Απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της Μεγ. Βρετανίας, αίρει την ασυλία της Αργεντινής, λόγω χρεοκοπίας!

ΠΗΓΗ: eurocapital

Με σημερινή απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Μεγάλης Βρετανίας, αίρεται το καθεστώς ασυλίας που απολάμβανε η Αργεντινή, από την αθέτηση πληρωμών επί των ομολόγων που είχε εκδώσει κατά το έτος 2000 και τα οποία δεν είχαν ενταχθεί στις συμφωνίες συμβιβασμού που έγιναν στα έτη 2005 και 2010.

Με βάση την απόφαση αυτή, οι κάτοχοι των ομολόγων, η εταιρία NML Capital Ltd, ένα αμερικανικό hedge fund που εδρεύει στα νησιά Cayman, έχει το δικαίωμα να κατάσχει περιουσιακά στοιχεία της Αργεντινής τα οποία βρίσκονται στη Μεγ. Βρετανία, έως το ποσό των 284 εκατομμυρίων δολαρίων.

Προς τις Κυρίες και τους Κυρίους Βουλευτές, Υπόμνημα επί του νομοσχεδίου για το ελληνικό Πανεπιστήμιο

ΠΗΓΗ: Αριστερό Βήμα
Του Κώστα Σταμάτη, καθηγητή φιλοσοφίας του δικαίου στο Τμήμα Νομικής του ΑΠΘ.

Αξιότιμοι Κύριοι και Κυρίες Βουλευτές.

Κατατίθεται προς ψήφιση νομοσχέδιο σαρωτικής μεταβολής του πανεπιστημιακού τοπίου στη χώρα μας. Το νομοσχέδιο κατατίθεται μέσα στο καλοκαίρι, μόνο και μόνο για να ψηφισθεί εσπευσμένα και χωρίς ουσιαστική συζήτηση, παρά την καθολική αντίδραση της ελληνικής πανεπιστημιακής κοινότητας. Το κείμενο αυτό ατυχώς απηχεί προς το πολύ χειρότερο συναφή δέσμη ιδεών, που έχει εξαγγείλει προ μηνών η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και Διά Βίου Μάθησης. Η εν λόγω δέσμη ιδεών έχει αποτελέσει έκτοτε αντικείμενο ζωηρής και αυθεντικής διαβούλευσης στα Τμήματα και τις Συγκλήτους των ΑΕΙ όλης της χώρας. Η ελληνική πανεπιστημιακή κοινότητα έχει κρίνει νηφάλια και τεκμηριωμένα, με... πλείστα ψηφίσματα των Συγκλήτων, ότι η δέσμη αυτή διαπνέεται από επίφοβες κεντρικές ιδέες, οι οποίες και μεγεθύνονται τα μάλα στο υπό κρίση νομοσχέδιο. Επί όλων αυτών, παρακαλούμε θερμά να λάβετε υπ’ όψιν Σας τα ακόλουθα.

Ι. Ένα ολιγαρχικό, αδιαφανές και θεσμικά ανέλεγκτο σύστημα διοίκησης

«Κυβέρνηση» έκτακτης ανάγκης

ΠΗΓΗ: ΕλευθεροτυπίαΤου ΤΑΚΗ ΚΑΦΕΤΖΗ

Ενας νόμος, όπως αυτός του ετήσιου προϋπολογισμού του κράτους, εγκρίνεται με την απλή πλειοψηφία των 151 βουλευτών. Μιλώντας στη Βουλή, ο κ. Βενιζέλος υποστήριξε ότι αρκεί αυτή η πλειοψηφία για έναν προϋπολογισμό περισσότερων ετών, 2012-2015, αφού το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα είναι κι αυτό ένας προϋπολογισμός, με την «απλή» διαφορά ότι έχει μεγαλύτερη χρονική διάρκεια.

Δεν έχει ξανασυμβεί αυτό: να συνδέεται «διασταλτικά» η δημοσιονομική κυριαρχία -όπως εκφράζεται στην κατάρτιση και ψήφιση ενός ετήσιου εθνικού προϋπολογισμού από μια κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που έχει το τεκμήριο της λαϊκής βούλησης- με την επίσημα ομολογημένη ως εκβιαστική και έξωθεν κατάλυση αυτής της δημοσιονομικής κυριαρχίας από κέντρα πρωτίστως οικονομικής ισχύος και για χρονικό διάστημα πολύ πέραν της κοινωνικής και θεσμικής νομιμοποίησης ενός τετραετούς εκλογικού κύκλου.

