Πηγή: Iskra
ΓΕΡΜΑΝΟΦΩΝΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ: ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ!
Ο Μάρτιος είναι ένας ιδιαίτερα κρίσιμος μήνας για την Ευρωζώνη, καθώς στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στα τέλη του μήνα, αναμένεται να ληφθούν τελικές αποφάσεις, γύρω από τη διαχείριση της κρίσης χρέους. Για αυτό το λόγο άλλωστε ο Γ. Παπανδρέου, ταξίδεψε στο Βερολίνο ενώ θα μεταβεί και στο Παρίσι, προκειμένου να ικετέψει, τόσο για την επιμήκυνση και τη μείωση του επιτοκίου των τροϊκανών δανείων των € 110 δις, όσο και για τη δυνατότητα αναδιάρθρωσης των κρατικών χρεών (πχ επαναγορά ομολόγων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και το Μόνιμο Μηχανισμό από το 2013).
Όπως ήταν λοιπόν αναμενόμενο, ενόψει της Συνόδου Κορυφής, έχει ανάψει ο δημόσιος διάλογος, εντός τωνκυρίαρχων κύκλων, γύρω από τις προοπτικές εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους αλλά και της ίδιαςΚυβέρνησης Γ. Παπανδρέου!
Οι Financial Times, στο τελευταίο κυριακάτικο φύλλο τους (27.02), αφιερώνουν δύο δημοσιεύματα για την Ελλάδα, ένα στη μόνιμη στήλη LEX και ένα στο editorial! Οι εκτιμήσεις των FT, έχουν ιδιαίτερη σημασία, καθώς αποτελούν μια εφημερίδα διεθνούς κύρους, που εκφράζει με τον πλέον, αυθεντικό ίσως, τρόπο, τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου.
Το πρώτο δημοσίευμα, χαρακτηρίζει τα συνεχή και συνεχώς επικαιροποιούμενα Μνημόνια, ως το«μαρτύριο του Σίσυφου», επισημαίνοντας το προφανές. Το χαρακτηριστικό αδιέξοδο του μνημονιακού προγράμματος, να προσφέρει αυτό που υποσχέθηκε στους διεθνείς κύκλους του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου: την μείωση του ελλείμματος και του χρέους, σε συνδυασμό με τη δημιουργία μιας νέας, απορρυθμισμένης αγοράς, χωρίς εργασιακά – κοινωνικά δικαιώματα και με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Εξυπακούεται πως, οι Financial Times, δεν αντιτίθενται από θέση αρχής στα μέτρα του Μνημονίου. Ίσα – ίσα τα επικροτούν και τα θεωρούν απαραίτητα! Την στιγμή αυτή όμως, όσα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, κατέχουν ελληνικά ομόλογα, έχουν ήδη προβεί σε μεγάλες απομειώσεις στην αξία τους, ακριβώς επειδή γνωρίζουν πως το ελληνικό χρέος είναι μη-εξυπηρετήσιμο. Πολλά από αυτά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, θα δεχτούν την αναδιάρθρωση ως ένα «θετικό» γεγονός, που θα τονώσει τη διαφάνεια των ισολογισμών τους!
Επιπλέον οι Financial Times, γνωρίζουν πολύ καλά πως μια αναδιάρθρωση σαν αυτή που επαγγέλλονται, όχι απλά δεν θα θίξει περαιτέρω τα συμφέροντα των πιστωτών, αλλά επιπλέον θα συνοδεύεται από ένα νέο πολυετές πακέτο μνημονιακών μέτρων, ως αντιστάθμισμα!
