Είσαι και δεν είσαι ο πρωθυπουργός

Πηγή: The Press Project

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Αυτή την Τετάρτη μπορεί να συμβούν πολλά. Αυτή την Πέμπτη όμως μπορούμε με βεβαιότητα να προβλέψουμε ότι θα έχει ολοκληρωθεί ο ιστορικός κύκλος της μεταπολίτευσης. Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου θα αποτελεί πλέον μια σκιά καθώς ένα μετά το άλλο τα ποντίκια που στήριξαν την πολιτική της τρόικας θα επιχειρούν να γλιτώσουν πηδώντας στη θάλασσα της λαϊκής οργής. 

Πολλοί θα υποστηρίξουν ότι  το μνημόνιο απέτυχε και πως μια κυβέρνηση περιορισμένων ικανοτήτων οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή. Ο Γιώργος θα ξαναγίνει Γιωργάκης και οι υποστηρικτές του θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι αν μη τι άλλο είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε ένα αγαθό πλην τίμιο παιδί από καλή οικογένεια.

Το αξίζουμε;

 

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΑΤΟΥ

Πώς είναι δυνατόν η καταπτωχευμένη Ελλάδα να συζητάει σοβαρά τη χορήγηση από τους εταίρους της ενός νέου, επαχθέστατου μαζικού δανείου, το οποίο δεν θα είμαστε ικανοί να αποπληρώσουμε στον αιώνα τον άπαντα;

Και όμως, βρίσκεται στις Βρυξέλλες ο κύριος «βγαίνουμε στις αγορές το 2011», ο γνωστός πλέον για την πολιτική ανεπάρκειά του ΥΠΟΙΚ Γ. Παπακωνσταντίνου και διαπραγματεύεται τη θηλιά που θα μας περάσουν στο λαιμό με την επίσημη απόφαση των 27 ηγετών της Ενωσης στο ευρωπαϊκό συμβούλιο στις 24 Ιουνίου.

Αυτό το νέο δάνειο θα συνοδεύεται από ακόμη πιο αυστηρούς όρους για τους Ελληνες μισθωτούς, που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη ανεργία και ακόμη μεγαλύτερη ύφεση, άρα αδυναμία αντικειμενική εξόδου από την κρίση και μέσω επενδύσεων στο δρόμο της ανάπτυξης, στην πραγματοποίηση πλεονασμάτων και στην έναρξη αποπληρωμής των δανεικών μας. Ηδη, και παρά τα όσα υποστηρίζει ο αενάως διαψευδόμενος φωστήρας της οικονομικής επιστήμης, κ. Παπακωνσταντίνου, βρισκόμαστε στο τρίτο έτος της ύφεσης. 

Η Ευρωζώνη οδεύει προς διάρρηξη

Πηγή: Sofokleous 10

Του Νούριελ Ρουμπίνι---

Η προσέγγιση ‘μπαλώνουμε ό,τι μπορούμε και προχωράμε κουτσά στραβά’ που υιοθέτησε η Ευρωζώνη για την επίλυση της κρίσης απέτυχε να αντιμετωπίσει τα βασικά προβλήματα των αποκλίσεων  των οικονομιών και της ανταγωνιστικότητας μέσα στην ένωση. Αν τα πράγματα συνεχιστούν έτσι, το ευρώ θα κινηθεί προς φαινόμενα ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και, με τη συντριβή ορισμένων από τα ασθενέστερα μέλη του, θα καταλήξει στη διάρρηξη της ίδιας της Ευρωζώνης.

Η οικονομική και νομισματική ένωση της Ευρώπης ποτέ δεν ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις της βέλτιστης νομισματικής ζώνης. Οι ηγέτες της στηρίχθηκαν στην ελπίδα ότι η απουσία νομισματικών, δημοσιονομικών και συναλλαγματικών πολιτικών σύγκλισης θα οδηγούσε στην επιτάχυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που με τη σειρά τους – ελπίζονταν ότι –  θα οδηγούσαν στη σύγκλιση της παραγωγικότητας και των ρυθμών ανάπτυξης.

