Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤ ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΜΜ


ΠΗΓΗ: Πρωτοβουλία για την αντισυστημική αριστερά


Οταν οι εργαζόμενοι των ΜΜΜ, επιβάτες και αλληλέγγυοι πήγαν στο Πολυτεχνείο, σήμερα Σάββατο 5/2, για την προγραμματισμένη απο καιρό ανοιχτή συνέλευση τους, αντίκρυσαν εκατοντάδες ΜΑΤατζήδες να έχουν περικυκλώσει τον χώρο απαγορεύοντας την είσοδο στο Πολυτεχνείο. Προκειται για μια σαφή παραβίαση του ασύλου έστω και αν τα ΜΑΤ δεν ειχαν μπει μεσα στο Πολυτεχνείο.
Η κυβέρνηση τρομοκρατημένοι απο την ανάπτυξη του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ μετά τις τρομοκρατικές διώξεις ενάντια σε 9 μέλη του κινήματος ενάντια στα διόδια, στις Αφίδνες, χρησιμοποιεί την ωμή βία των δυνάμεων καταστολής.
Να ξέρουν ότι δεν μας φοβίζουν. Αντίθετα μας εξοργίζουν .
Το κίνημα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ την κρίση τους, θα δώσει μια ηχηρή απάντηση στους τζαμπατζήδες υπουργούς και τα παπαγαλάκια τους των ΜΜΕ.

Η πρώτη απάντηση θα δωθεί την Κυριακή 6/2 στα διόδια όλης της χώρας και στην Αττική οδό.
Οι συναγωνιστές, εν τω μεταξύ, πραγματοποιούν την συνέλευση τους για τα ΜΜΜ σε άλλον χώρο προκειμένου να αποφασίσουν την παραπέρα συνέχιση του αγώνα τους.



Η δημοσιογραφία είναι επικίνδυνη για δικτάτορες





πηγή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Τoυ Νικου Γ. Ξυδάκη

Oι συνεχιζόμενες διαδηλώσεις εναντίον του καθεστώτος Μουμπάρακ και οι αντεπιθέσεις καθεστωτικών στην πλατεία Ταχρίρ ανέδειξαν και ένα παράπλευρο φαινόμενο μείζονος σημασίας: οι ένοπλες συμμορίες καθεστωτικών δεν επιτίθενται μόνον εναντίον διαδηλωτών αλλά και εναντίον δημοσιογράφων, φωτορεπόρτερ και τηλεοπτικών συνεργείων. Μας το περιέγραψε πρώτο χέρι ο δικός μας άνθρωπος, ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος τραυματίσθηκε από μαχαιροβγάλτες· και το πληροφορούμαστε διαρκώς από ανάλογες επιθέσεις σε ξένους και ντόπιους δημοσιογράφους γύρω από την πλατεία Ταχρίρ, σε ξενοδοχεία κ.λπ.

Απομείωση του δικομματισμού και κοινωνικές συμμαχίες





πηγή: ΑΥΓΗ
του Ανέστη Τάρπαγκου
Η ιστορική επιρροή του αστικού κοινοβουλευτικού δικομματισμού για πάνω από δύο 10ετίες αποτέλεσε κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ελληνικής πολιτικής ζωής, σηματοδοτώντας ταυτόχρονα την πολιτική και εκλογική περιθωριοποίηση του ελληνικού αριστερού κινήματος στο σύνολο των εκδοχών του. Αυτή η δικομματική παντοδυναμία (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.), παρ' όλες τις διακυμάνσεις της στα μέσα της 10ετίας του 1990, άρχισε πλέον να υποχωρεί στο δεύτερο μισό της 10ετίας του 2000, φτάνοντας στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 στο 77% από το μέγιστο ποσοστό που κατέγραφε προηγούμενα, του 85% κατά μέσον όρο. Ακόμη περισσότερο, στη σημερινή, ριζικά διαφορετική οικονομική συγκυρία, οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης που έρχονται στην επιφάνεια εμφανίζουν ποσοστό εκλογικής επιρροής που μόλις μετά βίας φτάνει στο 42% και για τα δύο κόμματα του αστικού δικομματισμού, με τους αριστερούς πολιτικούς σχηματισμούς να βρίσκονται στον μέσο όρο της μεταπολιτευτικής τους εμβέλειας (περί το 14%).

Ελλάδα, ο παράδεισος του εργολάβου


Δρόμοι στρωμένοι με ευρώ, βεβαίως για τους εργολάβους, αποδεικνύονται οι αυτοκινητόδρομοι, είτε κατασκευάζονται με συμβάσεις παραχώρησης είτε ως κλασικά δημόσια έργα.
Διόδια για την πρώτη κατηγορία, υπερβάσεις και συμπληρωματικές συμβάσεις για τη δεύτερη, αποδεικνύουν απλώς ότι «μονά-ζυγά» είναι οι κερδισμένοι, αλλά και... διαμαρτυρόμενοι. Την Τρίτη οι ανάδοχοι και των πέντε αυτοκινητόδρομων έχουν προαναγγείλει συνέντευξη Τύπου για να πουν και επίσημα ότι τα έργα δεν βγαίνουν!

ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Αθηνών-Πατρών-Πύργου-Τσακώνας. Με «ζεστό» χρήμα 153 εκατ. ευρώ, που αντιπροσωπεύει μόλις το 7% του προϋπολογισμού των έργων, η κοινοπραξία «Ολυμπία Οδός» θα έχει την εκμετάλλευση των διοδίων ώς το 2037. Στο μεγάλο έργο των 2,2 δισ. ευρώ, οι κατασκευαστές έχουν επίσης αναλάβει να καλύψουν και το 41% του κόστους με δάνεια, που πρέπει να αποπληρώσουν. Ωστόσο, η ίδια η σύμβαση του 2007 ομολογεί ότι ο αυτοκινητόδρομος θα έχει ουσιαστικά αποσβεστεί ώς το 2022 και επί 15 χρόνια το Δημόσιο εν γνώσει του τον παραχωρεί στους ιδιώτες, οι οποίοι θα έχουν την ευθύνη της συντήρησης και θα καταθέτουν στα κρατικά ταμεία έως και το 93% των εσόδων από τα διόδια.

Μύλος η κρίση τους να τους αλέσει


πηγή: ΕΠΙΛΟΓΕΣ


Αριστοτέλους 17 ο Νείλος του Λοβέρδου


Ο αλευρομάγειρος του μνημονίου κος Λοβέρδος κατέβασε ένα νομοσχέδιο κέλυφος που για να υλοποιηθεί θέλει 100 περίπου υπουργικές αποφάσεις. Όλα φλου και ανάκατα για να αποτελέσει τομή καταπώς λέει στο τόπο μας στη δημόσια υγεία. Στην πραγματικότητα για να υπηρετήσει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και να διαλύσει κάθε λαϊκό δικαίωμα σε δωρεάν δημόσια υγεία.
Όταν θέλεις 100 εξειδικεύσεις σε ένα αχταρμά νομοσχέδιο σαν υπουργός κρατάς τα κλειδιά σε ένα ευαίσθητο κλάδο, γεμάτο διαφθορά. Γίνεσαι η μίζα που κινεί τα νήματα πώς να κόβεις δυνατότητες υγείας από το λαό, που τον βλέπει σαν πελάτη και πως ναχει φτηνό ανήμπορο γιατρό να αντιδράσει όταν του κόβουν τα λίγα ψίχουλα για την επιστημονική εργασία που προσφέρει.

Να βγούμε στους δρόμους τώρα...

πηγή Βοιωτικά
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΩΡΑ ,ΑΠΕΡΓΙΑ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ, ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αφού πρώτα μας εξαθλίωσε με μειώσεις στους μισθούς, με κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, με μετατροπή των συντάξεων σε επιδόματα φτώχειας προχωρά στην εξάρθρωση των τελευταίων δημόσιων στηριγμάτων μας όπως αυτό της Παιδείας, της Υγείας και των συγκοινωνιών. Η κυβέρνηση ανέθεσε σε επίλεκτα στελέχη της να κάνουν τη δουλειά. Έχει εξάλλου την ανοιχτή συμπαράταξη της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ.

Καθεστώς πεονίας

Πηγή:"Ποντίκι" 3/2/2011

via Βαθυ Κοκκινο 

 Του Δημήτρη Καζάκη*

Τις τελευταίες ημέρες οι συζητήσεις για την «τελική λύση», που προετοιμάζουν οι τράπεζες και το πολιτικό τους προσωπικό για την Ελλάδα και το σύνολο των υπό χρεοκοπία χωρών της Ε.Ε., κορυφώνονται στο παρασκήνιο των ηγετικών κύκλων της ευρωζώνης. Οι πιέσεις, οι εκβιασμοί, τα ποικίλα πάρε  δώσε, τα πλασαρίσματα στην αγορά, οι διασυνδέσεις πολιτικής - κερδοσκόπων δίνουν και παίρνουν. Όμως η Ελλάδα δεν πρέπει να ανησυχεί, διότι έχει πολιτικούς εκπροσώπους που στέκονται υπεράνω όλων αυτών. Το απέδειξαν ακόμη μια φορά τόσο ο κ. Παπακωνσταντίνου όσο και ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Παπανδρέου.

Έτσι, ενώ στις αγορές επικρατεί τρικυμία, είχαμε τον υπουργό Οικονομικών να δηλώνει στο Routers (28.1) ότι αξίζει να συζητηθεί η ιδέα για την επαναγορά των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου σε τιμές χαμηλότερες από τις ονομαστικές. Απαντώντας σε ερώτηση στο περιθώριο των εργασιών του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός σχετικά με την επαναγορά ομολόγων του Δημοσίου, ο κ. Παπακωνσταντίνου σημείωσε πως, για να γίνει κάτι τέτοιο, «χρειάζονται χρήματα και έτσι είναι μία από τις ιδέες που συζητούνται, όχι επίσημα». «Είναι» πρόσθεσε «μια ιδέα που αξίζει κάποια συζήτηση, όπως και άλλες».