Το δεύτερο δημοσίευμα, εστιάζει στην κοινωνική οργή που επικρατεί μεταξύ των εργαζομένων και όχι μόνο, κάνοντας μάλιστα ιδιαίτερη αναφορά στα όσα διαδραματίστηκαν στην τελευταία Γενική Απεργία της 23ης Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με τους FT, η υψηλή ανεργία και ειδικότερα οι δυσοίωνες προοπτικές των νέων, μπορούν να «επιδεινώσουν την κατάσταση» (σσ να προκαλέσουν εξέγερση;). Σαν λύση για την Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, οι FT, βλέπουν τις πρόωρες εκλογές, τις οποίες σύμφωνα με τον συντάκτη, αξίζει να κερδίσει ο Γ. Παπανδρέου!
Η προοπτική αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους απασχολεί όμως σε πολύ μεγάλο βαθμό και τουςγερμανόφωνους οικονομολόγους. Στο γερμανόφωνο χώρο επικρατούν δύο προσεγγίσεις, όπως παρουσιάστηκαν στο Βήμα της Κυριακής (27.02).
Η πρώτη εκφράζεται κυρίως από συντηρητικούς γερμανούς (και όχι μόνο) οικονομολόγους, που έχουν βαρύνοντα ρόλο στο Συμβούλιο Ευρωπαίων Εμπειρογνωμόνων (EAAG). Οι εν λόγω οικονομολόγοι, συμμετέχουν κυρίως στο Ινστιτούτο Οικονομικής Έρευνας (IFO) του Μονάχου καθώς και στοΕρευνητικό Ίδρυμα Οικονομικής Συγκυρίας (KOF) της Ζυρίχης της Ελβετίας. Σύμφωνα με αυτούς τους οικονομολόγους, το χρέος της Ελλάδας μπορεί να εξυπηρετηθεί με δύο τρόπους: Είτε με την έξοδο από την Ευρωζώνη είτε με το βάθεμα των μέτρων του Μνημονίου.
Η δεύτερη προσέγγιση, συσπειρώνει οικονομολόγους που ευνοϊκά διακείμενοι προς τησοσιαλδημοκρατία. Κάποιοι εξ αυτών, προτείνουν μια ήπια αναδιάρθρωση, της τάξης του 20% - 30% ξορκίζοντας την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, καθώς θεωρούν πως πάνω από όλα πρέπει ναπροστατευτεί η υπόσταση της Ευρωζώνης. Με αυτή την έννοια, κινούνται πιο κοντά στις απόψεις που εκφράζουν και οι FT... Άλλοι, βέβαια εξ αυτών, ξορκίζουν ακόμα και την αναδιάρθρωση, λέγοντας πως θα αύξανε την αβεβαιότητα στις αγορές, βγαίνοντας έτσι πιο "δεξιά" ακόμα και από τους FT...
Προς την πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών της ΙΣΚΡΑ, παραθέτουμε τα δημοσιεύματα των FT, όπως αναδημοσιεύθηκαν από το euro2day.gr καθώς και το δημοσίευμα από το Βήμα της Κυριακής:
Ξεκινάμε με τους FT, αναδημοσιεύοντας το σχετικό δημοσίευμα του euro2day.gr:
Ελλάδα: Ηρθε η ώρα του "Plan B"
Την αγωνία τους για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα εκφράζουν οι "Financial Times", με δύο άρθρα τους, ένα στη γνωστή στήλη LEX και ένα στο editorial της εφημερίδας.
Οι "F.T." κάνουν λόγο για το "μαρτύριο του Σίσυφου" της Ελλάδας. Αναφέρουν το ενδεχόμενο για ελεγχόμενη αναδιάρθρωση των κρατικών χρεών της χώρας αλλά και για πρόωρες εκλογές, τις οποίες όμως, σχολιάζουν, αξίζει να κερδίσει ο κ. Γ. Παπανδρέου. Παράλληλα, καλούν την Ε.Ε. να γίνει "πιο γενναιόδωρη" στις συμφωνίες στήριξης των χωρών-μελών".
Η στήλη LEX επισημαίνει:
Ποτέ δεν πίστεψε κανείς ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε Γερμανία μέσα σε διάστημα τριών ετών. Και βεβαίως αυτό αποδεικνύεται, καθώς η Αθήνα εφαρμόζει το πρόγραμμα δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων που συμφωνήθηκε με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο πλαίσιο του πακέτου στήριξης των 110 δισ. ευρώ. Η Ελλάδα καταγράφει πρόοδο: οι μισθοί στον δημόσιο τομέα συγκρατήθηκαν και τα ελλείμματα μειώνονται.
Οι προσπάθειες της Ελλάδας μοιάζουν, όμως, με το μαρτύριο του Σίσυφου. Όσο περισσότερο μειώνει η κυβέρνηση τις δαπάνες για να ανταποκριθεί στους στόχους, τόσο περισσότερο απομακρύνονται οι στόχοι. Το ΑΕΠ της χώρας συρρικνώθηκε κατά 4,5% το 2010, σε γενικές γραμμές όπως αναμενόταν. Η εγχώρια ζήτηση, παρ' όλα αυτά, είναι ετοιμοθάνατη, η επιχειρηματική εμπιστοσύνη βρίσκεται στο ναδίρ, οι εξαγωγές είναι αδύναμες και η φοροδιαφυγή παραμένει ισχυρή.
Η Ε.Ε. προβλέπει πως η χώρα θα επιστρέψει σε οικονομική ανάπτυξη το δεύτερο εξάμηνο του έτους, καθώς ανακτά τη χαμένη ανταγωνιστικότητα. Η ανεργία, όμως, ίσως αγγίξει το 15% τον επόμενο χρόνο και το ΑΕΠ αναμένεται το 2014 να σημειώσει άνοδο μόλις 2%.
Το δανειακό βάρος της κυβέρνησης είναι ολύμπιο αφού εκτιμάται ότι θα κορυφωθεί στο 150% του ΑΕΠ. Η Αθήνα αντιμετωπίζει δυσθεώρητες ανάγκες χρηματοδότησης μετά το πέρας του τρέχοντος προγράμματος μεταρρυθμίσεων: 57 δισ. ευρώ το 2013, 81 δισ. ευρώ το 2014 και 73 δισ. ευρώ το 2015, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ε.Ε.
Επί τάπητος έχει τεθεί πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, με στόχο την άντληση 50 δισ. ευρώ, το οποίο θα μπορούσε να μειώσει τον λόγο χρέους ίσως κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες. Το ερώτημα, όμως, είναι εάν οι επενδυτές θα θελήσουν να τοποθετηθούν σε μία χώρα με τόσα προβλήματα όπως η Ελλάδα.
Η δοκιμασία που περνά η Ελλάδα έχει δυσάρεστες επιπτώσεις και για άλλες συμφωνίες στήριξης της ευρωζώνης, οι οποίες θα πρέπει να γίνουν πιο γενναιόδωρες. Το πακέτο στήριξης της Ελλάδας δεν απευθύνεται στο βασικό ερώτημα πώς θα αντιμετωπιστεί το βάρος χρεών της χώρας. Καθώς, λοιπόν, η αναδιάρθρωση του ελληνικού κρατικού χρέους μοιάζει όλο και πιο αναγκαία, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα πρέπει να εξετάσουν το Σχέδιο Β.
Το editorial των "F.T." σχολιάζει:
Τα επεισόδια που έγιναν στην Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα ανάμεσα στην αστυνομία και τους διαδηλωτές αποτελούν υπενθύμιση των σημαντικών αλλαγών που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στην εφαρμογή των όρων του πακέτου στήριξης των 110 δισ. ευρώ από την ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αν και το λαϊκό αίσθημα φαίνεται πως κλίνει περισσότερο στην αγωνία και στον φόβο για το μέλλον, παρά στην οργή, ίσως επιδεινωθεί περισσότερο αφού περισσότεροι Έλληνες θα μείνουν εκτός αγοράς εργασίας με την προγραμματισμένη διακοπή λειτουργίας των αναποτελεσματικών κρατικών μονάδων.
Η ανεργία έχει ήδη βρεθεί σε υψηλό 7 ετών και αγγίζει σχεδόν το 14%, ενώ για τους νέους ανέρχεται στο 35%. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το προσάναμμα είναι αρκετό για να διατηρηθεί η φωτιά της αγανάκτησης ανάμεσα στα μέλη του κυβερνώντος κόμματος ΠΑΣΟΚ, ως προς το εύρος των μέτρων λιτότητας που απαιτούνται από το πρόγραμμα της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Είναι πολύ νωρίς, πάντως, για να καταλήξουν οι χρηματαγορές στο ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης αποτυγχάνουν. Σωστά η Ε.Ε. σχεδιάζει μία διαδικασία ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης κρατικών χρεών, αλλά σε αυτό το σημείο θα πρέπει να εξεταστεί περισσότερο η επιβολή περισσότερων ζημιών για τους κατόχους ελληνικών κρατικών ομολόγων.
Η επιτακτική ανάγκη να διατηρηθεί η χρηματοοικονομική σταθερότητα στα 17 μέλη της ευρωζώνης είναι ισχυρός λόγος για να διατηρηθεί ο έλεγχος. Το ίδιο ισχύει και για την πρόοδο της Ελλάδας στο ξερίζωμα της δημοσιονομικής απειθαρχίας, της οικονομικής κακοδιαχείρισης και της σοβαρής αδυναμίας στη δημόσια διοίκηση, παράγοντες που συνέβαλαν εξαρχής στη δημιουργία της κρίσης.
Η βασική επιτυχία της κυβέρνησης είναι η μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες τον προηγούμενο χρόνο, στο 9,4% του ΑΕΠ. Βεβαίως, χρειάζεται να γίνουν περισσότερα για να αυξηθούν τα έσοδα από τη φορολογία. Τα αποτελέσματα προς το παρόν είναι ενθαρρυντικά. Μακροπρόθεσμα, αυτό που έχει σημασία είναι να δημιουργηθεί μία νοοτροπία ανταγωνισμού, που μπορεί να δημιουργήσει οικονομική ανάπτυξη και να σπάσει τα κεκτημένα των προνομιούχων ομάδων συμφερόντων, όπως είναι οι οδηγοί φορτηγών, οι φαρμακοποιοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Στις διαδηλώσεις της προηγούμενης εβδομάδας, η παρουσία τέτοιων αντιμεταρρυθμιστικών ομάδων ήταν αξιοσημείωτα εμφανής.
Η αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφορών στην Ελλάδα ως προς το κράτος είναι καθήκον που θα διαρκέσει για μία ολόκληρη γενιά, ξεπερνώντας τα όρια της πολιτικής ζωής του πρωθυπουργούΓιώργου Παπανδρέου. Δικό του καθήκον είναι να πείσει τη σιωπηλή πλειονότητα των Ελλήνων,που δεν επωφελείται από τα προνόμια των λίγων, ότι τελικά θα ευνοηθεί από τις αλλαγές. Θα πρέπει επίσης να συγκρατήσει τη δυσαρέσκεια των υπουργών του, οι οποίοι ανησυχούν μήπως απειλείται η πολιτική τους καριέρα επειδή οι μεταρρυθμίσεις περιορίζουν τις ικανότητές τους για πατρονάρισμα.
Για να ξεκαθαρίσει το κλίμα, ο κ. Παπανδρέου ενδεχομένως να νιώσει αναγκασμένος να προχωρήσει σεπρόωρες εκλογές. Με όσα έχει κάνει μέχρι στιγμής, αξίζει να τις κερδίσει.
και κλείνουμε με το Βήμα της Κυριακής:Συμφωνία στο «κούρεμα», διαφωνία στην... coupe
Δύο μεγάλες τάσεις συγκρούονται για τον τρόπο και τις συνέπειες της αναδιάρθρωσης του χρέους
Η Ελλάδα δεν θα αποφύγει το «κούρεμα». Σε αυτό συμφωνούν οι περισσότεροι οικονομολόγοι στον γερμανόφωνο χώρο. Χωρίς το περιβόητο «haircut», την αναδιάρθρωση του χρέους, λένε, η χώρα μας δεν πρόκειται να δει ξανά οικονομικά άσπρη μέρα. Μόνο που οι απόψεις για το «πώς» θα γίνει αυτό διίστανται. Ενα σοβαρό ρεύμα υποστηρίζει ότι η αναδιάρθρωση πρέπει να στηριχθεί κυρίως σε «κοινωνικές αγριότητες», ήτοι σε δραστικές περικοπές μισθών και σε συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, ενδεχομένως μάλιστα και στην προσωρινή αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη.
Ενα δεύτερο ρεύμα προτείνει, αντίθετα, οι χαμένοι από το «κούρεμα» να είναι εκείνοι που έβγαζαν και βγάζουν ακόμα αμύθητα κέρδη από τα χρέη: οι ιδιώτες επενδυτές- τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα. Η ομάδα αυτή απορρίπτει κάθε ιδέα εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη. Κάτι τέτοιο- υποστηρίζει- θα ήταν η αρχή του τέλους του ευρώ.
Το πρώτο ρεύμα, το οποίο είναι και το πλειοψηφικό, συγκροτείται από Συντηρητικούς οικονομολόγους, οι οποίοι είναι οργανωμένοι γύρω από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων (ΕΕΑ). Ο πυρήνας του είναι το Ινστιτούτο Οικονομικής Ερευνας Ιfo του Μονάχου με επικεφαλής τον καθηγητή Χανς-Βέρνερ Σιν, καθώς και το Ερευνητικό Ιδρυμα Οικονομικής Συγκυρίας ΚΟF της Ζυρίχης με διευθυντή τον καθηγητή Γιαν-Εγκμπερτ Στουρμ. Το δεύτερο ρεύμα, το οποίο διάκειται φιλικά προς την Αριστερά (συμπεριλαμβανομένης της αριστερής Σοσιαλδημοκρατίας) είναι λιγότερο οργανωμένο. «Ψυχή» του είναι ο καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης Ρούντολφ Χίκελ.
Κατά περίεργη σύμπτωση και τα δύο ρεύματα εξέδωσαν σχεδόν ταυτόχρονα στην αρχή της εβδομάδας πορίσματα που αφορούν το ελληνικό «κούρεμα». «Το Βήμα» μίλησε γι΄ αυτό με τους εκπροσώπους των δύο ρευμάτωνοι σχετικές συνεντεύξεις παρουσιάζονται σε παράπλευρες στήλες.
Δεν είναι βέβαια όλοι οι αριστεροί οικονομολόγοι υπέρ της αναδιάρθρωσης. Αυτό φαίνεται και από τις δηλώσεις που έκαναν, επίσης πρόσφατα, ορισμένοι εξ αυτών. « Η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας δεν θα βελτιωνόταν καθόλου με το "κούρεμα "» αποφάνθηκε ο Σοσιαλδημοκράτης πρώην υφυπουργός Οικονομικών και νυν διευθυντής της Υπηρεσίας Μακροοικονομίας και Ανάπτυξης του ΟΗΕ (Unctad) Χάινερ Φλάσμπεκ. « Με την αναδιάρθρωση θα αυξανόταν η αβεβαιότητα των αγορών » πρόσθεσε ο επίσης Σοσιαλδημοκράτης οικονομολόγος (και ένας εκ των πέντε «σοφών» συμβούλων της γερμανικής κυβέρνησης)Πέτερ Μπόφινγκερ. « Ο κίνδυνος έγκειται στο γεγονόςότι μετά το "κούρεμα"οι τράπεζες θα πρέπει να τύχουν στήριξης » είπε, υπονοώντας ιδιαίτερα τις γερμανικές, οι οποίες έχουν επενδύσει 17,4 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα.
Αλλά και ορισμένοι εκπρόσωποι των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων φαίνεται να τρομάζουν μπροστά στην ιδέα του «ψαλιδίσματος». « Αν γινόταν "κούρεμα" στην Ελλάδαοι επενδυτές θα αναρωτιούνταν αμέσωςποια θα ήταν η επόμενη χώραπου θα αδυνατούσε να εξυπηρετήσει τα χρέη της » έλεγε ο επικεφαλής των οικονομολόγων της Commerzbank Γιοργκ Κράμερ. « Αυτό θα σήμαινε το σπάσιμο ενός ταμπού με απρόβλεπτες συνέπειες για την ευρωπαϊκή οικονομία ».
«Να απαλλαγούμε από τα λάθη του Μάαστριχτ»
του ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΧΙΚΕΛ Καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης
- Την περασμένη εβδομάδα εκδώσατε ένα ένθερμο μανιφέστο εναντίον του σχεδίου των έξι σημείων της Ανγκελα Μέρκελ και του Νικολά Σαρκοζί για την αναδόμηση της ευρωζώνης- στη βάση του γερμανικού μοντέλου ανάπτυξης, ήτοι με αύξηση της ανταγωνιστικότητας και αποδόμηση των μισθών και του κοινωνικού κράτους.Ποια είναι η κυρίαρχη ιδέα του μανιφέστου;
«Η κυρίαρχη ιδέα είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα πρέπει να διορθώσει ένα "γενετικό" της λάθος: τις Συνθήκες του Μάαστριχτ. Οι επινοητές τους ισχυρίζονται ότι οι συνθήκες οδηγούν σε μεγαλύτερη σύγκλιση, στην πραγματικότητα όμως συμβαίνει το αντίθετο. Το μεγάλο ψέμα του Μάαστριχτ είναι ότι η Κοινότητα δεν αποτελεί αναδιανεμητική ένωση. Είναι όμως εκ των πραγμάτων, και αυτό πρέπει να κατοχυρωθεί και θεσμικά. Οχι όμως, όπως το θέλουν η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, ως Ευρώπη του ανταγωνισμού, αλλά ως Ευρώπη της αλληλεγγύης».
- Πρόσφατα ασκήσατε κριτική στην πρότασηγια επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού χρέους στην τρόικα. Γιατί;
«Το μέτρο είναι σημαντικό, αλλά όχι επαρκές. Σε αυτό θα έπρεπε να προστεθούν και πολλά άλλα, όπως η δραστική μείωση των τόκων για τα δάνεια και η έκδοση ευρωομολόγων, για τα οποία μάλιστα ενδιαφέρονται οι Κινέζοι. Το σημαντικότερο απ΄ όλα είναι όμως η αναδιάρθρωση του χρέους. Οι ιδιώτες επενδυτές πρέπει να παραιτηθούν τουλάχιστον κατά 20%-30% από την ονομαστική αξία των ομολόγων τους. Αυτοί θα έπρεπε να πληρώσουν τη νύφη και όχι οι έλληνες μισθωτοί και συνταξιούχοι».
- Πρέπει να αποχωρήσει η Ελλάδα από την ευρωζώνη σε περίπτωση «κουρέματος»;
«Σε καμία περίπτωση. Αυτό θα προκαλούσε κατάρρευση όλης της ευρωζώνης».
- Η Αθήνα θα ήθελε να χρησιμοποιήσει χρήματα του ταμείου διάσωσης ΕSFΕ για την επαναγορά των ελληνικών χρεών στο 80%-90% της αρχικής τους τιμής. Θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν χρήματα του ίδιου ταμείου και για αναπτυξιακά προγράμματα;
«Οχι. Τα προγράμματα αυτά πρέπει να χρηματοδοτηθούν από την κυβέρνηση. Οι δραστικές περικοπές του προϋπολογισμού όμως που επιβάλλουν η τρόικα και η Γερμανία παραλύουν τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Ετσι μπαίνει φρένο σε κάθε ανάπτυξη».
«Αλύπητη μείωση στους μισθούς ή φύγετε από το ευρώ»
του ΓΙΑΝ-ΕΓΚΜΠΕΡΤ ΣΤΟΥΡΜ Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων- Την περασμένη εβδομάδα παρουσιάσατε μια γνωμοδότηση για την Ελλάδαμε την οποία της δείχνετε, λίγο ή πολύ, την πόρτα εξόδου από την ευρωζώνη. Γιατί;
«Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Εμείς λέμε ότι υπάρχουν δυο δυνατότητες αναδιάρθρωσης: μια εσωτερική και μια εξωτερική. Η πρώτη σημαίνει αλύπητες περικοπές μισθών και εισοδημάτων, η δεύτερη την έξοδο από την ευρωζώνη. Και οι δύο λύσεις είναι επώδυνες. Εμείς δεν παίρνουμε όμως θέση υπέρ της μιας ή της άλλης. Αυτό πρέπει να το αποφασίσουν οι ίδιοι οι Ελληνες».
- Δεν φοβάστε ότι μια τέτοια έξοδος θα προκαλούσε πανικό στις αγορές βάζοντας σε κίνδυνο το σύνολο της ευρωζώνης;
«Οχι. Η Ελλάδα έχει μικρό οικονομικό βάρος στην Κοινότητα. Τυχόν έξοδός της θα προκαλούσε δυσκολίες στις τράπεζες, κυρίως τις γαλλικές, αλλά και αυτές θα ήταν προσωρινές».
- Σε τι θα βοηθούσε ωστόσο η έξοδος,αν ληφθεί υπόψη ότι το μοναδικό κέρδος που θα προέκυπτε από αυτήν, ήτοι η άνοδος των εξαγωγών,θα ήταν μικρό,δεδομένου ότι στην Ελλάδα οι εξαγωγές δεν έπαιζαν ποτέ σημαίνοντα ρόλο; Και ότι, αντιστρόφως,η επιστροφή στη δραχμή θα προκαλούσε πολύ χειρότερα προβλήματα από τα σημερινά;
«Ούτε κι εμείς ισχυριζόμαστε ότι οι εξαγωγές θα έλυναν το πρόβλημα. Αυτό που διαπιστώνουμε όμως είναι ότι τα μέτρα που ελήφθησαν μέχρι τώρα δεν αρκούν. Το χρέος μεγαλώνει από μέρα σε μέρα. Η κρίση αυξάνει αντί να μειώνεται. Η χώρα θα χρειαστεί από το 2013 νέα βοήθεια, ύψους δεκάδων δισ. ευρώ. Η οικονομία της θυμίζει βαρέλι δίχως πάτο. Το μοναδικό αντίδοτο έτσι είναι ο εκσυγχρονισμός των δομών και η αύξηση της ανταγωνιστικότητας, με παράλληλη δραστική μείωση του κόστους εργασίας. Ετσι, εκτιμούμε, θα μπορέσει να καλυφθεί και το χρέος, το οποίο θα παραμείνει σε ευρώ και ως εκ τούτου θα συνεχίσει να πιέζει για πολύ καιρό ακόμα την ελληνική οικονομία».
- Σε τι στηρίζετε αυτή την εκτίμησή σας;
«Στη γενική οικονομική λογική η οποία λέει ότι με την αύξηση της ανταγωνιστικότητας μπορεί να ξεπεραστούν οι οποιεσδήποτε ελλείψεις και τα οποιαδήποτε ελλείμματα. Ετσι έγινε εξάλλου και σε πολλές άλλες χώρες, όπως στη Λατινική Αμερική, που υποβλήθηκαν σε "κούρεμα"».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου