Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Latvia's Recession and Recovery: Are There Lessons for the Eurozone?


ΠΗΓΗ: CEPR
April 11, 2012
1 - 2:30 p.m.
AFSCME
1st Floor Board Room
1625 L Street, NW
Washington, D.C., 20036





Latvia suffered some of the worst losses of output and employment during the world financial crisis and recession (2008-2009), pursuing a strategy of "internal devaluation" while keeping its currency pegged to the euro.  Some have argued that these losses represent a severe policy failure; while others argue that the country's economic recovery since the 4th quarter of 2009, and other achievements, show that the strategy succeeded. This forum presented these two opposing views.


Anders Åslund is a senior fellow at the Peterson Institute for International Economics and co-author of How Latvia Came through the Financial Crisis and author of The Last Shall Be the First: The East European Financial Crisis.
Mark Weisbrot is Co-Director of the Center for Economic and Policy Research. He is co-author of "Latvia's Internal Devaluation: A Success Story?" and"Latvia’s Recession: The Cost of Adjustment With An “Internal Devaluation."

Ιδού πόσα έπαιρναν οι «χορτάτοι» μνημονιακοί δημοσιογράφοι



ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

Σοκ και δέος για τη διαλυμένη κοινωνία μας προκαλεί ο οικονομικός προϋπολογισμός που έδωσε στη δημοσιότητα η σημερινή διοίκηση της ΕΡΤ για τις αμοιβές των δημοσιογράφων-παρουσιαστών της πρωινής ζώνης για το 2008 και 2009. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το τηλεοπτικό δίδυμο Λυριτζή-Οικονόμου πληρώθηκε για τη συγκεκριμένη περίοδο με κάτι παραπάνω από 1,5 εκατομμύριο ευρώ με αντικείμενο εργασίας την παρουσίαση της εκπομπής Πρωινή Γραμμή, ενώ η Πόπη Τσαπανίδου, για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα, έφτασε σε απολαβές το μισό εκατομμύριο ευρώ! 
Τα ποσά, που προκαλούν ίλιγγο στην Ελλάδα του ΔΝΤ, δόθηκαν επί ηγεσίας Παναγόπουλου, σημερινού προϊσταμένου τους στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι, εκεί όπου με περισσή άνεση και ευκολία οι τρεις παρουσιαστές έχουν αναλάβει εργολαβία την προώθηση και την προπαγάνδα του Μνημονίου, των αντεργατικών μέτρων και τον απεργοσπαστικό αγώνα.

Guardian: Υποκριτές Γάλλοι, Γερμανοί με Ελλάδα




«Πίσω από τις συχνές παραινέσεις προς την Ελλάδα να χαλιναγωγήσει τις δαπάνες της -οι πιο ηχηρές έγιναν από την Angela Merkel και τον υπουργό Οικονομικών Wolfgang Schaeuble- υπάρχει μία άλλη πραγματικότητα, λιγότερο κολακευτική για τη Γερμανία». Αυτό αναφέρει το δημοσίευμα του Guardian με τίτλο «Η γερμανική υποκρισία για τις αμυντικές δαπάνες και οι οργισμένοι επικριτές της», όπου βεβαίως γίνεται και αναφορά στην υπόθεση του Άκη Τσοχατζόπουλου. 


Το δημοσίευμα, μεταξύ άλλων, φιλοξενεί δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, ο οποίος αναφέρει: «Εάν υπάρχει μία χώρα που ευνοήθηκε από τα τεράστια κεφάλαια που δαπάνησε η Ελλάδα για την άμυνα, είναι η Γερμανία». 

Ταφόπλακα μας βάζει το ΔΝΤ




Έκθεση - κόλαφο για την Ελλά­δα παραδίδει επισήμως στις ελληνικές αρχές την Παρα­σκευή το Διεθνές Νομισματι­κό Ταμείο, όταν ο Φίλιππος Σαχινίδης θα βρίσκεται στην Ουάσιγκτον για την εαρινή σύνοδο του Οργανισμού. Βε­βαίως η έκθεση βρίσκεται ήδη στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης και μέρος της (μικρό πάντως) είδε το φως της δημοσιότητας.
Η έκθεση διαλύει όλες τις ψευδαι­σθήσεις που προσπαθούν να δημιουρ­γήσουν προεκλογικά τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ. για το πώς θα κινηθούν εάν αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας. Αυτό όμως που ξεσκεπάζει πανηγυρικά είναι τη σαφή αποτυχία όλου το μοντέλου της οικονομικής δι­ακυβέρνησης που ακολούθησε η κυ­βέρνηση Παπανδρέου –  σε συνεργα­σία πάντα με την τρόικα.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι Έλληνες ψη­φοφόροι πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να βγούμε από το τούνελ της λιτότητας έως το 2030! Και αυτή είναι η... αισιόδοξη πρόβλεψη! Μέ­χρι τότε οι μισθοί, οι συντάξεις και η στοιχειώδης επιβίωση πρέπει απα­ραιτήτως να ξεπέσουν σε τριτοκοσμι­κό επίπεδο, ώστε να μπει ταφόπλακα στην Ελλάδα όπως την ξέραμε.

Έρχεται βροχή- έρχεται μπόρα...



του Δημήτρη Μυ
Μπορεί να γινόμαστε κουραστικοί και μονότονοι, όμως επιβάλλεται από την κατάσταση: Προεκλογική περίοδος και τα κόμματα (πρώην εξουσίας) δεν αντιστέκονται στον πειρασμό και επανέρχονται στο γνωστό παραμύθι. Τάζουν, ελπίζοντας ότι ο κόσμος εξακολουθεί να τρώει κουτόχορτο.
Πλησιάζοντας, λοιπόν, στις εκλογές, καλό είναι να επαναλάβουμε, με τη βοήθεια ειδικών τι ακριβώς μας περιμένει μετά τις εκλογές. Να τα γνωρίζουμε πριν πάμε να ψηφίσουμε έχοντας κατά νου ότι μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Πως γράφει λοιπόν η εξειδικευμένη σε φοροτεχνικά- λογιστικά ζητήματα ιστοσελίδα, μετά τις εκλογές η προετοιμαζόμενη συγκυβέρνηση (υπό Παπαδήμους) θα μας σερβίρει:
- Κατάργηση 13-14ου μισθού (παντού)
- Νέα μείωση του βασικού μισθού σε επίπεδα Βουλγαρίας , μαζί με όποιες μειώσεις επιφέρει σε μισθούς, επιδόματα ανεργίας κλπ.!

Eichengreen: Δώστε τώρα αυξήσεις στους μισθούς



ΠΗΓΗ: euro2day

Τέσσερεις μήνες μετά την αναπάντεχη παροχή ρευστότητας της ΕΚΤ προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες, τα μαύρα σύννεφα έχουν αρχίσει να επιστρέφουν και πάλι πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο, εκτιμά ο Barry Eichengreen. 


Oι μεγάλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, η Ισπανία και η Ιταλία, νικημένες από τη λιτότητα, διολισθαίνουν και πάλι στην ύφεση. 



Ωστόσο, την ώρα που η ευρωζώνη βρίσκεται για άλλη μια φορά στο χείλος της διάλυσης, η ΕΚΤ εμφανίζει διστακτική στη λήψη νέων μέτρων νομισματικής χαλάρωσης.



Ο φόβος του πληθωρισμού 



Στην πιο πρόσφατη σύσκεψη της EKT, το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε να αφήσει ανέπαφα τα επιτόκιαλέγοντας ότι ο πληθωρισμός ήταν υψηλότερος κατά μισή ποσοστιαία μονάδα από το στόχο του 2%

Γερμανία: Θαμπή η βιτρίνα της ευρωπαϊκής μητρόπολης του καπιταλισμού



ΠΗΓΗ:  e-oikodomos.blogspot.com (via contramee )
Αναγνώστης του «Οικοδόμου»,  μετανάστης –για πολλά χρόνια- στη Γερμανία, αφού διάβασε την ανάρτησή μας με τίτλο Γράμμα από έναν Έλληνα μετανάστη στη Γερμανία, μας έστειλε ένα e-mail με πολλά στοιχεία, που αφορούν τους μετανάστες,  τα εκατομμύρια ανέργων και ανθρώπων που ζουν από την Πρόνοια στη Γερμανία, τους νεόφτωχους κλπ. Στοιχεία αποκαλυπτικά μιας εικόνας της μητρόπολης του καπιταλισμού στην Ευρώπη, που δεν φτάνει ποτέ στα μάτια μας, μέσα από τα ελληνικά ΜΜΕ. Όλα τα στοιχεία  τεκμηριώνονται από τις απαραίτητες πηγές-links. Σε τυχόν απορίες ή ερωτήσεις που θα προκύψουν από την ανάρτηση αυτή, ο αναγνώστης μας-συντάκτης είναι διατεθειμένος να απαντήσει μέσω των σχολίων. Το e-mail που λάβαμε έχει ως εξής:
«Αγαπητέ Οικοδόμε, με αφορμή το άρθρο του νέου μετανάστη που διάβασα στο ιστολόγιό σου, σου στέλνω  μερικά στοιχεία που έστειλα και σε φίλους μου πρώην μετανάστες, με αφορμή μια συζήτηση που είχαμε πρόσφατα. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποια θέλεις. Υπήρξα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου μετανάστης στην Γερμανία. Τώρα είμαι στην Ελλάδα. Παρακολουθώ όμως το τι συμβαίνει σε αυτή την χώρα. Έχω πεισθεί πια πως ό,τι συμβαίνει στην Γερμανία, με μια καθυστέρηση εμφανίζεται και στην Ελλάδα.Φιλικά. Νικόλας Σ.

