οι οποίοι έχουν κληθεί από καιρό τώρα να αναλάβουν οι ίδιοι τις ευθύνες του χρηματοπιστωτικού τους συστήματος (ετεροβαρές ρίσκο). Παράλληλα, υποχρέωσε τους Ιρλανδούς σε μία άνευ προηγουμένου δημοσιονομική προσαρμογή, ήδη από τα μέσα του 2009, η οποία οδήγησε τη χώρα σε μία τρομακτική ύφεση.