Varoufakis: extended interview with German banker

Η έκθεση της τρόικα που μόλις διέρρευσε στο Reuters

Reuters

Mετάφραση Cynical

Η Ελλάδα θα χρειαστεί επιπλέον βοήθεια εάν πρόκειται να μειώσει το χρέος της στο 120% του ΑΕΠ το 2020, και αν δεν υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις, το χρέος της θα μπορούσε να χτυπήσει 160% μέχρι το 2020, δείχνει η εμπιστευτική έκθεση της Τρόικα που μόλις διέρρευσε στο Reuters.

Tο βασικό σενάριο είναι ότι η Ελλάδα θα μειώσει το χρέος της στο 129% του ΑΕΠ το 20120, από 160% που είναι τώρα, πολύ παραπάνω από τον στόχο του 120%.

Τα αποτελέσματα δείχνουν στην ανάγκη για νέο κούρεμα από τους ιδιώτες και δημόσιους πιστωτές.

Η έκθεση αυτή αποτελεί τη βάση συζήτησης των Υπ. Οικ για τους όρους κάτω από τους οποίους η Ελλάδα πρόκειται να πάρει βοήθεια από την Τρόικα.

Υπάρχει μεγάλη αντίφαση ανάμεσα στους στόχους του προγράμματος για τη μείωση του χρέους και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, με την έννοια ότι η εσωτερική υποτίμηση που χρειάζεται για να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητα, θα οδηγήσει μοιραία σε μεγαλύτερο λόγο χρέους προς το ΑΕΠ πολύ σύντομα.

Η έκθεση λέει ότι το χρέος θα μπορούσε να μειωθεί στο 120% από το 129% με την αναδιάρθρωση του επιτοκίου επί των ελληνικών ομολόγων, γεγονός το οποίο θα έκοβε 1.5 εκ. μονάδες από το τελικό αποτέλεσμα.

Ένα επιπλέον 1.5% θα μπορούσε να εξοικονομηθεί χαμηλώνοντας το επιτόκιο των διακρατικών δανείων του πρώτου μνημονίου, και 3.5 μονάδες επίσης από τα ομόλογα που κρατούν οι κεντρικές τράπεζες.

Η μεγαλύτερη όμως μείωση θα μπορούσε να έρθει από την ΕΚΤ, αν παραιτούταν από τα κέρδη που αποκόμισε από τα ελληνικά ομόλογα αγοράζοντάς τα στη δευτερογενή αγορά από το 2010. Αυτό θα μπορούσε να μειώσει το χρέος κατά 5.5%.

H-W Sinn: 'Restructuring Greece Within the Euro is Illusory'

ΠΗΓΗ: Spiegel

Europe's finance ministers plan to approve a second bailout for Greece on Monday but Hans-Werner Sinn, the head of Ifo, a top German economic think tank, warns that the money will only help international banks -- not the Greeks. He argues that Greece can only solve its crisis if it quits the euro.

SPIEGEL ONLINE: The finance ministers of the euro zone want to approve a new bailout for Greece this Monday. Can the additional €130 billion ($172 billion) save Greece?

Sinn: No, and the politicians know it can't. They want to gain time until the next election. I think we're wasting time by doing this.

SPIEGEL ONLINE: Why?

Sinn: Because Greece's external debt is rising with every year that passes until it leaves the currency union. We're getting ever further away from solving the problem. The basic problem is that Greece isn't competitive. The cheap loans that the euro brought the country artificially raised prices and wages -- and the country has to come back down from this high level.

SPIEGEL ONLINE: So the euro countries shouldn't approve the aid?

Sinn: They should give them the money to ease their exit from the currency union. The Greek government could use the money to nationalize the country's banks and prevent the state from collapsing. The state and the banks must continue to function through all the turmoil that an exit will entail.

SPIEGEL ONLINE: This turmoil would hit the population hard.

Sinn: Yes, undeniably. But the turmoil would only be temporary, it would last one to two years perhaps. This time would have to be bridged with the financial aid from the international community. But the drachma will immediately depreciate and the situation will stabilize very quickly. After a short thunderstorm, the sun will shine again.

VIDEO Βατικιώτης: Μαρτυρία από ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

Πηγή: koutipandoras.gr


Η «χρεοκοπημένη» Αργεντινή είναι ο καθρέφτης της σημερινής Ελλάδας from Kouti Pandoras on Vimeo.

Catastrophe Now: The Euro Runs its Course

ΠΗΓΗ: Social Europe Journal

by John  Weeks

In August 1982 the government of Mexico announced it could not service its debts.  Thus began an unnecessary, creditor-enforced depression that would sweep Latin American, and usher in the “Lost Decade” with appalling human suffering.  Thirty years later we replay this grim history in Western Europe.  The sorry fate of the European Union demonstrates the power of neo-liberalism.  Begun by social and Christian democrats to end centuries of European civil wars and bring prosperity to a conflict-ravaged continent, the European Union can now be found in the vanguard of imposing neo-liberal austerity.

In May 2010 the government of Greece faced a debt service problem.  In the context of the euro zone as a whole, the Greek difficulties were minor, equivalent to a US state government unable to balance its budget.  The obvious solution was for the European Central Bank to buy part or all of the Greek debt, ending the problem in a stroke.  With the purely financial difficulty eliminated, political discussions could have begun to correct the underlying cause of the short term problem.  The corrections would have included major changes in Greek taxation and expenditure policy, which could have been phased over several years.  The phasing would have allowed for economic growth to make the adjustments relatively easy.

ΜΕ ΚΟΛΠΟ ΜΕΙΩΣΑΝ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ 20/2

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ήταν καταπληκτικό το στήσιμο του κόλπου μείωσης τόσο των κύριων όσο και των επικουρικών συντάξεων από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, χωρίς να προλάβουν όχι μόνο να αντιδράσουν, αλλά ακόμη και να συνειδητοποιήσουν οι δυστυχείς συνταξιούχοι πώς η κυβέρνηση λεηλάτησε ένα ακόμη τμήμα του γλίσχρου εισοδήματός τους. Ούτε «κιχ» δεν έβγαλαν τα περίπου 300.000 θύματα των νέων περικοπών.

Η σύλληψη της τακτικής και η σκηνοθεσία υλοποίησής της υπήρξαν αριστοτεχνικές. Οι Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαράς γνώριζαν ότι αν είχαν πει ανοιχτά πριν από την ψηφοφορία της περασμένης Κυριακής ότι στο πακέτο αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων είχαν την πρόθεση να συμπεριλάβουν και μειώσεις των κύριων και επικουρικών συντάξεων, θα αντιμετώπιζαν ακόμη σφοδρότερη αντίδραση από τους βουλευτές τους και ίσως θα είχαν διαγράψει περισσότερους από τους 43 συν τους 9 του ΠΑΣΟΚ που δεν διαγράφηκαν αμέσως, αλλά τους ανακοινώθηκε ότι θα διαγραφούν από τις λίστες των υποψηφίων του κόμματος.

Παράλληλα, στους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές του Συντάγματος θα είχαν σίγουρα προστεθεί και δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι, καθιστώντας ακόμη πιο αποτρόπαιο το έργο των δυνάμεων καταστολής.

Ο εξευτελισμός τους να γίνει τέλειος…

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Από το «Δρόμο» 18/2/2012

Η ελληνική κοινωνία πιόνι στο παιχνίδι της «συμμορίας του ευρώ» που εκθέτει μέχρι διασυρμού τους εταίρους της κυβέρνησης – Αναζητείται σημείο ισορροπίας μεταξύ γερμανικού κυνισμού και ευρωπαϊκού «ρεαλισμού» 

Οι επιτηρητές της χώρας θα χρησιμοποιήσουν, πιθανότατα, και αυτά τα συμβολικά γεγονότα ως επιπλέον αποδείξεις για την ανάγκη επίσπευσης των «μεταρρυθμίσεων» στην Ελλάδα. Και θα αποσιωπήσουν τη μόνη βεβαιότητα: πως το σοκ της πρωτοφανούς λιτότητας που επιβάλλουν διαλύει στοιχειώδεις λειτουργίες του κράτους. Σε λίγο καιρό το προτεκτοράτο Ελλάδα δεν θα μπορεί να εγγυηθεί στους υπηκόους του ούτε την ασφαλή κυκλοφορία στους οδικούς άξονες των πόλεων που θα μένουν με χαλασμένα φανάρια... 

