Σ. Ντούλιεν: Δύο επικίνδυνοι μύθοι γύρω από την Grexit

ΠΗΓΗ: Το Βήμα

Βερολίνο, Γερμανία

Να μην παίζουν με τη φωτιά της ελληνικής εξόδου από το ευρώ, προειδοποιεί τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο γερµανός καθηγητής Διεθνούς Οικονοµίας και συνεργάτης της δεξαμενής σκέψης «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων» (ECFR) Σεµπάστιαν Ντούλιεν.

Σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του ECFR ο καθηγητής Ντούλιεν, πρώην συντάκτης της οικονομικής εφημερίδας «Financial Times Deutschland», υποστηρίζει ότι δύο εξαιρετικά επικίνδυνοι και παραπλανητικοί μύθοι γύρω από τη λεγόμενη Grexit (έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη) ακούγονται στα ευρωπαϊκά πολιτικά «πηγαδάκια» το τελευταίο διάστημα.

«Ενώ τα προβλήματα που θα δημιουργήσει μία Grexit στην υπόλοιπη Ευρώπη παραγνωρίζονται, τα προβλήματα για την Ελλάδα διογκώνονται υπερβολικά» γράφει ο Ντούλιεν και προσθέτει: «Υποστηρίζεται ότι με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) έτοιμο και την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ) να έχει αποφασιστεί, η εξάπλωση της ελληνικής κρίσης στην Ευρώπη δεν θα αποτελέσει πρόβλημα. Την ίδια στιγμή διαβάζουμε ότι η επαναφορά της δραχμής είναι σχεδόν αδύνατη. Υποστηρίζεται ότι θα χρειαστούν μήνες προετοιμασίας για την αλλαγή του νομίσματος, επειδή μόνο η εκτύπωση των χαρτονομισμάτων από μόνη της θα χρειαστεί καιρό και οι υπολογιστές και τα ATM θα πρέπει να επαναπρογραμματιστούν, ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θα τα καταφέρει και ότι θα πρέπει να κλείσουν τα σύνορα και να φυλάσσονται από στρατιώτες προκειμένου να αποφευχθεί η φυγή κεφαλαίου. Τέλος λένε ότι μετά από την Grexit, η Ελλάδα δεν θα μπορεί να πληρώνει για βασικά αγαθά, όπως καύσιμα και φάρμακα και ότι ο πληθυσμός της θα πεινάσει».

Ρiτσαρντ Πάρκερ: Η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν καταστροφική

 www.tovima.gr 20/5/2012

Την περασμένη Δευτέρα ο οικονομολόγος (καθηγητής του Χάρβαρντ) Ρίτσαρντ Πάρκερ, πρώην σύμβουλος του κ. Γ. Παπανδρέου, δήλωσε στο δίκτυο Sky News ότι το σενάριο της επιστροφής στη δραχμή «εξετάστηκε σοβαρά» από την Ελλάδα. Στη συνέντευξη που παραχώρησε αυτή την εβδομάδα στο «Βήμα της Κυριακής», ο διδάσκων στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών Kένεντι του αμερικανικού πανεπιστημίου εξηγεί με λεπτομέρειες τα μοντέλα που δοκιμάστηκαν το 2010 (πριν από το πρώτο μνημόνιο) και αναλύει τις προοπτικές της Ελλάδας μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.

Να αρχίσουμε από τη συνέντευξή σας στο Sky News. Αναφέρατε ότι η Ελλάδα εξέτασε σοβαρά το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει την ευρωζώνη. Πότε έγινε αυτό, ποια ήταν τα επιχειρήματα υπέρ και κατά; 

«Κατ' αρχάς η συνέντευξη στο Sky News έχει μονταριστεί με στόχο τη δραματοποίηση. Αν προσέξετε θα δείτε ότι το βίντεο διακόπτεται όταν λέω ότι "εξετάσαμε την επιλογή της εξόδου από το ευρώ". Αυτό που έκοψαν είναι η περιγραφή τού τι συνέβαινε. Δεν ήταν μια πολιτική απόφαση, ούτε εμπλεκόταν ο τότε πρωθυπουργός. Εκείνη την εποχή συνεργαζόμουν με ανώτερους αξιωματούχους του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Εγώ ήμουν αυτός που είπε "κοιτάξτε, πρέπει τουλάχιστον να φτιάξετε ένα μοντέλο που θα περιγράφει την επιλογή της εξόδου. Μπορεί να εξαναγκαστείτε σε έξοδο, μπορεί να θέλετε να βγείτε οικειοθελώς, και δεν έχετε αίσθηση τι σημαίνει αυτή η επιλογή". Τους είπα ότι με αυτόν τον τρόπο δεν υπηρετούν σωστά ούτε την κυβέρνηση ούτε τους έλληνες πολίτες. Ετσι κάναμε μια οικονομική άσκηση που ανέλυε τις επιλογές, ποιους τομείς της οικονομίας θα έπληττε περισσότερο μια συντεταγμένη ή ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Δημιουργήσαμε σενάρια. Ηταν μια συνηθισμένη άσκηση επί χάρτου στην οποία εμπλέκονται οι οικονομολόγοι σε καταστάσεις κρίσης». 

Η κυρίαρχη αντίθεση και τα διασπαστικά διλήμματα στη σημερινή συγκυρία της κρίσης

Πηγή: Διαλεκτικά

του Κώστα Νικολάου

Μια καταιγίδα από διλήμματα επιχειρεί να αποπροσανατολίσει, να προκαλέσει σύγχυση, να διασπάσει, να φοβίσει και τελικά να ωθήσει σε συντηρητικές επιλογές τους πολίτες: Μέσα ή έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Μέσα ή έξω από το ευρώ; Ευρωπαϊστές ή αντιευρωπαϊστές; Μνημονιακοί ή αντιμνημονιακοί; Περισσότερο ή λιγότερο κράτος; Μεταρρυθμίσεις ή όχι μεταρρυθμίσεις; Υπευθυνότητα ή λαϊκισμός;

Με τη συστηματική και συνεχή διοχέτευση αυτών των διλημμάτων σε συνδυασμό με την πολιτική του «σοκ και δέος» (προωθούμενη ταυτόχρονα από παράγοντες στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας) επιχειρήθηκε η κατασκευή της συναίνεσης των πολιτών στο νεοφιλελευθερισμό. Στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 το κατασκεύασμα της συναίνεσης κατέρρευσε. Επιχειρήθηκε στη συνέχεια ο πολιτικός εγκλωβισμός (με κυβερνητική συστέγαση απόλυτα αντικρουόμενων πολιτικών) των δυνάμεων που αντιμάχονται τον νεοφιλελευθερισμό. Κι αυτό το εγχείρημα απέτυχε. Και οδηγηθήκαμε αναγκαστικά σε δεύτερο γύρο εκλογικής αναμέτρησης στις 17 Ιουνίου 2012.

Ποιά όμως είναι πραγματικά η κυρίαρχη αντίθεση στην κοινωνία, που εκφράζεται πολιτικά στις εκλογές, ενώ παράλληλα επιχειρείται να αποσιωπηθεί διαμέσου της ανάδειξης άλλων διλημμάτων;

Κανένας δεν είναι ασφαλής απέναντι στο Τρίτο Μνημόνιο

Πηγή: Unfollow #5

του Λ. Βατικιώτη

Θα χάσουν όσοι βιαστούν να δώσουν την προφανή απάντηση στην ερώτηση αν το πολεμικό Ιράκ έχει σχέση με την σύγχρονη Ελλάδα. Προς επίρρωση πιθανά ενός από τα πιο πνευματώδη και προφητικά συνθήματα που κοσμούν εδώ και χρόνια τους δρόμους της Αθήνας («μωρό μου έχουμε πόλεμο») πρόσφατη μελέτη της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας αποκάλυψε ότι το άγχος που βιώνουν οι έλληνες πολίτες είναι παρόμοιο με το άγχος στρατιωτών που συμμετέχουν σε πολεμικές επιχειρήσεις! Έχοντας προφανώς ξεπεράσει προ πολλού το στάδιο της κατάθλιψης, της παραίτησης, ακόμη και της απόγνωσης όσοι συμμετείχαν στην έρευνα (που παρουσιάστηκε στο 9ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δημόσιας Υγείας) βρέθηκε ότι πάσχουν από μετατραυματική διαταραχή η οποία απαντάται συστηματικά σε στρατιώτες που επιστρέφουν από το Ιράκ, το Αφγανιστάν κι επίσης στα παιδιά της Παλαιστίνης που ακούν αβοήθητα τις ισραηλινές βόμβες να σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια τους, ελπίζοντας να τη γλιτώσουν μια φορά ακόμη! Αυτή είναι η Ελλάδα δύο σχεδόν χρόνια μετά την εφαρμογή του πρώτου Μνημονίου και την υιοθέτηση ενός μπαράζ μέτρων άγριων περικοπών σε μισθούς, ημερομίσθια, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, με την ευθύνη της «Τρόικας εσωτερικού»: ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ.

Και ο θεός την 9η μέρα ήθελε να μοιράσει 18δις στους πιστούς του*

ΠΗΓΗ: Techie Chan

*για να θεωρηθείς πιστός, ισχύουν οι ίδιοι όροι και προϋποθέσεις που ίσχυαν και στο “δωρεάν χρήμα για όλους τώρα“. Παρακαλούνται όσοι διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα θα ειδοποιηθούν αρμοδίως από άγγελο φέροντα κρίνο.

Όταν ο θεός έφτιαξε το διαύγεια, ήταν αρκετά προνοητικός προκειμένου να το κάνει τόσο δύσχρηστο, έτσι ώστε κανείς -πέρα από τους πιο σκληραγωγημένους- να μην μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Όπως και με τη μηχανογράφηση του εθνικού τυπογραφείου αν δεν πήγαινες μιλητός στο τάδε φεκ της τάδε ημερομηνίας, ήσουν χαμένος από χέρι.

Αυτό είναι μια κλασική τακτική επικοινωνιακής διαχείρισης. Κρύβεις τα πιο σημαντικά μέσα σε μια θάλασσα από ασήμαντα πράγματα. Και επειδή οι δυνατότητες μας είναι περιορισμένες, η τακτική είναι συνήθως επιτυχημένη.

Σε αντίθεση με τους οχτρούς μου που πιστεύουν ότι είμαι η θεά κάλι με τα 10 χέρια και κατευθείαν πληροφόρηση από τη goldman sachs και analprobe σε απευθείας wireless σύνδεση με τους αριανούς, σας διαβεβαιώ πως είμαι ένας συνηθισμένος καραγκιόζης. Που προσπαθεί να παρακολουθεί τα νέα, όσο πιο αποστασιοποιημένα γίνεται προκειμένου να μη χάνεται μέσα στη θάλασσα της άχρηστης πληροφορίας.

The euro is ripe for creative destruction

Guardian 20/5/2012

by Larry Elliott

The spectre of Lehman Brothers looms large in the world's financial markets. Memories of the chaotic days of September 2008 came flooding back as Alistair Darling appeared on TV amid reports of capital flight and bank runs.

Forget the idea that Europe's policymakers are better prepared this time than they were back then. Take with a pinch of salt the idea that they have a big enough war chest to cope with the consequences of a Greek exit from the single currency. The much-vaunted firewall is a Maginot line.

Events have moved quickly since the French and Greek elections a fortnight ago. Greek departure from the eurozone is now pretty much priced in by the markets, with the focus of attention on how bad the collateral damage will be. Expect the worst. Last week, pressure was mounting on Spain and its troubled banks. The idea that the European leaders who have been like rabbits in the headlight for the past two years can mastermind a clean break for Greece is utterly fanciful. The crisis will be messy, painful, prolonged and probably terminal.