Οι τραπεζίτες επιστρατεύουν όπλα για το «ξεπούλημα» της Ελλάδας, ενώ οι σοσιαλδημοκράτες ψηφίζουν την εθνική αυτοκτονία

Τώρα μόνο ένα δημοψήφισμα μπορεί να τους σταματήσει

ΠΗΓΗ: RedNoteBook

Του Μάικλ Χάντσον Ο αγώνας για το μέλλον της Ευρώπης κρίνεται στην Αθήνα και σε άλλες ελληνικές πόλεις-πεδία αντίστασης σε οικονομικές απαιτήσεις που συνιστούν σύγχρονη εκδοχή άμεσης στρατιωτικής επίθεσης. Η απειλή της τραπεζικής επικυριαρχίας είναι σίγουρα δεν συνιστά είδος επιθετικής οικονομικής πολιτικής που να αφήνει περιθώρια για ηρωισμούς στο πεδίο της μάχης. Οι καταστροφικές οικονομικές πολιτικές μοιάζουν περισσότερο με άσκηση απέναντι στην «Κοινοτοπία του κακού» – εν προκειμένω: στις παραδοχές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Ε.Κ.Τ), της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Δ.Ν.Τ, που υποστηρίζεται από το θησαυροφυλάκιο των ΗΠΑ. Όπως είχε δείξει ο Βλαντιμίρ Πούτιν κάποια χρόνια πριν, οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που «τοποθετήθηκαν» στα χέρια του  Μπόρις Γιέλτσιν από τα αγόρια του Χάρβαρντ στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, έφεραν τη Ρωσία μπροστά στη μείωση του ποσοστού των γεννήσεων και του μέσου όρου ζωής, ενώ προκάλεσαν μετανάστευση – τη μεγαλύτερη απώλεια στα επίπεδα  αύξησης του πληθυσμού που έχει καταγραφεί από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Η διαρροή κεφαλαίου είναι ακόμη μια συνέπεια της δημοσιονομικής λιτότητας. Η προτεινόμενη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα λύση στο πρόβλημα χρέους της Ελλάδας μοιάζει να αυτοακύρωνεται. Εξασφαλίζει απλά πίστωση χρόνου για την ΕΚΤ, ώστε να αναλάβει περισσότερο από το χρέος της ελληνικής κυβέρνησης, αφήνοντας το λογαριασμό για τους φορολογούμενους της Ευρώπης. Αυτό γίνεται για να αποφευχθεί η απόδοση τραπεζικών απωλειών στους φορολογούμενους, αφού η Άγγελα Μέρκελ επέμεινε ότι οι ιδιώτες ομολογιούχοι πρέπει να απορροφήσουν μέρος από το έλλειμμα που προέκυψε ως αποτέλεσμα των κακών τους επενδύσεων.

Κατεδαφίζουν κάθε προσπάθεια συγκρότησης των πανεπιστημίων μεταπολιτευτικά

ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ

Tης

Θεανώς Φωτίου

Κανείς αξιοπρεπής και πολιτικά έντιμος υπουργός Παιδείας δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ποτέ την ψήφιση τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο του Νόμου-Πλαισίου για τα πανεπιστήμια με τις Σχολές κλειστές. Εκτός, βεβαίως, από την κ. Διαμαντοπούλου, η οποία επί ένα χρόνο διαβεβαίωνε για το αντίθετο, καλούσε υποκριτικά για διάλογο, στον οποίο η ίδια δεν προσήρχετο, όταν όλα τα πανεπιστήμια απέρριπταν το «κείμενο διαβούλευσης» για την Ανωτάτη Εκπαίδευση, συκοφαντούσε και υποβάθμιζε πανεπιστήμια και πανεπιστημιακούς και κατεδάφιζε επί ένα χρόνο συστηματικά, αθόρυβα και καθημερινά όλα τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Την τελευταία βδομάδα η κατάθεση ή όχι του Νόμου-Πλαισίου ακροβατεί. Τα κείμενα που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα δεν αναιρούν τη λογική και τους στόχους του κειμένου διαβούλευσης. Αντίθετα, κατά την προσφιλή τακτική της κυβέρνησης τα χειροτερεύουν.Το «κείμενο διαβούλευσης» ή αρχές Νόμου-Πλαισίου για την Ανωτάτη Εκπαίδευση παρουσιάστηκε στο Ρέθυμνο στις 23.10.2010. Πρόκειται για ένα κείμενο εξαιρετικά υποκριτικό, με έννοιες που αναποδογυρίζουν τη σημασιολογική χρήση των λέξεων, επιτομή της τακτικής που ακολούθησε η κυβέρνηση σε όλες τις θεσμικές αλλαγές που προώθησε (ασφαλιστικό, υγεία, παιδεία).

Η Ελλάδα δεν έχει μέλλον μέσα στην Ευρωζώνη

 

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

Το ελληνικό Κοινοβούλιο ενέκρινε το ευρωπαϊκό σχέδιο, όμως η κρίση συνεχίζεται. Η πολιτική που ακολουθεί σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση καθοδηγείται από τις πολιτικές επιταγές της προστασίας του ευρώ και της αποτροπής άλλης μιας τραπεζικής κρίσης – δεν  αποδίδει ωστόσο μια λύση που θα έχει διάρκεια. Το μέλλον της ΕΕ εξαρτάται από το αν θα βοηθήσει τα φτωχότερα κράτη μέλη της να ξανακερδίσουν τη χαμένη ανταγωνιστικότητά τους – κι αυτό απαιτεί πολύ διαφορετική προσέγγιση.

Η γραμματική της υποταγής

ΠΗΓΗ: redNotebook Το πνεύμα του προσχεδίου αναλώνεται σε μια σειρά εντολών και παραγγελμάτων. Η μια τους πλευρά αφορά την επιταγή για τρομακτική συρρίκνωση των πραγματικών δυνατοτήτων ενός δημόσιου πανεπιστημίου. Ο δεύτερος άξονας των εντολών υποβάλλει τη ρευστοποίηση όλων των ακαδημαϊκών ταυτοτήτων και ρόλων για να εγκαθιδρυθεί μια αλλόκοτη υπεργραφειοκρατική αρχιτεκτονική

Του Νικόλα Σεβαστάκη Καταβάλλω προσπάθεια διαβάζοντας το προσχέδιο νόμου με τον ωραία παραπλανητικό τίτλο «Οργάνωση Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ανεξάρτητη Αρχή για τη διασφάλιση και την πιστοποίηση της ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση». Όπως και οι περισσότεροι άλλοι συνάδελφοι εδώ και ένα χρόνο συλλέγουμε φημολογίες και ανέλεγκτες πληροφορίες.  Προειδοποιητικές βολές σε ένα είδος άσκησης ψυχολογικού πολέμου. Τώρα εμφανίζεται το τελικό προϊόν. Το ίδιο το «πράγμα». Και όπως σε πλείστα άλλα προϊόντα του πασοκικού εργαστηρίου ιδεών, η γλώσσα συστήνει ήδη και περιεχόμενο.

Σχέδια διάσωσης ή... διάλυσης του ευρώ;

Πηγή: Sofokleous 10

Όταν η απόδοση των ιταλικών ομολόγων εκτοξεύεται για πρώτη φορά στη διάρκεια αυτής της κρίσης πάνω από το κρίσιμο όριο του 5%, όπως συνέβη χθες, τότε γίνεται σαφές ότι κάτι πάει πολύ στραβά στα σχέδια διάσωσης των περιφερειακών οικονομιών της ευρωζώνης. Και το ερώτημα όλων όσοι παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα της εξελίξεις είναι πλέον αν τα ίδια τα σχέδια διάσωσης ανοίγουν την πόρτα για τη διάλυση της ευρωζώνης.

Η χθεσινή ημέρα ίσως αποδειχθεί ιδιαίτερα σημαντική για το μέλλον, καθώς έδειξε ότι για κάθε «τρύπα» που επιχειρούν να μπαλώσουν πρόχειρα οι ανίκανες και άτολμες πολιτικές ηγεσίες, που άγονται και φέρονται από τους χρεοκοπημένους banksters της Γηραιάς Ηπείρου, ανοίγει μια άλλη, ακόμη μεγαλύτερη: