Η παθογένεια και το χρονικό της κρίσης

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

του Μπάμπη Δρακόπουλου*

Λένε πως η "οργή" είναι ίδιον όσων εκνευρίζονται υπέρ το δέον και μάλιστα ότι από ένα σημείο και ύστερα γίνεται "μπούμεραγκ". Λάθος! Η οργή είναι το αγνότερο των συναισθημάτων. Η οργή είναι το μόνο, ίσως, συναίσθημα που οι άνθρωποι του δίνουν ενίοτε και "μεταφυσικές" διαστάσεις: "Φωνή λαού... οργή Θεού"!, λέει ο λαός μας... Ποιος άραγε μπορεί να αμφιβάλλει πως η οργή είναι το "πρελούντιο" πριν να καταρρεύσουν Βαστίλλες...

Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Πρέπει επιτέλους να πούμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη!

Διανύουμε την τέταρτη δεκαετία από την κατάρρευση της χούντας των εθνοπροδοτών και το δικομματικό πολιτικό σκηνικό που απεργάστηκαν και επέβαλαν ερήμην του ελληνικού λαού οι αλήστου μνήμης Κωνσταντίνος Καραμανλής - Ανδρέας Παπανδρέου και τα ποικιλώνυμα ντόπια και ξένα κέντρα εξουσίας πνέει τα λοίσθια... Αιτία, οι παθογένειες του συστήματος και του δικομματισμού.

Η συμμαχία της μεγαλοαστικής τάξης με τον λεγόμενο μεσαίο χώρο, πάνω στην οποία στηρίχθηκε το μεταπολιτευτικό κοινωνικό και πολιτικό στάτους, βρίσκεται υπό κατάρρευση. Παρ' όλα αυτά, δεν διστάζουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι αυτής της συμμαχίας (Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ και διάφοροι πρόθυμοι...), ακόμη και την τελευταία στιγμή, να προσπαθούν να τη... διασώσουν, έστω και αν χρειαστεί να μετατρέψουν σε ανδράποδα τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων.

Ταμπού παραμένει το τεράστιο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων

ΠΗΓΗ: tvxs

Κυριακή 21/02/2010

Κορυφώθηκε τις τελευταίες μέρες στο δημόσιο διάλογο η ατελείωτη «κολοκυθιά» για τις ευθύνες των διαδοχικών κυβερνήσεων στη σημερινή δημοσιονομική κρίση της χώρας. Ο Ιός του Σαββάτου από την «Ελευθεροτυπία».

Τελευταία αφορμή δόθηκε με την ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι θα προτείνει τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής που θα διερευνήσει τον τρόπο που δημοσιεύονταν (ή μαγειρεύονταν) τα επίσημα στοιχεία για την ελληνική οικονομία.

Στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης βρίσκεται για πρώτη φορά και ο τρόπος που μεθοδεύτηκε η είσοδος της Ελλάδας στην ΟΝΕ, κάτι που μέχρι σήμερα απέφευγαν τα δυο μεγάλα κόμματα, θεωρώντας ότι όπως και να 'γινε, καλώς έγινε.

Σ' αυτή την ανταλλαγή επιχειρημάτων ακούγονται περίπου τα πάντα. Και οι πάντες έχουν δίκιο. Γιατί βέβαια έχει δίκιο η κυβέρνηση όταν αποδίδει στις κυβερνήσεις Καραμανλή την παραποίηση των πραγματικών δημοσιοοικονομικών στοιχείων, αλλά από τη μεριά της έχει δίκιο και η Νέα Δημοκρατία όταν θυμίζει τη «δημιουργική λογιστική» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ που προηγήθηκαν. Από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία είναι λίγο δύσκολο να πείσει με το επιχείρημα ότι για «εθνικούς λόγους» δεν θα 'πρεπε να αποκαλυφθεί διεθνώς το πρόσφατο μαγείρεμα, εφόσον το ίδιο είχε κάνει κι εκείνη το 2004 με τη γνωστή απογραφή Αλογοσκούφη. Αλλά και η πρόταση Σαμαρά να αρχίσει ο έλεγχος από το 1981 δεν πείθει για τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει το επιτελείο του αυτή την κρίσιμη κατάσταση.

Η ΑΡΑΧΝΗ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ

Πηγή: Sofokleous10

του Β. Βιλιάρδου

Τα κέρδη των τραπεζών, οι αποδοχές στελεχών τους, ο μηχανισμός κερδοφορίας, οι γερμανικές συντάξεις, ο πίνακας με τα τεστ κοπώσεως των ιδρυμάτων, οι δυνατότητες της πολιτικής και οι υποχρεώσεις των πολιτών

Όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, μία από τις σημαντικότερες αιτίες της χρηματοπιστωτικής κρίσης, ήταν η εμφάνιση του ιού του «ετεροβαρούς ρίσκου» («ηθικός κίνδυνος» στην οικονομική θεωρία - ένας όρος προερχόμενος από τις ασφάλειες), σε μία «εκλεπτυσμένη» του παραλλαγή. Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η σημερινή του εξέλιξη, ειδικά στο χώρο των τραπεζών, οφείλουμε να επαναλάβουμε ξανά ένα μέρος της προηγούμενης ανάλυσης μας:

“Η έννοια «ετεροβαρές ρίσκο» που χρησιμοποιούμε εμείς εδώ, αναφέρεται σε οποιαδήποτε κατάσταση, στην οποία ένα πρόσωπο αποφασίζει πόσο ρίσκο θα αναλάβει, ενώ κάποιο άλλο πρόσωπο πληρώνει το κόστος,όταν τα πράγματα δεν εξελιχθούν θετικά και καταλήξουν σε ζημίες. 

Απελευθέρωση και δημόσιο συμφέρον

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 04/08/2010

Η συζήτηση για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων γίνεται με ισοπεδωτικό και λαϊκιστικό τρόπο. Αναμφισβήτητα υπάρχουν ορισμένα επαγγέλματα τα οποία λειτουργούν με αναχρονιστικό πλαίσιο. Η γενίκευση, ωστόσο, που επιχειρείται, προσβάλλει το δημόσιο συμφέρον.

Γιατί πρέπει να δημιουργηθούν ακόμη περισσότερα φαρμακεία, όταν η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ε.Ε. σε αναλογία φαρμακείων ανά κάτοικο; Δεν είναι γνωστό ότι η ανεξέλεγκτη ίδρυση φαρμακείων θα οδηγήσει σε νέα εκτόξευση των φαρμακευτικών δαπανών των ταμείων; Ήδη ανάμεσα στις άλλες αιτίες της υπερβολικής κατανάλωσης φαρμάκων είναι ο υπάρχων πληθωρισμός φαρμακείων.

Γιατί πρέπει να καταργηθούν τα γραμμάτια προείσπραξης της δικηγορικής αμοιβής; Δεν είναι γνωστό ότι από τα χρήματα της προείσπραξης συντηρούνται το Ταμείο Νομικών και οι δικηγορικοί σύλλογοι, ενώ το κράτος εισπράττει ένα αξιόλογο ποσό από φόρους, περίπου 40 εκατ. ευρώ ετησίως;

Διώκεται ό,τι αμφισβητεί τα μονοπώλια

Πηγή: Ριζοσπάστης

Αποκαλυπτικό το σκεπτικό με το οποίο βγαίνουν παράνομες οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων

Την ώρα που οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα και τις ανάγκες τους, στοχοποιείται το ίδιο το δικαίωμα του λαού να αντιστέκεται και να υπερασπίζεται ό,τι έχει κατακτήσει. Μόνο τους τελευταίους μήνες:

• 10/11/2009: Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά έκρινε παράνομη και καταχρηστική την απεργία των εργαζομένων στο λιμάνι του Πειραιά που αντιδρούσαν στην εισβολή των πολυεθνικών στο λιμάνι. Εγιναν απολύτως δεκτές οι αγωγές που κατέθεσαν τα Εμποροβιομηχανικά Επιμελητήρια Αθήνας, Πειραιά και Μεσσηνίας και 59 ακόμα επιχειρήσεις, αξιώνοντας την ποινικοποίηση του αγώνα. Στο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης αναφέρεται ότι «μόνη η ασαφής και αόριστη αναφορά στον κίνδυνο απώλειας εργατικών θέσεων 700 εργαζομένων και η εργασιακή αβεβαιότητα που αυτοί βιώνουν, χωρίς διασύνδεση με ορισμένο συνδικαλιστικής φύσεως αίτημα, δεν αρκεί για τη νομιμοποίηση της επίδικης απεργιακής κινητοποίησης».

Δηλαδή, ουσιαστικά το δικαστήριο χαρακτήριζε μη επαρκή λόγο για να κάνει ένας εργαζόμενος απεργία το ότι χάνει τη δουλειά του. Η απόφαση του Πρωτοδικείου στηρίζεται στην εφετειακή απόφαση με αριθμό 258 του 2008 που είχε εκδοθεί με βάση τη «γραμμή» της κυβέρνησης της ΝΔ και χαρακτήριζε τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων το 2008 παράνομες και καταχρηστικές. Είχε κρίνει τότε το δικαστήριο ότι η ιδιωτικοποίηση δε... βλάπτει τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων και ότι τότε η απεργία τους έθετε «υπό αμφισβήτηση την συνταγματικώς κατοχυρωμένη ελευθερία της εργοδότιδος ΟΛΠ ΑΕ να χαράσσει η ίδια την επιχειρηματική πολιτική». Είχε μάλιστα αποφανθεί ότι η παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ ήταν «απολύτως αναγκαία διά την ανάπτυξη και επιβίωση» του ΟΛΠ και η απεργία ήταν καταχρηστική «διότι επιδίωκε να εξαναγκάσει τον ΟΛΠ ΑΕ να εφαρμόσει άλλη επιχειρηματική επιλογή»!

ΑΚΤΟΠΛΟΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Πηγή: Ριζοσπάστης

Από το 2001, οπότε και άρχισε η σταδιακή «απελευθέρωση» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών το εισιτήριο από Πειραιά για Ικαρία (οικονομικής θέσης) ήταν 8,50 ευρώ. Τώρα έφτασε τα 45,50 ευρώ, δηλαδή αύξηση (2001-2010) 435%. Για Σάμο από 10,27 ευρώ, τώρα είναι 50 ευρώ. Ποσοστό αύξησης 411%. Για Νάξο ήταν 8,50 ευρώ, τώρα είναι 38 ευρώ. Ποσοστό αύξησης 441%. Την ίδια στιγμή, οι εφοπλιστές αρνούνται ικανοποιητικές αυξήσεις στους ναυτεργάτες, με το επιχείρημα ότι δεν έχουν τα προσδοκώμενα κέρδη και, ταυτόχρονα, κατασκευάζουν τα πλοία τους σε ναυπηγεία του εξωτερικού, με επιχειρήματα όπως ότι τα μεροκάματα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος είναι μεγάλα.

Δηλαδή, εισπράττουν με το όλο και μεγαλύτερο κόστος μετακίνησης και αναψυχής, αλλά αρνούνται να δώσουν και καλά μεροκάματα και δουλειά. Γιατί; Γιατί η κατασκευή μεταφορικών μέσων και η λειτουργία θεωρείται «αυτονόητο» πως πρέπει να υποτάσσεται στην αύξηση των κερδών των πλοιοκτητών. Γιατί στον καπιταλισμό το «λογικό», λοιπόν, και το «εφικτό» μπαίνουν κάτω από την προκρούστεια κλίνη της λογικής και του νόμου της άρχουσας τάξης. Ομως, οι εργαζόμενοι έχουν το δικό τους δίκιο. Το δίκιο της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, των εργαζομένων, της νεολαίας, των γυναικών. Δίκιο διαμετρικά αντίθετο από αυτό των μονοπωλίων, γι' αυτό και η υπεράσπισή του προϋποθέτει τη σύγκρουση με την πολιτική που υπηρετεί τα μονοπώλια.