Κατασκευή συναίνεσης και απόκρυψη κερδοσκοπίας: Οι δύο μύθοι ότι δεν παράγουμε τίποτα και δεν υπάρχουν λεφτά

Πηγή: Διαλεκτικά
του Κώστα Νικολάου

Όλες οι οικονομικές, πολιτικές και ιδεολογικές δυνάμεις του διεθνώς αποτυχημένου και καταρρέοντος νεοφιλελευθερισμού προσπαθούν να επιβάλλουν την πολιτική τους για την «αντιμετώπιση» της κρίσης στηριζόμενοι στη μαζική διάδοση και επικράτηση διαφόρων μύθων, μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση κατέχουν ο μύθος ότι σαν χώρα δεν παράγουμε τίποτα και ο μύθος ότι δεν υπάρχουν λεφτά. Συνοδευτικά στοιχεία αυτών των μύθων είναι οι ισχυρισμοί ότι ο Ελληνικός λαός είναι ένας λαός διεφθαρμένων, κλεφτών, τεμπέληδων, βολεψάκηδων, χαβαλετζήδων κλπ, ότι δεν κάνει τίποτα άξιο λόγου και φυσικά, ότι ζει με δανεικά.

Η επιτυχής έκβαση της παραπάνω προσπάθειας θα έχει σαν συνέπεια την κατασκευή ενός λαού, που θα συναινέσει και θα αποδεχθεί τα πάντα, αφού τίποτα δεν παράγει, άρα κέρδη δεν υπάρχουν και φυσικά, λεφτά δεν υπάρχουν.

Οι δεξιότητες απειλούν τη γνώση

Πηγή: Ενωτικό Αριστερό

Του NICO HIRTT

Εκπαιδευτικός, μέλος της πρωτοβουλίας «Κάλεσμα για ένα δημοκρατικό σχολείο» (Βρυ­ξέλλες)

Για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο στόχος πια είναι ξεκάθαρος: να προετοιμάσει μια δεξαμενή ευέλι­κτου εργατικού δυναμικού για να ανταποκριθεί στις σημερινές ανάγκες των επιχειρήσεων που ζητούν εργαζόμενους χαμηλής εξειδίκευσης.

Τελικά, σε τι χρησιμεύει το σχολείο; Στην απόκτηση γνώσεων ή, απλώς, και μόνο, στην προετοιμασία για την αγορά εργασίας;

Ο εκπαιδευτικός προβληματισμός της Ανδρούλας Βασιλείου, της κύπριας επιτρόπου εκπαίδευσης, συμπυκνώνεται σε μερικές φράσεις: «Να βελτιώσουμε τις δεξιότητες και την πρόσβαση στην εκπαίδευ­ση, εστιάζοντας στις ανάγκες των αγορών, να βοηθήσουμε την Ευρώπη στον παγκοσμιοποιημένο αντα­γωνισμό, να εξοπλίσουμε τους νέους για τη σημερινή αγορά εργασίας και να απαντήσουμε στις συνέ­πειες της οικονομικής κρίσης»(1).

"Πάλης ξεκίνημα", "η μόνη μας ελπίδα" και άλλες "επιστημονικές" αναλύσεις

ΠΗΓΗ: Γιώργος Σαρρής

Διαβάζω εδω και μέρες αναλύσεις από πολλές πλευρές γυρω από το ζήτημα των πλατειών.Οι ανησυχίες είναι πολλές, δικαιολογημένες και θεμιτές.Ανήκω και εγώ σε αυτούς που ανησυχούν για τα όσα συμβαίνουν στις πλατείες και έχω πολλές φορές μιλήσει για αυτά που δεν μου αρέσουν.Υπάρχουν όμως πολλές διαφορες αναμεσα στη δική μου άποψη και σε εκείνην που τελικά απορρίπτει την όλη κινητοποίηση σχεδον ως επιζήμια.Η κινητοποίηση των πλατειών είναι μια εξίσωση πολλών αγνώστωνκαι επομένως δεν λύνεται με τρόπο μαθηματικό και επιστημονικό όσο κι αν προσπαθήσει κανείς.Οσο κι αν επιστρατευθούν γνωσεις μαρξιστικές, λενινιστικές, υπαρξιακές κλπ. δεν θα μπορέσει να δοθεί καθαρό και αναμφισβήτητο αποτέλεσμα. Το να αναλύουμε λοιπόν το φαινόμενο με βάση κάποιους αξονες για τους οποίους έχουμε αναφορές και να αφήνουμε έξω τόσους πολλούς άλλους για τους οποίους τα στοιχεία δεν επαρκούν κάθε άλλο παρα επιστημονικός τρόπος είναι. Το μόνο που καταφέρνουν όσοι το επιχειρούν είναι να χάνουν χρήσιμο χρόνο που θα μπορούσαν να επενδύσουν σε ζυμώσεις κινηματικές εντός και εκτός πλατειών.

Στη λογική των πραγμάτων

Πηγή: Καθημερινή (12/6/2011)

Του Κωστα Λαπαβιτσα*

Οι διαπραγματεύσεις για την έγκριση της πέμπτης δόσης του δανείου Ε.Ε./ΔΝΤ έφεραν στο προσκήνιο το κεντρικό παράδοξο της ελληνικής κρίσης. Οσο πιο βαθιά μπαίνει η Ελλάδα στο πρόγραμμα σταθεροποίησης, τόσο πιο έντονα ορθώνεται το φάσμα παύσης πληρωμών και εξόδου από το ευρώ.

Μια ερμηνεία που μπορεί να απορριφθεί αμέσως είναι ότι φταίμε εμείς γιατί δεν ήμασταν αυστηροί στην εφαρμογή του προγράμματος. Η κυβέρνηση Παπανδρέου μείωσε το δημοσιονομικό έλλειμμα κατά 5% του ΑΕΠ, ποσοστό τεράστιο δεδομένης μάλιστα της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά. Εάν και όταν η κυβέρνηση εφαρμόσει τα απίστευτα μέτρα που τώρα φαίνεται να ζητάει η Ε.Ε., θα διαπιστώσει ότι η παύση πληρωμών και η έξοδος από το ευρώ θα έρθουν ακόμη πιο κοντά. Το πρόβλημα έγκειται στο πρόγραμμα, όχι στην ελλιπή εφαρμογή του.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ, ΜΙΧΑΛΗ ΣΠΟΥΡΔΑΛΑΚΗ

Πηγή: ΕΠΟΧΗ

Τα κόμματα εξουσίας μπορεί να στηρίξουν και αντιδημοκρατική εκτροπή

Το πολιτικό σύστημα, η πορεία των κομμάτων από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα και η σχέση τους με το κράτος, οι πλατείες, ο φόβος της εξουσίας μπροστά στο φαινόμενο των χιλιάδων διαδηλωτών, ο κίνδυνος αντιδημοκρατικής εκτροπής, είναι ορισμένες από τις πλευρές της συζήτησης με τον πανεπιστημιακό Μιχάλη Σπουρδαλάκη. Η συζήτησή μας περιστρέφεται και στην αριστερά, στις δικές της ευθύνες, αλλά και στις νέες προκλήσεις που έχει μπροστά της. Δεν διστάζει μάλιστα να μιλήσει για την ανάγκη επανίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ, ως τη μόνη ικανή να δώσει μια νέα έμπνευση στον κόσμο της ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς.

Αποκρατικοποίηση ΟΠΑΠ: Ποιος θα πληρώσει τη νύφη

tvxs.gr (via xrimanews.gr)

Η κυβέρνηση προχωρά όπως ανακοίνωσε στην πώληση του 34% του ΟΠΑΠ έως το τέλος του 2011 - ενδίδοντας τελικά στις πιέσεις της τρόικας για άμεσες αποκρατικοποιήσεις και παρά τον αρχικό της σχεδιασμό που συνέδεε την πώληση του ΟΠΑΠ με την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για την αγορά τυχερών παιγνίων. Αντιδρώντας στην απόφαση αυτή, οι εργαζόμενοι «αποκαλύπτουν» τις αιτίες και τα αποτελέσματα αυτής της αποκρατικοποίησης.

Μέχρι πριν από λίγες μέρες το υπουργείο Οικονομικώνζητούσε πρόσθετο χρόνο για την αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ, προκειμένου να ενισχυθεί με τα VLT’s (βιντεολόττο) ή ακόμη και με ιντερνετική άδεια, προτού πωληθεί ώστε να καταφέρει υψηλότερο τίμημα. Ωστόσο, υπό το βάρος της εκταμίευσης της πέμπτης δόσης το υπουργείο Οικονομικών εναρμονίσθηκε με τις υποδείξεις του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

90 βουλευτές οδεύουν προς το... Ζάλογγο!

Πηγή: Το Ποντίκι

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Μόλις πριν από λίγες ημέρες προαναγγέλλαμε ότι πολύ σύντομα θα δημοσιευθεί η πρώτηδημοσκόπηση με το ΠΑΣΟΚ δεύτερο, ακόμη και χωρίς η Ν.Δ. να εμφανίζει ρεύμα νίκης ή αυξημένη κοινωνική επιρροή. Δεν χρειαζόταν καμιά φοβερή ικανότητα γι’ αυτή την πρόβλεψη. Ούτε για να προβλέψουμε ότι ο Παπανδρέου πάει ολοταχώς για να συναντήσει τον... Καραμανλή.

Η δημοσκόπηση της Public Issue, η οποία δημοσιεύθηκε χθες και προχθές από τηνΚαθημερινή και τον Σκάι, είναι αψευδής μάρτυς ενός βασικού στοιχείου: ακόμη και χωρίς σημαντική ή αξιοσημείωτη άνοδο της Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚκαταρρέει υπό το βάρος των δικών του επιλογών και πλέον ούτε ο ίδιος ο Παπανδρέου αποτελεί το «βαρύ χαρτί» που θα μπορούσε, ενδεχομένως, να συγκρατήσει την κατάρρευση.

Ας δούμε συνοπτικά ποια στοιχεία καταδεικνύουν το ανεξέλεγκτο κατρακύλισμα μιας παράταξης η οποία κέρδισε τις προηγούμενες εκλογές, μόλις τον Οκτώβριο του 2009, με ποσοστό 43,92% και διαφορά 10,5μονάδων από τη δεύτερη Ν.Δ.:

Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

Πηγή: Sofokleous 10

του Β. Βιλιάρδου

Η εθνική κυριαρχία ενός κράτους, όπως συνήθως αποκαλείται η πλήρης αυτονομία του, είναι δυνατόν να καταλυθεί από αρνητικές εξελίξεις στο εσωτερικό του, χωρίς να είναι απαραίτητη η στρατιωτική εισβολή στην επικράτεια του

Η χώρα μας βρίσκεται ακόμη μία φοράστο μάτι του κυκλώνα – επίσης, «η μάχη των μαχών» με στόχο την επικράτηση του νεοφιλελεύθερου δόγματος στην Ευρώπη, φαίνεται ότι θα διεξαχθεί εντός των συνόρων της.

Ειδικότερα, η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα που «αμύνεται» ακόμη σθεναρά, έχοντας αφενός μεν τη σημαντικότερη αναλογικά δημόσια περιουσία μεταξύ των χωρών της δύσης, αφετέρου τον «ιό της ελευθερίας» στο DNA της. Επομένως, τόσο τα διλήμματα που θα τοποθετηθούν στους Έλληνες, όσο και οι εκβιασμοί που θα ασκηθούν (άρθρο μας), θα κλιμακώνονται διαρκώς – ενώ εμείςδεν πρέπει να υποτιμάμε, αλλά ούτε και να υπερτιμάμε τις δυνατότητες μας. 

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