Η Ευρώπη βαδίζει προς το... αδιανόητο

Πηγή: euro2day

By Wolfgang Münchau*,  29/11/10

Ένας ανταποκριτής που εκτιμώ, με προκάλεσε την προηγούμενη εβδομάδα. Είναι εύκολο να επικρίνεις τις ευρωπαϊκές κυβέρνησης, έγραψε. Αλλά μήπως να διατυπώσεις πιο εποικοδομητικές συμβουλές; 

ΟΚ. Οι προτάσεις που θα αναφέρω παρακάτω θα έλυναν το πρόβλημα. Αλλά οι πιθανότητες είναι ότι δεν θα σου αρέσουν. 

Πρώτον: Τάσσομαι υπέρ μίας άμεσης αναδιάρθρωσης χρεών για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία – είναι οι τρεις χώρες με την δυσμενέστερη τροχιά μη διατηρήσιμων χρεών. Η αναδιάρθρωση θα πρέπει να περιλαμβάνει haircut, swap ομολόγων με μετοχές ή άλλα σχήματα. Αυτό που έχει σημασία είναι πως το παθητικό του δημόσιου τομέα θα μειωθεί σε ένα βιώσιμο επίπεδο. 

Η ΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

Πηγή: Sofokleous 10

του Β. Βιλιάρδου

Κίνητρα, διαφθορείς και διεφθαρμένοι, ο κίνδυνος του εισαγόμενου πληθωρισμού, τα εναλλακτικά σενάρια της Ευρωζώνης, καθώς επίσης η ευκαιρία με το μικρότερο ρίσκο, απέναντι στις επερχόμενες απειλές

«Εγώ δεν ισχυρίζομαι πως κάνω κάτι για εσάς, ενώ εσείς συνεχίζετε να προσποιείστε ότι, το κίνητρο σας είναι να προσφέρετε σε εμένα. Τέτοιοι ισχυρισμοί δεν έχουν καμία σχέση με τα ανθρώπινα κίνητρα – είναι μέρος της δουλικής νοοτροπίας, η οποία κατασκευάσθηκε πολύ έντεχνα από την προπαγάνδα της εξουσίας».

 Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ:

...και πίνω γκίνες...

Πηγή: Ελευθεροτυπία

του Στάθη

Εφριτταν οι παρθένες πέννες με την ανάρτηση πανώ στην Ακρόπολη.

Κι ωρύονταν για την «εικόνα της χώρας που αμαυρώνεται». Τώρα που τα πανώ «έγειραν» τον Πύργο της Πίζας, τσιμουδιά οι παρθένες (και πρόθυμες να προσυπογράφουν Μνημόνια και Σχέδια Ανάν) πέννες.

Ομως, πριν «βεβηλωθεί» η Ακρόπολη, ο Πύργος του Αϊφελ, το Μπιγκ Μπεν, το Κολοσσαίον και όλα σχεδόν τα μνημειακά εμβλήματα της γηραιάς Ευρώπης έχουν κατά καιρούς επίσης «βεβηλωθεί» με συνθήματα και πανώ πολιτών που διαμαρτύρονται ή αγωνίζονται.

Ιρλανδία: Η κελτική τίγρη αποδείχτηκε οκνηρό βόδι

Πηγή: ΕΠΟΧΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΠΙΤΕΡ ΧΕΡΜΑΝ*

«Απόβαση» έκανε την περασμένη Δευτέρα στην Ιρλανδία κλιμάκιο της Κομισιόν και του ΔΝΤ, ύστερα από «αίτημα» της Ιρλανδίας. Παραβλέποντας το γεγονός ότι το περασμένο καλοκαίρι σε δημοψήφισμα το 93% του ιρλανδικού λαού είχε ψηφίσει «όχι» στην αποπληρωμή των χρεών. Όπως δήλωσε και ο Όλι Ρεν το πακέτο στήριξης (100 δισ. ευρώ) θα αφορά τόσο τον τραπεζικό τομέα, όσο και την κάλυψη των αναγκών της γενικής κυβέρνησης. «Η ενίσχυση στην Ιρλανδία παρέχεται, καθώς διασφαλίζει την οικονομική σταθερότητα της Ευρώπης» έσπευσε να τονίσει ο επίτροπος. 

Οι ηγεμονικές στρατηγικές της Γερμανίας

Πηγή: ΕλευθεροτυπίαΤου ΝΙΚΟΥ ΚΟΤΖΙΑ Συγγραφέα, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς nkotzias@otenet.gr.

Οποιαδήποτε πρόταση γίνεται στη Γερμανία προκειμένου να συμβάλλει στην ισορροπία του παγκόσμιου συστήματος, ακόμα και από τον Ομπάμα στη σύνοδο των G20 στη Σεούλ, χαρακτηρίζεται από το Βερολίνο σταλινική, που αρμόζει σε σχεδιασμένες οικονομίες.

Το Βερολίνο θεωρεί ότι οι προτάσεις για περισσότερη ισορροπία στη διεθνή οικονομία στοχεύουν «στην τιμωρία της Γερμανίας» ως πρωταθλήτριας στις εξαγωγές. Ως «μέτρο σε βάρος των πετυχημένων» που πορεύονται σε έναν οικονομικά ορθό δρόμο.

Στην πραγματικότητα βέβαια, αυτό που προτείνεται στη Γερμανία, είναι να κατανοήσει ότι τα πλεονάσματα δεν είναι μόνο αποτέλεσμα επιτυχημένων στρατηγικών εξωτερικού εμπορίου, αλλά συνδέονται με μια ιδιόμορφη πολιτική προστατευτισμού που συνίσταται στην καθήλωση της εσωτερικής αγοράς. Η Γερμανία, λοιπόν, ψεύδεται όταν εμφανίζεται ως εκβιαζόμενη να «κόψει τις εξαγωγές της». Αυτό που της τονίζει η άλλη πλευρά, είναι ότι οφείλει να στηρίξει την εσωτερική ζήτηση, ώστε να μπορούν οι μέχρι τώρα ελλειμματικοί εταίροι της να εξάγουν σ' αυτήν.

Το τέλος του κοινωνικού κράτους

Πηγή: Σχολιαστές χωρίς σύνορα

ΜΕΡΟΣ Α’: Οι μύθοι του «κακού δημοσίου»

του Γαλαξιάρχη

Η  τρίτη φάση της νεοφιλελεύθερης πασοκικής επιδρομής (Μνημόνιο 3 το αποκαλούν τα Μέσα Μαζικής Ενσωμάτωσης) σηματοδοτεί τηνεξολόθρευση των τελευταίων ψηγμάτων κοινωνικού κράτους και την εκποίηση κάθε μορφής δημόσιου πλούτου (εταιρείες, υποδομές, φυσικοί πόροι, γη). Όπως σε κάθε φάση της επίθεσης το πρώτο βήμα έχει να κάνει με την επικοινωνιακή διαχείριση του «λαϊκού αισθήματος», έτσι και τώρα επιστρατεύονται τα μαθηματικά του τρόμου και οι γκεμπελισμοί του… νηπιαγωγείου. Οι εμπεδωμένοι μύθοι και η δαιμονοποίηση του δημοσίου, ως πρακτική των τελευταίων χρόνων, κλιμακώνονται στο μέγιστο βαθμό.

Στο πρώτο μέρος του αφιερώματος στη συστηματική δαιμονοποίηση του δημοσίου, θα ασχοληθούμε με τους τέσσερις μύθους που χρησιμοποιούνται κατά κόρον προκειμένου να πείσουν τους πολίτες να δεχτούν ως λύτρωση την κατάλυση των τελευταίων υπολειμμάτων ενός κουτσού κοινωνικού κράτους.