Aλέκος Αλαβάνος -Για τις εκλογές, το μνημόνιο και το ευρώ

ΠΗΓΗ: ΜΑΑ

«15 Σημειώσεις στο Πρόχειρο»

για τις Εκλογές, για το Μνημόνιο και κυρίως για το Ευρώ

του Αλέκου Αλαβάνου

1.Εκτελεστικό απόσπασμα για τον δικομματισμό στις εκλογές υπήρξε η ίδια η Ευρωζώνη (δεν έχει δοθεί ακόμα η χαριστική βολή). Στις αρχές του χειμώνα, κάτω από τις πιέσεις των αγορών προς το ευρώ και τα ομόλογα ισχυρών πια χωρών του η Γερμανία αποφάσισε και επέβαλε την είσοδο της ΝΔ στην κυβέρνηση της δεύτερης άγριας δανειακής σύμβασης. Ο για δύο χρόνια αντιμνημονιακός ιεροκήρυκας Σαμαράς μέσα σε μια νύκτα κατάντησε  μνημονιακός ψάλτης. Η Ευρωζώνη έτσι ναρκοθέτησε το σύστημα του δικομματισμού που, και στην Ελλάδα, εξασφαλίζει την διαιώνιση και την αποσόβηση ακραίων κρίσεων για το σύστημα. Έκαψε την ευκαιρία για ένα δεξιό Ολάντ στη χώρα μας. Αν δεν είχε λειτουργήσει έτσι, το «μόνο νεκρός θα συνεργαστώ με τους μνημονιακούς» θα το είχε προεκλογικά πει, με τον Καμμένο υπασπιστή του, ο Σαμαράς, αυτοδύναμος πια πρωθυπουργός.

2.Ό,τι έκανε σταθερά μέχρι πριν κάποια χρόνια η αμερικάνικη πρεσβεία (που δεν αποκλείεται να ξαναεμφανιστεί σύντομα), δεν μπόρεσαν να το κάνουν οι δεκαπέντε τόσες πρεσβείες της Ευρωζώνης. Είτε, λοιπόν, η Ευρωζώνη αποδεικνύεται, μέσα στις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις της, ανίκανη να επεξεργασθεί μια μακροπρόθεσμη πολιτική διασφάλισης της ίδιας της κυριαρχίας της. Είτε η Γερμανία, ως ηγέτιδα του χώρου του ευρώ, με πλήρη επίγνωση των συνεπειών, θυσιάζει την ίδια την άμεση επιρροή της στην Ελλάδα προκειμένου να κερδίσει κρίσιμο χρόνο για την υπεράσπιση της κεντρικής ζώνης του ευρώ. Συμβαίνει μάλλον το δεύτερο, μαζί ενδεχομένως με το πρώτο, και αυτό είναι μια προειδοποίηση για όσους ονειρεύονται ελιγμούς της Γερμανίας σε περίπτωση που ακυρώσουμε τις δανειακές συμβάσεις.

Matthaios Tsimitakis

Πηγή: al Jazeera

του Μ. Τσιμιτάκη

Athens, Greece - The result of the Greek elections has caught stock markets and governments all over the world by surprise. The Greeks, finally given the right to democratically decide their future, chose to send a message: austerity and deprivation cannot be an acceptable way forward for Europe.

In simple words, the Greeks are saying "no" to austerity but "yes" to the euro. German Chancellor Angela Merkel, along with leaders of European institutions such as Mario Draghi of the Central Bank and Christine Lagarde of the IMF, rushed to reject the possibility of renegotiating the Greek bailout package. The dichotemy must have sounded like a paradox to them. But it's a paradox that makes absolute sense.

Continued deadlock in Greek coalition talks

During two years of tough austerity measures, the Greeks have seen their society break down into pieces. Homeless people began to appear on the streets in large numbers, malnourished children forced the ministry of education to start serving meals in some schools for the first time since World War II, the health system collapsed, drug addiction and HIV levels exploded, and crime rose - transforming some areas of the capital city, Athens, into ghettos.

It’s too late for Germany to save the euro

ΠΗΓΗ: The Telegraph

by Jeremy Warner

Greece’s motorcycling Marxist, Alexis Tsipras, makes an unlikely champion, with his commuter leathers and largely unrealistic Left-wing views, but he seems to be about the best of a bad bunch right now. As far as I can see, he’s the only member of the Greek political class who makes any kind of sense, albeit only marginally so and with one rather important deficiency.

Rightly, he’s rejected Berlin’s austerity programme as “barbaric” and counter-productive (though, incongruously, he rides to parliament on a German-made BMW), but he’s not yet managed to reconcile himself to the logical corollary of this analysis – that Greece must take back control of its own destiny by leaving the euro. As it is, the economy is condemned only to permanent depression.

Greek threat raises its head once more

The spectre of a Greek exit from the Eurozone has once again been raised by the political crisis in Athens: a scenario that is all the more dangerous for Spain, which is now more vulnerable, and one whose consequences would be geo-political as well as economic.

ΠΗΓΗ: EL Pais (via Presseurop)

José Ignacio Torreblanca

Turning the tables on the decades in which it was largely ignored, the blaze of attention on Europe is set to continue. Only a few days after the faint glimmer of hope accorded by the François Hollande’s victory in France, we are once again forced to contend with two major problems underpinning the crisis.

On the one hand, we have fragile political systems, characterised by a relentless drive – as we have seen in Greece – to impose austerity and to force citizens to assume all the responsibility for the crisis, which are embarked on a course towards self-destruction. On the other, as is evident in the Spanish situation, we have to contend with the fragility of certain branches of the financial system, which has resulted from a decade of excessive liquidity, poor management and even more inept supervision.

Fitch: Τα ρίσκα της δραχμής για την... Ευρώπη

foto: http://www.lukasvasilikos.com/

ΠΗΓΗ: euro2day

Σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ είτε λόγω της πολιτικής κρίσης είτε σε μετέπειτα φάση, η Fitch θα θέσει πιθανότατα ολόκληρη την ευρωζώνη σε Rating Watch Negative, σημειώνει ο οίκος σε έκθεσή του. 

Όπως αναφέρει, οι επιπτώσεις από μια έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν μπορούν να προσδιοριστούν και θα εξαρτηθούν από το πώς θα συμβεί και πώς θα αντιδράσει η Ευρώπη. 

Ως εκ τούτου, ο οίκος θα θέσει τις υπόλοιπες χώρες μέλη της ευρωζώνης στον προθάλαμο υποβάθμισης καθώς θα επανεκτιμά τις συστημικές αλλά και τις ειδικότερες επιπτώσεις για κάθε χώρα από την ελληνική έξοδο. 

Παράλληλα, επαναλαμβάνει ότι οι χώρες, οι αξιολογήσεις των οποίων βρίσκονται ήδη σε RWN, όπως η Κύπρος, η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Σλοβενία και το Βέλγιο, θα κινδυνεύσουν με άμεση υποβάθμιση. 

Spain to Get Room on Deficit Rules

ΠΗΓΗ: WSJ

By MATTHEW DALTON

BRUSSELS—Euro-zone governments are expected to give Spain more leeway to meet its budget-deficit target next year, according to officials involved in the discussions, in a sign they intend to shift away from rigid enforcement of the currency bloc's budget rules.

Austerity will still be the guiding principle of European fiscal policies. But the likely Spanish move suggests the rules will be adjusted in some cases to account for the fact that when economies go into recession, their budget deficits usually grow.

Officials said the flexibility is unlikely to stop with Spain's politically sensitive deficit target. Among other countries that may take advantage of the rules in the future is France, which would have to pass large cuts to achieve its current deficit target for next year—a task likely to clash with the pledges of Socialist President-elect François Hollande to spur economic growth.

Why Europe needs Greece

ΠΗΓΗ: GUARDIAN

Costas Lapavitsas
guardian.co.uk, Friday 11 May 2012

Syriza's electoral success marks the start of the first major battle against austerity. The whole continent should will them to win

The clear winner of the recent Greek elections is Syriza, a coalition of leftwing organisations active for several years. The fascist Golden Dawn party has also made stunning gains but its rise, disturbing as it might be, is neither the main outcome of the elections, nor yet a major threat to Greek society. Political momentum belongs to Syriza. If it gets its act together, it could help resolve the crisis and give a boost to the European anti-austerity movement.

The two staple parties of Greek government – Pasok and New Democracy – have been trounced for bringing the country to this pass over four decades, and for implementing the bailout agreements. The Greek electorate has clearly stated what it does not want: old politics and the so-called rescue by the troika of the EU, the International Monetary Fund and the European Central Bank.

