Ένα Καράβι για τη Γάζα: H 2η επετειος της σφαγής

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η κατοχή της Παλαιστίνης συνεχίζεται, ο αποκλεισμός της Γάζας ράγισε αλλά δεν έσπασε ακόμη...

Τιμάμε τους νεκρούς συντρόφους μας και συνεχίζουμε...

31 Μάη 2012

Σαν σήμερα πριν από δύο χρόνια, τα ξημερώματα της 31ης Μάη 2010, ο «Στόλος της Ελευθερίας» έπλεε στα διεθνή ύδατα της Ανατολικής Μεσογείου κατευθυνόμενος προς το αποκλεισμένο από τον κατοχικό στρατό του Ισραήλ λιμάνι της Παλαιστινιακής Γάζας. Ο στολίσκος αυτός αποτελούμενος από 3 εμπορικά και 3 επιβατηγά πλοία και με 700 διεθνείς ακτιβιστές, μεταξύ των οποίων 38 Έλληνες και 2 ελληνικά πλοία, φορτωμένος με εκατοντάδες τόνους ανθρωπιστική βοήθεια και απαραίτητο ιατρικό εξοπλισμό για τους πολιορκημένους από στεριά, θάλασσα και αέρα Παλαιστίνιους, δέχθηκε, μες την νύχτα, απρόκλητη δολοφονική επίθεση από το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό και τους κομάντος του.        

Στην στρατιωτική αυτή επιχείρηση των Ισραηλινών ενάντια στους άοπλους ακτιβιστές δολοφονήθηκαν με πυροβολισμούς 9 Τούρκοι αλληλέγγυοι σύντροφοί μας και τραυματίστηκαν πάνω από 120 άλλοι διεθνείς ακτιβιστές, οι περισσότεροι από πραγματικά πυρά, από τους οποίους είκοσι τρείς πολύ βαριά. Επίσης ξυλοκοπήθηκαν και βασανίστηκαν άγρια Έλληνες σύντροφοί μας από τους κατοχικούς ισραηλινούς στρατιώτες στα πλοία και στην ανάκριση στο Ισραήλ.

Αλέξης Τσίπρας: Ελπίδα αλλαγής για τους Έλληνες, απειλή για την Ευρώπη

Πηγή: La Nacion (via contramee)

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν φοράει γραβάτα, είναι νέος, 37 ετών, χαρισματικός, και σύμφωνα με τις περισσότερες δημοσκοπήσεις, θα κερδίσει τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Οι εκλογές αυτές θα καθορίσουν το μέλλον της Ελλάδας, την παραμονή της ή όχι στη Ευρωζώνη και, τελικά, τη σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Εν μέσω της προεκλογικής εκστρατείας, η LA NACION ρωτάει τη μεγάλη έκπληξη των εκλογών στις 6ης Μαΐου, τι σηματοδοτεί η νίκη των δυνάμεων ενάντια στη λιτότητα.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι η ελπίδα της αλλαγής για πολλούς Έλληνες, που ασφυκτιούν από τα προγράμματα προσαρμογής που επιβάλλονται από την ΕΕ και το ΔΝΤ με αντάλλαγμα ένα σχέδιο διάσωσης δισεκατομμυρίων.

Αλλά ταυτόχρονα είναι και ο άνθρωπος που απειλεί την Ευρώπη: η νίκη του θα μπορούσε να οδηγήσει στη διάλυση της Ευρωζώνης.

Αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ,ενός κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αποτελεί την καινοτομία της Ελλάδας που ταρακουνά τον κόσμο, διότι απορρίπτει κατηγορηματικά το μνημόνιο που υπεγράφη από την Ελληνική Κυβέρνηση στις Βρυξέλλες πριν από δύο χρόνια, προκειμένου να ‘’σωθεί’’ η χώρα από τη χρεοκοπία. Η απόρριψη της συμφωνίας θα θέσει την Ελλάδα στα πρόθυρα της εξόδου από την Ευρωζώνη. Ωστόσο, ο κ.Τσίπρας επιμένει, κάπως αόριστα βέβαια , ότι η χώρα του θέλει να συνεχίσει να χρησιμοποιεί το ευρώ, επειδή, όπως λέει , “η επιστροφή στη δραχμή δεν αποτελεί λύση.”

Paul De Grauwe: The Eurozone Crisis and Austerity (video)

Professor Paul De Grauwe, London School of Economics and Political Science, discusses the Eurozone crisis and austerity with Social Europe Journal.

Πηγή: SEJ

The Greek crisis: a cautionary tale from Argentina

A protest against Argentina's government-imposed restrictions on access to bank accounts in Buenos Aires in 2002. Photograph: Fabian Gredillas/AFP/Getty Images

Πηγή: Guardian

Posted by

Andres Velasco

Wednesday 30 May 2012

Policymakers in Europe seem to be surprised at the ongoing bank run inGreece (and the nascent run in Spain). They should not be. Anyone familiar with emerging-market meltdowns knows that a financial crisis nearly always follows a fiscal crisis.

Argentina's default in 2001 is but one useful example. In the Argentine crisis, the economy contracted by 18% and unemployment soared to 22% of the labour force. Greece is already close to these levels.

Argentina went through a complete and chaotic default on its public debt. In Greece, the "haircut" imposed on creditors so far has been managed by the EU and the International Monetary Fund. But, with debt still unsustainable, the next round of Greek default could well make Argentina's look positively Teutonic in its orderliness.

In Argentina, the banking system came close to collapse, causing the government to ban bank withdrawals – introducing the so-called corralito, or bullpen, for deposits – and establishing capital controls. That could be the stage that Greece is entering now. So, if the precedent of the Argentine and other emerging-market crises is a useful guide, what could be in store for Greece next?

Υπερτιμολογήσεις έως 200% σε έργα του ΕΣΠΑ "ψαλιδίζουν" δημόσιες επενδύσεις

ΠΗΓΗ: capital

Της Δήμητρας Καδδά

Ένα δημόσιο έργο ξεκινά κοστίζοντας 100 ευρώ. Από αυτά, τα 60 τα δίνουν τα κοινοτικά ταμεία (ΕΣΠΑ) και τα υπόλοιπα 40 το κράτος. Ωστόσο, με συνεχείς παρατάσεις, υπερκοστολογήσεις, συμπληρωματικές συμβάσεις, απαλλοτριώσεις και άλλες πολλές δαπάνες, στο τέλος το έργο φτάνει στα 300 ευρώ. Και τα υπόλοιπα 200 ευρώ τα δίνει μόνος του ο κρατικός προϋπολογισμός, αφού όλες οι παραπάνω «εξτρά» δαπάνες δεν είναι επιλέξιμες από την ΕΕ για συνδρομή.

