Νεοφιλελεύθερος λαϊκισμός για λεπτά αισθήματα

ΠΗΓΗ: Modern Age Pagan Stories

Μετά την κρίση του ’08 η νεοφιλελεύθερη αντίληψη ανα την υφήλιο άρχισε να κλονίζεται. Μεγάλο κομμάτι της σύγχρονης πολιτικής οικονομίας αντιλαμβάνεται την περίοδο που ζούμε τώρα σαν μια αναχώρηση από το νεοφιλελεύθερο status, χωρίς όμως σαφή προορισμό. Η περίοδος κρίνεται  σαν μεταβατική και η πολιτική οικονομία προσπαθεί να μαντέψει το επόμενο βήμα, φοβούμενη έναν αυταρχικό καπιταλισμό από την μία κι ένα κενό θεωρητικής σκέψης από την άλλη (θέμα που θα μας απασχολήσει συντόμως). Η οικονομική θεωρία, προσπαθεί επίσης να εκσυγχρονιστεί στα νέα δεδομένα, μετά την γύμνια, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, των οικονομικών μοντέλων που χρησιμοποιούνταν μέχρι στιγμής, μια προσπάθεια η οποία γίνεται ακόμα και από τις πιο νεοφιλελεύθερες οικονομικές σχολές.

Στην Ευρώπη πάλι, τα greek statistics ξαφνικά μετονομάζονται σε spanish statistics, τα τοξικά χρέη μεταφέρονται σιγά σιγά από τις ιδιωτικές στις κεντρικές τράπεζες, με επίφοβα αποτελέσματα, οι οικονομίες των γουρουνακίων αρχίζουν να έχουν ανταγωνισμό στον κατήφορο από αυτές των φράγκων, ενώ η ΕΚΤ μοιράζει απίστευτες ποσότητες χρήματος, ανατροφοδοτώντας μια φούσκα που μεγαλώνει όλο και περισσότερο, όλο και πιο επικίνδυνα. Μπορεί στο πολιτικό πεδίο η νεοφιλελεύθερη αντίληψη να αντιστέκεται ακόμα, μέχρι τις επόμενες εκλογές σε Παρίσι, Βερολίνο, αλλά στο θεωρητικό τουλάχιστον έχει αρχίσει να σωπαίνει παντού, τουλάχιστον με την μορφή που είχε μέχρι στιγμής.  

Αποκάλυψη-βόμβα από Κουρουμπλή για Τόμσεν και Γεωργίου

Δημοσιευμένο στις 6 Μαρ 2012  Συντάκτης:

ΠΗΓΗ: Κουτί Πανδώρας

Φωτιές άναψε σήμερα στην Εξεταστική Επιτροπή της βουλής για το έλλειμμα του 2009, ο ανεξάρτητος βουλευτής Παναγιώτης Κουρουμπλής.
Ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ παρουσίασε e-mail με αποστολέα τον πρόεδρο της ΕΛ.ΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου και παραλήπτη τον επικεφαλή του κλιμακίου της Τρόικας Πολ Τόμσεν με το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ ο κ. Γεωργίου ζητά την παρέμβαση του κ. Τόμσεν προκειμένου να προωθηθεί τροπολογία στο νομοσχέδιο για την Ελληνική Στατιστική Αρχή που θα ενισχύσει το ρόλο του προέδρου Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής.

Πιο απλά ο κ. Γεωργίου, απευθύνεται στον κ. Τόμσεν σα να πρόκειται για τον κυβερνήτη της χώρας και η Ελλάδα να βρίσκεται υπό κατοχή.

Βέβαια το e-mail φανερώνει οικειότητα μεταξύ των δύο ανδρών, καθώς ο κ. Γεωργίου τον αποκαλεί «Πολ» και υπογράφει ως Ανδρέας, ενώ στο τέλος αναφέρει πως «θα τον πάρει και τηλέφωνο να συζήσουν για το θέμα». Ωστόσο η οικειότητα δεν αναιρεί την υποτακτική συμπεριφορά του κ. Γεωργίου και την παράκαμψη των εν Ελλάδι θεσμικών και εκλεγμένων από τον Ελληνικό λαό πολιτικών προσώπων.

Κατόπιν της παρουσίας του email, ο ανεξάρτητος βουλευτής και μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής Παναγιώτης Κουρουμπλής ζήτησε από τον κ. Γεωργίου να παραιτηθεί.

The Hundred-Billion-Euro Bomb. Euro-Zone Central Bank System Massively Imbalanced

ΠΗΓΗ: SPIEGEL

More than a year ago, German economist Hans-Werner Sinn discovered a gigantic risk on the balance sheets of Germany's central bank. Were the euro zone to collapse, Bundesbank losses could be half a trillion euros -- more than one-and-a-half times the size of the country's annual budget.

The crucial clue came from the same man whose signature once adorned the deutsche mark: Helmut Schlesinger, former president of Germany's central bank, the Bundesbank. He was the one who pointed Hans-Werner Sinn, an economist in Munich, in the direction of a strange entry in the Bundesbank's statistics: In late 2010, records showed claims on other euro-zone central banks totaling over €300 billion ($400 billion). Curious, Sinn began to dig deeper. What he found exceeded his worst expectations.

"In the beginning, all I had was this number, and I didn't really know what it meant," says Sinn, who is president of the Munich-based Ifo Institute for Economic Research. "The Bundesbank told me those were irrelevant balances. But that didn't reassure me."

Sinn spoke with specialists at various central banks and with colleagues in his field. "Each person knew a little bit," Sinn explains, "and I had to fit the pieces of the puzzle together. It was real detective work."

Προς την πτώχευση

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Του Θεόδωρου Παπαηλία, καθηγητή ΤΕΙ Πειραιά

1. Η οικονομική εξέλιξη 1950-2002

Η ανάπτυξη της ελληνικής βιομη­χανίας μετά το 1950 στηρίχθηκε στο υπόδειγμα της υποκατάστασης των ει­σαγωγών.

Οι πενιχροί οικονομικοί πόροι, οι κα­θυστερημένες πολιτικές και κοινωνι­κές δομές και ιδιαίτερα η λειτουργία ενός κρατικού μηχανισμού περιορι­σμένης αποτελεσματικότητας, αποτέ­λεσαν το πλαίσιο της μεταπολεμικής Ελλάδος· αντίστοιχο που δεν διέφερε αισθητά εκείνου των κοινωνιών του αυτού επιπέδου ανάπτυξης (Βαλκανι­κές χώρες, Λατινική Αμερική, Τουρκία κ.λπ.). Συνεπώς, η έξοδος από τους «φαύλους κύκλους» της πενίας μέσω της χρήσης του ανταγωνιστικού υπο­δείγματος ανάπτυξης μέσω εξαγωγών φαινόταν σχεδόν αδύνατη.

Η εναλλακτική αυτή λύση σήμαινε υψηλές επενδύσεις σε τεχνολογίες αιχμής, ώστε το προϊόν να είναι αντα­γωνίσιμο στη διεθνή αγορά. Αναγκαίες προϋποθέσεις είναι η ύπαρξη καινο- τόμων επιχειρηματιών κατά πρώτο και κατά δεύτερο εκπαιδευμένου η δυνά­μενου ευκόλως να καταρτισθεί εργα­τικού δυναμικού σε νέες τεχνολογίες. Στη χώρα έλλειπαν και τα κεφάλαια και η επιχειρηματική δομή. Αναπόφευκτα λοιπόν συστάθηκαν μικρές επιχειρή­σεις χαμηλής τεχνολογίας, προστατευ- μένες με δασμούς, στραμμένες στην υποκατάσταση των εισαγωγών.

Μέχρι το 1953 είχαν τεθεί τόσο οι κανόνες (υποτίμηση της δραχμής ένα­ντι του δολαρίου και της λίρας), όσο και το νομικό πλαίσιο για την εισροή ξένου κεφαλαίου. Η Ελλάς, μέχρι την πρώ­τη πετρελαϊκή κρίση (1973), επέτυχε έναν από τους ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο με μικρούς κοινωνικούς κραδασμούς.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΟΧΑΜΕΝΤ-ΑΛΙ ΚΑΪΜΠΙΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 4.00μμ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΟΧΑΜΕΝΤ-ΑΛΙ ΚΑΪΜΠΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Αύριο, Τετάρτη 7 Μαρτίου, στις 4 το απόγευμα, καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας με αίτημα την άμεση απελευθέρωση του Μοχάμεντ-Αλι Καϊμπίς, που θα βρίσκεται στην 30ή μέρα απεργίας πείνας.

Ο Μοχάμεντ-Αλι Καϊμπίς είναι ένας από τους απεργούς πείνας της Υπατίας, με πρωτοπόρα δράση και στην απεργία πείνας και στο μεταναστευτικό κίνημα. Αναγκάζεται να βάλει για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο την υγεία του σε κίνδυνο, πραγματοποιώντας απεργία πείνας μέχρι θανάτου (από τις 6 Φλεβάρη πίνει μόνο νερό!), προκειμένου να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματά του.

Ο Καϊμπίς συνελήφθη μαζί με τον Μοχάμεντ Μπουγκζίν, επίσης απεργό πείνας της Υπατίας, στην Ηγουμενίτσα. Προσπάθησαν να φύγουν για την Ιταλία, αναζητώντας μια διέξοδο από την ανεργία που μαστίζει και τους μετανάστες που είναι χρόνια εγκατεστημένοι στην Ελλάδα. Το δικαστήριο αναγνώρισε και στους δύο το ελαφρυντικό των μη ταπεινών αιτίων,τους καταδίκασε στην όλως ελαφρά ποινή της φυλάκισης 30 ημερών, με τριετή αναστολή και τους άφησε ελεύθερους, χωρίς καμιά παρεπόμενη ποινή.

Sinn: Η μείωση μισθών και οι απολύσεις δεν αρκούν

ΠΗΓΗ: euro2day

Μπορεί οι μισθοί να πετσοκόβονται και να απολύονται δημόσιοι υπάλληλοι, ωστόσο, εάν δεν υπάρξει πραγματική μείωση τιμών, οι χώρες που πλήττονται από την κρίση δεν θα μπορέσουν να αποκαταστήσουν την ανταγωνιστικότητά τους, όπως υποστηρίζει ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Ifo, Hans-Werner Sinn. 

Όπως αναφέρει, μετά τις σημαντικότατες εξωτερικές πιέσεις που δέχθηκαν, οι χώρες της ευρωζώνης που έχουν πληγεί από την κρίση άρχισαν επιτέλους να κάνουν τις απαραίτητες επώδυνες περικοπές στους κρατικούς προϋπολογισμούς τους. Οι μισθοί πετσοκόβονται και οι δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται για να μειωθεί ο νέος δανεισμός σε υποφερτά επίπεδα. 

Παρ’ όλ’ αυτά, η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας και της Πορτογαλίας δεν βελτιώνεται. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat για την εξέλιξη του αποπληθωριστή του ΑΕΠ δεν δείχνουν να υπάρχει καμία τάση στις προβληματικές χώρες προς την επίτευξη πραγματικής υποτίμησης. 

Ένα μανιφέστο για Ψυχοπαθείς

Ayn Rand’s ideas have become the Marxism of the new right.

By George Monbiot, published in the Guardian 6th March 2012.

It has a fair claim to be the ugliest philosophy the post-war world has produced. Selfishness, it contends, is good, altruism evil, empathy and compassion are irrational and destructive. The poor deserve to die; the rich deserve unmediated power. It has already been tested, and has failed spectacularly and catastrophically. Yet the belief system constructed by Ayn Rand, who died 30 years ago today, has never been more popular or influential.

Rand was a Russian from a prosperous family who emigrated to the United States. Through her novels (such as Atlas Shrugged) and her non-fiction (such as The Virtue of Selfishness(1)) she explained a philosophy she called Objectivism. This holds that the only moral course is pure self-interest. We owe nothing, she insists, to anyone, even to members of our own families. She described the poor and weak as “refuse” and “parasites”, and excoriated anyone seeking to assist them. Apart from the police, the courts and the armed forces, there should be no role for government: no social security, no public health or education, no public infrastructure or transport, no fire service, no regulations, no income tax.

Η ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ

ΠΗΓΗ:  Επίκαιρα  2/3/2012


Tου ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

«Τρεις ήταν οι πρώτες κινήσεις των Γερμανών εισβολέων στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1941. Αρχικά να πάρουν τον ελληνικό χρυσό από τα θησαυροφυλάκια του ελληνικού κράτους. Το δεύτερο ήταν να επιχειρήσουν να κλέψουν ότι αρχαίο θησαυρό υπήρχε. Εμπόδιο όμως στάθηκε η πρωτοβουλία πολλών φυλάκων τότε να καταχωνιάσουν τα αρχαία στη γη και να τα καλύψουν με πέτρες. Η τρίτη τους κίνηση ήταν να επιχειρήσουν να πάρουν στα χέρια τους τα στοιχεία της απογραφής πληθυσμού της τότε στατιστικής υπηρεσίας που στεγαζόταν στο κτίριο του υπουργείου Εμπορίου στην πλατεία Κάνιγγος. Και ξέρετε τι έκαναν οι υπάλληλοι της για να μην πέσουν ποτέ στα χέρια τους αυτά τα πολύτιμα στοιχεία; Τους έβαλαν φωτιά και τα έκαψαν, με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα να υπάρχει μια τρύπα στα στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας για εκείνη την περίοδο. Συγκρίνετε την στάση τους τότε με την στάση τους σήμερα»...

Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε η συζήτησή μας με την Ζωή Γεωργαντά, καθηγήτρια του τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και μέλος από τις 29 Ιουνίου 2010 του επταμελούς διοικητικού συμβουλίου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ).

Τα 2+1 αγκάθια του PSΙ για Ελλάδα και τράπεζες

ΠΗΓΗ: euro2day

του Χρ. Κίτσιου 

«Η αναδιάταξη του ελληνικού χρέους θα ολοκληρωθεί στις αρχές Απριλίου. Μέχρι τότε υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι». 

Η παραπάνω δήλωση στο Euro2day κυβερνητικού στελέχους που παρακολουθεί από κοντά την πορεία του PSI αποτυπώνει την αγωνία πίσω από τις επίσημες δηλώσεις και τις εκτιμήσεις για υψηλή συμμετοχή και ομαλή ολοκλήρωση της ανταλλαγής ομολόγων. 

Αγωνία που αφορά, σύμφωνα με τον ίδιο, δύο βασικά αγκάθια του προγράμματος: το πρώτο έχει να κάνει με την αναγκαία συμμετοχή, ώστε προχωρήσει η ανταλλαγή ομολόγων, και το δεύτερο με τις εφεδρείες που θα ανακληθούν «στα όπλα» για επιτευχθεί πάση θυσία η μείωση του χρέους κατά 107 δισ. ευρώ. 

Όπως είναι γνωστό, η δημόσια προσφορά του ελληνικού δημοσίου για την ανταλλαγή ομολόγων, ύψους 209 δισ. ευρώ, σπάει σε δύο σκέλη: 

Φάρμακα για πολίτες β’ διαλογής

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

Συνειδητή η πολιτική της αυθαιρεσίας και της διάλυσης. Του Γιάννη Τσούτσια

Οι πρόσφατες παρεμβάσεις της κυβέρνησης στο χώρο του φαρμάκου θίγουν έντονα πλευρές της κυκλοφορίας, της επάρκειας, της λειτουργίας και της προσπέλασης ενός κοινωνικού αγαθού κορυφαίας σημασίας, οπότε οι ανησυχίες που κατακλύζουν την κοινή γνώμη να είναι δικαιολογημένες. Όχι μόνο γιατί ενεργοποιούνται φοβικά σύνδρομα, αλλά περισσότερο, γιατί εκφράζονται βαθύτερες αγωνίες για το είδος του μέλλοντος που προετοιμάζεται.
Η κρίση αυτή, μέρος του συνολικότερου προβλήματος της υγείας, αναμένεται σύντομα να οξυνθεί. Επιβάλλεται μια τεράστια μείωση φαρμακευτικών δαπανών για το 2012, (κατά 1 δισ. €, από 4 δισ. € ετησίως, ενώ ήδη βρισκόμαστε στο Μάρτιο) σε σημείο, που εκ των πραγμάτων, αυτή θα καταστεί μη απορροφήσιμη, άδικη, οριζόντια, χωρίς δυνατότητα προσαρμογών και εφαρμογής κάποιων επιλογών. Έτσι, η κατάσταση θα καταλήξει στην αυθαιρεσία («όποιον πάρει ο χάρος»), σε επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού και σε πλήρη στέρηση του φαρμάκου για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.