WSJ για Μνημόνιο: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας αποτυχίας

ΠΗΓΗ: Τρελό Κουνέλι

Εκτενέστατη αναφορά στην Ελλάδα κάνει σε άρθρο της η Wall Street Journal η οποία αποκαλύπτει καυτούς διαλόγους Ελλήνων και Ευρωπαίων αξιωματούχων όλα αυτά τα 2 χρόνια του Μνημονίου τα οποία ουσιαστικά περιγράφει ως το χρονικό μιας προαναγγελθείσας αποτυχίας. «Δύο χρόνια μετά τη διάσωση της Ελλάδας που....

σκόπευε στην προστασία του ευρώ η όλη επιχείρηση έχει εξελιχθεί σε μια αποτυχία που απειλεί να ξεπαστρέψει το κοινό νόμισμα» αναφέρει ξεκινώντας την εκτενή αναφορά της η οικονομική εφημερίδα, η οποία αναδεικνύει πάνω απ’ όλα δύο πράγματα, στο πλαίσιο της αποτυχίας του Μνημονίου και των μεταρρυθμίσεων: Την αδυναμία ή και απροθυμία του ελληνικού συστήματος να ξεπεράσει την αντίληψη του πολιτικού κόστους και να προωθήσει πραγματικές μεταρρυθμίσεις και δεύτερον τη σκληρή και απόλυτη γερμανική πολιτική που φαίνεται να πρυτάνευσε στη λογική και το σχεδιασμό του προγράμματος διάσωσης.

Πολιτικές εξελίξεις - Βίντεο με τον Κ. Λαπαβίτσα

Από Βαθύ Κόκκινο

Germany to Euro Zone: Do as We Say, Not as We Do

ΠΗΓΗ: WSJ

Stephen Fidler at stephen.fidler@wsj.com

Germany's solution to the euro-zone crisis is for other countries to become more like Germany. Or at least more like the way Germany sees itself. For some economists, it's not so much that the advice is wrong, it's that the timing is bad.

The prescription is well-known: Governments should curb their budget deficits and be as fiscally responsible as Germany. Weaker economies must be restructured and labor markets overhauled so as to replicate Germany's economic makeover of a decade ago, which kept wages in check and remade the country into the export powerhouse it is today. Monetary policy across the euro zone, meanwhile, needs to be focused, as Germany's has long been, on keeping inflation in check.

Germany's economic weaknesses are not emphasized. It was Germany (along with France) that rode a coach and horses through the agreement designed to limit budget deficits in the euro zone, and its government debt is still higher as a proportion of economic output than is Spain's. Large swaths of its banking sector are weak; important parts of its services industries are unreconstructed and its retail sector is of another age.

Bloomberg: Το ελληνικό ατού 400 δισ. για αναδιαπραγμάτευση

Πηγή: Bloomberg (via euro2day)

Η επόμενη κυβέρνηση της Ελλάδας ενδέχεται να έχει ένα ατού αξίας υψηλότερης των 510 δισ. δολαρίων, εάν υποκύψει στις απαιτήσεις των ψηφοφόρων γιαεπαναδιαπραγμάτευση του προγράμματος διάσωσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Η χώρα χρωστά περίπου 400 δισ. ευρώ σε ιδιώτες ομολογιούχους, δημόσιους φορείς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς και σε άλλους πιστωτές, σύμφωνα με στοιχεία που έχει συγκεντρώσει τοBloomberg. Από αυτά, περίπου 252 δισ. ευρώ χρωστά σε επίσημους οργανισμούς που χρησιμοποίησαν το status τους για να αποφύγουν τις απώλειες που υπέστησαν οι κοινοί ομολογιούχοι όταν η Ελλάδα προχώρησε προ διμήνου σε αναδιάρθρωση του χρέους της. 

Οι Έλληνες ψηφοφόροι απαιτούν από τους ηγέτες τους να επαναδιαπραγματευτούν τους όρους των πακέτων διάσωσης, που έχουν επιβάλει μια άνευ προηγουμένου λιτότητα στη χώρα από το 2010. Ένας πιθανός πρωθυπουργός, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, έχει ορκιστεί να σκίσει τη συμφωνία με την τρόικα. Καθώς όμως η Ελλάδα χρωστά ποσό πουαντιστοιχεί περίπου στην οικονομία της Ελβετίας, οι επιπτώσεις θα είναι καταστροφικέςγια τους φορολογούμενους εάν η χώρα αποφασίσει να… αποχωρήσει. 

Το φάντασμα του Τσίπρα

foto: http://www.lukasvasilikos.com/

ΠΗΓΗ: Κουτί Πανδώρας

του Κ. Βαξεβάνη

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την Ευρώπη. Δεν είναι το φάντασμα που περιγράφεται στο κομμουνιστικό μανιφέστο. Είναι το φάντασμα του Τσίπρα. Για όσους δεν καταλάβατε ακόμη, η Ευρώπη ολόκληρη- η Ελλάδα σίγουρα- κινδυνεύει από την πιθανότητα ανάληψης της εξουσίας από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Ό,τι έφτιαξαν με επιμέλεια τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις της Ελλάδας πάει κατά διαόλου. Η χώρα δεν θα είναι η ίδια. Το τιμόνι της δεν θα είναι στα στιβαρά χέρια της Τόνιας Αντωνίου, της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, του καπετάνιου του Τιτανικού Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Η καρέκλα της εξουσίας δεν θα τρίζει πια, κάτω από το πολιτικό βάρος του Ευάγγελου Βενιζέλου και ο Άκης δεν μπορεί πια να βοηθήσει γιατί είναι φυλακή. Η ευρωπαϊκή προοπτική του Σαμαρά που ατένιζε την Ευρώπη στα προεκλογικά σποτ από τα παράθυρα της Αγιά Σοφιάς απειλείται να ακυρωθεί. Ο δε Καραμανλής, δεν θα μπορεί να αρθρώσει στο μέλλον ούτε τις 15 λέξεις που είπε μέσα σε 3 χρόνια. Ακέραιοι άνθρωποι όπως ο Παυλίδης, ο Μπασιάκος, ο Δούκας, κάτι κουμπάροι μετά του Παναγιώτη Ψωμιάδη, δεν θα μπορούν πια να προσφέρουν. Όλα θα παραδοθούν στο χάος.

Ποιο είναι το χάος; Φαντάζομαι οι άνθρωποι θα έχουν μισθούς πείνας, οι συντάξεις δεν θα υπάρχουν, οι νέοι θα είναι άνεργοι, οι τράπεζες θα παίρνουν τα σπίτια, δεν θα υπάρχει όραμα και προοπτική, η χώρα θα καταρρεύσει.

Greek euro exit prospect splits economists: Reuters Poll

ΠΗΓΗ: Reuters

(Reuters) - Greece is leaning on the euro zone's exit door but economists polled by Reuters around the world are split over whether it will fall through it.

But they are in little doubt that Greece can still spread economic havoc, in spite of firewalls of money hundreds of billions of euros thick built by Europe's institutions since the sovereign debt crisis started in Athens two years ago.

A slim majority - 35 out of 64 economists polled over the last two days - thought Greece would still be in the euro zone by the end of next year.

The rest thought it would not be.

There was little evidence of regional bias among forecasts on Greece's future in the euro zone. Economists working for Anglo-Saxon institutions, sometimes more eurosceptic than others, were no more likely to predict a Greek exit than those in the euro zone or elsewhere.

Ρεπορτάζ-βόμβα του Al Jazeera για την κρίση στα ελληνικά ΜΜΕ (βίντεο)

ΠΗΓΗ: enimerosi24

Εκτενές ρεπορτάζ για την κρίση στα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης φιλοξενεί αυτή την εβδομάδα η εκπομπή Listening Post του Al Jazeera. Το ρεπορτάζ που υπογράφει η δημοσιογράφος Μαρσέλα Πιζάρο είναι πραγματική βόμβα και σοκάρει με την εικόνα των ελληνικών μίντια που προβάλλει προς τα έξω.

Ο παρουσιαστής αναρωτιέται ευθύς εξαρχής αν τα ΜΜΕ της χώρας που έδωσε στον κόσμο τη δημοκρατία αντανακλούν τις ανησυχίες του λαού ή των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Greek media has seen better days. Until recently, the small country of 11 million people was home to a mammoth media sector of 11 television channels, 71 radio stations and more than 22 national newspapers.

Η Αριστερά μετά τη φουσκοδεντριά – Του Κώστα Καραβίδα

ΠΗΓΗ: ΜΟΝΟ

του Κ. Καραβίδα

Οποιοδήποτε κι αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, για την Αριστερά δεν θα υπάρξουν περιθώρια πανηγυρισμών. Πολύ περισσότερο όταν ελλοχεύει στα σοβαρά το ενδεχόμενο να εκπροσωπηθεί στη Βουλή η Χρυσή Αυγή. Τα διαφαινόμενα υψηλά ποσοστά που θα λάβουν οι κομματικοί σχηματισμοί που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερής ταυτότητας (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) δεν πρόκειται να επιλύσουν τον γόρδιο δεσμό της εγγενούς ιδεολογικής κρίσης της Αριστεράς ούτε να επουλώσουν το ιστορικό τραύμα του ’89, έστω κι αν διαφορετικά το βιώνουν και το νοηματοδοτούν οι βασικές εκδοχές της.

Παρά την ευφορία των ποσοστών και τις δεκάδες έδρες που θα καταλάβει στο πρώτο μετά μνημονίου κοινοβούλιο, η Αριστερά δυστυχώς δεν παύει η ίδια να παραμένει εγκλωβισμένη στο παρελθόν της. Ο συντονισμός της με την πραγματικότητα είναι ο μόνος τρόπος να δοθεί ώθηση στην πολυκαιρισμένη υπόθεσή της. Αν δεν κατορθώσει να ρευστοποιήσει το πολιτικό κεφάλαιο που της προσφέρει η συγκυρία της κατάρρευσης του δικομματισμού, εμβαθύνοντας τις προγραμματικές της θέσεις και ανανεώνοντας το στελεχικό της δυναμικό με ανθρώπους που είναι σε θέση να συλλάβουν και να επινοήσουν έναν καινούργιο πολιτικό τρόπο αναθεμελίωσης του κομματικού συστήματος, τότε το όποιο επιτυχές αποτέλεσμα θα παραμείνει κενό γράμμα.

Goldman Sachs: Δεν συμφέρει κανέναν η οριστική διακοπή της χρηματοδότησης της Ελλάδας από την τρόικα - Το πιθανότερο σενάριο το πάγωμα των δόσεων αλλά η στήριξη των ελληνικών τραπεζών

Πηγή: bankingnews.gr

Αποκλείει το ενδεχόμενο οριστική διακοπής της χρηματοδότησης της Ελλάδας από τους θεσμικούς εταίρους της η Goldman Sachs, στην τελευταία έκθεση της για τη χώρας μας, με αφορμή τις πολιτικές εξελίξεις που πυροδότησε το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου. 

Σύμφωνα με την ίδια, η χώρα πιθανόν να οδηγηθεί σε επαναληπτικές εκλογές, με το αποτέλεσμα να είναι είτε κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είτε τον ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτη δύναμη. 

«Όπως έχει αποδειχθεί η απειλή παγώματος των δανείων από το εξωτερικό δεν φοβίζει τους Έλληνες ψηφοφόρους», γι' αυτό και δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η συνεργασία των μνημονιακών κομμάτων δεν θα κρατούσε για πολύ εξαιτίας των αντιδράσεων που εγείρονται. 

Το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει σε μία περίπτωση να εκλεχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το πώς θα αντιδράσουν οι διεθνείς εταίροι της Ελλάδας, εάν η νέα κυβέρνηση θέσει τέλος στο πρόγραμμα λιτότητας. Το ενδεχόμενο να συνεχιστεί κανονικά η χρηματοδότηση της χώρας κρίνεται απίθανο, ενώ πιο πιθανό φαίνεται το σενάριο να «παγώσει» η χρηματοδότηση του δημοσίου αλλά να συνεχιστεί ο δανεισμός των τραπεζών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Όπως αναφέρει η GS, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις από μια τέτοια εξέλιξη θα είναι σφοδρές για τις αγορές. 

Γερμανία: Και μια φωνή υποστήριξης της Ελλάδας

ΠΗΓΗ: ΕΛ. Τύπος

"Όποιος αρνηθεί τώρα την αλληλεγγύη στους Έλληνες, ρισκάρει έναν εκτροχιασμό της χώρας σε χαοτικές ή αυταρχικές δομές, που θεωρούνταν από καιρό ξεπερασμένες", δηλώνει ο Πρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ σε συνέντευξή του στην Die Zeit και καλεί την κυβέρνηση της χώρας του να μην επιτρέψει να βυθιστεί η Ελλάδα σε κοινωνικό χάος. Τονίζει δε ότι η Ελλάδα αποτελεί μοναδική περίπτωση στην Ευρώπη, καθώς επί χρόνια "είχε μετατραπεί σε λεία λίγων οικογενειών, ενώ δεν διαθέτει λειτουργικές κρατικές δομές".

Ο κ. Γκάμπριελ υποστηρίζει ότι το θέμα είναι "να εκπονήσουμε τεράστια επενδυτικά προγράμματα" και όχι "να ρίχνουμε σωρηδόν δημόσιο χρήμα", το οποίο, όπως λέει, "θα χαθεί χωρίς επιτυχία". Ο ηγέτης των σοσιαλδημοκρατών υπενθυμίζει μάλιστα στην Ευρώπη ότι η Ελλάδα μόλις την δεκαετία του '70 ξεπέρασε μία στρατιωτική δικτατορία και κατηγορεί την 'Αγκελα Μέρκελ ότι με την πολιτική της κατάφερε οι ακροδεξιοί και οι πολέμιοι της Ευρώπης να εξασφαλίζουν την είσοδό τους στο Κοινοβούλιο. Επισημαίνει ακόμη ότι η Ελλάδα θα ήταν η πρώτη αλλά όχι η μόνη πέτρα που θα ξεκολλούσε από το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. "Βραχυπρόθεσμα, η Γερμανία θα μπορούσε να αντέξει και να "ελβετοποιηθεί", δηλαδή να ευημερεί οικονομικά, αλλά πολιτικά να είναι άνευ σημασίας. Τότε θα είχαμε έναν γερμανικό μονόδρομο στην Ευρώπη, όχι στρατιωτικό, αλλά οικονομικό. Θα λέγαμε ότι θέλουμε να αγοράζετε τα προϊόντα μας, αλλά δεν μας ενδιαφέρει τις σας συμβαίνει. Τι ολέθριο μήνυμα!", αναφέρει ο κ. Γκάμπριελ και προειδοποιεί ότι σε αυτή την περίπτωση θα δρούσαν εκ νέου οι φυγόκεντρες δυνάμεις στην Ευρώπη, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Grexit Would Be 'Regrettable, But Not Fatal'

ΠΗΓΗ: SPIEGEL

With Greece apparently unable to form a government and the leader of one party rejecting the country's bailout commitments, warnings are growing across Europe that Athens may have to leave the euro zone. German editorialists say it would be a shame but probably wouldn't mean the end of the common currency.

  

Comments made by Alexis Tsipras, a Greek politician with the Coalition of the Radical Left (SYRIZA) party, declaring previous euro bailout agreements to be "null and void" earlier this week have vexed leaders in Brussels and across Europe, where warnings that Greece may have to leave the common currency are growing louder.

Speaking in Brussels on Wednesday, German Finance Minister Wolfgang Schäuble said that Athens can't be forced to retain the euro. "Greece must decide for itself if it wants to remain in the euro zone or not," he said. But if Greece wants to remain a member, then it "must form a stabile government and it must adhere to its obligations as well," he added. Schäuble noted that a large majority of Greeks wants to maintain the euro at any cost "because they are conscious of all the advantages of the common currency despite all the burdens."

Νέο σκηνικό πιέσεων προς την Ελλάδα

ΠΗΓΗ: sofokleous 10

Κάτι παραπάνω από κεκτημένη ταχύτητα που έρχεται από το παρελθόν είναι η προσπάθεια των διεθνών κέντρων και δη των Βρυξελλών να επηρεάσουν τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Κοινή τους κατεύθυνση είναι η προσπάθεια να υπογραμμίσουν τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας, μέσω των κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου κι επιδίωξη τους είναι να γίνουν σεβαστές αυτές οι δεσμεύσεις για το από ‘δω και πέρα. Από το μέλλον έρχονται επομένως, επιζητώντας την απαράλλαχτη εφαρμογή των Μνημονιακών πολιτικών των δύο προηγούμενων ετών και για την επόμενη μέρα.

Επωδός όλων των δηλώσεων που έγιναν το τελευταίο τριήμερο ήταν ο κίνδυνος εκδίωξης της Ελλάδας από την ευρωζώνη σε περίπτωση που καταγγελθούν ή αμφισβητηθούν οι δανειακές συμβάσεις. Το ευρώ δεν εννοείται χωρίς το πρόγραμμα διάσωσης τόνισε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, θέτοντας το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων. Με αυτό τον τρόπο η στήριξη που προσέφερε στα φιλο-Μνημονιακά κόμματα ήταν σαφής, δίνοντας επιπλέον τροφή και στον Αντώνη Σαμαρά να υποστηρίξει δημόσια πως οι πέντε προτάσεις του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κατέληγαν σε έξοδο από το ευρώ. Τι κι αν ουδέποτε υποστήριξε δημόσια κάτι τέτοιο ο επικεφαλής του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος, σύμφωνα με τις τελευταίες προτιμήσεις του εκλογικού σώματος; Η δήλωση του Αντ. Σαμαρά, κινούμενη στην γραμμή του Σόιμπλε, επαναλάμβανε τον εκβιασμό των Βρυξελλών: αμφισβήτηση των Μνημονίων σημαίνει εκδίωξη από την ευρωζώνη.

Λεφτά(πάντα) υπάρχουν για τις τράπεζες

Πηγή: Οικονομία με άλλο μάτι

του Μ. Λίτση

  

Πανικό προκάλεσε σε ορισμένες εγχώριες γραφίδες η αναφορά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρα σε δημόσιο έλεγχο των τραπεζών. Κάποιοι έσπευσαν μάλιστα να τον λοιδορήσουν που ανασύρει από το ντουλάπι της ιστορίας, τις εθνικοποιήσεις.

 Ποια είδηση δεσπόζει σήμερα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης; Η μερική κατά 45% εθνικοποίηση της ισπανικής τράπεζας Bankia. Δεκάδες άλλωστε τράπεζες όχι μόνο στον προβληματικό ευρωπαϊκό νότο αλλά στις αναπτυγμένες Γερμανία και Βρετανία έχουν περάσει από το 2008 στα χέρια του δημοσίου προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση. Με μία διαφορά. Το δημόσιο έχει στις περισσότερες την πλειοψηφία, οι φορολογούμενοι πληρώνουν με εξοντωτική αλά Ελλάδα λιτότητα, αλλά οι τράπεζες εξακολουθούν να λειτουργούν σαν να μην τρέχει τίποτα. Όχι λεφτά δεν ρίχνουν στην οικονομία αλλά καταθέτουν επιπλέον κεφάλαια που έχουν πάρει από την ΕΚΤ στην ίδια ή και άλλες κεντρικές τράπεζες αποκομίζοντας δισεκατομμύρια ευρώ από τους τόκους!

 Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» (http://online.wsj.com/article/SB10001424052702304020104577386462981039998.html) στα τέλη Μαρτίου, δέκα από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες τοποθέτησαν συνολικά περί το 1,2 τρις. δολάρια σε ρευστό στις κεντρικές τράπεζες σε ολόκληρο τον κόσμο. Το ποσό αυτό είναι κατά 128 δις. δολάρια υψηλότερο ή 12% σε σχέση με τον Δεκέμβριο και υψηλότερο κατά 66% από τα τέλη του 2010.

Roubini: Προσδεθείτε για την ισπανική διάσωση

Πηγή: FT (via euro2day)

N. Roubini

Ο αρθρογράφος είναι πρόεδρος της Roubini Global Economics και καθηγητής του Stern School of Business, New York University. 

Κανείς δεν μπορεί να προσποιείται ότι γνωρίζει αν η Ισπανία πάσχει από ρευστότητα ή είναι χρεοκοπημένη, αν δεν μετρηθεί το μέγεθος της μαύρης τρύπας στον τραπεζικό κλάδο της χώρας. Η ισπανική κυβέρνηση άρχισε επιτέλους να το κάνει: Η Bankia και άλλες τράπεζες αρχίζουν να λαμβάνουν ενέσεις ρευστότητας από την Μαδρίτη. Με την ισπανική οικονομία να συρρικνώνεται δριμύτατα και την ανεργία να εκτινάσσεται, ήταν αναπόφευκτο να χρειαστεί να διασώσει τη κυβέρνηση τις τράπεζες. Όμως αυτό είναι το ένα μόνο κομμάτι του παζλ. Χωρίς ανάπτυξη, το ισπανικό κράτος θα χρειαστεί και το ίδιο διάσωση. 

Η πιστωτική άνθιση της Ισπανίας έφτασε σε αιχμή το 2008, όταν η προσφορά φθηνής, εξωτερικής χρηματοδότησης άρχισε να μειώνεται κάθετα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η ποιότητα των ενεργητικών των ισπανικών τραπεζών συνεχίζει να χειροτερεύει. Ο κλάδος θα χρειαστεί ανακεφαλαιοποίηση 100-250 δισ. ευρώ μέσα στο έτος, για να διατηρήσει συντελεστή κεφαλαιακής επάρκειας 9%, το ελάχιστο που ανέχεται η European Banking Authority. Εν τω μεταξύ, υπάρχουν ανησυχίες για την δυνατότητα και την διάθεση των ισπανικών τραπεζών να υποστηρίξουν το κρατικό χρέος, ειδικά εν μέσω υποβαθμίσεων και αναλήψεων κεφαλαίων.

Εισηγμένες: Σχέδια άμυνας στο σενάριο της δραχμής

Πηγή: euro2day

του Στέφανου Κοτζαμάνη 

To πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα δεν άρεσε στις αγορές και αναμενόμενα ήταν τα σχόλια των διεθνών οίκων. Ενδεικτικά αναφέρουμε την Goldman Sachs που υποστηρίζει πως «το εκλογικό αποτέλεσμα ενδέχεται να απομακρύνει κι άλλο την Ελλάδα από την ευρωζώνη», ή τη Citigroup που λέει πως «αυξήθηκαν οι πιθανότητες εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη μέσα στους επόμενους 12-18 μήνες». 

Το θετικό πάντως είναι πως οι τράπεζες δεν φαίνεται να δέχτηκαν χθες αξιοσημείωτες πιέσεις για αναλήψεις καταθέσεων και όλα λειτούργησαν ήρεμα. 

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, υπάρχουν εισηγμένες εταιρίες που -ήδη εδώ και καιρό- έχουν κάνει τους δικούς τους σχεδιασμούς σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο σενάριο επιστροφής της χώρας στη δραχμή. 

Στόχος τους είναι είτε ο περιορισμός των παρενεργειών (εφόσον συμβεί το απευκταίο), είτε ακόμη και η εκμετάλλευση της συγκυρίας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι κινήσεις αυτές των εταιριών έχουν αναμφίβολα δυσκολέψει τη θέση των ελληνικών μακροοικονομικών δεδομένων. 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΟ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

ΠΗΓΗ: ISKRA

Η εκλογή του Φρανσουά Ολάντ στην προεδρία της Γαλλίας με βασική προεκλογική θέση ότι το Δημοσιονομικό Σύμφωνο πρέπει να επανεξεταστεί ώστε να υπάρξει σαφέστερη κατεύθυνση προς την ανάπτυξη, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την υπόθεση του δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία για το ζήτημα του Συμφώνου.

Παράλληλα και οι εξελίξεις από την Ελλάδα, όπου οι εκλογές έδειξαν σαφώς ότι οι πολίτες απορρίπτουν τη συνεχή λιτότητα, δίνουν επιπλέον επιχειρήματα και θέτουν προβληματισμούς για τους Ιρλανδούς.

Όπως επισήμανε προ ημερών ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών, Μάικλ Νούναν, η στάση του Ολάντ σχετικά με το Δημοσιονομικό Σύμφωνο μπορεί να επηρεάσει τη στάση των Ιρλανδών ψηφοφόρων.

Αν κρίνει κανένας από τις δημοσκοπήσεις οι Ιρλανδοί εμφανίζονται έτοιμοι να το εγκρίνουν κατά πλειοψηφία (47% υπέρ του «ναι» και 35% υπέρ του «όχι» σε μία πρόσφατη) αν και δεν λείπουν οι αναποφάσιστοι (18%).

Europe’s potential gains from a silent alliance between Paris and Athens

Πηγή: varoufakis

Greece and France go back a long, long way. The Greek revolution, that procured our small, and constantly problematic, nation-state, was a spinoff (to all intents and purposes) of the French revolution and the culmination of a Greek Enlightenment that owed everything to the French Enlightenment (and almost nothing to either its German or Scottish variants).

More recently, when I was a teenager in Greece, the restoration of our democracy coincided with the landing at Athens’ Ellinikon airport of the French Presidential jet that was carried back from exile Mr K. Karamanlis, a conservative politician who had spent the dictatorship years in Paris, befriending the French President and converting into a kind of Gaullist politician. It was this closely-nit duo of politicians, Vallery Giscard d’ Estaing, the French centre-right President, and Karamanlis, that persuaded both the Europeans and the Greeks that it was a good idea for Greece to enter the, then, European Economic Community.

ΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΝΟΜΙΣΜΑ.ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

ΠΗΓΗ: eparistera
του Γ. Τριανταφυλλόπουλου

ΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΝΟΜΙΣΜΑ.ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ.