Κατοχική κυβέρνηση με τη βούλα της Ευρώπης

Πηγή: Ποντίκι

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Έρχονται οι νέοι κυβερνήτες. Λίγος χρόνος μας χωρίζει από τη μαζική έλευση των εκατοντάδων επιτηρητων που θα αναλάβουν επισήμωςκυβερνητικά καθήκοντα – ως «μέρος της εκτελεστικής εξουσίας». Κι όμως, στο πολιτικό μας σύστημα δεν κουνιέται φύλλο. Μόνος καημός οι εκλογές. Για να εκλέξουμε όμως τι ακριβώς;

● Ποια ουσιαστική αρμοδιότητα θα έχει οποιαδήποτε μελλοντική ελληνική κυβέρνηση – είτε ύστερα από εκλογές είτε ύστερα από μια πολιτική συμφωνία κορυφής;

● Ποιος ελληνικός πολιτικός σχηματισμός αποδέχεται να κατέχει κατ’ όνομα και μόνον μια εξουσία η οποία εκ των πραγμάτων θα έχει καταργηθεί χωρίς καμιά λαϊκή νομιμοποίηση;

● Ποιο πολιτικό κόμμα θα ζητήσει την ψήφο των Ελλήνων για να βρίσκεται σε ένα ακυρωμένο – και επί της ουσίας καταργημένο – κοινοβούλιο, του οποίου οι αποφάσεις θα υπαγορεύονται από τις Βρυξέλλες, τη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο;

Το ζοφερό μέλλον για το ευρώ

Πηγή: Sofokleous 10

Ζήτω!… Την Κυριακή θα δούμε την επίλυση της κρίσης της Ευρωζώνης κατά την ευρωπαϊκή διάσκεψη κορυφής. Έτσι τουλάχιστον μας είπαν οι Υπουργοί Οικονομικών και λοιποί αξιωματούχοι που μετείχαν στη συνάντηση των 20 πλουσιότερων κρατών του κόσμου το περασμένο Σάββατο. Θα βγουν αληθινές οι ελπίδες τους; Όχι. Ενδέχεται – αν και δεν είναι πολύ πιθανό – η Ευρωζώνη να καταφέρει να βρει τρόπους να ξεπεράσει τη σημερινή κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεν θα καταφέρει όμως να θεραπεύσει πραγματικά το πρόβλημα, εν μέρει επειδή τα μέλη της αρνούνται τη φύση του και εν μέρει επειδή πρόκειται για μια χρόνια συνθήκη.

Είναι κατανοητό βέβαια το ότι οι πάντες εκτός Ευρωζώνης έχουν τρομοκρατηθεί από το ενδεχόμενο ενός ακόμη παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κραχ και ασκούν μανιώδεις πιέσεις στα κράτη μέλη του ευρώ προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις αλληλεξαρτώμενες κρίσεις του δημόσιου χρέους και των ευρωπαϊκών τραπεζών. Οι υπουργοί καλούν διαρκώς την Ευρωζώνη «να ενεργήσει αποφασιστικά προκειμένου να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη, τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και την ανάπτυξη».

«Από την αλήθεια της ρητορείας προτιμώ τη ρητορεία της αλήθειας». Ανοιχτή επιστολή του Κ. Βαξεβάνη στον Ευαγ. Βενιζέλο.

Πηγή: Κονσερβοκούτι

Κύριε Βενιζέλο,

Αυτά που σας γράφω τα ξέρετε και εσείς και εγώ. Τα υποψιάζεται, φαντάζομαι, πλέον και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην “αντιπαράθεσή” μας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον “κάλο” με αυτό το “είσαι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και πληρώνεσαι από τον ελληνικό λαό”. Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν.
Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει να εργάζομαι στη Δημόσια Tηλεόραση και όχι Κρατική, όπως την αποκαλείτε εσείς. Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο καθένας για την ΕΡΤ. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία. Αυτή είναι η υποχρέωσή μου, άσχετα αν αυτό δεν σας αρέσει. Το γεγονός επιπλέον πως “με πληρώνει ο ελληνικός λαός” είναι μια ακόμη ευθύνη για μένα, καθώς πρέπει να “αξίζω το μισθό μου”. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως και τους δυο μας πληρώνει ο ελληνικός λαός. Εσάς από το 1989, εμένα για τα 2-3 χρόνια που είμαι στην ΕΡΤ.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΕΘΝΙΚΟ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

 
Δίκτυο για την Περιεκτική Δημοκρατία: www.inclusivedemocracy.org

Η πιο αντιδραστική ολομέτωπη επίθεση σύσσωμων των ξένων και ντόπιων ελίτ εναντίον των λαϊκών στρωμάτων και η μετατροπή της χώρας σε μόνιμο προτεκτοράτο της υπερεθνικής ελίτ, συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Η μόνη απάντηση σ’ αυτή τη δόλια παράδοση του λαού στην ολοκληρωτική κυριαρχία του συστήματος, μέσω της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι η αντεπίθεση από κάτω. Το ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου της χώρας και το ξερίζωμα των κατακτήσεων ενός αιώνα μπορούν να ανατραπούν σήμερα μόνο μετά από εκλογές για Συντακτική Συνέλευση που θα μπορούσε να προχωρήσει στις απαιτούμενες ριζικές οικονομικές και πολιτικές αλλαγές, αναθεωρώντας ριζικά το Σύνταγμα και, απαλλοτριώνοντας μετά την κοινωνικοποίηση του, τον ληστευθέντα κοινωνικό πλούτο,  θέτοντας τις βάσεις μιας αυτοδύναμης οικονομίας. Δηλαδή μιας οικονομίας και κοινωνίας που βασίζεται πρώτιστα στους δικούς της πόρους, ανθρώπινους και υλικούς, και όχι σε αυτούς που «αποφασίζει» η Αγορά και οι ελίτ που την ελέγχουν! 

Γιατί θα έπρεπε να εμπιστευόμαστε το ΔΝΤ;

Πηγή: The Guardian

Dean Baker

Is advice from the IMF better than advice from a drunk in the street? That is the question that 

people around the world should be asking as the International Monetary Fund dishes out its prescription for austerity. The IMF programme calls for cutbacks in government support for healthcare, pensions, and a wide range of other public services. It also calls for weakening labour market regulations that provide workers with job security.

These recommendations are being given in a context where the world economy is suffering from a massive shortfall of demand. In other words, tens of millions of people are unemployed right now because there is not enough spending to keep them employed. The IMF's programme is almost certain to reduce spending further leading to even larger shortfalls in demand and more unemployment.

Προς κατάργηση ο θεσμός των κρατικών υποτροφιών του Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. Δημόκριτος για τους υποψήφιους διδάκτορες

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Προς απογοήτευση πολλών νέων αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας που επιθυμούσαν να συνεχίσουν στον «πολυθρύλητο» τομέα της έρευνας, στην εκπόνηση της διδακτορικής τους διατριβής, οι πρόσφατα αναγγελθείσες εξετάσεις στο Ερευνητικό Κέντρο Ερευνας Φυσικών Επιστημών Δημόκριτος για την χορήγηση 20 κρατικών υποτροφιών αναβλήθηκαν «επ’ αόριστον». Τα πρόσφατα μέτρα του Υπ. Παιδείας που εξήγγειλε ο Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας στις 14/9 για περικοπές 30% στον τακτικό προϋπολογισμό των ερευνητικών κέντρων Ε.Κ.Ε.Φ.Ε.«Δ», του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.), του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (Ε.Α.Α.) και του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (Ε.Κ.Κ.Ε.) και την μετατροπή τους από ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ προς δήθεν εξυγίανση και βελτίωση του ερευνητικού ιστού, «έπιασαν τόπο». 

Γιατί χρειάζονται 3 τρις ευρώ για να σωθεί η Ευρώπη

 

Πηγή: Banks'News

Η Ευρώπη οδεύει προς κάτι που θα μπορούσε να αποβεί ο τελευταίος σταθμός στην 2ετή κρίση χρέους που την ταλαιπωρεί. Ως τις 3-4 Νοεμβρίου, που θα συναντηθούν οι ηγέτες των 20 πλουσιότερων κρατών του κόσμου στις Κάνες, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να έχει επεξεργαστεί ένα πειστικό σχέδιο διάσωσης προκειμένου να εξασφαλίσει ότι τα χρηματοπιστωτικά προβλήματα των κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας δεν θα συντρίψουν το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.

Αν η Ευρώπη θέλει να αποφύγει μια χρηματοπιστωτική και οικονομική καταστροφή χειρότερη από του 2008-2009, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να εφαρμόσει συντριπτική ισχύ πυρός.

Ν. Μαριας στο ΚΡΗΤΗ TV

via  http://gregordergrieche.blogspot.com/2011/10/gap-video.html

Τράπεζες και πτώχευση

Πηγή: Το Ποντίκι

Του Δημήτρη Καζάκη

Οικονομολόγου - Αναλυτή

Στις 20 Οκτωβρίου (ημέρα Πέ­μπτη) ανακοινώθηκε ότι θα παραδοθεί η έκθεση των ελε­γκτών της τρόικας επί της πο­ρείας της ελληνικής οικονομίας και στις 23 Οκτωβρίου (ημέρα Κυριακή) οι ηγέτες της ευρωζώνης θα αποφα­σίσουν για την «τελική λύση» στο ελ­ληνικό πρόβλημα. Σημειώστε τις ημέ­ρες, και προπαντός την Κυριακή, που θα συνεδριάσει το Eurogroup. Οι ερ­γάσιμες ημέρες της εβδομάδας έχουν γίνει πια πάρα πολύ επικίνδυνες για να συνεδριάζουν και να παίρνουν αποφά­σεις τα όργανα της ευρωζώνης. Σε λί­γο θα συνεδριάζουν δίχως να το ανα­κοινώνουν και σε μέρη τελείως άγνω­στα, μην τυχόν και οι αγορές τους πά­ρουν μυρωδιά.

Από την άλλη, το διάστημα από Πέμπτη έως Κυριακή είναι αρκετά πρόσφορο για να δουν οι ηγέτες του Eurogroup τις αντιδράσεις των αγορών και να αποφασίσουν αν η Δευτέρα (24 Οκτωβρίου) που θα ξημερώσει για την Ελλάδα θα είναι ημέρα επίσημης πτώ­χευσης ή όχι. Διότι, όπως έχουμε ξα­ναπεί, οι πόλεμοι και οιεπίσημες πτω­χεύσεις συμβαίνουν πάντα Δευτέρα πρωί, για λόγους αιφνιδιασμού, αλλά και κατάλληλης προετοιμασίας, ειδι­κά για τις τράπεζες, οι οποίες θα πα­ραμείνουν κλειστές προκειμένου να σωθούν από τους αλαφιασμένους πο­λίτες που θα τρέχουν να σηκώσουν τις καταθέσεις τους.

Εδώ ο κόσμος καίγεται και ετοιμάζεται να αλλάξει, κι αυτοί ακόμα συζητούν για το αν φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι «Φωτόπουλοι»

Προς αρθρογράφους σαν τους Μανδραβέληδες, Παπαχελάδες, Πρετεντέρηδες, αρθρογράφους σε μεγάλες εφημερίδες και πολλούς άλλους επίδοξους επιγόνους μικρότερης εμβέλειας αλλά ίδιας αποφασιστικότητας

Πηγή: RedNotebook Του Άρη Λέονα Λοιπόν, επειδή τα πράγματα πάνε πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι πολλοί «σχολιαστές» και «αρθογράφοι» νομίζουν, επειδή  η πολιτική και οικονομική σφαίρα της Ευρώπης (για να μην ξεκινήσουμε από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και την κρίση) αλλάζει με εκπληκτικούς ρυθμούς και επειδή πολύς κόσμος και εγώ προσωπικά βαρέθηκα να ακούω για το αν και πόσο φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα ή «οι Φωτόπουλοι» να πούμε κάποια πράγματα χωρίς να ψάχνουμε να βρούμε αιτίες και λύσεις για την κρίση σε νεφελίμ και «ελ»: 1. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική  κρίση ξεκίνησε χωρίς να φταίνε οι δημόσιο υπάλληλοι στην Ελλάδα.

Απορρίμματα: Ανοίγει μια αγορά άνω των 6 δισ. €

ΠΗΓΗ: euro2day
του Φ. Κόλλια


Κατασκευαστικό αντικείμενο που αγγίζει τα 2 δισ. ευρώ και συνολικά έσοδα (από ανταποδοτικά τέλη) περί τα 4 δισ. για την προσεχή δεκαετία θα έχουν οι ιδιώτες που θα αναλάβουν τη διαχείριση των απορριμμάτων.

Στα συγκεκριμένα έσοδα δεν υπολογίζεται ο τζίρος από την αποκομιδή των σκουπιδιών, η οποία, με βάση τους μέχρι σήμερα σχεδιασμούς, θα παρέμενε στην αρμοδιότητα των δήμων. Όμως, εν μέσω των πρωτοφανών επεισοδίων που έχουν σημειωθεί τις τελευταίες μέρες, η κυβέρνηση απειλεί με πλήρη ιδιωτικοποίηση και του τομέα αποκομιδής, με παράλληλη απόλυση - εφεδρεία του προσωπικού των δήμων (1.600 εργάζονται μόνο στην Αθήνα).

Les Grecs

Πώς θα γίνουμε... Βουλγαρία!

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Πριν από έναν μήνα το «εμπιστευτικό δελτίο» του Reuters έγραφε ότι η Ελλά­δα θα ακολουθήσει τον δρό­μο της Αργεντινής στη χρεοκοπία, αλ­λά το μοντέλο προς το οποίο κινείται ως οικονομία και ως χώρα είναι αυτό της Βουλγαρίας. Ο λόγος που το έγρα­ψε αυτό το Reuters είναι ότι θεωρεί την «ανταγωνιστικότητα»  (μια  πονεμένη ιστορία από πολλές απόψεις) της ελληνικής οικονομίας αντίστοιχη με τη βουλγαρική.

Πολλοί οικονομολόγοι θεωρούν ότι, προκειμένου να ζήσουμε με αυτά που παράγουμε, χωρίς να απαιτείται δανει­σμός, θα πρέπει η ζωή μας να ανταποκρίνεται στο προϊόν που παράγουμε. Κάτι που για την ελληνική περίσταση θα σημαίνει και μία βίαιη προσαρμογή τού κατά κεφαλήν εισοδήματος των Ελλή­νων, από τα 50.000 δολάρια που είναι σήμερα, στα 17.000. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η μεγάλη πλειονότητα των ελ­ληνικών οικογενειών θα γυρίσει αρ­κετές δεκαετίες πίσω, μια και δεν θα έχει χρήμα για κατανάλωση. Αυτό βέ­βαια είναι το... καλό σενάριο, αφού προϋποθέτει ότι δεν θα την κυνηγούν οι τράπεζες για τις δόσεις του δανείου - το οποίο δεν θα έχει πια να πληρώ­σει - ούτε βέβαια η εφορία, η οποία θα λειτουργεί χειρότερα από τους παλουκοφόρους φοροσυλλέκτες της πε­ριόδου της Τουρκοκρατίας. Έπειτα από δυο εβδομάδες επιβολής νέων βενιζελικών μέτρων, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή θα είναι η πραγματικότητα τις προσεχείς δεκαετίες.

Για το πολιτικό μέτωπο, τις αριστερές κυβερνήσεις και τα αντικαπιταλιστικά καθήκοντα

Άλμα στο κενό ή  προσέγγιση με όρους πραγματικών δεδομένων της ταξικής πάλης

 του Θάνου Ανδρίτσου

πηγή aristeroblog

Η εποχή μας, πέραν όλων των άλλων, προσδίδει  ενδιαφέροντα στοιχεία  στις συζητήσεις τόσο μέσα στην Αριστερά όσο και ευρύτερα στον εργαζόμενο κόσμο.

Το πρώτο ενδιαφέρον  στοιχείο είναι ότι οφείλεις να είσαι σαφής και ξεκάθαρος σε αυτά που λες. Πάνε τα χρόνια που πίσω από τη θεωρητική θολούρα και τις μάχες διατυπώσεων μπορούσε να κρυφτεί μια αμηχανία και μια απουσία πολιτικής και προγραμματικής τοποθέτησης. Τώρα τα ακροατήρια είναι και πιο μαζικά και πιο λαϊκά και πιο απαιτητικά. Τι λες, τι θες να κάνεις και πως; Απλά και κατανοητά. Μπορείς να το πεις; Αν όχι τράβα στη μπάντα.

Το δεύτερο είναι ότι πολλές φορές φαίνεται σαν οτιδήποτε προτείνει κάποιος, να έχει πλευρές αλήθειας και να μπορείς όταν το ακούσεις να κουνήσεις το κεφάλι σου συγκαταβατικά. Από το πιο συντηρητικό σενάριο, του «ας αλλάξει ένας υπουργός, ας γίνει κάτι λίγο τουλάχιστον να μην πεθάνουμε από την πείνα, έστω μέχρι εδώ κρατηθήκαμε, να μη χειροτερέψουμε», μέχρι το πιο ακραίο και απελπισμένο, του «να πάρω μια καραμπίνα και να τους διαλύσω όλους, θα βάλω μια μπόμπα και θα σου πω εγώ, θα τον βρω το χοντρό και θα του ρίξω μια να φοβηθούν οι άλλοι», περιέχουν στοιχεία με λογική και εκφράζουν την ανάγκη όλου του κόσμου να κάνει κάτι.

Πως η Ελλάδα αντλεί το 50% των δανείων της με καταστροφικά επιτόκια λόγω Μνημονίου

Πηγή: Sofokleous 10
του Π. Παναγιώτου


Υπάρχει μία γενικότερη αίσθηση και αντίληψη πως η Ελλάδα χάρη στο Μηχανισμό Στήριξης και το Μνημόνιο απέχει από τις αγορές κεφαλαίων όπου τα επιτόκια κρατικού δανεισμού έχουν απογειωθεί σε επίπεδα πτώχευσης και πως προστατεύεται από αυτές καλύπτοντας τις δανειακές της ανάγκες από τα δάνεια της Τρόικας.

Και όμως, αυτό δεν είναι ακριβές και στην πραγματικότητα η Ελλάδα εξακολουθεί τόσο κατά τη διάρκεια του 2010 όσο και του 2011 να αντλεί ένα μεγάλο ποσοστό των δανείων της με την έκδοση εντόκων γραμματίων και μάλιστα με καταστροφικά επιτόκια.

Είτε λένε ψέματα είτε είναι άσχετοι...

Πηγή: FT (via euro2day)
W. Munchau

Οι πολλές αποτυχίες της ευρωζώνης στην αντιμετώπιση της κρίσης έχουν μία κοινή αιτία: η ευρωζώνη είναι μία μεγάλη κλειστή οικονομία. Κάθε ένα από τα 17 κράτη-μέλη είναι μία μικρή, ανοιχτή οικονομία. Οι πολιτικοί ηγέτες που διοικούν την ευρωζώνη έχουν τη νοοτροπία μιας μικρής, ανοιχτής οικονομίας - όλοι τους χωρίς καμία εξαίρεση. Οι οικονομολόγοι που συμβουλεύονται χρησιμοποιούν μοντέλα μικρής, ανοιχτής οικονομίας.

Αυτήν τη στιγμή, η αποτυχία προσαρμογής στις ανάγκες μιας μεγάλης κλειστής οικονομίας είναι η μεγαλύτερη κινητήριος δύναμη που οδηγεί την κρίση. Η νοοτροπία της μικρής ανοιχτής οικονομίας μας οδήγησε σε ασυντόνιστα πακέτα δημοσιονομικής λιτότητας. Από κοινού, αυτά τα πακέτα λιτότητας επιφέρουν βαθύ αρνητικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη, που ο κόσμος της μικρής, ανοιχτής οικονομίας είτε δεν μπορεί είτε δεν θέλει να δει.

Πολιτικές παρθένες, τέλος!

Πηγή: Το Ποντίκι

Του Δημήτρη Μυ

Οι «ψύχραιμες» φωνές, οι φωνές της «λογικής», όπως αυτές περιγράφεται στην κοινή επιστολή Ραγκούση - Λοβέρδου - Διαμαντοπούλου, ουδέποτε έλειψαν. Για παράδειγμα η εφημερίδα«Βραδυνή» το 1941 έγραφε: «Δεν είναι δυνατόν να ήσαν άνθρωποι με σώας τας φρένας αυτοί που υπεξαίρεσαν εν ώρα νυκτός την Γερμανικήν σημαίαν, η οποία εκυμάτιζεν, επί της Ακροπόλεως, παραπλεύρως της Εθνικής μας Σημαίας. (...) Διότι μόνον παράφρονες ή όργανα ξένης προπαγάνδας ημπορούσαν να διαπράξουν μιαν τόσο επαίσχυντο (...) πράξιν (...). Και είναι βέβαιον ότι, αν οι δράσται του εγκλήματός της περιήρχοντο εις χείρας του ελληνικού λαού, θα λυντσάροντο από αυτόν τον ίδιον ως εχθροί της πατρίδος μας».

Πρόκειται, ωστόσο, για λογική και ψυχραιμία που προκαλεί... αφωνία. Την κατάσταση δηλαδή στην οποία περιέρχεται κανείς όταν μένει άναυδος, με το στόμα ανοιχτό, αδυνατώντας να αντιμετωπίσει το απύθμενο θράσος... επαγγελματιών καθώς φτιασιδώνονται για να παίξουν τις παρθένες, παρότι είναι χρόνια στο (πολιτικό) πεζοδρόμιο.

Η Ε.Ε ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

ΠΗΓΗ: eparistera
του Γ. Τριανταφυλλόπουλου

Η Ε.Ε ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

Εκδήλωση στην Κηφισιά: Τα σχέδια για χρεοκοπία / ξεπούλημα, και η δυνατότητα ματαίωσής τους από το λαό

Επιτροπη Αγωνα Κηφισιας

Ενάντια στα μέτρα Δ.Ν.Τ. – Ε.Ε. – Κυβέρνησης

http://epitropikifisias.blogspot.com/  

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

“ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ / ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ,

ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΑΤΑΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ”

Εισηγητές:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Δημοσιογράφος – πολιτικός αναλυτής

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΠΑΣ

 οικονομολόγος

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011, στις 18:30 στο Δημαρχείο Κηφισιάς στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου (Διονύσου και Μυρσίνης 2)

Γαλλογερμανική κόντρα για τα εξοπλιστικά

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία

Της ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ

Ο Αδόλφος Χίτλερ είχε επιβάλει σε κάθε μελλοθάνατο 12 μάρκα κόστος για το σκοινί του απαγχονισμού του. Αντιφασίστες, αντικαθεστωτικοί, Εβραίοι και άλλοι, που τους αποκαλούσε παράσιτα, έπρεπε να καταβάλουν με κάθε τρόπο το τίμημα. Ακόμη και με πλειστηριασμό της περιουσίας τους.

Της φρεγάτας...

Η σημερινή ισχυρή Γερμανία, εκ των δανειστών μας, ξεπέρασε εύκολα και τον πλειστηριασμό. Πέρασε στην αναγκαστική απαλλοτρίωση ζωών, ονείρων, της περιουσίας και κυριαρχίας τού υπό χρεοκοπία «γουρουνιού του Νότου» και εκτός από τα «κουρέματα», που διαφεντεύει, άρχισε και τις... ναυμαχίες με τη φίλη της Γαλλία. Διακύβευμα αυτή τη φορά είναι τα εξοπλιστικά συμβόλαια δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία οι δανειστές μας θέλουν να μας φορτώσουν, αν και έχουν διαγνώσει τη βέβαιη χρεοκοπία μας.

Το νέο πάρτι με τους εξοπλισμούς αρχίζει και οι Γαλλογερμανοί έμποροι όπλων, πατώντας στο πτώμα της Ελλάδας και με μοχλό πίεσης το δανεισμό της χώρας, ετοιμάζουν τη νέα Γιάλτα, που έγκειται στο τι θα μας πουλήσει καθείς από την πραμάτειά τους.

Σκέψεις στο γόνατο για την υποτίμηση του νομίσματος

Πηγή: Πρωτοβουλία για την αντισυστημικη αριστερα

Θεόδωρος Μαριόλης

Αν. Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Στην «Αυγή της Κυριακής», της 9 Οκτωβρίου 2011, σελίδα 18, δημοσιεύτηκε άρθρο του κ. Κώστα Καλλωνιάτη, με τίτλο: «Υποτίμηση του νομίσματος και αριστερή πολιτική». Σε αυτό το άρθρο εκτίθενται διάφορες σκέψεις του κ. Καλλωνιάτη σε συνδυασμό με συγκεχυμένες αναφορές «[σ]ε πρόσφατες ομιλίες δύο έγκριτων καθηγητών της οικονομικής, των κ.κ. Κ. Λαπαβίτσα και Θ. Μαριόλη». Επίσης, ο συντάκτης  του εν λόγω άρθρου γράφει, εισαγωγικά, το εξής: «Στην πολύ συνοπτική αυτή παρουσίαση των βασικότερων θέσεων των δύο οικονομολόγων, ας μου επιτραπεί μία εξίσου πρόχειρη αλλά ενδεχομένως ουσιαστική κριτική».