Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Πως οι πολυεθνικές απαξιώνουν το νερό της βρύσης



ΠΗΓΗ: tvxs
Τις τελευταίες δεκαετίες το νερό, από ένα φυσικό και ευρέως διαθέσιμο αγαθό, έχει μετατραπεί σε ένα εμπορεύσιμο και συχνά ιδιαίτερα ακριβό προϊόν. Σήμερα στον πλανήτη 1.4 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πηγές καθαρού νερού και η υπερκατανάλωση του δυτικού κόσμου οξύνει το πρόβλημα ακόμα περισσότερο. Η κρίση του νερού κι η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι και ένας από τους λόγους που οι καταναλωτές στρέφονται όλο και περισσότερο στο εμφιαλωμένο νερό, οι πωλήσεις του οποίου έχουν τετραπλασιαστεί την τελευταία εικοσαετία.
Υπολογίζεται πως 200 δισεκατομμύρια μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού το χρόνο πωλούνται παγκοσμίως ενώ μόνο στις ΗΠΑ οι πωλήσει αυτές φτάνουν τα 50 δισεκατομμύρια μπουκάλια ετησίως. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η μέση κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού είναι 109 λίτρα ανά άτομο ενώ σε παγκόσμια κλίμακα καταναλώνονται 115.000.000 κυβικά μέτρα. Τα κέρδη της βιομηχανίας μεταλλικού νερού αγγίζουν τα 60 δισεκατομμύρια ενώ τη μερίδα του λέοντος κατέχουν εταιρείες κολοσσοί όπως η Nestle, η Coca Cola και η Pepsi.

«Πρέπει να» και νέος ιμπεριαλισμός


Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ακούμε συχνά, άλλοτε πυκνότερα κι άλλοτε αραιότερα, να απευθύνονται ηγέτες, πολιτικά στελέχη, παράγοντες του δημόσιου βίου, ορισμένα ΜΜΕ, τραπεζίτες, κάποιοι δημοσιογράφοι από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και από το ΔΝΤ προς την Ελλάδα, τα κόμματα, την κοινωνία, το λαό και να χρησιμοποιούν το «πρέπει να» συνοδεύοντάς το με το «τι πρέπει να κάνουμε».
Περίοπτη θέση κατέχει η Γερμανία στη χρήση αυτού του απρόσωπου «πρέπει» που ακολουθείται από το «να», ενώ ιδιαίτερα έχει ενταθεί τις τελευταίες ημέρες η χρήση του, σχετικά με την υπόθεση της υπογραφής του Αντ. Σαμαρά.

Ανάγκα και οι ... θεοί πείθονται: Νίκη των πολιτών Θερμαϊκού - Αντισυνταγματικό το χαράτσι με ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου



Πηγή: Ακτιβιστής

Με απόλυτη επιτυχία στέφτηκε η πρώτη ανοιχτή συγκέντρωση της Ανεξάρτητης Πρωτοβουλίας Πολιτών, χθες το βράδυ στο χώρο έξω από το ΚΕΠ των Ν. Επιβατών. 
Τόσο από πλευράς προσέλευσης των δημοτών, που απάντησαν θετικά στο κάλεσμα και συμμετείχαν, δημιουργώντας ίσως τη μεγαλύτερη ανοιχτή μη κομματική - παραταξιακή συγκέντρωση που έγινε στο Δήμο Θερμαϊκού. Όσο και με τη μαχητικότητα, αποφασιστικότητα και την αγωνιστικότητα που επέδειξαν όχι μόνο με την παρουσία τους αλλά και με τις ξεκάθαρες τοποθετήσεις τους. Ιδιαίτερα δε σημαντική υπήρξε η αυθόρμητη συγκρότηση της ομάδας αλληλεγγύης και δράσης για το σταμάτημα τυχόν προσπάθειας διακοπής ηλεκτρικού στους συμπολίτες τους. Μιας ομάδας που αριθμεί πλέον πάνω από πενήντα εθελοντές που είναι διατεθειμένοι να σταθούν αρωγοί σε κάθε οικογένεια που θα κινδυνεύσει από τον κρατικό εκβιασμό διακοπής της ηλεκτροδότησης του σπιτιού της.

Why Europe Needs a New Deal


A Greek flag flies as an advertising sticker on a mini van that delivers coffee products displays the euro symbol in central Athens, Monday, Nov. 7, 2011. (AP Photo/Thanassis Stavrakis)

ΠΗΓΗ: THE NATION
by Andy Robinson


When the Troika holds your country up as definitive proof that austerity works, you know you’re in big trouble. First it was tiny Latvia, singled out by International Monetary Fund chief Christine Lagarde at its annual meeting in September as a shining light for the eurozone. This was after a 25 percent drop in Latvia’s GDP—more than in America during the Great Depression—which forced nearly one in four employees out of work and one in twenty to flee the country.
Now it’s Ireland’s turn. “There is some good news,” insisted French technocrat Philippe Mills, chair of an EU subcommittee on government bonds, at a gathering of terrified bond investors in Brussels days before the October European summit, billed as make or break for the euro. “Ireland is now overachieving the targets we set,” Mills said, noting admiringly how the eurozone’s most swingeing wage and spending cuts had restored the Celtic Tiger’s competitive position and propelled its trade balance into positive territory. This was exactly the sort of “internal devaluation” that the Troika—the improvised council of European Commission, European Central Bank (ECB) and IMF now managing the euro crisis—was prescribing for the wasteful Mediterranean rim.

Το δημόσιο χρέος δεν είναι μαύρο κουτί



πηγή: πριν 20/11/2011
του Λ. Βατικιώτη

«Οποιοσδήποτε αγώνας για τον έλεγχο και την ακύρωση του δημόσιου χρέους δεν γίνεται στο όνομα και στη βάση των κοινών (ταξικών) συμφερόντων των “από κάτω”, πέρα από εθνικά σύνορα, είναι καταδικασμένος σε αποτυχία», τονίζει ο Γιώργος Μητραλιάς στην εισαγωγή του αποκαλυπτικού και χρήσιμου βιβλίου Ανοίγουμε τα βιβλία του δημόσιου χρέους (εκδ. Αλεξάνδρεια).

Προϊόν της κοινωνικής ριζοσπατικοποίησης και της πολύμορφης πάλης ενάντια στο χρέος είναι η έκδοση Ανοίγουμε τα βιβλία του δημόσιου χρέους – Τι είναι και πώς γίνεται ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους, που κυκλοφόρησε την άνοιξη από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Συγγραφείς του είναι ο βέλγος πολιτικός επιστήμονας που έχει πρωτοστατήσει στην πάλη ενάντια στο δημόσιο χρέος, Ερίκ Τουσέν, η βραζιλιάνα φοροτεχνικός Μαρία Λουσία Φατορέλι, συντονίστρια στη χώρα της, της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου που έχει συγκροτηθεί με πρωτοβουλία των πολιτών και επίσης οι οργανώσεις CADTM και Jubilee South.  Η μετάφραση, η επιμέλεια και τα προλεγόμενα ανήκουν στον Γιώργο Μητραλιά.

Αιχμάλωτοι της Γερμανίας



thumb
Του Σταύρου Χριστακόπουλου
«Αυτή η κυβέρνηση θα προωθήσει την επικύρωση των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου και θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στις 19 Φεβρουαρίου 2012. (...) Πιστεύουμε επίσης ότι οι εκλογές θα εξομαλύνουν την κατάσταση στην Ελληνική κοινωνία, εκτονώνοντας τις πολιτικές πιέσεις και αποτρέποντας σοβαρές κοινωνικές αναταραχές». Αυτά έλεγε ο Σαμαράς στις 13 του μηνός, στην επιστολή που απέστειλε στους ηγέτες της ευρωδεξιάς.
Αυτό – δηλαδή οι εκλογές τον Φεβρουάριο – ήταν το υποτιθέμενο δικό του κέρδος (πείτε το και... αντάλλαγμα) για να συναινέσει στη συγκυβέρνησηΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. – ΛΑΟΣ: ότι το πολιτικό κουβάρι θα ξετυλιγόταν στην κάλπη και ο ελληνικός λαός θα αποκτούσε τουλάχιστον μια κυβέρνηση, έστω και συνασπισμού, η οποία θα είχε την εκλογικήνομιμοποίηση που λείπει εντελώς από τη σημερινή.

Γερμανία, μόνη στην Α΄ θέση του Τιτανικού…



ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

Yπάρχουν πολλές δικαιολογίες και εξηγήσεις για το δράμα του γερμανικού bund που ξετίναξε χθες τις διεθνείς αγορές: Οι primary dealers κλείνουν το έτος, το ομόλογο ήταν off-benchmark, οι εκδόσεις ακάλυπτων γερμανικών ομολόγων συχνά δεν καλύπτονται πλήρως. 

Ωστόσο, ακόμη και οι μεγαλύτεροι bund bulls παραδέχονται ότι ήταν απογοητευτικό αποτέλεσμα. Ενας τέτοιος «ταύρος της αγοράς ομολόγων» είναι και ο «γκουρού» των επιτοκίων για την RBS, ο κ. Harvinder Sian. 

Και ο κ. Sian φοβάται για πολύ δραματικά πρωτοσέλιδα στις επόμενες ημέρες και πιστεύει ότι τα bunds θα φτάσουν σε νέα ύψη, πριν από το μεγάλο ξεπούλημα. Αναφέρει στην έκθεσή του, τα εξής: