Some unpleasant eurozone arithmetic

ΠΗΓΗ: FT

by Gavyn Davies

Another week, another summit. Once again, we are being told, this time by Italian prime minister Mario Monti, that there is only one week left to save the euro. Yet the crisis still does not seem sufficiently acute to persuade eurozone leaders that a full resolution is necessary.

The next summit on June 28 and 29 will unveil a long term road map towards fiscal and banking union, which in better economic circumstances could appear highly impressive. But the market is currently focused on the shorter term. Unless there is some form of debt mutualisation at the summit, resulting in a decline in government bond yields in Spain and Italy, the crisis could rapidly worsen.

Debt mutualisation can come in many forms. The European Redemption Fund, proposed by the Council of Economic Experts in Germany (and discussed here) seems to have receded into the background this week but could still have an eventual role. More immediately, the main option on the table seems to be the use of the eurozone firewall (ie a combination of the EFSF and ESM) to buy secondary government debt, or inject capital directly to the banks. But the problem here is simple: a lack of money.

ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Πηγή: ThePressProject (via ISKRA)

“Άλλη μια τέτοια νίκη και χαθήκαμε”, είπε ο Πύρρος μετά τη δύσκολη επικράτηση του αποδεκατισμένου στρατού του επί των Ρωμαίων, το 281 π.Χ. Παρόμοια συναισθήματα συνόδευαν, το βράδυ της περασμένης Κυριακής, τον βαθύ αναστεναγμό ανακούφισης των αστικών επιτελείων για τη σημαντική επιτυχία τους να αποτρέψουν τον σχηματισμό της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στον Δυτικό κόσμο μετά την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου υπό τον Λεόν Μπλουμ, στη Γαλλία του 1936.

Η Νέα Δημοκρατία και το υπόλειμμα του ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν ότι οι ψηφοφόροι τους ψήφισαν με κλειστή τη μύτη, υπό το κράτος του τρόμου που είχαν διαχύσει στην κοινωνία οι ωμές, άνευ προηγουμένου παρεμβάσεις των ξένων δυνάμεων και τα συγκροτήματα της κατ΄ ευφημισμόν “ενημέρωσης”. Ο Τσίπρας δεν είχε να αντιμετωπίσει σ΄ αυτή τη μάχη τον Σαμαρά και το Βενιζέλο, αλλά τη Μέρκελ, τον Ολάντ και τον Ομπάμα, που έκαναν μέχρι την τελευταία στιγμή προεκλογική εκστρατεία από τα δελτία των οκτώ. Παρόλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύθηκε μέσα σε ένα μήνα από το 4.5% στο 27%, ενώ στο σύνολό της η Αριστερά (συμπεριλαμβάνοντας το ΚΚΕ και τις εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις) ψηφίστηκε από το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος, πολύ περισσότερο από το ιστορικό 24% της ΕΔΑ, το 1958.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΙ;

ΠΗΓΗ: ΙΣΚΡΑ

Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*

Στις εκλογές 17 Ιουνίου, ο ελληνικός λαός έκανε ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση μιας μεγάλης ειρηνικής ανατροπής. Της ακύρωσης των μέτρων του Μνημονίου. Είπε και πάλι ένα ηχηρό ΟΧΙ στα σχέδια δήμευσης του εισοδήματος του και της δημόσιας περιουσίας και μετατροπής της χώρας σε ένα άθλιο πολιτικό προτεκτοράτο. Με την ενίσχυση του ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε στα πρόθυρα της εξουσίας την Αριστερά, δίνοντας ουσιαστικό νόημα στην αποδοκιμασία του «Μνημονίου». Παρ' ότι δεν πέτυχε την «πρωτιά» έβαλε παρακαταθήκη και γερά θεμέλια για κατάκτηση της στο εγγύς μέλλον.

Προσωρινή ανάπαυλα πριν την τελική νίκη
Η αναγκαστική ανάπαυλα μετά από τη θεαματική του «προέλαση» δεν πρέπει να οδηγήσει σε «άραγμα» και «επανάπαυση», αλλά σε ευκαιρία καλύτερης οργάνωσης των μετόπισθεν, προετοιμάζοντας τις δυνάμεις για τη νικηφόρα έκβαση της νέας αναμέτρησης που θάρθει πολύ σύντομα. Η νέα κυβέρνηση όμηρος της «τρόϊκα» δεν πρόκειται να αλλάξει το «Μνημόνιο» ακόμα κι αν πετύχει μικρή παράταση του χρόνου εφαρμογής. Η υλοποίηση του οδηγεί μοιραία σε φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, τόσο με περικοπές μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων (μετενέργειας), κά, όσο με το ξεπούλημα όλων των δημοσίων επιχειρήσεων και καλύτερων «φιλέτων» της δημόσιας περιουσίας. Η οργάνωση της πάλης κατά της πολιτικής δήμευσης και εξανδραποδισμού του ελληνικού λαού, η συγκρότηση μετώπων αντίστασης και κοινής δράσης των λαϊκών δυνάμεων, η δημιουργία δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης και στήριξης των αδύναμων στρωμάτων, αποτελεί πρώτιστο πολιτικό καθήκον της συγκυρίας.

Γιατί ο κίνδυνος για Grexit παραμένει σε ισχύ

Πηγή: FT (via euro2day)

Μετά τον επαναληπτικό γύρο των εκλογών στην Ελλάδα, έχουμε έναν κυβερνητικό συνασπισμό υπό τη Νέα Δημοκρατία. Έτσι απομακρύνεται ο κίνδυνος πρόωρης εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη καθώς είναι πιθανόν τα ελάχιστα αιτήματα για χαλάρωση της δημοσιονομικής λιτότητας από τη νέα κυβέρνηση να μην ξεπεράσουν τους μέγιστους συμβιβασμούς που θα μπορούν να κάνουν η Γερμανία και άλλα κράτη του ευρωπαϊκού πυρήνα. 

Κάποια χαλάρωση στο χρονοδιάγραμμα, ορισμένες πρόωρες εκταμιεύσεις κεφαλαίων για να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες προϊόντων και υπηρεσιών από τον δημόσιο τομέα και κινήσεις καλής θέλησης στον αναπτυξιακό τομέα (με την ευγενική χορηγία της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των ταμείων συνοχής της Ε.Ε.) πιθανότατα να κρατήσουν προς το παρόν την Ελλάδα στην ευρωζώνη. 

Τα αναρίθμητα deja vu της ευρωπαϊκής κρίσης

Πηγή: FT (via euro2day)

By David Marsh

Τα déjà vu στην ευρωζώνη είναι πλέον πολλά. Τα αινίγματα ως προς την οικονομική και νομισματική ένωση -το εάν θα παραιτηθεί η Ελλάδα, εάν θα τα θαλασσώσει η Ισπανία, εάν θα πληρώσει η Γερμανία, εάν θα φρενάρει η Γαλλία- είναι περίπλοκα. Πίσω από αυτά, όμως, υπάρχει ένα ιστορικό μοτίβο. 

Η Ελλάδα μπορεί να σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού, αλλά αντιμετωπίζει τα ίδια παλαιά προβλήματα στην εφαρμογή των όρων της συμφωνίας στήριξης. Η στήριξη των ισπανικών τραπεζών με 100 δισ. ευρώ και σχετικά μη απαιτητικές προϋποθέσεις πιθανότατα θα προκαλέσει οργή στους Γερμανούς, τους βασικούς χρηματοδότες της Ευρώπης, ως προς το εάν οι πιστωτές χειρίζονται τους δανειζόμενους πολύ γενναιόδωρα. Ακριβώς το αντίθετο συναίσθημα έκφράζει το Παρίσι, όπου ο πρόεδρος Francois Hollande κατηγορεί τους Γερμανούς ότι επιβάλλουν καταστροφική λιτότητα στους οφειλέτες της ευρωζώνης. 

Philosophical-political-economical football game against the dictate of unreasonabless Greece vs. Germany

Schwabinggrad Ballett invites you to the

 

MATCH OF THE UNFAIR SOLUTIONS

Philosophical-political-economical football game against the dictate of unreasonabless

Greece vs. Germany

Friday 22 of June, 8 pm, Platia Monastiraki, Athens

Debts that will never be payed back but have to abide infinetely. A banking system, which is rescuing itself with austerity programs and turning the citizens of overindebted countries into starvelings. Economical experts who are promising apocalyptic situations in the case of deviation, politicians who believe this: Is this the essence of 2500 years of european thinking? No way! The german based collective action- and discourse-group Schwabinggrad Ballett is putting the "Match of the Unfair Solutions" against the dictate of unreasonabless, in cooperation with greek performers. A re-enactment and an actualisation of Monthy Pythons philosophical football match. Not only Marx and Hegel, Platon and Aristoteles, but also revolutionary figures like Rudi Dutschke and Rosa Luxemburg, Aris Velouchiotis and Melina Merkouri are meeting on the football ground.

schwabinggrad-ballett.posterous.com

contact +30. 6977.800640

+ + +