Πολιτική δυσπιστία

Οι «διασώστες» της ελληνικής οικονομίας προσπάθησαν την τελευταία εβδομάδα, μετά την επεισοδιακή υπερψήφιση του νέου Μνημονίου από τη Βουλή, να παίξουν το χαρτί της δυσπιστίας έναντι του εγχώριου πολιτικού συστήματος. Οι προσβλητικές αναφορές του Γερμανού υπουργού Οικονομικού Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, οι ιταμές απαιτήσεις του για μετεκλογικές εγγυήσεις εφαρμογής του νέου Μνημονίου, οι απειλές του Ολλανδού ομολόγου του ντε Γιάγκερ ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο μετάθεσης του νέου δανεισμού μετά τις εκλογές στην Ελλάδα, οι πληροφορίες για το «μέτωπο των ΑΑΑ» (των χωρών με άριστη πιστοληπτική αξιολόγηση) στη γραμμή της εξευτελιστικής πίεσης στη συγκυβέρνηση Παπαδήμου, προκάλεσαν αμηχανία και κάποιους δειλούς λεονταρισμούς από τα κόμματα της συγκυβέρνησης και τους δορυφόρους τους. Ωστόσο, στην πράξη τα δειλά «κιχ» που ψέλλισαν στελέχη της κυβέρνησης αντισταθμίζονται από την πειθήνια συμμόρφωση προς τα υποδείξεις, όπως καταδεικνύει ο πρώτος εφαρμοστικός νόμος εξπρές για συντάξεις και επιδόματα. 

Επιβίωση ή δημοκρατία το δίλημμα για Ελλάδα

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

του W Munchau

Όταν ο Wolfgang Schaeuble πρότεινε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αναβάλει τις εκλογές ως προϋπόθεση για περαιτέρω βοήθεια, κατάλαβα ότι οι όροι του παιχνιδιού γίνονται πιο σκληροί. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θέλει να αποφύγει μία «εσφαλμένη» δημοκρατική επιλογή. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η πρόταση να προχωρήσουμε σε εκλογές, αλλά να σχηματιστεί ένας μεγάλος κυβερνητικός συνασπισμός ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Η ευρωζώνη θέλει να επιβάλει την δική της κυβερνητική επιλογή στην Ελλάδα – την πρώτη αποικία της ευρωζώνης. 

Κατανοώ το δίλημμα του κ. Schaeuble. Έχει υποχρεώσεις θεματοφύλακα ενώπιον του γερμανικού κοινοβουλίου και του ζητούν να συνυπογράψει ένα πρόγραμμα του οποίου την αποτελεσματικότητα αμφισβητεί. Η αποδέσμευση των κεφαλαίων προ των εκλογών είναι επικίνδυνη. Τι θα σταματήσει την όποια νέα ελληνική κυβέρνηση και το νέο κοινοβούλιο της χώρας από τη μονομερή αλλαγή της συμφωνίας; 

Η Ελλάδα δεν έχει και την καλύτερη φήμη αναφορικά με την εφαρμογή πολιτικών στις οποίες έχει συμφωνήσει. Η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι κατανοητή. Για να ξεπεραστεί αυτό το θέμα όμως, η ευρωζώνη αναζητά εγγυήσεις που είναι απίστευτα ακραίες. 

Υπάρχει εναλλακτική λύση;

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Του Γιώργου Κατρούγκαλου, καθηγητή ΔΠΘ

«Οι αλλοδαποί που δανείζουν χρήματα σε κάποιο κράτος, δεν μπορούν να μην περιμένουν ότι θα επηρεαστούν αρνητικά από τυχόν δυσπραγία του κράτους αυτού. (…) Δεν μπορούν, για παράδειγμα, να περιμένουν από το κράτος να κλείσει τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα δικαστήρια, να διαλύσει την αστυνομία, να παραμελήσει τις δημόσιες υπηρεσίες και να εκθέσει τον λαό του σε συνθήκες χάους και αναρχίας μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τους δανειστές του, αλλοδαπούς ή ημεδαπούς». Δήλωση στην Προπαρασκευαστική Επιτροπή της Συνθήκης της Χάγης για την Κωδικοποίηση του Διεθνούς Δικαίου (1930) ¹

Η Μάργκαρετ Θάτσερ είχε κερδίσει το προσωνύμιο ΤΙΝΑ, από τα αρχικά της αγγλικής φράσης «There Is No Alternative », δηλαδή «Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση». Είναι προφανές γιατί. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, επειδή υποβαθμίζουν το επίπεδο ευημερίας των εργαζομένων και διαλύουν τα πάσης φύσεως κοινωνικά δικαιώματα, είναι από τη φύση τους τόσο αποκρουστικές, που δεν μπορεί να επιλεγούν παρά μόνο ως η αναπόφευκτη οδός αποφυγής μιας ανείπωτης καταστροφής, η οποία ουδέποτε βεβαίως περιγράφεται με ακρίβεια. Την ίδια τακτική ακολουθούν και στη χώρα μας οι τελευταίοι Μοϊκανοί των μνημονιακών πολιτικών. Τώρα πια που οι εφεδρείες του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος έχουν πια «καεί» (δείτε τη δημοσκοπική καταβαράθρωση της αποδοχής της πολιτικής της κυβέρνησης Παπαδήμου) ακούμε συνεχώς για την «κατάρα» και την «κόλαση» που μας περιμένει, αν επιλέξουμε τη στάση πληρωμών, αντί για τη συνέχιση της υπερχρέωσης της χώρας.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

του Β. Βιλιάρδου

Με την αιτούμενη διαγραφή χρέους ύψους 100 δις € πυροβολούμε στην κυριολεξία τα πόδια μας, αφού τα μισά από αυτά ανήκουν σε εμάς τους ίδιους – στις δικές μας τράπεζες και στα δικά μας ασφαλιστικά ταμεία

ΕΙΔΗΣΗ 19.02.12:: Στο Βερολίνο, στο Άμστερνταμ και στο Ελσίνκι έχει αρχίσει να διαμορφώνεται η άποψη ότι, ούτε το δεύτερο δάνειο των 130 δις € θα είναι επαρκές για την Ελλάδα. «Η ισορροπία ισχύος έχει μεταβληθεί» παρατηρούσε πριν από λίγες ημέρες ευρωπαίος διπλωμάτης στους «Financial Times». «Η διάσωση της Ελλάδας δεν θεωρείται πλέον η μοναδική επιλογή - στο τραπέζι ευρίσκεται επίσης η χρεοκοπία της Ελλάδας, εντός της Ευρωζώνης».

Υψηλόβαθμη κοινοτική πηγή σημειώνει ότι, «Πλέον οι πιθανότητες διασποράς της ελληνικής κρίσης έχουν μειωθεί δραματικά. Ακόμη και πίσω από κλειστές πόρτες, άνθρωποι που μέχρι πρότινος ήταν θετικοί για την ελληνική υπόθεση, έχουν αρχίσει να μεταβάλλουν στάση». Επικαλείται λοιπόν τρεις λόγους:

(α) Η ταχεία προώθηση του «Δημοσιονομικού Συμφώνου», η οποία αναμένεται να υπογραφεί στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 1-2 Μαρτίου.

Το think tank Open Europe αναλύει την ελληνική χρεοκοπία - Τα 10 καίρια ερωτήματα για το μέλλον της Ελλάδος

ΠΗΓΗ: bankingnews.gr

Ποια πρέπει να είναι τα δέκα σημαντικά ερωτήματα που θα πρέπει να μας απασχολήσουν αναφορικά με την ελληνική χρεοκοπία και τη δεύτερη δανειακή σύμβαση; Σε ποια σημεία θα πρέπει να σταθούμε, ενόσω πλησιάζει η 20η Μαρτίου, οπότε και λήγει το ομόλογο των 15,05 δις. ευρώ (μαζί με τα κουπόνια);
Τα ζητήματα αυτά πραγματεύεται το ανεξάρτητο think tank Open Europe, επισημαίνοντας ότι οι  μέχρι τώρα αναλύσεις για την ελληνική χρεοκοπία δεν έχουν δώσει την απαραίτητη σημασία στα προβλήματα χρηματοδότησης που αντιμετωπίζει η χώρα, προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι η αναδιάρθρωση θα έχει αποτέλεσμα…

Και ενώ η ευρωζώνη αφήνει στην άκρη τέτοιου είδους προβληματισμούς, προκειμένου να ασχοληθεί με το κατά πόσο το χρέος μας το 2020 θα βρίσκεται στο 120% του ΑΕΠ, η κοινωνική και πολιτική «λιτότητα» της Ελλάδας αυξάνεται καθημερινά.

Ας εξετάσουμε λοιπόν τα δέκα αυτά ερωτήματα: