Η ενοχοποίηση του Δημοσίου

Πηγή: ΑΥΓΗ (7/7/2010)

Το "σημείο φυγής" των απολογητών του Μνημονίου και του μονόδρομου της κυβερνητικής πολιτικής είναι η ενοχοποίηση του πελατειακού κράτους. Είναι χαρακτηριστική η παρουσίαση της κόντρας Παπακωνσταντίνου - Ρέππα από τον κ. Ι. Πρετεντέρη χθες στη στήλη του στα "Νέα". Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ο υπουργός Οικονομικών λέει ότι “ο δημόσιος τομέας πρέπει να συρρικνωθεί και να αλλάξει ριζικά τρόπο λειτουργίας, γιατί αυτός είναι τελικά η πηγή όλων των δεινών μας”. Εξειδικεύει μάλιστα λέγοντας ότι “ο Παπακωνσταντίνου αμφισβητεί των κοινωνικό χαρακτήρα των ελλειμμάτων των δημοσίων οργανισμών. (...) Τι σόι κοινωνικό όφελος προκύπτει αν τα χρήματα των φορολογουμένων πηγαίνουν σε τσέπες συνδικαλιστών, λαμόγιων, άχρηστων επιτροπών και υπεράριθμων δημοσίων υπαλλήλων”.

Με τη μεταφυσική αυτή ενοχοποίηση των κακών δημοσίων υπαλλήλων και δι' αυτών συνολικά του Δημοσίου και των δημοσίων υπαλλήλων οι απολογητές του Μνημονίου εντοπίζουν το πρόβλημα στο μέγεθος του δημοσίου τομέα και στη διαφθορά που θάλλει στις λειτουργίες του, αφήνοντας κατά μέρος άλλα χαρακτηριστικά της κρίσης, που μάλιστα έχουν πανευρωπαϊκό χαρακτήρα και δεν απαντώνται μόνο στη “διεφθαρμένη” Ελλάδα.

Είναι απολύτως αναμενόμενη αυτή η στάση αφού το κόστος της κρίσης καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα και είναι απαραίτητο να διχαστούν και να στραφούν οι μεν εναντίον των δε.

Όμως και έτσι να ήταν τα πράγματα και πάλι προβάλλει το ερώτημα ποιες δυνάμεις οργάνωσαν τον δημόσιο τομέα, τον διοίκησαν, έκαναν σπατάλες, υπέγραψαν τις συμβάσεις (που κάποιες βρίσκονται σήμερα υπό διερεύνηση) και φυσικά δεν παρέλειψαν να διορίσουν τους συγγενείς και τους πολιτικούς τους φίλους. Οι δυνάμεις αυτές δεν είναι άλλες από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. και οι καταγγελίες Πάγκαλου για την “Αγρογή”, αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα έρχονται να υπογραμμίσουν.

Και μετά βγαίνουν με θράσος χιλίων πιθήκων και λένε ότι επειδή το δημόσιο το κάναμε σαν τα μούτρα μας, αντί να καταργηθούμε εμείς να καταργηθεί το δημόσιο!

Γ.Κ.