Το παράδειγμα έφερε προ ημερών κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Ανάπτυξης κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τα λεφτά που χάνονται στα δημόσια έργα, τη στιγμή που λεφτά δεν υπάρχουν, ούτε για επενδύσεις. Το παράδειγμα αφορούσε τα έργα που δημιουργούν έσοδα (π.χ. μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι, λιμάνια κλπ.) στα οποία η συνδρομή των κοινοτικών ταμείων ξεκινά από το 60% και τελικά καταλήγει να είναι μόνο το 20%.

Το πρόβλημα δεν είναι καινούριο, ανέφερε. Είναι η νόρμα όλα τα προηγούμενα χρόνια με έργα να σέρνονται χρόνο με το χρόνο, μέσω παρατάσεων, συμπληρωματικών αναθέσεων και συμβάσεων.

Σάλος με κρατικό έγγραφο που παροτρύνει τους απλήρωτους γιατρούς να... βολεύονται με συσσίτια!

Πηγή: defenceNet

Σάλο έχει προκαλέσει στους νοσοκομειακούς γιατρούς, έγγραφο του νομικού συμβούλου της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας κ. Σημαντήρη, ο οποίος με χαρακτηριστική ωμότητα παροτρύνει τα Νοσοκομεία που δεν έχουν κονδύλια για να αποζημιώσουν τους γιατρούς για τις δεδουλευμένες εφημερίες να απαγορεύουν τις επισχέσεις, όπως διαβάζουμε στο www.ygeianews.gr

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο εν λόγω αρμόδιος, οι επισχέσεις εργασίας είναι ένα "πλεονέκτημα" του ιδιωτικού τομέα και όχι του δημόσιου και μάλιστα προκαλεί προτείνοντας έναν πρωτότυπο τρόπο για να επιβιώσουν οι απλήρωτοι γιατροί. Συστήνει λοιπόν στην περίπτωση που οι γιατροί δεν έχουν τα προς το ζην να ανοίγουν τα Νοσοκομεία… συσσίτια!

Στο έγγραφό του, το οποίο έχει κάνει το γύρο του διαδικτύου υποστηρίζει:

"Αν οι γιατροί και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι του ΕΣΥ δεν πληρώνονται, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να απαιτήσουν… δωρεάν σίτιση στην τραπεζαρία του νοσοκομείου." (!)

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η δραχμούλα ξύπνησε τον Οκτώβριο του 2009 κι έκτοτε... χουζουρεύει. Του Π. Παναγιώτου

Ο Οκτώβριος του 2009 ήταν το τέλος μίας εποχής για την Ελλάδα. Ένα τέλος που κάποτε θα ερχόταν ούτως ή άλλως αλλά θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετικό και το κυριότερο να αποτελούσε την ευκαιρία για ένα νέο και ευοίωνο ξεκίνημα και όχι την αρχή μίας περιόδου οικονομικού και κοινωνικού χάους. Η πολιτική στρατηγική (;) Παπανδρέου να πανικοβάλει τις αγορές και να διασύρει την Ελλάδα διεθνώς άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου βγάζοντας από μέσα τους καταστρεπτικές δυναμικές και τάσεις οι οποίες έδωσαν, ξαφνικά, ζωή στο σενάριο της εξόδου της χώρας απ' το ευρώ, 'ξυπνώντας' τη δραχμή απ' τη χειμέρια νάρκη που βρισκόταν απ' το 2002.

 ΠΗΓΗ: tvxs.gr

του Π. Παναγιώτου

Από εκείνη τη στιγμή και μετά τα σενάρια παραμονής ή εξόδου της χώρας απ' το ευρώ τρέχουν ταυτόχρονα, προκαλώντας πρωτοφανή χρηματοπιστωτική, οικονομική, πολιτική και κοινωνική αστάθεια με τον κίνδυνο ο φόβος για αποχώρηση απ' την ευρωζώνη να λειτουργήσει, τελικά, ως αυτοεπαληθευόμενη προφητεία, προκαλώντας, πράγματι, την επιστροφή στη δραχμή κάτω από δραματικές συνθήκες.

Ο πανικός που επέδειξε ο κ. Παπανδρέου και όσα έπραξε στους πρώτους μήνες διακυβέρνησης του θα στοιχειώνουν την Ελλάδα για δεκαετίες. Οι ηγέτες δεν επιτρέπεται να πανικοβάλλονται, πόσο μάλλον να πανικοβάλλουν όλους τους υπόλοιπους. Αλλά ο πρώην Πρωθυπουργός αποδείχτηκε, μάλλον, λιγότερο ηγέτης και περισσότερο κακός καπετάνιος ενός προβληματικού αλλά συνηθισμένου σε κακοκαιρίες πλοίου, που αφού το βάφτισε 'Τιτανικό' το παρέδωσε στις 'ένοπλες δυνάμεις' των αγορών για να το βομβαρδίσουν. Έπειτα, προκειμένου να καθυστερήσει τη βύθιση του, ζήτησε απ' τους επιβάτες του να πετάξουν στην θάλασσα τα υπέρβαρα περιουσιακά τους στοιχεία και να κάνουν δίαιτα για να μειωθεί το δικό τους βάρος, προειδοποιώντας τους πως στην αντίθετη περίπτωση ήταν μοιραίο να πνιγούν βουλιάζοντας μαζί του.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!

Πηγή: ΙΣΚΡΑ

Γράφει o ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ

ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΟ ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΟ ΘΥΜΑ;

ΘΑ «ΣΚΑΣΕΙ» ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Η «ΠΤΩΧΕΥΣΗ» ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ;

Η οικονομικοκοινωνική κατάσταση της χώρας, η δημοσιονομική θέση της και η λειτουργία του κράτους και των υπηρεσιών του έχουν προσλάβει κάτι παραπάνω από εφιαλτικές διαστάσεις.

Τα έσοδα του κράτους καταρρέουν, οι δαπάνες υστερούν, η αποδιοργάνωση των φορολογικών υπηρεσιών επιτείνεται, οι διαλυτικές τάσεις στο κράτος κλιμακώνονται.

Μέρα με τη μέρα η βαθιά ύφεση γίνεται βαθύτερη, η ανεργία καλπάζει, το 40% των χαρτονομισμάτων που κυκλοφορούν έχουν αποσυρθεί και βρίσκονται σε θυρίδες, στρώματα και λίρες. Ο ΕΟΠΥΥ συσσωρεύει οφειλές, τα Ασφαλιστικά Ταμεία χάνουν έσοδα και σε λίγο δεν θα μπορούν να δώσουν συντάξεις.

Την ίδια ώρα η ρευστότητα από τις τράπεζες είναι ανύπαρκτη,οι λογαριασμοί δεν πληρώνονται, αποδείξεις δεν κόβονται, τα «λουκέτα» στην αγορά πολλαπλασιάζονται, οι τζίροι αποδιαρθρώνονται.

ΤΟΤΕΜ ΚΑΙ ΤΑΜΠΟΥ...

ΠΗΓΗ: ΙΣΚΡΑ (www.enikos.gr)

Του ΣΤΑΘΗ

Θα υπάρχει ζωή μετά τις εκλογές στις 17 Ιουνίου;

Το ερώτημα αυτό είχε εν πολλοίς τεθεί και στις εκλογές της 6^ης Μαΐου

με διάφορους νεκρομάντεις να προφητεύουν τη συντέλεια της χώρας, αν ευρίσκονταν τινές σαλοί πολίτες να θέσουν εν αμφιβόλω το Αδιαπραγμάτευτον του Μνημονίου.

Κι όμως, όχι μόνον υπήρξε ζωή μετά τις εκλογές της 6^ης Μαΐου, αλλά η ζωή αυτή έβαλε ένα τέλος στην εποχή των δεινοσαύρων του δικομματισμού, κλονίζοντας για πρώτη φορά μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, όχι μόνον το αστικό σύστημα εξουσίας, αλλά και την παντοδυναμία των επιλογών του.

Η τελευταία μεγάλη πολιτική επιλογή του αστικού συστήματος στην Ελλάδα ήταν το μεν να αποδεχθεί το δε να συνεργήσει στο σκλάβωμα της χώρας.

Παραδίδοντας (κι αν θέλετε προδίδοντας) τον λαό της Ελλάδας λάφυρο στους αλλοδαπούς κι εγχώριους τοκογλύφους.

Ναυάγιο ή αλλαγή πορείας στην Ευρώπη

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

by Martin Wolf

Πώς θα λήξει η κρίση στην ευρωζώνη; Πολλοί στις ΗΠΑ μου θέτουν αυτήν την ερώτηση τις τελευταίες εβδομάδες; Για την ακρίβεια, θα μπορέσει η ευρωζώνη να μετακινηθεί από την κρίση στη σταθερότητα; Για να απαντηθεί αυτή η ερώτηση, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τρεις όψεις του προβλήματος: πού πηγαίνει η ευρωζώνη, πού θέλουν οι Γερμανοί να πάει και πού χρειάζεται να πάει. 

Η σημερινή κατάσταση της ευρωζώνης είναι δραματικά ξεκάθαρη. Κάποιες χώρες, δύο εκ των οποίων μεγάλες -η Ιταλία και η Ισπανία-, έχουν ήδη ή είναι στα πρόθυρα να έχουν κυβερνήσεις που δεν μπορούν να διαχειριστούν χωρίς βοήθεια τα δημόσια χρέη. Πολλά από αυτά τα χρέη βρίσκονται στις τράπεζες. Πολλές από αυτές είναι ζημιωμένες, ειδικά σε χώρες που βίωσαν πολύ μεγάλες φούσκες ακινήτων, μεγάλα δημόσια ελλείμματα ή και τα δύο. Οι κυβερνήσεις με αδύναμο αξιόχρεο νιώθουν ότι πρέπει να σώσουν τα ευαίσθητα τραπεζικά τους συστήματα, που με τη σειρά τους πρέπει να χρηματοδοτήσουν τις κυβερνήσεις που προσπαθούν να τις στηρίξουν. Οι μεθυσμένοι προσπαθούν να σταθούν όρθιοι ακουμπώντας ο ένας στον άλλον. 

Στην τσέπη της τρόικας τα δάνεια προς την Ελλάδα

Πηγή: NYT (via euro2day)

Η συμμετοχή της στην ευρωπαϊκή νομισματική ένωση μπορεί να κρέμεται από μια κλωστή, όμως η Ελλάδα συνεχίζει να λαμβάνει δισεκατομμύρια ευρώ υπό τη μορφή έκτακτης βοήθειας από την τρόικα των δανειστών, που επιβλέπει τη διάσωσή της. 

Ωστόσο, τα χρήματα αυτά δεν πηγαίνουν σχεδόν καθόλου στην ελληνική κυβέρνηση για να πληρώσει τις ζωτικής σημασίας δημόσιες υπηρεσίες.Αντιθέτως, γυρνάνε αμέσως πίσω στις τσέπες της τρόικας, σύμφωνα με τους New York Times. 

Όπως εξηγεί η αμερικανική εφημερίδα, το ευρωπαϊκό πακέτο διάσωσης ύψους 130 δισ. ευρώ υποτίθεται ότι θα αγόραζε χρόνο για την Ελλάδα, εξυπηρετεί κυρίως μόνο τον τόκο του χρέους της, ενώ η οικονομία της χώρας εξακολουθεί να αγωνίζεται να επιβιώσει. 

Αυτό μπορεί να φαίνεται ότι δεν έχει οικονομική λογική, έχει όμως μια συγκεκριμένη λογική στην πολιτική της ευρωχρηματοδότησης. Άλλωστε, τα χρήματα που αποδεσμεύει η τρόικα -η ΕΚΤ, το ΔΝΤ και η Ε.Ε.- προέρχονται από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, πολλοί από τους οποίουςγίνονται όλο και πιο επιφυλακτικοί σε ό,τι αφορά την πολιτική αταξία που πλήττει την Αθήνα και επηρεάζει το μέλλον της ευρωζώνης. 

Bloomberg: Το κόλπο της Μέρκελ που εκτίναξε στα ύψη το ελληνικό χρέος

ΠΗΓΗ: συσπείρωση αριστερών μηχανικών

Aναδημοσίευση από το Έθνος.

Τα πακέτα διάσωσης που χορηγούνται στην Ελλάδα και εξασφαλίζονται μέσω των Μνημονίων, δεν σώζουν τους Έλληνες αλλά τους Γερμανούς φορολογούμενους και τις γερμανικές τράπεζες.

Αυτό αναφέρουν στο σημερινό Bloomberg View, τη στήλη γνώμης που υπογράφουν οι συντάκτες του πρακτορείου, έχοντας, όπως υποστηρίζουν, μελετήσει προσεκτικά τις κινήσεις κεφαλαίων στην Ευρώπη και τους ισολογισμών των κεντρικών τραπεζών.

Κι αυτό γιατί όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έσπευσαν να διασώσουν τις χειμαζόμενες από την κρίση χώρες, προσέφεραν στις γερμανικές τράπεζες τη δυνατότητα να πάρουν πίσω τα λεφτά τους, επισημαίνει το Bloomberg.

Οι «κακοί» Έλληνες και οι «καλοί» Γερμανοί
«Στα εκατομμύρια λέξεις που έχουν γραφτεί για την κρίση χρέους της Ευρώπης, η Γερμανία παρουσιάζεται συνήθως ως ο υπεύθυνος ενήλικος και η Ελλάδα ως το σκανταλιάρικο παιδί. Σύμφωνα με αυτήν την κλασική αφήγηση της κρίσης, η συνετή Γερμανία είναι απρόθυμη να διασώσει τον επαίτη της Ευρώπης, την Ελλάδα, η οποία δανείστηκε περισσότερα από όσα μπορούσε και τώρα πρέπει να πληρώσει τις συνέπειες.

Μήνυμα αποποίησης ευθυνών Λαγκάρντ προς Ελλάδα

Πηγή: sofokleous 10
Π. Παναγιώτου

Είναι πάντα συγκινητικό να ακούς εκπροσώπους διεθνών ιδρυμάτων να μιλούν με ευαισθησία για τις φτωχές χώρες του Τρίτου Κόσμου και με αυθόρμητες εκδηλώσεις ανθρωπιάς να δημοσιεύουν σε διεθνή ΜΜΕ ενδόμυχες σκέψεις τους για τους πολίτες τους, υποστηρίζοντας με ειλικρίνεια πως συμπάσχουν μαζί τους αλλά και ότι θα έκαναν τα πάντα για να τους βοηθήσουν. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα πρόσφατα παραδείγματα τέτοιου αλτρουισμού καταγράφηκε από τη διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πρώην υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία μιλώντας σε βρετανική εφημερίδα αποκάλυψε ότι η σκέψη της είναι διαρκώς στα παιδιά του Νίγηρα και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. “Τα έχω μονίμως στο μυαλό μου” είπε η Λαγκάρντ.

Ο Νίγηρας είναι ένα απ' τα φτωχότερα κράτη του κόσμου, με ΑΕΠ κοντά στα 4,5 δις ευρώ, όσο κάποιες από τις δόσεις που λαμβάνει η Ελλάδα για να πληρώσει ομόλογα στις ευρωπαϊκές τράπεζες, κυρίως Γαλλικές, καταβάλλοντας τόκους στο ΔΝΤ και στις χώρες της ΕΕ, όπως η Γαλλία. Η χώρα βρίσκεται στην καρδιά της Σαχάρας και είναι τόσο αδικημένη γεωγραφικά που μετρά στα δάχτυλα του ενός χεριού τις ημέρες βροχόπτωσης με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά δύσκολη η αγροτική της ανάπτυξη και έτσι η εξάρτηση της από εισαγωγές ακόμη και για τα βασικότερα είδη διατροφής να είναι, σχεδόν, απόλυτη.

Κυβερνώντας από τα παρασκήνια. Η δολοφονία ενός ενοχλητικού κοινοτάρχη.

ΠΗΓΗ: jungle report

To απόγεμα της Μεγάλης Δευτέρας του 1986 έξω από το χωριό Πόμπια, στα νότια του νομού Ηρακλείου, το αυτοκίνητο που κινείται αργά στον άδειο και επικίνδυνο επαρχιακό δρόμο αναγκάζεται να σταματήσει όταν σε μία στροφή κάποιοι έχουν πετάξει κλαδιά και πέτρες που κλείνουν τον δρόμο.
Ο οδηγός γνωρίζει καλά την περιοχή, είναι ο πρόεδρος της κοινότητας Πηγαδάκια.
Ανυποψίαστος βγαίνει από το αυτοκίνητο για να δει τι συμβαίνει, όταν δέχεται τον πρώτο πυροβολισμό.
Τραυματισμένος προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από το αυτοκίνητο, αλλά ο δολοφόνος πλησιάζει και τον εκτελεί μπροστά στα έντρομα μάτια της οικογένειάς του.


Η δολοφονία του κοινοτάρχη Γιάννη Κουτσάκη, άγνωστη δυστυχώς στους περισσότερους, έβαλε τίτλους τέλους σε μια μακροχρόνια αντιπαράθεση, και είναι χαρακτηριστική για το πως λειτουργεί το παρακράτος στην χώρα μας.
Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.


Το μοναστήρι της Οδηγήτριας κατέχει μεγάλες εκτάσεις, τις οποίες νοικιάζει ή παραχωρεί σε βοσκούς της περιοχής.
Το 1961 ο Νίκος Βαρδινογιάννης, αξιωματικός τότε του πολεμικού ναυτικού, βρίσκεται ξαφνικά ιδιοκτήτης 4.400στρεμμάτων στην συγκεκριμένη περιοχή, μόνο που δεν τα αγοράζει από τον νόμιμο ιδιοκτήτη (την μονή δηλαδή) αλλά από τους βοσκούς ενοικιαστές για ένα κομμάτι ψωμί.
Παρά τις διαμαρτυρίες που έφτασαν τότε μέχρι και το κοινοβούλιο, το σκάνδαλο κουκουλώνεται μια που η οικογένεια διαθέτει ισχυρή πολιτική κάλυψη.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Η ατελέσφορη διαχείριση της Ελληνικής κρίσης

ΠΗΓΗ: aformi

Λόγω παράβλεψης αργήσαμε πολύ να ανεβάσουμε στο σάιτ την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία του Γιώργου Σταθάκη (καθηγητή πολιτικής οικονομίας και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ). Παρακολουθήστε την ομιλία (και τις απαντήσεις στις ερωτήσεις), ακόμα και αν διαφωνείτε, πιστέψτε μας, θα μάθετε πολλά. Μεγάλης σημασίας είναι η περιγραφή του της αλλαγής της ελληνικής οικονομίας από τη δεκαετία του 1990. Την εκδήλωση διοργάνωσε η Επιτροπή για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας.

Απαντήσεις σε ερωτήσεις

Η ομιλία του Tariq Ali στη Θεσσαλονίκη

Πηγή: false faith

Χθες, Δευτέρα 28 Μαΐου, βρέθηκα στην ομιλία του Tariq Ali στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για μια εμβληματική μορφή της παγκόσμιας Αριστεράς και όχι μόνο, μια πηγή έμπνευσης για κάθε άνθρωπο που αντιστέκεται απέναντι στην παράλογη και απάνθρωπη εξουσία. Πακιστανικής καταγωγής, σπούδασε στην Αγγλία, ταξίδεψε σε όλη την υφήλιο. Από μικρός επέλεξε το δρόμο της αμφισβήτησης, υποστηρίζοντας πολιτικά και κοινωνικά κινήματα σε όλο τον κόσμο, ερχόμενος σε σύγκρουση πολλές φορές με τις αρχές. Για περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του, δείτε την παρουσίαση του παραλληλογράφου εδώ και το άρθρο της Wikipedia εδώ

Αν και δεν είχα έρθει ποτέ σε επαφή με τη σκέψη του συγκεκριμένου πολιτικού αγωνιστή και συγγραφέα, εντυπωσιάστηκα από την ομιλία. Με απλό και καθαρό τρόπο ανέλυσε την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και τον κόσμο, δίνοντας παραδείγματα από χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και της Ευρώπης, κάποιες φορές καταθέτοντας τις προσωπικές του εμπειρίες. Παρά τη μαχητική του δράση ανά τον κόσμο, καταλήγει να προτείνει την καλύτερη διαχείριση του συστήματος και τη σταδιακή αλλαγή του μέσω του κοινοβουλευτισμού, ως προτιμότερη εφικτή λύση την παρούσα στιγμή. Μια ομιλία που αξίζει να δείτε και να προωθήσετε.

Έρευνα-σοκ Unicef: 13 εκατ. παιδιά υποφέρουν στην "πλούσια" Ευρώπη λόγω λιτότητας

ΠΗΓΗ: defencenet

Η λιτότητα που επιβάλλεται στους λαούς της Ευρώπης δείχνει το πιο απάνθρωπο πρόσωπό της στα παιδιά, όπως προκύπτει από έρευνα της Unicef. Στην έκθεση, που αποκαλύπτει την έκταση της παιδικής φτώχειας στις προηγμένες οικονομίες του κόσμου, επισημαίνεται ότι περίπου 13 εκατομμύρια παιδιά στην ΕΕ (συν την Νορβηγία και την Ισλανδία) στερούνται βασικών αγαθών απαραίτητων για την ανάπτυξή τους. Στην κατάταξη αυτή των 29 χωρών, η Ελλάδα βρίσκεται στην 21η θέση.

Εντυπωσιακή, δε, σύμφωνα με το in.gr, είναι η σύγκριση μεταξύ ισοδύναμων οικονομικά χωρών: Η Δανία και η Σουηδία παρουσιάζουν πολύ χαμηλότερα ποσοστά παιδικής αποστέρησης από ότι το Βέλγιο ή η Γερμανία, γεγονός που καταδεικνύει ότι η κυβερνητική πολιτική μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις ζωές των παιδιών.

 

«Η έκθεση καθιστά σαφές ότι ορισμένες κυβερνήσεις τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα στην αντιμετώπιση της παιδικής αποστέρησης από άλλες», δήλωσε ο διευθυντής του γραφείου ερευνών της Unicef Γκόρντον Αλεξάντερ. «Αυτές με τις καλύτερες επιδόσεις δείχνουν ότι είναι δυνατή η αντιμετώπιση της φτώχειας στις παρούσες οικονομικές συνθήκες. Από την άλλη πλευρά, η αποτυχία να προστατευθούν τα παιδιά από τη σημερινή οικονομική κρίση είναι από τα λάθη που μια κοινωνία μπορεί να πληρώσει πολύ ακριβά» τόνισε.

Το διώξιμο των Ελλήνων δεν αρκεί για την κάθαρση της ευρωζώνης

Πηγή: ppol gr

του Σάιμον Τίλφορντ

Από το χειρισμό της Ελλάδας εξαρτάται η επιβίωση της ευρωζώνης και άρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) συνολικά. Αν γίνει κακός χειρισμός της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, η επέκταση της κρίσης και στα άλλα αγωνιζόμενα κράτη-μέλη θα τεθεί εκτός ελέγχου, οδηγώντας αναπότρεπτα στην κατάρρευση του ευρώ. Αν αντιθέτως η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ συνδυασθεί με γενναίες θεσμικές μεταρρυθμίσεις, η νομισματική ένωση μπορεί ακόμα να διασωθεί. Μάλιστα η αποχώρηση της Ελλάδας μπορεί να αποδειχθεί θετική για την ευρωζώνη αν δώσει στις γερμανικές αρχές τον απαραίτητο πολιτικό χώρο ώστε να υποστηρίξουν αυτές τις μεταρρυθμίσεις.

Μερικοί πολιτικοί ιθύνοντες της ευρωζώνης θεωρούν πως η αποχώρηση της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα θα λειτουργήσει ως καθαρτήρια εμπειρία. Η αποβολή της Ελλάδας θα δείξει στα άλλα προβληματικά κράτη-μέλη της ευρωζώνης πόσο επικίνδυνο είναι να παραβλέπουν τους δημοσιονομικούς στόχους που περιλαμβάνονται στα προγράμματα διάσωσής τους. Οι κίνδυνοι επέκτασης της κρίσης μπορεί να ελεγχθούν καθώς οι κυβερνήσεις θα διαπιστώνουν πως δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την εφαρμογή των συστάσεων των δανειστών τους, πράγμα που θα καθησυχάσει τους επενδυτές όσον αφορά τη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών τους. Σύμφωνα με αυτή την ανάλυση, η εκδίωξη της Ελλάδας θα αναδείξει την ανάγκη για μεγάλες θεσμικές μεταρρυθμίσεις της νομισματικής ένωσης, σαν την κοινή διαχείριση του χρέους και την πανευρωπαϊκή προστασία του τραπεζικού συστήματος.

H πρόταση της Deutsche Bank για να βγει η Ελλάδα από την κρίση – Τα οκτώ αγκάθια που οδήγησαν στην πολυετή ύφεση την οικονομία – Δέσμη μέτρων για να βγει από το τούνελ

www.bankingnews.gr

Την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που έχει η Ελλάδα συστήνει η Deutsche Bank προκειμένου να επιστρέψει η χώρα στην ανάπτυξη. Στην ειδική έκθεση της για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση, η γερμανική τράπεζα παρουσιάζει τα αποτελέσματα μελέτης που έκανε σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Goethe της Φρανκφούρτης, για το πώς μπορεί να ανατραπεί το αρνητικό κλίμα για τη χώρα μας.

Σύμφωνα με την Deutsche Bank, η Ελλάδα πρέπει να επενδύσει στην καινοτομία και στην τεχνολογία, και να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα του τουρισμού, των κατασκευών και της αγροτικής παραγωγής. Παράλληλα με τις δομικές μεταρρυθμίσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, την απλοποίηση διαδικασιών και τη μείωση της γραφειοκρατίας, η Deutsche Bank προτείνει την παροχή κινήτρων για την ίδρυση εταιρειών  υψηλής τεχνολογίας.

Η Ελλάδα σε πολύ χαμηλά επίπεδα επένδυσης σε καινοτομία και τεχνολογία, χαμηλότερα σε σχέση με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Η επένδυση σ’ αυτούς τους κλάδους θα πρέπει να είναι μια μακροχρόνια καθώς τα αποτελέσματα δεν είναι άμεσα. Ωστόσο, εάν παράλληλα δημιουργήσει θετικό επιχειρηματικό και επενδυτικό κλίμα μπορεί να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών και των επενδυτών.

Η μόχλευση στην ΕΚΤ έχει ξεπεράσει και τα όρια της υπερβολής – Διαθέτει 85,5 δισ κεφάλαια ενώ η μόχλευση, ξεπερνάει τις 24 φορές – Αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα η ΕΚΤ θα έχει αρνητικά κεφάλαια…

Πηγή: bankingnews.gr

του Π. Λεωτσάκου

(upd2)Στην Ευρώπη συντελείται μια ακραία στρέβλωση που αν δεν προσέξουν οι θεσμικοί παράγοντες μπορεί να τινάξει στον αέρα την ΕΚΤ. 

Η ΕΚΤ διαθέτει 85,5 δις ευρώ κεφάλαια μαζί με τα αποθεματικά. 

Το εντυπωσιακό είναι ότι η μόχλευση των κεφαλαίων φθάνει τις 24 φορές που αποτελεί ρεκόρ όλων των εποχών.

Ποτέ δεν έχει υπάρξει τέτοιας κλίμακας μόχλευση από κεντρική τράπεζα ή επενδυτή. 

Η Κεντρική τράπεζα της Σουηδίας έχει μοχλεύσει 5 με 5,5 φορές τα κεφάλαια της και κατά μέσο όρο τα hedge funds αυτή την περίοδο έχουν μοχλεύσει τα κεφάλαια τους 4 με 5 φορές. 

Με την έννοια μόχλευση αναφέρεται πόσες φορές έχει χρησιμοποιήσει τα κεφάλαια της η ΕΚΤ για επενδύσεις. 

Τα 85,5 δις ευρώ η ΕΚΤ τα έχει χρησιμοποιήσει 24 φορές που σημαίνει ότι η συνολική έκθεση της φθάνει τα 2 τρις ευρώ. 

Να σημειωθεί ότι ο συνολικός ισολογισμός των περιουσιακών στοιχείων  της ΕΚΤ δηλαδή  ενεργητικό και παθητικό ανέρχεται σε 3,02 τρισ ευρώ όταν της FED κινείται στα 2,4 τρις ευρώ ή κοντά στα 3 τρις δολάρια. 

Το κόστος της εξόδου από το ευρώ

Πηγή: CYNICAL

Το κόστος εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ είναι πολύ δύσκολο να αποτιμηθεί. Η διασπορά στις διάφορες αποτιμήσεις της ζημιάς είναι κάτι παραπάνω από μια τάξη μεγέθους, και κυμαίνεται ανάμεσα στα 50 δις και τα 1000 δις, το τελευταίο αποτελεί εκτίμηση Νταλλάρα, συμφέρον του οποίου είναι να γνωρίζει και καλύτερα. Η αιτία της διασποράς αυτής είναι ότι πέρα από τις μετρήσιμες και ήδη γνωστές οφειλές του ελληνικού δημοσίου, της Τράπεζας της Ελλάδας και των ιδιωτών στην ΕΚΤ, στα κράτη, και τις τράπεζες της ΕΖ, υπάρχουν και οι μη μετρήσιμες εισέτι, ζημιές που ενδέχεται να εμφανιστούν και στα υπόλοιπα κράτη, ίσως και ακόμα παραέξω, κυρίως από την διατάραξη του εμπορίου, από μαζικές αναλήψεις και φυγή κεφαλαίων, κυρίως όμως από την απώλεια εμπιστοσύνης στην ίδια την κοινότητα, η οποία απώλεια θα μπορούσε να οδηγήσει και στη διάλυσή της. Ήδη, οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο, δεν είναι πια μηδενικές, όπως συνέβαινε κάμποσους μήνες πριν, αλλά ανέρχονται, σύμφωνα με εκτιμήσεις γύρω στο 35%.  

Σε άρθρο του ο Economist ανεβάζει τις οφειλές της Ελλάδας στις κυβερνήσεις και τράπεζες της ΕΖ στα 290 δις ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 3% του ΑΕΠ της ΕΖ. Στο τέλος του 2011, η έκθεση του ιδιωτικού τομέα σε τράπεζες του εξωτερικού ανερχόταν στα 69 δις. Η σούμα δίνει 360 δις ευρώ, ποσό, το οποίο είναι κοντά σε μια άλλη εκτίμηση που είχα δει προ ημερών, η οποία έβγαζε το συνολικό χρέος της χώρας μας γύρω στα 400 δις. 

Οι ελληνικές εκλογές και το μέλλον της ευρωζώνης

Πηγή: Το Ποντίκι

Του Δημήτρη Μυ

Μπορεί και να είναι τυχαίο, αλλά αν κάτι ακούστηκε τα τελευταία δυο χρόνια για το περιθώριο αλλαγής των συνταγών των μνημονίων που τίναξαν στον αέρα την οικονομία και την κοινωνία της Ελλάδας, διατυπώθηκε μετά τις εκλογές της 6ης Μαίου. Για την ακρίβεια, αυτό που ακούστηκε ήταν η φωνή της ελληνικής κοινωνίας η οποία προειδοποίησε: Δεν πάει άλλο.

Αυτό που  επίσης διατυπώθηκε με τη μέγιστη δυνατή ευκρίνεια στις εκλογές του Μαίου ήταν η απέχθεια της ελληνικής κοινωνίας για το σύστημα που διακυβέρνησε τη χώρα τα τελευταία 35 χρόνια και η διάθεσή της να διαρρήξει   τους δεσμούς της με τους πολιτικά υπόδικους στο δικαστήριο της ιστορίας, οι οποίοι εξακολουθούν να πολιτεύονται σαν να μη τρέχει τίποτε.

Πλησιάζοντας, τώρα, προς  τις εκλογές, καλό θα είναι να μη λησμονούμε τί ακριβώς προκάλεσε η ψήφος μας: Φόβο. Καλό θα είναι επίσης να προσπαθήσουμε να μην φοβηθούμε από το  φόβο που σκορπίσαμε μέσα στην κάλπη και να ολοκληρώσουμε τη δουλειά που ξεκινήσαμε…

Πώς θα χτιστεί η ένωση που θα σώσει το ευρώ

Πηγή: FT ( via euro2day)

by W. Munchau

Φτάσαμε στην διακλάδωση, στο σημείο που πρέπει να ληφθούν αποφάσεις. Αν η Ελλάδα υποχρεωνόταν να εγκαταλείψει το ευρώ, η ευρωζώνη θα μεταλλασσόταν από νομισματική ένωση σε μια χαλαρή ζώνη με ενιαίο νόμισμα. Μετά πιστεύω ότι θα ακολουθούσε μαζική απόσυρση ξένων επενδύσεων, πιστωτική αποστράγγιση και μεγάλη σταθερή διολίσθηση οικονομικής παραγωγής. Δεν υπάρχει τρόπος ώστε να αντέξει η ευρωζώνη ένα τέτοιο σοκ ακέραιη. Οι επιπτώσεις της απόσυρσης θα είναι καταστροφικές και για την Ελλάδα. 

Στην άλλη κατεύθυνση βρίσκεται η δημοσιονομική ένωση. Αν όμως πρόκειται να σώσει την ευρωζώνη, θα πρέπει να περιέχει τα τέσσερα παρακάτω στοιχεία. Δεν χρειάζεται να εισαχθούν όλα άμεσα, αλλά οι ηγέτες της ευρωζώνης θα πρέπει να δεσμευθούν σε αυτά. 

Πρώτον, ένα ταμείο εγγυήσεων για όλη την ευρωζώνη με ομόφωνη εγγύηση ότι οι καταθέσεις θα πρέπει να ξεπληρωθούν σε ευρώ, ακόμη κι αν μια χώρα φύγει από την ευρωζώνη. 

It is (un)official (but true): Spain is the fourth fallen Eurozone member-state

Πηγή: Βαρουφάκης 

29 MAY

When the Spanish Prime Minister declared that the Spanish state would save Bankia while at the same time admitting that Spain could not raise the cash to do it, two were the plausible explanations of how this feat was to be achieved.

One was that Spain would officially become the fourth Eurozone member-state to have fallen out of the markets, securing a bailout from the rest of Europe.

The second explanation was that Spain would become the fourth Eurozone member-state to have fallen out of the markets, securing a bailout from the rest of Europe, without admitting that this is the case; unofficially.

Guess which of the two options Europe opted for: The second one naturally! Indeed, why come clean when the option of subterfuge is available?

So, this is what they did: Europe allows Spain to issue fresh public debt that it passes on to Spanish banks (instead of money) in exchange for shares. Then, the banks will post this new public debt to the ECB as collateral in exchange for the cash that will keep the Spanish banks’ ATMs going. The end result will be, of course, that Spanish debt will increase and the banks will remain in a zombified state.

Save us from the saviours. Slavoj Žižek on Europe and the Greeks

ΠΗΓΗ: London Review of Books

Slavoj Žižek 

Imagine a scene from a dystopian movie that depicts our society in the near future. Uniformed guards patrol half-empty downtown streets at night, on the prowl for immigrants, criminals and vagrants. Those they find are brutalised. What seems like a fanciful Hollywood image is a reality in today’s Greece. At night, black-shirted vigilantes from the Holocaust-denying ne0-fascist Golden Dawn movement – which won 7 per cent of the vote in the last round of elections, and had the support, it’s said, of 50 per cent of the Athenian police – have been patrolling the street and beating up all the immigrants they can find: Afghans, Pakistanis, Algerians. So this is how Europe is defended in the spring of 2012.

The trouble with defending European civilisation against the immigrant threat is that the ferocity of the defence is more of a threat to ‘civilisation’ than any number of Muslims. With friendly defenders like this, Europe needs no enemies. A hundred years ago, G.K. Chesterton articulated the deadlock in which critics of religion find themselves: ‘Men who begin to fight the Church for the sake of freedom and humanity end by flinging away freedom and humanity if only they may fight the Church … The secularists have not wrecked divine things; but the secularists have wrecked secular things, if that is any comfort to them.’ Many liberal warriors are so eager to fight anti-democratic fundamentalism that they end up dispensing with freedom and democracy if only they may fight terror. If the ‘terrorists’ are ready to wreck this world for love of another, our warriors against terror are ready to wreck democracy out of hatred for the Muslim other. Some of them love human dignity so much that they are ready to legalise torture to defend it. It’s an inversion of the process by which fanatical defenders of religion start out by attacking contemporary secular culture and end up sacrificing their own religious credentials in their eagerness to eradicate the aspects of secularism they hate.

“Παγώνει” για τρεις μήνες το Μνημόνιο

Πηγή: euro2day

του Χρ. Κίτσιου

Η θέση του προαναγγέλλει και την επίσημη γραμμή του κόμματος, καθώς, σύμφωνα με κύκλους της Συγγρού, η Ν.Δ. προτίθεται να ζητήσει στην περίπτωση όπου σχηματίσει κυβέρνηση, είτε μόνη της, είτε σε συνεργασία με άλλα κόμματα, το πάγωμα των μέτρων του μνημονίου ως τον Σεπτέμβριο, προκειμένου να υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. 

Άλλωστε, όπως σημειώνουν, το πρόγραμμα έχει εκτροχιαστεί ως προς τους φετινούς στόχους. Η ύφεση διαμορφώνεται στο 6,2%, το α΄ τρίμηνο, η ανεργία αγγίζει το 22% και το έλλειμμα είναικατά 24% μεγαλύτερο σε σχέση με πέρσι. 

Σύμφωνα με τον κ. Σταϊκούρα, τομεάρχη οικονομικών της Ν.Δ., αποδείχθηκε ότι το μνημόνιο πάσχει στο σκέλος της ανάπτυξης και των δημοσιονομικών εσόδων και θα απαιτηθεί η κατάθεσηδιορθωτικού προϋπολογισμού ως τον Σεπτέμβριο, αφού ολοκληρωθεί η επαναδιαπραγμάτευσή του. 

Η χώρα πεδίο σύγκρουσης και αναδιάταξης διεθνών ισορροπιών

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

Του Ρούντι Ρινάλντι

Δεν είναι μόνο οι φόβοι των φαινομένων ντόμινο που μπορεί να ανησυχούν τα διάφορα διεθνή κέντρα και τις ισχυρές χώρες. Δεν είναι απλά το ζήτημα των οικονομικών αναταράξεων ή κλυδωνισμών που τροφοδοτεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Η χώρα μας έχει βρεθεί στο επίκεντρο διεθνών διεργασιών-ανταγωνισμών και είναι λάθος να φαντάζεται κανείς έναν αυτόματο πιλότο που οδηγεί τις εξελίξεις, ανεξάρτητα από παρεμβολές, «παίκτες», στρατηγικές, τακτικές, παγίδες, αναδιατάξεις, νέες συμμαχίες, προκλήσεις, διπλά παιχνίδια και ένταση της δράσης πάσης φύσεως μηχανισμών.
Αντικειμενικά, το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου δημιούργησε ένα νέο περιβάλλον. Η απώλεια της διακυβέρνησης στην Ελλάδα είναι ένα πλήγμα στην ευρωπαϊκή πολιτική διαδικασία υπό τον μερκελισμό. Η Ελλάδα δεν είναι Ουγγαρία, αλλά είναι στο επίκεντρο του πλέγματος των κεντρικών αντιθέσεων του διεθνούς συστήματος, σημείο συνάντησης και σύζευξης των αντιθέσεων αυτών. Ο απρόσκοπτος έλεγχος έχει ιδιαίτερη σημασία για τη χειραγώγηση των πολιτικών εξελίξεων. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο ένα πειραματόζωο για εξαγωγή πολιτικών, αφού θα δοκιμαστούν πάνω του. Έχει, επίσης, κεντρική σημασία ως παράγοντας βασικών ισορροπιών στις διεθνείς σχέσεις.
Επομένως, η σημασία της διακυβέρνησης στην Ελλάδα είναι κρίσιμη και για τους μεγάλους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς που γίνονται τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Ανατολική Μεσόγειο.

Σ. Κούλογλου: "Λαγκάρντ... κοίτα ποια μιλάει"

ΠΗΓΗ: Ποντίκι

του Στ. Κούλογλου

Όπως ισχύει και για τα περισσότερα ανώτατα στελέχη διεθνών οργανισμών όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, ο βίος και η πολιτεία της κυρίας Λαγκάρντ αρκεί για να εξηγήσει την σημερινή, διεθνή κρίση του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου. Πρόκειται για μικρή, διαπλεκόμενη κλίκα που ενώνεται μέσω της απληστίας και της διαφθοράς, ληστεύοντας τον παγκόσμιο πλούτο.

Πέρυσι το καλοκαίρι, παραδείγματος χάριν, ξεκίνησε σε βάρος της έρευνα του γαλλικού Ειδικού Δικαστηρίου με την κατηγορία κατάχρησης δημόσιου χρήματος, για την τεράστια αποζημίωση που καταβλήθηκε στον επιχειρηματία Μπερνάρ Ταπί, προσωπικό φίλο του προέδρου Ν. Σαρκοζί, όταν η ίδια ήταν υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας. Τα αδικήματα για τα οποία κατηγορήθηκε η Λαγκάρντ επισύρουν ποινή κάθειρξης 10 ετών και επιβολής προστίμου 150.000 ευρώ.

Κωμικοτραγικά είναι όμως τα κροκοδείλια δάκρυα της κυρίας Λαγκάρντ για τον Νίγηρα και τα παιδιά του, τα οποία, όπως δήλωσε στο Guardian στην πολύκροτη συνέντευξη της με τις αναφορές την Ελλάδα, έχει συνέχεια στο μυαλό της. Η δύστυχη αυτή χώρα της Αφρικής, που υποφέρει από πείνα, έχει ένα κοινό πρόβλημα με την Ελλάδα: χρωστάει. Και έχει για αυτό το λόγο μπλεχτεί στο γνωστό φαύλο κύκλο προγραμμάτων “βοήθειας”, μνημονίων και εκβιασμών που επιδεινώνουν δραματικά την κατάσταση.

Η Μεγάλη Παρασκευή της Ελλάδας...

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

του Β. Βιλιάρδου

Είναι Παρασκευή βράδυ, όταν ο καινούργιος, ικανότατος πρωθυπουργός της χώρας ανακοινώνει, μέσα από ένα τηλεοπτικό διάγγελμα του, την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη – με τη συμφωνία και με τη βοήθεια των πρώην «εταίρων» της

“Κατά τον Αϊνστάιν, «ο ορισμός της ηλιθιότητας είναι το να επιχειρείς για δεύτερη φορά το ίδιο πείραμα, ελπίζοντας και αναμένοντας να έχεις διαφορετικό αποτέλεσμα». Για παράδειγμα, το να βάζεις τρεις κουταλιές ζάχαρη στον καφέ, διαπιστώνοντας ότι είναι πολύ γλυκός και να επιμένεις στην ίδια συνταγή (τρεις κουταλιές ζάχαρη), περιμένοντας να είναι, αυτή τη φορά, πικρός.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, να ελπίζεις ανόητα ότι, με την ίδια συνταγή (κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα κλπ.), θα καταφέρεις να διορθώσεις τα σφάλματα της χώρας σου - ή/και ότι, με την ίδια μέθοδο (μνημόνια, ΔΝΤ, αποικιοκρατικές συμβάσεις), θα ξεφύγεις από την συνεχιζόμενη καταστροφική ύφεση που προκλήθηκε.

Wolf-Krugman: Ένα γεύμα με μενού το… ευρώ

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

By Martin Wolf

Δημοσιεύθηκε: 05:12 - 28/05/12

Μπαίνω στο εστιατόριο Landmark στο Time Warner Center στη Νέα Υόρκη όπου συμφώνησα να συναντηθούμε για γεύμα με τον Paul Krugman, Νομπελίστα Οικονομικών Επιστημών του 2008. 

Ο 59χρονος Krugman, ο πιο μισητός αλλά ταυτόχρονα και ο πιο αγαπημένος αρθρογράφος στις ΗΠΑ, κάθεται σε ένα μικρό τραπέζι δουλεύοντας στον φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή του. Είναι Πέμπτη και γράφει το άρθρο του. «Τι αφορά;» τον ρωτώ. «Θα είναι για την Ευρώπη» μου απαντά. «Εν μέρει επειδή ήρθε η ώρα των αποφάσεων, εν μέρει επειδή είμαι κουρασμένος και αυτό είναι ένα θέμα για το οποίο είμαι έτοιμος. Έτσι, επέλεξα να κάνω αυτό». Κατανοώ την κόπωση. Ο Krugman γράφει δύο άρθρα την εβδομάδα, ποστάρει καθημερινά στο blog του, γράφει δημοφιλή βιβλία και διδάσκει. 

«Λοιπόν», τον ρωτώ, «θα υποστηρίξεις ότι όλα έχουν τελειώσει για την ευρωζώνη;» 

Eurozone crisis: if Greece goes, Germany's prosperity goes with it

ΠΗΓΗ: GUARDIAN

If the eurozone were to shrink, Germany's once-captive markets would become too poor to import: and the rapid appreciation of a stronger euro would make its exports much pricier

Germany last week found itself able to borrow for two years at the astonishingly low rate of 0.07%. Very nice too: but surely the real message Angela Merkel and her colleagues must take from the successful auction of those zero-coupon schatz bunds is that the single currency simply isn't working.

All the money wants to flow in one direction: towards Germany. It is only the efforts of the European Central Bank, as a giant recycler of liquidity to dry areas of the eurozone banking system, that is ensuring a stability of sorts. This position can't be sustained.