Έκθεση Ιδεών : Πως περνώ το καλοκαίρι μου

ΠΗΓΗ: ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ

Μάθημα : Έκθεση Ιδεών

Θέμα : Πως περνώ το καλοκαίρι μου

Του Μαθητή:  Αδιόριστου* Εκπαιδευτικού

Τάξη:

Τόσα χρόνια στο σχολείο κάθε χρόνο άλλο θρανίο
μια ζωή στην ίδια τάξη θεωρία μα και πράξη

……………………………………………………

Σαν γαϊδούρι που παλιώνει μα περπατησιά δεν στρώνει
έμεινα στην ίδια τάξη θεωρία μα και πράξη
( Στίχοι-Μουσική Γιώργος Ζήκας)

Τα καλοκαίρια μου τα τελευταία 10-15 χρόνια είναι πολύ προβλεπόμενα, αναμενόμενα και επαναλαμβανόμενα. Τίποτε το εξαιρετικό, τίποτε το καινούριο. Έχουν όμως ( κάθε χρόνο) πολύ σασπένς! Κάτι σα να παρακολουθείς θρίλερ σε θερινό κινηματογράφο!Γίνεται να είναι κάτι ταυτόχρονα συνηθισμένο και να έχει σασπένς; Γίνεται, όταν εμπλέκεται το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας!

Όλα ξεκινάνε γύρω στα μέσα Ιουνίου και δεν τελειώνουν ούτε το φθινόπωρο. Βασικά, δεν υπάρχουν καλοκαίρια και φθινόπωρα. Ο χρόνος έχει γίνει ενιαίος και κυλά απελπιστικά αργά αλλά οι συνέπειές του καταγράφονται απίστευτα γρήγορα πάνω μου!

Τι κάνω συνήθως τα καλοκαίρια μου; Να ένα τυπικό πρόγραμμα «δημιουργικής απασχόλησης» που μου φτιάχνει το Υπουργείο Παιδείας, την ώρα που οι μόνιμοι συνάδελφοί μου χαλαρώνουν και γεμίζουν τις μπαταρίες τους για να αντιμετωπίσουν την επόμενη χρονιά και ο υπόλοιπος κόσμος είτε εργάζεται είτε είναι σε διακοπές είτε ( και ανεβαίνει ο αριθμός τελευταία! ) το παλεύει με τη δική του ανεργία.

1. Μέχρι το τέλος Ιουνίου έχω ξεμπερδέψει με μαθήματα, εξετάσεις, συνεδριάσεις συλλόγου διδασκόντων και έκδοση αποτελεσμάτων και το αργότερο 30 Ιουνίου απολύομαι! Μαζεύοντας τα δικαιολογητικά μου αρχίζω και να τρελαίνομαι. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή με πιάνει! Τα πρώτα συμπτώματα είναι ένα σφίξιμο στο στομάχι, μια νευρικότητα, και μετά μόλις που σιγουρεύομαι ότι με παίρνει η κάτω βόλτα, βρίσκομαι «στην τσίτα», πάλι ! Αρχίζει, βλέπετε, η αντίστροφη μέτρηση, πριν καλά-καλά τελειώσει η προηγούμενη. To Υπουργείο φροντίζει να μην πλήξουμε στο ελάχιστο!

2. Στις αρχές Ιουλίου πρέπει να πάω να καταθέσω τα χαρτιά μου για το ταμείο ανεργίας. Δεν χρειάζονται πολλές διαδικασίες, ούτε πολλά χαρτιά: να στηθώ στις ουρές του ΟΑΕΔ 2-3 φορές και το πολύ 9 έγγραφα για να ενταχθώ στο ταμείο ! Το αν θα το πάρω είναι άλλη υπόθεση: αν έχω συμπληρώσει 125 ένσημα το 14μηνο έχει καλώς. Πως τα συμπληρώνω; Μόνο αν δουλεύω αναπληρωτής ή σε δύο δουλειές… Το τελευταίο παράνομα βέβαια, καθώς απαγορεύεται να δουλεύω ωρομίσθιος με 11 ώρες ( «κυριλέ» ωρομίσθιος) και να συμπληρώνω σε φροντιστήριο. Κανένα ντελίβερι, καμία καφετέρια, κανένα μπαράκι, κανά φυλλάδιο, καμία προώθηση, ναι!

3. Ενδιάμεσα έχω αρχίσει ήδη να παρακολουθώ καθημερινά στο διαδίκτυο κάθε ανακοίνωση, κάθε συζήτηση που μπορεί να με βοηθήσει να αποκρυπτογραφήσω τις ανακοινώσεις της Πυθίας, δηλαδή του Υπουργείου, για το πότε θα βγουν οι αιτήσεις για τις επόμενες προσλήψεις. Ευτυχώς, υπάρχουν δεκάδες φόρουμ για να ασχολείται ο κόσμος της αδιοριστίας το καλοκαίρι  να τσακώνεται ο ένας με τον άλλον, να εκτονώνεται σχεδόν ανέξοδα και ακίνδυνα και να διαβάζει μετά μανίας κάθε 5 λεπτά τις αναρτημένες αποκλειστικές πληροφορίες που δίνει με το σταγονόμετρο βέβαια το Υπουργείο, επιλεκτικά σε ορισμένους από τους εκατοντάδες που τηλεφωνούν!

4. Γύρω στα μέσα Ιουλίου, πρώτες βγαίνουν οι αιτήσεις για αναπληρωτές και ωρομίσθιους. Τρέχουμε όλοι τότε χαρούμενοι στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης όπου καθισμένοι επί ώρες στα σκαλιά από όροφο σε όροφο, μέχρι να έρθει το νούμερο μας και η σειρά μας, ( την ίδια μέρα αλλά μπορεί και την επόμενη) , αν μη τι άλλο, κάνουμε γνωριμίες…

5. Μέχρι το τέλος Ιουλίου έχουμε κάτι άλλο να περιμένουμε, για να μην βαρεθούμε και να μην ξεχαστούμε : πότε θα ανακοινωθούν οι καινούριοι πίνακες και η περίοδος των ενστάσεων κατά των πινάκων. Έ, όλο και κάποια μόρια θα έχει ξεχάσει το Υπουργείο, αν δεν σε έχει ξεχάσει εσένα τον ίδιο ολόκληρο, δηλαδή.

6. Ακολουθεί άλλη περίοδος αναμονής, για τους τυχερούς που φαίνεται να είναι κοντά στο διορισμό: πότε θα βγουν οι αιτήσεις για μόνιμο διορισμό και οι περιοχές διορισμού. Εκεί να δεις καρδιοχτύπια: μπορεί να περάσει μια εβδομάδα να κρέμεσαι στο Ιντερνετ, διοριστέος, αδιόριστος, υποψήφιος για διορισμό ή πρόσληψη αναπληρωτών: πόσους θα πάρει, πότε θα τους πάρει, πόσοι μένουν στους «καθαρούς» πίνακες για το αναπληρωτιλίκι που ακολουθεί; Δεν μπορείς να πεις: το Υπουργείο μας έχει εξασφαλίσει την αδρεναλίνη στα ύψη ! Τύφλα να’ χει ο Άλφρεντ Χίτσκοκ στον «Δεσμώτη του Ιλίγγου»! Φέτος δε, έσπασε το ρεκόρ 15ετίας! Διορισμοί κάτω του 50% των περσινών! Ζάλη!

7. Αναμένοντας στο ακουστικό μας και στον υπολογιστή μας, κάνουμε και μερικά μπάνια : στον ιδρώτα βέβαια, στη θάλασσα ούτε με κιάλια, άντε κανένα Σαββατοκύριακο στα πεταχτά και αφού έχει απηυδήσει όλη η οικογένεια, συγγενείς και φίλοι να μας ξεκολλήσουν από το γραφείο!

8. Αύγουστος: Να μην ξεχάσω να περάσω απο το Ταμείο Ανεργίας για να ενεργοποιηθεί επιτέλους η κατάθεση του πρώτου μήνα: 450 ευρώ είναι αυτά! Αν είσαι παντρεμένος και με παιδί παίρνεις 20-30 ευρώ παραπάνω για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τις επιπλέον υποχρεώσεις σου. Ξέρω ότι κάποιοι νέοι εργαζόμενοι με καθεστώς μαθητείας τα ζηλεύουν: μη στενοχωριέστε παιδιά, σε λίγο θα μειωθεί και το Ταμείο, για να έχουμε ισότητα. Προς τα κάτω βέβαια, πάντα , για τους πολλούς…

9. Της «αγια-Σωτήρως» ( 6 του Αυγούστου για τους άπιστους) οι διοριστέοι φτάνουν κοντά στη σωτηρία τους : απο μέρα σε μέρα, απο ώρα σε ώρα, απο στιγμή σε στιγμή ( που κρατάει άλλη μια συναρπαστική εβδομάδα…) ανακοινώνονται και οι αιτήσεις μόνιμου διορισμού.

10. Μετά της Παναγίας, οι τυχεροί διορίζονται, ετοιμάζουν βαλίτσες και , αφού περάσουν 10 μέρες αναζητώντας ψυχίατρο σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία για να βγάλουν το πιστοποιητικό υγείας και αν τα καταφέρουν και δεν έχουν καταλήξει στο Δρομοκαίτειο,ξεκινούν για την 3χρονη υποχρεωτική ( από φέτος) μετανάστευση. Τα ζευγάρια μοιράζουν τα παιδιά τους, ποιος θα πάρει ποιο παιδί μαζί, οι δεσμευμένοι ξεκαθαρίζουν σχέσεις και χωρίζουν τα υπάρχοντά τους. Οι ελεύθεροι είναι ελεύθερα πουλιά για να επιλέξουν όποιο νησί του Αιγαίου δεν επισκέπτεται ούτε απελπισμένος γλάρος και όπου καράβι φτάνει μια φορά την εβδομάδα! Βεβαίως και ΔΕΝ τους καλύπτει το κράτος τα έξοδα μετακίνησης, ούτε βέβαια τη μετακόμιση, ούτε το νοίκι, σαφώς. Αυτά δεν αφορούν αυτή την κατηγορία των τυχερών και βολεμένων δημοσίων υπαλλήλων. ( Για αναπληρωτές και ωρομίσθιους δεν το συζητώ καν, βέβαια…)

11. Όπως μας πληροφορεί το Υπουργείο, υπάρχουν ανάμεσά τους μερικοί εκπαιδευτικοί ( π.χ. με προβλήματα οικογενειακά, υγείας= τεμπέληδες, μερικές εγκυμονούσες ) , οι οποίοι επιλέγουν αντί να πάνε για 3 χρόνια (εν γνώσει τους και με το ρίσκο που τους προσφέρεται δωρεάν), εκεί όπου δεν υπάρχει νοσοκομείο ούτε ελικόπτερο, δηλώνουν ασθένεια και προβλήματα, ή άλλοι που διορίζονται και δεν αποδέχονται το διορισμό τους! Καταλαβαίνουμε ότι αυτοί οι τελευταίοι έχουν πάρα πολλές εργασιακές ευκαιρίες, από τις πάμπολλες που προσφέρονται σε έναν νέο εκπαιδευτικό και γι’ αυτό και δεν ανησυχούν.

12. Στα εννιάμερα της Παναγίας αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τις προσλήψεις των πρώτων αναπληρωτών. Θα κρατήσει πολύ καιρό αυτή η αγωνία: σε δόσεις ( βλέπε «φάσεις»), μέχρι τα Χριστούγεννα σχεδόν, για να έχουν να περιμένουν κάτι όλοι οι υπόλοιποι. Από φέτος έχουμε και καινούριες λέξεις στο λεξιλόγιό μας: ΑΜΩ και ΑΚΩ για να συνεννοούμαστε και να ξεχωρίζουμε μεταξύ μας (γιατί κανένας άλλος δεν καταλαβαίνει) τους τυχερούς του μειωμένου ωραρίου από τους άλλους του κανονικού. Το πώς θα προσληφθεί κάποιος είναι θέμα μαγείας, πρόβλεψης, μαντείας! Και εδώ το Υπουργείο μας κρατάει μυστικά, για να έχει ενδιαφέρον η συζήτηση.

13. Αν διαβάζω το καλοκαίρι; Ναι, συνήθως όλα τα σχολικά βιβλία Γυμνασίου και Λυκείου της ειδικότητάς μου, αυτά που οι μαθητές μου πετάνε στα σκουπίδια, γιατί όλο και κάποιος ΑΣΕΠ φαίνεται ενόψει μέσα στη διετία και χρειάζομαι προετοιμασία. Τότε, παίρνω τα βιβλία μου στο ενοικιαζόμενο δωμάτιο και περνώ 10 μέρες κοντά στη φύση, γεμίζοντας τα ανιαρά κενά ανάμεσα στο φαγητό και το μπάνιο με χρήσιμο διάβασμα. Χρόνο παρά χρόνο το κάνω αυτό, καθώς ο διαγωνισμός μόνο κάθε δύο χρόνια γίνεται , δίνοντάς μου την ευκαιρία να ξεκουράζομαι ενδιάμεσα.

14. Τι είπατε; Διακοπές; 2 μήνες; Μη ρωτάτε για διακοπές. Για την ακρίβεια είναι διακοπές στην καθημερινότητα της δουλειάς αλλά όχι για ξεκούραση. Μη ρωτάτε για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. Δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος. Δύο μήνες καταναγκασμός . Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία .Μαγγανοπήγαδο. Οι μικροαλλαγές στις ημερομηνίες δεν αλλάζουν τη βασική σειρά!

Αλλά δεν αντέχω άλλο ! Κουράστηκα ! Βαρέθηκα τα ατελείωτα μονότονα καλοκαίρια! Που λέει και το τραγούδι «Σαν άνθρωπος κι εγώ θέλω να ζήσω!». Μπορώ;

Υ.Γ.: Κυρία φιλόλογε, με συγχωρείτε για το απότομο κλείσιμο, αλλά έχει δηλώσεις από το Υπουργείο και πάλι. Α, και μην μου κάνετε παρατηρήσεις για τη μορφή της έκθεσης. Ξέρω πως «πρέπει» να γράφω, αλλά είπα να εκφραστώ λίγο πιο ελεύθερα !!! Σας αφιερώνω το τραγουδάκι που ακολουθεί και ελπίζω να μη με κόψετε!!!