Φωνές από τα κάτω

 

Πηγή: Inprecor

Του Σπύρου Μαρκέτου

Η μεγάλη απεργία πείνας των μεταναστών, ιστορική όχι μόνο για τη χώρα μας αλλά και για την Ευρώπη, γέννησε ήδη ασυμφιλίωτα πάθη. H κοινωνία χωρίζεται σε δυο στρατόπεδα για το αν θα τούς αναγνωριστούν ή όχι στοιχειώδη δικαιώματα. Ανάλογη εκρηκτική πόλωση κυριαρχούσε στις ΗΠΑ παραμονές του Εμφύλιου Πολέμου, για το ζήτημα της δουλείας των μαύρων, που απελευθερώθηκαν από τον πρόεδρο Λίνκολν. Τότε όπως και τώρα έχουμε μετωπική σύγκρουση πολιτικών φιλοσοφιών που δεν μπορούν να συμβιβαστούν. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως ανοίγει άλλο ένα ρήγμα στο πολιτικό σκηνικό, και οι εξελίξεις γίνονται ακόμη πιο απρόβλεπτες.

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

ΕΝΑ ΣΥΝΘΗΜΑ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ


πηγή: π.Λύβιος 
Ήταν περασμένες 12:00 και στην οθόνη της τηλεόρασης άκουσα το κλάμα ενός μωρού. Το θέαμα ήταν απόλυτα σοκαριστικό. Τόσο που το οξυγόνο της καρδιάς και των ονείρων μου ελαττώθηκε απότομα.
Ενα μωράκι λίγων μόλις μηνών περιμένει την απογραφή του. Μια ατελείωτη ανθρώπινη ουρά στέκεται μέσα στο κρύο. Εκείνο κουρνιάζει μέσα στην αγκαλιά της ταλαιπωρημένης μάνας του. Ένας ένας άνθρωποι με πρόσωπα σκιασμένα από τον φόβο, την απελπισία και το πόνο, λαμβάνουν αριθμούς από ένα αστυνόμο. Όχι σε δελτία. Ούτε σε χαρτιά. Αλλά στο χέρι με μαρκαδόρο άσπρο. Σφραγίζονται με αριθμούς πάνω στην σάρκα τους. Ούτε το μωρό εξαιρέθηκε. Γέμισε το χεράκι του με ένα τεράστιο αριθμό. Βλέπετε είναι και αυτό «λαθραίο». Σφράγισμα κανονικό.

Τι έδειξαν τα γεγονότα στη Νομική


Πηγή: ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 
του Xρ. Μήλιου

Τα γεγονότα στη Νομική έδειξαν με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι η Ελληνική κοινωνία έχει περιέλθει σε μια κατάσταση που, πολύ δύσκολα πλέον, μπορεί να προσλάβει κάποιο δημόσιο συμβάν στις πραγματικές του διαστάσεις.
Ότι είναι επιρρεπής ανά πάσα στιγμή σε ακραίες τοποθετήσεις και υπερβολές.
Ότι κυριαρχείται από διάφορες φοβίες και ανασφάλειες, οικονομικές κύρια, αλλά και εθνικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές. Ότι το μεταναστευτικό αποτελεί μια κύρια πηγή ανησυχίας, ότι κατανοείται αποκλειστικά σαν θέμα ασφάλειας. Ότι κάθε άλλη διάστασή του, για την Ελληνική κοινωνία, είναι δευτερεύουσα κι ασήμαντη (και πολύ περισσότερο η ανθρωπιστική, που ορθά επικαλούνται στη δήλωσή τους, οι δύο γνωστές συγγραφείς).
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο συντηρητικής αναδίπλωσης. Το υπέδαφος έχει διαμορφωθεί. 

«Δεν υπάρχει σκληρότερη τυραννία από εκείνη που διενεργείται κάτω από τη σκιά των νόμων και τα προσχήματα της Δικαιοσύνης»


Πηγή: city-press
Γράφει ο Νίκος Μπογίοπουλος 
«Dura lex sed lex» («σκληρός νόμος, αλλά νόμος»), ο ένας. «Καλός νόμος ή κακός νόμος, αδιάφορο. Είναι νόμος!», ο άλλος.
Ως εκ τούτου, μη μιλάτε, μην αντιδράτε και κυρίως μην αντιστρατεύεστε «την ευνομίαν και την τάξιν»! Τα πάντα γίνονται διά νόμου.
Απόδειξη:
Κόψιμο μισθών - νόμος!
Κόψιμο συντάξεων - νόμος!
Αύξηση 40% στα εισιτήρια - νόμος!
Απολύσεις εργαζομένων - νόμος!
Λεόντειες (κατά τα εισαγγελικά πορίσματα) συμβάσεις για τα διόδια - νόμος!
«Ζήμενς», C4i, Ζέπελιν, Ολυμπιάδα - νόμος («υπέρτατος», μάλιστα)!
Τριπλασιασμός των έμμεσων φόρων - νόμος!
Εκ περιτροπής «εργασία» - νόμος!
«Δικαίωμα» συνταξιοδότησης μετά θάνατον - νόμος!
Κλοπή ασφαλιστικών ταμείων - νόμος!
Χαράτσι στα νοσοκομεία - νόμος!

Απεργία πείνας, Νομική, κράτος έκτακτου ανάγκης και η αριστερά του savoir vivre


του Κ. Μαραγκού

Η απεργία πείνας (α.π.) που ξεκίνησε στις 25 Γενάρη στη Νομική και τα γνωστά επακόλουθα δείχνουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι η χώρα βρίσκεται κάτω από ένα καθεστώς εκτάκτου ανάγκης. Ο σφοδρός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε από την πρώτη στιγμή η α.π., μια κατεξοχήν παθητική μορφή αντίστασης, που θέτει σε κίνδυνο μόνο τις ζωές όσων συμμετέχουν σ’ αυτή, αγγίζει πλέον τα όρια της ίδιας της αστικής δημοκρατίας και των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τα οποία αμφισβητούνται ανοιχτά από το κυρίαρχο μπλοκ εξουσίας.
Δεν θα μιλήσουμε εδώ για τις ελεεινές συκοφαντίες και τους τόνους λάσπης που έπεσαν όλες αυτές της μέρες από το σύνολο και κάθε μορφής ΜΜΕ. Όμως δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστος ο πρωτοφανής γκεμπελισμός τους. Κανάλια όπως το MEGA αφιέρωσαν επί 4 μέρες το σύνολο του κεντρικού τους δελτίου ειδήσεων σε αυτό το θέμα και τα υπόλοιπα τουλάχιστον το μισό. Από την πρωινή ζώνη μέχρι τα άγρια μεσάνυχτα έπαιζε η ίδια κασέτα με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Η λάσπη αυτή τη φορά ξεπέρασε κάθε όριο. Και τι δεν ακούστηκε για τους απεργούς πείνας. Ότι είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία, ότι είναι φορείς λοιμωδών ασθενειών, ότι είναι εισβολείς, ότι καθοδηγούνται από το ΣΥΡΙΖΑ, ότι έχουν σχέδιο για νέα δεκεμβριανά, ότι αποτελούν κίνδυνο για την ασφάλεια της χώρας κ.ο.κ. 

Ο νέος ερειπιώνας


Δεν υπάρχει -σχεδόν- καμμιά απεργία που να μην έχει απέναντί της δύο συστοιχίες πολυβόλων. Τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, που κρίνουν τις απεργίες «παράνομες και καταχρητικές», και τις επιθετικές αποφάνσεις τμήματος των μήντια.
Ενίοτε, ο σαφής καθεστωτικός χαρακτήρας των δικαστικών αποφάσεων υπερκεράται από τον οίστρο της δημοσιογραφικής επιχειρηματολογίας. Η κοινότοπη παραδοχή που επιστρατεύεται εισαγωγικώς σε τέτοιες περιπτώσεις («Ασφαλώς και αποτελεί δικαίωμα των εργαζομένων η απεργία») στρώνει τον δρόμο σ' ένα καταιγιστικό «αλλά»: «παρέλυσε το κέντρο της πόλης», «χάος στη χώρα», «ταλαιπωρία χιλιάδων πολιτών» κτλ... Εγκαλούμενες εκ περιτροπής από τα (εν λόγω) μήντια οι κοινωνικές ομάδες αδυνατούν -ακόμη και όταν εκπρόσωποί τους εμφανίζονται στα βραδινά παράθυρα- να εγκαταστήσουν στο κέντρο του κοινού προβληματισμού το προφανές. Οτι η «παράλυση», το «χάος», η «ταλαιπωρία», καθώς και πλείστα όσα (ο φόβος, η ανασφάλεια, η ανέχεια κτλ.) χαρακτηρίζουν τη δική τους, οικτρή κατάσταση. Αφορούν στα δικά τους δικαιώματα. Στην ίδια την επιβίωση και την ύπαρξή τους... Και αδυνατούν, διότι η προπαγάνδα είναι συνεχής και καταιγιστική, με κύριο χαρακτηριστικό τις εμβόλιμες συκοφαντίες και τα χαλκευμένα ψεύδη της κυβερνήσεως εναντίον των εργαζομένων. 

Το νόμιμο και ηθικό σε «νέα» εκδοχή


Τις τελευταίες ημέρες, με τη «Νομική» και τους μετανάστες, εκδηλώθηκε ένα μεγάλο και ευρύ μέτωπο υπέρ της υπεράσπισης και της εφαρμογής του νόμου. Ο νόμος ήταν αυτός που αναφέρεται στο θεσμό του πανεπιστημιακού ασύλου, το οποίο «είχε καταλυθεί» από τους μετανάστες, κατά τους υπερασπιστές της νομιμότητας.
Και, άρα, όφειλαν οι αρχές (εισαγγελικές, διωκτικές) να τον εφαρμόσουν και να εκδιώξουν τους μετανάστες. Αυτό απαιτεί η νομιμότητα, υποστήριζαν όλοι οι εκφραστές του μετώπου, πολιτικοί από την κυβέρνηση, τη Δεξιά και την ακροδεξιά ώς το χώρο της Αριστεράς -που αυτοπροσδιορίζεται με το επίθετο «δημοκρατική»- και πλείστοι δημοσιογράφοι κυρίως σε τηλεοπτικό και ραδιοφωνικά μέσα, αλλά και σε αρκετές εφημερίδες, καθώς και κάποιοι παράγοντες, από πανεπιστημιακούς έως του κοινωνικού χώρου, ακόμα και του μεταναστευτικού.
Το πρόβλημα ήταν οι μετανάστες, που είχαν μπει στον πανεπιστημιακό χώρο για να κάνουν απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσής τους. Ολοι αναγνώριζαν και δέχονταν ότι δεν έγιναν φθορές στο κτήριο, δεν σημειώθηκαν αδικήματα, δεν είχαμε απειλή οποιασδήποτε δραστηριότητας στο χώρο. Και ήταν το πρόβλημα αυτό, επειδή επέλεξαν το συγκεκριμένο χώρο, άρα διέπραξαν αδίκημα.

ΔΗΛΩΣΗ του ΝΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ, μέλους της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας



ΠΗΓΗ:  ΕΟΣ

Φεβρουαρίου 3, 2011

Αποδέχομαι με μεγάλη υπερηφάνεια και πολλή χαρά την κατηγορία της «παράνομης διακίνησης λαθρομεταναστών». Γιατί αυτό σημαίνει την αμέριστη αλληλεγγύη μου στους μετανάστες που ζουν και δουλεύουν στην Ελλάδα χωρίς χαρτιά, υφιστάμενοι υπερεκμετάλλευση, ταπεινώσεις και καταστολή. Γιατί σημαίνει ότι ως μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης εργάστηκα με αφοσίωση για την υποστήριξη του αγώνα των 300 απεργών πείνας, για την ασφαλή άνοδό τους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, για τη νίκη του αγώνα τους για νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα.

Αποδέχομαι με μεγάλη υπερηφάνεια και πολλή χαρά την κατηγορία της «διατάραξης οικιακής ειρήνης». Γιατί τούτο σημαίνει ότι δεν θεωρώ το πανεπιστημιακό άσυλο οικία ούτε των πρυτάνεων ούτε πολύ περισσότερο της κυβέρνησης και της αστυνομίας. Γιατί το άσυλο δεν χρειάζεται για τα μαθήματα και την έρευνα, αλλά για όλες εκείνες τις κατηγορίες που όταν η νομιμότητα παίρνει διαζύγιο από το δίκιο χρειάζονται χώρο για να φιλοξενήσει την αγωνία και τον αγώνα τους. Γιατί στο άδειο κτήριο της Νομικής Σχολής δεν διακυβευόταν η ομαλή λειτουργία του Πανεπιστημίου, αλλά αμφισβητούνταν ο κοινωνικός αποκλεισμός των μεταναστών, η αστυνομική και φασιστική τρομοκρατία σε βάρος τους, ο ρατσισμός και η εθνική καθαρότητα.

ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΕΝΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗΣ


ΠΗΓΗ: ΘΕΣΕΙΣ τ. 114
Editorial

1. Κοινωνικό αναμορφωτήριο
Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν άφησε περιθώρια για παρερμηνείες ως προς τον πυρήνα της αποστολής που αναλάμβανε. Είχε έρθει η στιγμή να σημάνει πανηγυρικά «το τέλος της μεταπολίτευσης», και συνάμα όλων των κοινωνικών συμβολαίων με τις κυριαρχούμενες τάξεις που είχαν υπογράψει οι καθεστωτικές δυνάμεις υπό το κλίμα των ανακατατάξεων που έφερε στην κοινωνική δυναμική η κατάρρευση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης της χούντας. Δείγματα γραφής για τις προθέσεις του είχε δώσει βεβαίως αρκετά νωρίτερα ο εκλεκτός των εκσυγχρονιστών νέος πρωθυπουργός, τουλάχιστον από τη στιγμή που ανακήρυσσε τον φιλελευθερισμό των Αδριανόπουλου-Μάνου σύμμαχο στη «αναμόρφωση» της ελληνικής κοινωνίας. Όμως κανείς δεν είχε τολμήσει να διανοηθεί το μέγεθος των ανατροπών που κυοφορούντο στη μακρά περίοδο «αντιπολιτευτικής» θητείας του ΠΑΣΟΚ.

Το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ στην "Ελληνοφρένεια" και πολλά άλλα...



Ακούστε την τοποθέτηση μέλους της κίνησης ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην εκπομπή "Ελληνοφρένεια" για το θέμα της αύξησης της τιμής του εισητηρίου και του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ




Επιθέσεις από κυβέρνηση και ΜΜΕ κατά του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ





Θέλετε να μάθετε τα αληθινά γεγονότα; Μόνο στον  ΣΚΑΙ !!!


Πηγη: http://anergoidimosiografoi.blogspot.com/2011/02/youtube-video-player.html

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Anschluss...


Πηγή: ΑΥΓΗ
του Θ. Καρτερού

Είναι απορίας άξιο με όσα ακούμε τελευταία: Αφού όλα τα ωραία σε συντάξεις, μισθούς και δικαιώματα γίνονται για να σωθούμε από τη χρεωκοπία, γιατί οι αγορές αλαλάζουν από χαρά, τo spread πέφτει και το χρηματιστήριο ανεβαίνει μόλις έσκασε μύτη το σχέδιο χρεωκοπίας; Δεν θα έχουν απώλειες οι επενδυτές, εν ονόματι των οποίων βρεθήκαμε στα τάρταρα, εάν και εφόσον πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα φτηνότερα απ’ ό,τι τα αγόρασαν; Δεν θα τους θίξει η αναδιάρθρωση, που ακόμα ξορκίζει ο Παπανδρέου;
Μυστήρια πράγματα! Και καθώς δεν είμαστε όλοι Στίγκλιτς ούτε Κρούγκμαν, μόνο στην απλή λογική μπορούμε να βρούμε απαντήσεις. Την εξής μία: οι αγορές χαίρονται γιατί δεν πρόκειται να χάσουν από την ελεγχόμενη χρεωκοπία γερμανικού τύπου. Μπορούμε να υποψιαστούμε μάλιστα κι ότι θα κερδίσουν για να συνωστίζονται ξαφνικά να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα. Τα σκουπίδια; Μάλιστα, τα σκουπίδια κι όποιος δεν πιστεύει ας ρίξει μια ματιά στους χαμογελαστούς τίτλους όλων των εφημερίδων - σωμόν και μη.

«Ολοι φτωχοί!» διατάζει η Μέρκελ

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

του Γ. Δελαστίκ

Οργή επικρατεί στους εργαζόμενους της Ευρώπης με τα νέα αντεργατικά σχέδια της Γερμανίας, τα οποία θα κυριαρχήσουν στις συζητήσεις της αυριανής έκτακτης συνόδου κορυφής της ΕΕ, παρόλο που επισήμως υποτίθεται ότι αυτή είναι αφιερωμένη στην ενέργεια και στην καινοτομία. «Ατζέντα για την Ευρώπη - Η καγκελάριος περνάει στην επίθεση» έγραφε τη Δευτέρα στους τίτλους του μεταξύ άλλων το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ».

Ο χθεσινός τίτλος σχετικού ρεπορτάζ της ισπανικής εφημερίδας «Ελ Παΐς» ήταν όμως πολύ πιο αποκαλυπτικός: «Η Γερμανία ζητάει από τους εταίρους του ευρώ να καταργήσουν τις μισθοδοτικές διατάξεις» έγραφε και εξηγούσε αυτό που θέλουν οι Γερμανοί: να καταργήσουν όλες οι χώρες της Ευρωζώνης τη νομοθεσία, όπου υπάρχει, αλλά και την πρακτική των διαπραγματεύσεων για αυξήσεις των μισθών των εργαζομένων σε σύνδεση με τον πληθωρισμό.
Η Μέρκελ δηλαδή θέλει να είναι π.χ. 5% ο πληθωρισμός σε μια χώρα, αλλά οι συζητήσεις για αυξήσεις να μη συνδέονται καθόλου με αυτό το στοιχείο και έτσι να μπορεί σε μια περίπτωση οι μισθοί να αυξηθούν... 1% ή και καθόλου!

Εργολάβοι συνειδήσεων



[ΑΦΙΕΡΩΜΑ]

Η δεύτερη πληγή (μετά το ίδιο το πολιτικό σύστημα) στη λειτουργία της δημοκρατίας, είναι τα ιδιωτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ο προπαγανδιστικός τους ρόλος στην υπηρεσία του συστήματος βασίζεται σε ένα σύνολο εργαλείων. Μίας πολύ οργανωμένης επιχείρησης κατασκευής συνειδήσεων, της οποίας το μέγεθος είναι τέτοιο ώστε να θεωρείται ως ωμή παρέμβαση στη λειτουργία του ίδιου του πολιτεύματος. 
Δημιουργία εντυπώσεων (spin):Εδώ συναντάμε εταιρείες PR σαν τη Civitas, οι οποίες αναλαμβάνουν τη στρατηγική και την επικοινωνιακή πολιτική στην προώθηση των προϊόντων (από αναψυκτικά έως πολιτικές ιδεολογίες) των πελατών τους, μέσω των media. Οι εταιρείες PR φέρνουν σε επαφή τον πελάτη με τους δημοσιογράφους του μέσου στο οποίο «παίζει» η διαφήμιση. Η επικοινωνιακή πολιτική αναπτύσσεται μέσω εναλλακτικών μεθόδων προβολής, όπως τα πληρωμένα δημοσιεύματα (advertorials), η προώθηση της ειδησεογραφίας που αφορά την εταιρεία-πελάτη και η ευμενής παρουσίασή στην αρθρογραφία, τα editorials και τα σχόλια των δημοσιογράφων. Τακτικές απολύτως νόμιμες, πλην όμως ελάχιστα ηθικές. Ο ήδη διαβρωμένος δημοσιογραφικός κόσμος γίνεται αποδέκτης μικρών ή και μεγάλων δώρων, ταξιδιών (υποτίθεται για ενημέρωση, αλλά στην πράξη για αναψυχή), ακόμη και προσωπικών εξυπηρετήσεων. Στο τέλος ο δημοσιογράφος καθίσταται πλήρως χειραγωγημένος. Φτάνει σε σημείο να θεωρεί υποχρέωσή του να αναφέρεται θετικά στον φίλο και πελάτη του μέσου στο οποίο εργάζεται (δείτε τη σχετική φωτό της Καθημερινής).



Εδώ αξίζει να αναφερθεί η περίπτωση του Παύλου Τσίμα, ο οποίος όχι μόνο εμφανίζεται στην προσωπική λίστα Χριστοφοράκου με τα -ακριβούτσικα- εταιρικά δώρα της Siemens, αλλά και ομολόγησε -πιεζόμενος από τις αποκαλύψεις- την πολύχρονη φιλία που τον συνδέει με το φυγόδικο «Νο 1» της γερμανικής εταιρείας και τα ποδοσφαιρικά ταξιδάκια στο εξωτερικό με χορηγία της Siemens. Κι όμως, αυτός ο, κατά πολλούς αξιόπιστος, δημοσιογράφος δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να σχολιάζει το σκάνδαλο Siemens, τόσο πριν όσο και αφότου έγινε γνωστή η σχέση του με το Χριστοφοράκο. Παράνομο; Σε καμία περίπτωση. Ανήθικο; Εξαρτάται πού έχει βάλει κανείς τον πήχη της ηθικής του. Αντιδεοντολογικό; Κάργα!


Αυτός ο Γερμανός είναι... φίλος μας!


Πηγή: ΑΥΓΗ
Του Γιάννη Τόλιου*
Την περασμένη βδομάδα «Τα Νέα» (29-30/1/11) σε ολοσέλιδο δημοσίευμα τους μας πληροφορούν ότι «Αυτός ο Γερμανός είναι φίλος μας»! Μιλάμε για τον Κλάους Ρέγκλινγ, επικεφαλής του Μηχανισμού Σταθερότητας, ο οποίος σύμφωνα με την εφημερίδα έχει ετοιμάσει «σχέδιο σωτηρίας του ευρώ και της Ελλάδας». Νομίζουμε ότι η περίοδος που διανύουμε είναι εξαιρετικά κρίσιμη και θα άξιζε τον κόπο να δούμε ποιος είναι ο κ. Ρέγκλινγ, ποιο σχέδιο προωθεί και για ποιο λόγο η γνωστή εφημερίδα τον λιβανίζει.!

Περιστρεφόμενες πόρτες
Ο επικεφαλής σήμερα του «ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας» (EFSF) που δημιούργησε η Ευρωζώνη για αντιμετώπιση της κρίσης, ανήκει στην κατηγορία των στελεχών της ιθύνουσας ελίτ των Βρυξελλών, που από διάφορες θέσεις του συστήματος «περιστρεφόμενες πόρτες», υποστηρίζει με συνέπεια τα συμφέροντα της διεθνούς χρηματιστικής ελίτ σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Ειδικότερα ο Κλάους Ρέγκλινγ ξεκίνησε ως στέλεχος του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον (1975-80), σε συνέχεια στο υπουργείο Οικονομικών Γερμανίας (1981-85), μετά υπεύθυνος του γραφείου ΔΝΤ στην Ινδονησία και Φιλιππίνες (1985-91) και μετέπειτα στέλεχος του υπ. Οικονομικών Γερμανίας στα χρηματοπιστωτικά θέματα (1991-98). Στο διάστημα 1999-2001 βρίσκεται στη θέση του γενικού διευθυντή του «Hedge Fund Moore Capital Strategy Group» με έδρα το Λονδίνο (ενός κατ’ εξοχήν κερδοσκοπικού οίκου ανάλογου με αυτόν του Τζ. Σόρος), ενώ το 2001-10 γενικός διευθυντής οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρόσφατα επικεφαλής του «EFSF». Αυτός ο άνθρωπος προβάλλεται από την «έγκυρη» εφημερίδα ως νέος «σωτήρας» της Ελλάδας.! Δεν μας πληροφορεί μόνο αν είναι και «σοσιαλιστής»... τύπου Στρος Καν και Γ.Α. Παπανδρέου.!

«SOS για τη ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ του ΔΙΚΑΙΟΥ στη χώρα μας»

 
ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
 
Με μεγάλη ανησυχία παρατηρούμε τις καρκινικές μεταλλάξεις που γίνονται στον τρόπο που λειτουργεί η Δικαιοσύνη στη χώρα μας.
Ο Άρειος Πάγος αρνείται δικαιώματα εργαζομένων σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου, σε αντίθεση με παλαιότερες αποφάσεις του.
Πολλά δικαστήρια έχουν εξελιχθεί σε βιομηχανία κήρυξης των απεργιών ως παράνομων, παρά το γεγονός ότι αφαιρούνται καίρια δικαιώματα εργαζομένων.
Εισαγγελείς κατηγορούν για «παράνομη διακίνηση λαθρομεταναστών», δηλαδή ως δουλέμπορους, στελέχη αριστερών και κοινωνικών οργανώσεων που στήριξαν την κινητοποίηση των 300 μεταναστών από τα Χανιά.

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ


ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ
 ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της 3ης Φλεβάρη 2011
Η 6η Φλεβάρη είναι μόνο η αρχή!
Με περισσό θράσος, ο υπουργός των εργολάβων, Ρέππας, αποκάλεσε «τζαμπατζήδες, αντικοινωνικούς και υπονομευτές» τους υποστηρικτές του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.
Ο υπουργός της κυβέρνησης που έβαλε τη χώρα στο γύψο του μνημονίου τολμάει να συκοφαντεί τους πολίτες που αντιστέκονται στο ξεπούλημα του τόπου!
Εμείς του απαντάμε ότι αντικοινωνική είναι η κυβέρνηση του, τζαμπατζήδες είναι οι φίλοι του οι εργολάβοι και υπονομευτές είναι η πολιτική παρέα του, που βάλθηκε να διαλύσει τη χώρα και κάθε έννοια δικαιώματος.
Οι απειλές για ποινικοποίηση του αγώνα μας και οι μηνύσεις κατά αγωνιστών (που δεν έχουν καμιά σχέση με  την άρνηση πληρωμής διοδίων) καταδεικνύουν το φόβο της κυβέρνησης και το ζήλο της να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των εργολάβων κόντρα στο δημόσιο συμφέρον.

Σταράτα λόγια από εργαζόμενο της ΕΘΕΛ



Πηγή: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Το βίντεο που παραθέτουμε –μας το έστειλε αναγνώστης του μπλογκ μας με μαιηλ- μας δείχνει ομιλία εργαζόμενου στην Γενική συνέλευση εργαζομένων στην ΕΘΕΛ Α.Ε ΟΑΣΑ στις 31/1/2011.

Δεν δίστασε να καταγγείλει το εργασιακό του σωματείο για προδοσία αναφερόμενος στις μορφές πάλης που χρησιμοποιεί, χαρακτηρίζοντας τις εντελώς αναποτελεσματικές και με μια γλώσσα που δεν θυμίζει με τίποτα την «ξύλινη γλώσσα» των εγκάθετων συνδικαλιστών, είπε τα πράγματα με το όνομα τους.

Είναι φανερό από την ανταπόκριση που είχε στο ακροατήριο του μίλησε στην καρδιά των συναδέλφων του. 

Οι «αδιάφθοροι»



Του Δημήτρη Μυ
«Είναι αντικοινωνική (η συμπεριφορά τους) και συνιστά δολιοφθορά, καθώς υπονομεύουν τόσο τη βιωσιμότητα των αστικών συγκοινωνιών όσο και τις θέσεις των εργαζομένων» χαρακτήρισε ο υπουργός Υποδομών Δημήτρης Ρέππας, όσους δεν πληρώνουν διόδια ή αρνούνται να ακυρώσουν εισιτήριο στα μέσα μεταφοράς. Τα συνηθίζουν οι...Καίσαρες (και δεν αναφερόμαστε προσωπικά στον Δημήτρη Ρέππα) τα μεγάλα λόγια...
Ξεχνούν (οι Καίσαρες) όμως, ότι αν ισχύσει για τις «συζύγους τους» πως « όχι μόνο πρέπει να είναι τίμιες αλλά και να φαίνονται», η φράση αφορά και τους ίδιους στο πολλαπλάσιο. Ας δούμε λοιπόν τους αδιάφθορους, οι οποίοι μιλούν για διεφθαρμένα κοπρόσκυλα και δολιοφθορείς.