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Κληρωτή Δημοκρατία



ΠΗΓΗ: CYNICAL

Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, όπως διεκπεραιώνεται δια μέσου του κομματικού συστήματος, είναι ένα μοντέλο διακυβέρνησης που δεν χαίρει πλέον εκτίμησης. Οι λόγοι πολλοί, όπως ο εκπεσμός σε μια ομφαλοσκοπική κομματική γραφειοκρατία και πολιτική ελίτ, οι οποίες με το να ασχολούνται κυρίως με τη δική τους αναπαραγωγή απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από την κοινωνία και τα προβλήματά της. Έτσι, αυτό που χαρακτηρίζει πλέον τα κοινοβούλια είναι η εξασφάλιση του ατομικού συμφέροντος των βουλευτών, παρά του κοινού καλού.


Η άμεση δημοκρατία φαντάζει σαν μια ελκυστική επιλογή, αλλά για την πλήρη εφαρμογή της υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες, όπως το μέγεθος των κοινωνιών, αλλά και θεωρητικό και πειραματικό έλλειμμα.


Ένα εναλλακτικό μοντέλο που θα μπορούσε να εφαρμοστεί εντός των υπαρχόντων δομών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας είναι η κληρωτή αντιπροσωπευτική δημοκρατία, με τους βουλευτές να βγαίνουν όχι με ψηφοφορία αλλά με το ρίξιμο ενός ζαριού. Η ιδέα είναι ότι με τον τρόπο αυτό οι βουλευτές που θα προκύπτουν μπορεί πράγματι να αντιπροσωπεύουν με αναλογικό τρόπο τις διάφορες κοινωνικές και επαγγελματικές τάξεις, και εφ όσον η πιθανότητα επανεκλογής τους θα είναι μηδενική, θα μπορούν να ψηφίζουν τα νομοσχέδια με βάση το κοινό καλό και όχι το δικό τους. Επίσης, για τον ίδιο λόγο θα είναι απαλλαγμένοι από την ανάγκη καλλιέργειας πελατειακών σχέσεων με τους δυνητικούς ψηφοφόρους τους και σχέσεων εξάρτησης από δόλιους χρηματοδότες και χορηγούς.

Catastroika: 26 Απριλίου 2012 στις 20:00


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - PRESS RELEASE


Στις 26 Απριλίου 2012 στις 20:00 το βράδυ (ξανα)κλείνουμε την τηλεόραση, για μια εναλλακτική ματιά στην ενημέρωση. Οι δημιουργοί του Debtocracy, του ντοκιμαντέρ που είδαν εκατομμύρια θεατές στο Ίντερνετ και μεταδόθηκε σε τηλεοπτικά δίκτυα από την Ιαπωνία μέχρι τη Λατινική Αμερική, παρουσιάζουν τη νέα τους παραγωγή, με τίτλο CATASTROIKA, στην ιστοσελίδα www.catastroika.com
 
Η CATASTROIKA αναζητά τις συνέπειες της επικείμενης εκποίησης του ελληνικού δημόσιου πλούτου. Εξετάζοντας παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων και απορρύθμισης από την Καλιφόρνια, το Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο, τη Μόσχα και τη Ρώμη, επιχειρούν να προβλέψουν τι θα συμβεί από την εφαρμογή αυτού του μοντέλου σε μια χώρα υπό καθεστώς επιτήρησης.
 
Ο Σλαβόι Ζίζεκ, η Ναόμι Κλάιν, ο Λούις Σεπούλβεδα, ο Κεν Λόουτς και ο Γκρεγκ Πάλαστ μιλούν για την πολιτική του μνημονίου, την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και την επίθεση εναντίον της Δημοκρατίας στην Ευρώπη μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Ακαδημαϊκοί όπως ο Ντάνι Ρόντρικ, ο Άλεξ Καλίνικος, ο Μπεν Φάιν, ο Κώστας Δουζίνας, ο Ντιν Μπέικερ, ο Γιώργος Κατρούγκαλος και ο Σπύρος Μαρκέτος περιγράφουν άγνωστες πτυχές των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.   

Οι γιατροί του πολιτισμού. Οι φιλοσοφικές αφηγήσεις της ευρωπαϊκής κρίσης

Πηγή: aformi


xiropaidis from www.aformi.gr on Vimeo.



