πηγή: tvxs
του Απ. Φωτιάδη
Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα είναι ένα πλυντήριο. Παίρνει χρήμα από την τρόικα για να αποπληρώσει χρεόγραφα που βρίσκονται στα χέρια τραπεζιτών και άλλων επενδυτών. Παίρνει δημόσιο χρήμα δηλαδή και το κάνει ιδιωτικό, αλλιώς αυξάνει τη ρευστότητα στις αγορές, ενώ το χρηματοπιστωτικό σύστημα ασφαλίζεται από ένα ενδεχόμενο ντόμινο που η κατάρρευση της οικονομίας της θα μπορούσε να προκαλέσει.
Ταυτόχρονα η ίδια δεν λύνει το πρόβλημα του χρέους, για το οποίο παίρνει τα δάνεια της τρόικας. Εάν το 'Μεσοπρόθεσμο' επιβιώσει, θα εκποιήσει μεγάλος μέρος του δημοσίου τομέα για να καλύψει το υπόλοιπο χρέος που περισσεύει από τα δάνεια, ενώ ιδιώτες κάτοχοι ομολόγων, βλέπε ελληνικές τράπεζες, θα συμβάλλουν στο δανεισμό. Με λίγα λόγια θα βάζει και μέρος των χρημάτων μόνη της για να λειτουργήσει το πλυντήριο, ενώ το πραγματικό της πρόβλημα δεν θα λυθεί.
Όλα αυτά σημαίνουν κάτι που οι αναλυτές μιντιάδες και η κυριαρχία του τόπου δεν θα τολμούσαν να πουν ποτέ στους πολίτες αυτής της κοινωνίας. Η χώρα είναι ένα εργαλείο στα χέρια της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κυριαρχίας που παλεύει να δαμάσει τη μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση όλων των εποχών. Το εργαλείο ίσως χαλάσει, σημασία έχει να σωθεί η μηχανή. Αντίθετα οι μιντιάδες συνηγορούν στην εργαλειοποίηση της κοινωνίας. Γράφουν επιφυλλίδες υπέρ της έλευσης επιτηρητών για το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που υπαγορεύει η τρόικα ή δημοσιεύουν τις αγωνιώδεις επιστολές ετερόφωτων διανοούμενων, συχνά νοσταλγών της δεξιάς αντίδρασης, για τη διάσωση της χώρας. Είναι γελοίο, είναι και μυωπικό. Πολλοί από αυτούς έχουν παρουσιάσει μέχρι και τον μέγα οπορτουνιστή Καρατζαφέρη ως ανερχόμενο ηγέτη, μονάχα για να υπαναχωρήσουν όταν αυτός άρχισε ξανά τις κωλοτούμπες για τη θεαματική ‘έξοδο του κοινοβούλιου' πριν μερικές μέρες.