Η ομιλία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 10/4 στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων στα πλαίσια μιας εκδήλωσης που διοργάνωσε η πρωτοβουλία «Για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας στην Ελλάδα». Εισηγητής ήταν ο Γιώργος Ξηροπαΐδης, καθηγητής Φιλοσοφίας, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Παρακολουθήστε την ομιλία, είναι πραγματικά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.


Is Debt Forgiveness a Way out of the Eurozone Crisis?



Nearly four years after the start of the global financial crisis, many are wondering why economic recovery is taking so long. Indeed, its sluggishness has confounded even the experts. According to the International Monetary Fund, the world economy should have grown by 4.4% in 2011, and should grow by 4.5% in 2012. In fact, the latest figures from the World Bank indicate that growth reached just 2.7% in 2011, and will slow this year to 2.5% – a figure that may well need to be revised downwards.
There are two possible reasons for the discrepancy between forecast and outcome. Either the damage caused by the financial crisis was more serious than people realized, or the economic medicine prescribed was less efficacious than policymakers believed.
In fact, the gravity of the banking crisis was quickly grasped. Huge stimulus packages were implemented in 2008-9, led by the United States and China, coordinated by Britain, and with the reluctant support of Germany. Interest rates were slashed, insolvent banks were bailed out, the printing presses were turned on, taxes were cut, and public spending was boosted. Some countries devalued their currencies.

Η Ελλάδα την περίοδο 1974 - 2011 σταθερά ανάμεσα στους 10 μεγαλύτερους εισαγωγείς όπλων



foto: http://www.lukasvasilikos.com/
Πηγή: Ριζοσπάστης  13/4/2012
του Κ. Ζηλάκου



Το μέγεθος της εμπλοκής της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και τις οδυνηρές συνέπειες, που έχει για το λαό, αποκαλύπτουν τα στοιχεία σχετικά με τις δαπάνες των κυβερνήσεων για εισαγωγές όπλων και οπλικών συστημάτων, την περίοδο 1974 - 2011. Πρόκειται, κατά κανόνα, για πολεμικό υλικό που δεν υπηρετεί τις αμυντικές ανάγκες της χώρας, αλλά υπαγορεύεται από τους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Εκτός όλων των άλλων, οι υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες συνέβαλαν και στη διαμόρφωση του κρατικού χρέους, το οποίο, σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστική κρίσης, χρησιμοποιείται σαν όχημα για την επιβολή βάρβαρων περικοπών και μέτρων σε βάρος του λαού.


****
Για αγορές όπλων μετά το 1974, οι κυβερνήσεις του δικομματισμού έχουν σωρευτικά διαθέσει ποσά που ισοδυναμούν με 1/2 του μέσου ετήσιου ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) των χρόνων αυτών, χωρίς τους τόκους! Η Ελλάδα παραμένει σταθερά στην πρώτη τριάδα ανάμεσα στις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, στις στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, ακόμα και με ποσοστό κάτω του 3%, όπως παρουσιάζεται στους τελευταίους προϋπολογισμούς. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η Ελλάδα κατέχει σταθερά μία από τις πέντε πρώτες θέσεις ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου, όσον αφορά στην προμήθεια οπλικών συστημάτων από τις ΗΠΑ.
Τα 4 αερόστρωμνα (χόβερκραφτ) τύπου «Zubr» από Ρωσία και Ουκρανία, που ποτέ στην ουσία δεν εντάχθηκαν επιχειρησιακά στο Πολεμικό Ναυτικό

Η «ορθολογική» Δεξιά και η «θυμική» Αριστερά



Πηγή: RedNotebook

Σκέψεις με αφορμή το πρόσφατο φύλλο της Κυριακάτικης Καθημερινής - και όχι μόνο
 
Του Χρήστου Σίμου

Καθώς διανύουμε την προεκλογική περίοδο, ακούγεται όλο και περισσότερο το επιχείρημα ότι η ψήφος προς τα κόμματα που υποστηρίζουν το Μνημόνιο είναι ψήφος που βασίζεται στον ορθό λογισμό και στο αίσθημα ευθύνης για τη χώρα. Αντίθετα, η ψήφος προς τα κόμματα που μάχονται το Μνημόνιο, ιδίως από τα αριστερά, είναι ψήφος θυμού και αγανάκτησης, μια επιλογή μη ορθολογική κατά συνέπεια. Ποιες είναι άρρητες προϋποθέσεις πάνω στις οποίες βασίζεται το εν λόγω επιχείρημα; Ποια είναι τα προβλήματα που έχουν προκύψει από την «ηγεμονία της Αριστεράς» που ταλαιπωρεί τη χώρα, σύμφωνα με τις υπεύθυνες δυνάμεις; Ποιες είναι οι εκτιμήσεις για τις επερχόμενες εκλογές αλλά και οι προτάσεις, ιδίως σε ό,τι αφορά τη νέα γενιά, για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης; 

1. Το Μνημόνιο είναι η μόνη ορθολογική πρόταση για το ξεπέρασμα της κρίσης. Το ότι η εφαρμογή του έχει οδηγήσει στην αύξηση του χρέους, μάλλον συνιστά κακεντρέχεια. 

Εξοπλισμοί και το χρονικό της μίζας


της Σ. Βούλτεψη

Πέσαμε πάλι από τα σύννεφα. 

Και όμως. Όλα ήσαν γνωστά. Η χλιδάτη ζωή του Άκη Τσοχατζόπουλου, που δεν δικαιολογεί καμιά βουλευτική αποζημίωση, ήταν επί χρόνια κοινό μυστικό. 

Αν πραγματικά υπάρχει κάτι το ενδιαφέρον στην υπόθεση της (προεκλογικής) σύλληψής του, αυτό, κατά τη γνώμη μου, ουδεμία σχέση έχει με τα αποκαλυπτόμενα περιουσιακά του στοιχεία. 

Το ενδιαφέρον είναι πως η υπόθεση Τσοχατζόπουλου ξαφνικά εμφανίζεται εντελώς αποκομμένη από το οργιώδες σκηνικό που επί χρόνια είχε στηθεί γύρω από τα εξοπλιστικά προγράμματα – τα οποία πάντως αποφασίζονταν από τα υπουργικά συμβούλια και τα ΚΥΣΕΑ. 

Έτσι, όπως και στο παρελθόν, όταν ο Κ. Σημίτης απέκλεισε από τα ψηφοδέλτια του κόμματος πρόσωπα όπως ο Γ. Σμπώκος, Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών που παραιτήθηκε το 2000 για να θέσει υποψηφιότητα, αφήνοντας αλώβητο τον κ. Τσοχατζόπουλο, έτσι και τώρα, ο τελευταίος, ισχυρίζεται όσα και τότε ο Σμπώκος: Ότι δηλαδή υπήρχε υπουργικό συμβούλιο και ΚΥΣΕΑ. 

Οι "συμπτώσεις" αρκούν να καταδικαστεί ο Άκης;



ΠΗΓΗ: Capital
Του Παναγιώτη Στάθη


Ωραία! Είδαμε το πρώτο πρωτοκλασάτο πολιτικό πρόσωπο που πέρασε το κατώφλι των φυλακών , έστω και χωρίς χειροπέδες, για υπόθεση διαφθοράς. Είδαμε εντάλματα σύλληψης, πανηγυρικές δηλώσεις πως η δικαιοσύνη λειτούργησε, έστω και αρκετά θεαματικά, ακούσαμε τους πολιτικούς να τσακώνονται για το ποιός «έχωσε πιο βαθιά στο χώμα τον Άκη», για το ποιος «ήταν συνήγορός του και ποιος τον πολέμησε» , διαβάσαμε το πόρισμα - καταπέλτη και τις απολογίες του και τώρα ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε επί της ουσίας:

Υπάρχουν εκείνα τα στοιχεία που απαιτεί το Σύνταγμα και οι νόμοι για να καταδικαστεί με το γράμμα του νόμου ο Άκης Τσοχατζόπουλος; Ή πρόκειται για μια δικαστική επιχείρηση που θα λειτουργήσει ως Κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το πολιτικό σύστημα, περιοριζόμενη στα του Άκη, ο οποίος θα καταδικαστεί σε ποινή (σύμφωνα με τον νόμο περί ξεπλύματος) άνω των 10 ετών και μετά θα φάμε μια ξεγυρισμένη καμπάνα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Γιατί στη δεύτερη περίπτωση θα μιλάμε για την απόλυτη χρεοκοπία του πολιτικού και δικαστικού συστήματος.

Διαδήλωση στη Ρώμη κατά των αυτοκτονιών από την κρίση




Περίπου 1.000 άνθρωποι διαδήλωσαν σήμερα το βράδυ στη Ρώμη στην πλατεία του Πάνθεον, παρά τη βροχή, για να διαμαρτυρηθούν σιωπηλά κατά των αυτοκτονιών που σημειώνονται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Πολλές ενώσεις επιχειρηματιών και βιοτεχνών από το Λάτιο, την περιφέρεια στην οποία ανήκει η Ρώμη, και τα βασικά ιταλικά εργατικά συνδικάτα (CGIL, CUISL, UIL, UGL) συγκεντρώθηκαν για μια «σιωπηλή» διαμαρτυρία για «τα θύματα της κρίσης» και «για να μην υπάρξουν άλλες αυτοκτονίες».
Μια μεγάλη οθόνη είχε τοποθετηθεί στην πλατεία για να αποτίσει φόρο τιμής στους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους που αυτοκτόνησαν από την αρχή της κρίσης, στους οποίους αναφέρθηκε σήμερα το πρωί και ο ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Μόντι στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
«Ζητάμε μια απάντηση από το κράτος για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να επαναφέρουν στην αγορά τις δραστηριότητές τους, ώστε να μπορέσει να ανακάμψει η ιταλική οικονομία», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μαουρίτσιο Φλαμίνι, της ένωσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων του Λάτιουμ.

Γιατί η Ευρωζώνη μπορεί ακόμη να επιβιώσει



ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

‘Εάν ανέκυπτε σύγκρουση ανάμεσα στην κυριαρχία της Ένωσης και στην κυριαρχία των Πολιτειών στην παρούσα φάση, θα προβλέπαμε την ήττα της Ένωσης. Αν μια Πολιτεία επέλεγε να αποσυρθεί από το συμβόλαιο, θα ήταν δύσκολο να αντικρούσει κανείς το δικαίωμά της να το κάνει. Και η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση δεν θα είχε τρόπο να διατηρήσει ευθέως τις αξιώσεις της, είτε με τη βία είτε με το δίκαιο’.

Αυτά έγραφε ο Αλέξις ντε Τοκβίλ, ένας από τους πιο εύστοχους ξένους παρατηρητές για  τις προοπτικές των ΗΠΑ. Παρά ταύτα δεν κατάφερε να προβλέψει τα αποτελέσματα του Αμερικάνικου Εμφύλιου.

Σήμερα οι ενημερωμένοι Αμερικανοί πιστεύουν ότι η Ευρωζώνη δεν θα επιβιώσει. Κι αυτό γιατί τη θεωρούν ως έναν γάμο οικονομικών συμφερόντων, όπως ο Τοκβίλ έβλεπε στις ΗΠΑ έναν γάμο πολιτικών συμφερόντων.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Argentina’s Critics Get it Wrong Again




foto: http://www.lukasvasilikos.com/
Argentina's critics are wrong again about renationalising oil
In taking back oil and gas company YPF, Argentina's state is reversing past mistakes. Europe is in no position to be outraged




ΠΗΓΗ: guardian, Wednesday 18 April 2012

By Mark Weisbrot


The Argentinian government's decision to renationalise the oil and gas company YPF has been greeted with howls of outrage, threats, forecasts of rage and ruin, and a rude bit of name-calling in the international press. We have heard all this before.


When the government defaulted on its debt at the end of 2001 and then devalued its currency a few weeks later, it was all doom-mongering in the media. The devaluation would cause inflation to spin out of control, the country would face balance of payments crises from not being able to borrow, the economy would spiral downward into deeper recession. Then, between 2002 and 2011, Argentina's real GDP grew by about 90%, the fastest in the hemisphere. Employment is now at record levels, and both poverty and extreme poverty have been reduced by two-thirds. Social spending, adjusted for inflation, has nearly tripled. All this is probably why Cristina Kirchner was re-elected last October in a landslide victory.

Η οικονομική αυτοκτονία της Ευρώπης. Του Paul Krugman



ΠΗΓΗ: tvxs.gr 
Tο Σάββατο οι Times έγραψαν για ένα φαινόμενο που διευρύνεται στην Ευρώπη: τις «αυτοκτονίες λόγω οικονομικής κρίσης», αυτοκτονίες από απελπισία λόγω ανεργίας ή επιχειρηματικής αποτυχίας. Ήταν ένα πολύ συγκινητικό δημοσίευμα. Όμως είμαι βέβαιος πως δεν ήμουν ο μοναδικός αναγνώστης, ιδίως μεταξύ των οικονομολόγων, που αναρωτήθηκε μήπως οι αυτοκτονίες δεν περιορίζονται σε ατομικό επίπεδο, αλλά σε ολόκληρη την ήπειρο, καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες μοιάζουν αποφασισμένοι να οδηγήσουν το σύνολο της Ευρώπης στην οικονομική αυτοκτονία.

Μέχρι και πριν λίγους μήνες ένιωθα κάποιες ελπίδες για την Ευρώπη. Θα θυμάστε πως το περασμένο φθινόπωρο η Ευρώπη βρισκόταν στα πρότυπα μιας χρηματοοικονομικής καταστροφής: όμως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ευρωπαϊκό αντίστοιχο της αμερικανικής Fed, έσπευσε να σώσει την Γηραιά Ήπειρο. Πρόσφερε στις ευρωπαϊκές τράπεζες ανοιχτές γραμμές πιστώσεων, ενεχυριάζοντας ομόλογα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων: αυτή η κίνηση στήριξε άμεσα τις τράπεζες και έμμεσα τις κυβερνήσεις, και τερμάτισε το κύμα πανικού.

ΚΙ ΟΜΩΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ!




Του ΔΙΟΝΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΥ

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ Δ. ΡΕΠΠΑ, ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΙ ΟΣΑ ΔΕΝ (ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ) ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ .. ΛΑΤΡΕΙΣ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΩΝ!

(Από το www.iefimerida.gr, 13/4/2012)
Πόσο «υπερτροφικός» και «πνιγμένος» από ... στρατιές πλεονάζοντος προσωπικού είναι τελικά ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα; Ας επανεξετάσουμε τα πράγματα, υπό το φως (και) των στοιχείων που ανακοίνωσε προσφάτως ο Δημήτρης Ρέππας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, σήμερα απασχολούνται στο Δημόσιο 712.000 υπάλληλοι, εκ των οποίων οι μόνιμοι είναι 636.000. Ο συνολικός αριθμός τους έχει μειωθεί κατά 50.000 την τελευταία διετία.
Η περίφημη απογραφή του 2010, εκείνη που υποτίθεται ότι θα φανέρωνε τουλάχιστον ένα εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους (ή οποιοδήποτε μεγαλύτερο νούμερο «τραβούσε» η ... ψυχή και η διάθεση αυτοσχεδιασμού καθενός), δεν κατάφερε να καταγράψει περισσότερα από 768.009 άτομα- συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών και των σωμάτων ασφαλείας.

Παραλληλισμοί των επιπτώσεων των πολιτικών του ΔΝΤ στην Ελλάδα και διεθνώς



Του Γιώργου Νικολαΐδη. 

Με αφορμή μια αποκαλυπτική διεθνή μελέτη προσπαθιέται μια ανατομία των πολιτικών του ΔΝΤ στην Υγεία και τις δραματικές επιπτώσεις τους στα λαϊκά στρώματα και να τεθούν τα ερωτήματα μιας αντιστροφής της καταστροφικής πορείας.

Το 2008 οι Stuckler, King και Basu δημοσίευσαν μία συγκριτική μελέτη της διακύμανσης της νοσηρότητας και θνησιμότητας από φυματίωση (TBC) σε 21 χώρες της Ανατολικής Ευρώπης στα έτη 1991-2002, αναφορικά με την ύπαρξη ή μη δανειακής σύμβασης με το ΔΝΤ. Τα ευρήματα είναι αποκαλυπτικά: Στο σύνολό τους οι χώρες με δανειακή σύμβαση με το ΔΝΤ εμφάνισαν 16,6% μεγαλύτερη θνησιμότητα από TBC σε σχέση τις χώρες που δεν είχαν τέτοια σύμβαση. Για κάθε χρόνο επιπλέον παραμονής στο ΔΝΤ η νοσηρότητα και θνησιμότητα από TBC αυξάνονταν κατά 4,1%! Για κάθε επιπλέον 1% ποσό δανείου από το ΔΝΤ η νοσηρότητα και θνησιμότητα από TBC αυξάνονταν κατά 0,9%! Η χώρα με τους καλύτερους δείκτες υγείας, αναφορικά με την TBC, ήταν η Σλοβενία που δεν «μπήκε» ποτέ στο ΔΝΤ. Οι χώρες που εντάχθηκαν σε προγράμματα του ΔΝΤ είχαν πολύ καλύτερους δείκτες υγείας αναφορικά με την TBC τη διετία προ των συμβάσεων με το ΔΝΤ. Με την εφαρμογή των συμβάσεων, οι δείκτες υγείας κατέρρεαν. 

H Οικονομική Αυτοκτονία της Ευρώπης



ΠΗΓΗ: ΝΥΤ
Paul Krugman

On Saturday The Times reported on an apparently growing phenomenon in Europe: “suicide by economic crisis,” people taking their own lives in despair over unemployment and business failure. It was a heartbreaking story. But I’m sure I wasn’t the only reader, especially among economists, wondering if the larger story isn’t so much about individuals as about the apparent determination of European leaders to commit economic suicide for the Continent as a whole.


Just a few months ago I was feeling some hope about Europe. You may recall that late last fall Europe appeared to be on the verge of financial meltdown; but the European Central Bank, Europe’s counterpart to the Fed, came to the Continent’s rescue. It offered Europe’s banks open-ended credit lines as long as they put up the bonds of European governments as collateral; this directly supported the banks and indirectly supported the governments, and put an end to the panic.

Münchau:H Ισπανία σε... mission impossible!



ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

By Wolfgang Münchau
Δημοσιεύθηκε: 07:50 - 17/04/12


Οι αγορές πανικοβάλλονται μήπως η Ισπανία αποτύχει στους στόχους για το έλλειμμα ή με τη σκέψη ότι μπορεί να τους πετύχει; Αυτή, κατ’ εμέ τουλάχιστον, είναι η κρίσιμη ερώτηση που αντιμετωπίζουν οι ρυθμιστές της ευρωζώνης. Η τελική κατάληξη της κρίσης χρεών στην ευρωζώνη θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. 

Η ειδησεογραφία μοιάζει να υποστηρίζει ότι οι αγορές πανικοβάλλονται για τα ελλείμματα. Νομίζω ότι είναι λάθος. Οι επενδυτές που εγώ γνωρίζω φοβούνται μήπως η λιτότητα καταστρέψει την ισπανική οικονομία και ωθήσει τη χώρα είτε έξω από το ευρώ είτε στα χέρια του European Stability Mechanism. 

Η τρέχουσα άποψη που επικρατεί στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες και στις περισσότερες εθνικές πρωτεύουσες (μεταξύ των οποίων, δυστυχώς, και η Μαδρίτη) είναι ότι δεν υπάρχει υπερβολική λιτότητα. Αυτό που μετράει είναι η αξιοπιστία. Άπαξ και χάσεις τον στόχο, πρέπει να υπερβάλεις για να τον πετύχεις την επόμενη φορά. Στόχος είναι ο στόχος και είναι ο μόνος… 

Αυτή η άποψη δεν δένει με την εμπειρία της κρίσης στην ευρωζώνη, ειδικά στην Ελλάδα. Δεν δένει ούτε με όσα γνωρίζουμε από την οικονομική θεωρία ή την Οικονομική Ιστορία. Και δεν δένει ούτε με την απλή, αν και μη επιστημονική, παρατήρηση ότι τα περιοδικά ξεσπάσματα πανικού στις αγορές με την Ισπανία σχεδόν πάντα έπονται μιας ανακοίνωσης για λιτότητα.

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

ΔΝΤ: Ρίσκο η υπερβολική δημοσιονομική προσαρμογή




ΠΗΓΗ: euro2day

Όλα τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής (και της Ελλάδας) χρειάστηκε να αλλάξουν γιατί περιείχαν σημαντικά λάθη, τονίζει το ΔΝΤ. Όλες οι προβλέψεις του Ταμείου για το έλλειμμα, το χρέος και την ανάπτυξη της Ελλάδας. 

Tους λανθασμένους υπολογισμούς και τις αναπάντεχες εξελίξεις στα προγράμματα οχτώ ευρωπαϊκών κρατών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, που καλούνται να προχωρήσουν σε μεγάλα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής, εντοπίζει σε έκθεσή του το ΔΝΤ. 

Ειδικότερα, στην έρευνά του με τίτλο "Early lessons from Experiences with Large Fiscal Adjustments Plans", το ΔΝΤ προχωρά σε μια συγκριτική ανάλυση των προγραμμάτων προσαρμογής στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, τη Λιθουανία, τη Λετονία, την Ισλανδία και τη Ρουμανία. 

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, και οι οχτώ χώρες αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε αλλαγές στο μέγεθος και στη σύνθεση των προγραμμάτων προσαρμογής. 

Για την Πορτογαλία ο χρόνος λιγοστεύει – Κώστας Λαπαβίτσας – Νούνο Τέλες



Πηγή: contramee

http://economia.publico.pt/Noticia/para-portugal-o-tempo-esta-a-esgotarse-1541341 

Τον περασμένο μήνα, ο πορτογάλος υπουργός Οικονομικών δήλωσε στην Ουάσιγκτον ότι ” η προσαρμογή θα είναι ταχύτερη και πιο επιτυχής από ό, τι προβλέπει το πρόγραμμα [Τρόικα].”

των Κώστα Λαπαβίτσα- Νούνο Τέλες

Ενθαρρυμένος από τη μείωση του εξωτερικού ελλείμματος κατά το τελευταίο τρίμηνο του περασμένου έτους, ο Vítor Gaspar επιβεβαίωσε έτσι την πίστη του στις τρέχουσες πολιτικές της κυβέρνησής του – δεν έχει σημασία το γεγονός ότι αυτή η μείωση του ελλείμματος οφείλεται στη μείωση των εισαγωγών που προκαλείται από την κατάρρευση της εγχώριας κατανάλωσης και των επενδύσεων και την αύξηση των εξαγωγών σε μη ευρωπαϊκό χώρο που έχουν επωφεληθεί από την υποτίμηση του ευρώ κατά την ίδια περίοδο