Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Κίνημα "Move your money"


Χαστούκι στις μεγάλες τράπεζες από Βρετανούς μικροκαταθέτες

του Μπάμπη Μιχάλη

Τους λογαριασμούς τους αποσύρουν από τις 5 μεγαλύτερες τράπεζες της Βρετανίας χιλιάδες καταθέτες λόγω των συνεχιζόμενων αποκαλύψεων σκανδάλων και ανήθικης συμπεριφοράς των τραπεζιτών. Την ίδια στιγμή, δεκάδες χιλιάδες νέοι λογαριασμοί ανοίγουν σε αποταμιευτικούς συνεταιρισμούς, πιστωτικές κοοπερατίβες, συνεργατικές τράπεζες και συνεταιρισμούς στεγαστικής πίστης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του κινήματος «Move Your Money», οι Βρετανοί καταναλωτές, αγανακτισμένοι από τη συνεχιζόμενη απληστία των τραπεζιτών, αδειάζουν με απροσδόκητους ρυθμούς τους τελευταίους μήνες τους λογαριασμούς τους στις πέντε κορυφαίες τράπεζες της χώρας – Barclays, HSBC, Santander, Lloyds Banking Group και Royal Bank of Scotland.

Η «Move Your Money» αποτελεί μια διεθνή εκστρατεία αποκέντρωσης της τραπεζικής, που στόχο έχει να ενημερώσει πολίτες και οργανισμούς και να ενισχύσει τη μεταφορά των καταθέσεών τους από τις διεφθαρμένες -«πολύ μεγάλες για να αφεθούν να πτωχεύσουν»- τράπεζες της Wall Street και του υπόλοιπου κόσμου, που γονάτισαν την παγκόσμια οικονομία με τα αδιάκοπα κερδοσκοπικά τους παιχνίδια στις προηγούμενες δεκαετίες και σώθηκαν στα τέλη του 2008 από τις κυβερνήσεις χάρη στα χρήματα των φορολογουμένων.

Xα Τζουν Τσανγκ: "Για να μείνετε στο ευρώ, πρέπει να είστε έτοιμοι να φύγετε!"


ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Συνέντευξη: Aναστασία Γιάμαλη


Υποστηρίζει πως δεν είναι αντικαπιταλιστής, μιλάει για κοινωνία αλληλεγγύης και υγιούς ανταγωνισμού, επισημαίνει πως το ισχυρότερο διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας για να "την υπολογίζουν" είναι να «δείξει έτοιμη να φύγει» από το ευρώ, στο οποίο άλλωστε ήρθε «πρόωρα»... Ο Χα Τζουν Τσανγκ, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας της Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, βρέθηκε στην Ελλάδα πριν λίγες ημέρες για να παρουσιάσει το βιβλίο του με τίτλο "23 αλήθειες που δεν μας λένε για τον καπιταλισμό" από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ο "αιρετικός" καθηγητής έδωσε επίσης μια ενδιαφέρουσα διάλεξη στο Μέγαρο Μουσικής για την οικονομία. Τον συναντήσαμε ένα πρωί στο κέντρο της Αθήνας για μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη.

Το πρόβλημα με την κρίση της Ευρωζώνης ευρύτερα είναι ότι ξεκίνησε από τραπεζική και μετατράπηκε σε δημοσιονομική, την οποία καπηλεύτηκαν ώστε να καταστρέψουν το κράτος πρόνοιας. Είναι σαφές πως τα πακέτα διάσωσης στόχο έχουν να βοηθήσουν τους Γερμανούς και τους Γάλλους τραπεζίτες και όχι τους Ισπανούς ή τους Έλληνες πολίτες


* Ανατρέπονται μια σειρά δεδομένα τα οποία θεωρούνται κοινός τόπος σχετικά με τη λειτουργία και τα χαρακτηριστικά του καπιταλισμού. Πρόκειται για παρεξηγήσεις ή για κάποια προσπάθεια απόκρυψης και εξωραϊσμού από τις ελίτ;

Είναι και τα δύο. Συμφέρει την ελίτ να πειστεί ο κόσμος πως τα πράγματα έτσι είναι και έτσι πρέπει να παραμείνουν. Η ρητορική «αν είσαι φτωχός, κάτι κάνεις λάθος» και αντίστοιχα «αν είσαι παράλογα πλούσιος, κάτι κάνεις σωστά» αντιπροσωπεύει έναν κερδοφόρο μύθο. Ο απλός κόσμος αποδέχεται αυτά τα επιχειρήματα λόγω άγνοιας. Άλλωστε πιστεύει πως έχουμε φτάσει σε μεταβιομηχανικό επίπεδο, πως δεν μετράει η παραγωγή, η Ελβετία όμως έχει την 2η μεγαλύτερη βιομηχανική παραγωγή μετά την Ιαπωνία, είναι μια βαθιά βιομηχανική χώρα και ο πλούτος της δεν βασίζεται απλώς στο να φυλάει τα χρήματα τριτοκοσμικών δικτατόρων ή στον τουρισμό. Και ο ίδιος ο κόσμος λοιπόν έχει παρανοήσει...

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

REUTERS: Greeks flock to informal work as recession deepens


ΠΗΓΗ: REUTERS

by Renee Maltezou

Dec 21 (Reuters) - Greek dietician Reggina knew she had little choice when her boss told her she could keep her job at a health centre only if she agreed to getting part of her salary off the books.

With Greece sinking deeper into recession and no other jobs to be found, she meekly agreed last year to monthly pay of 160 euros in cash and 700 euros on the books - allowing her struggling firm to pay lower social security contributions.

At 26, Reggina had joined the ranks of a growing number of young Greeks resorting to informal work to get by during an economic crisis that has left Greece with a youth unemployment rate of 56 percent - the highest in the euro zone.

"It's not just psychological war, it's abuse," said Reggina, who like others declined to give her full name because of the illegal nature of her work.

"I get fewer social security vouchers and I can't get a loan because my salary on paper is so low. But they tell us if we talk about this, we'll lose our jobs."

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

Η αθλιότητα της φιλανθρωπίας



ΠΗΓΗ: ΚΙΜΠΙ

Στη λέξη φιλανθρωπία υπάρχει μια βαθιά αντίφαση, στα όρια του οξύμωρου. Ο άνθρωπος είναι απλώς άνθρωπος, δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος. Όπως ο λύκος δεν μπορεί να είναι φιλόλυκος, ούτε η κότα φιλόκοτα και ο σκύλος φιλόσκυλος. Ο σκύλος, ναι, μπορεί να είναι φιλάνθρωπος, ως το κατεξοχήν κατοικίδιο που έχει μια σχεδόν αυτοκαταστροφική προσκόλληση στο είδος μας. Η κότα δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ φιλάνθρωπη, αν είχε μια ελάχιστη επίγνωση του προορισμού της ως σούπας ή κοκκινιστής. Η γάτα, αν και εξίσου προσκολλημένη στον άνθρωπο και τα ενδιαιτήματά του, δεν είναι φιλάνθρωπη. Είναι απλώς φίλαυτη. Κι επειδή αγαπάει τον εαυτό της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο- αν μπορεί να αποκληθεί αγάπη το ένστικτο αυτοσυντήρησης που έχει κάθε ον-, συμβιβάζεται με την αναγκαστική συνύπαρξή της με τον άνθρωπο. Είναι μια κατεξοχήν φιλόγατα που συνδέεται με μνημόνιο κατανόησης με τον άνθρωπο, αν υποθέσουμε ότι η βάση της συνύπαρξής της μ’ αυτόν είναι να πιάνει ποντίκια ή να προσφέρει το σώμα της στην ανθρώπινη ανάγκη για τρυφερότητα και χάδι.

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος. Μπορεί να είναι φιλόζωος ή ζωόφιλος – ας μην μπλέξουμε με την αυθεντική έννοια των δυο ταυτόσημων λέξεων, ποια σημαίνει την αγάπη για τη ζωή και ποια για τα ζώα. Φιλάνθρωπος μπορεί να είναι μόνον ο άνθρωπος που θεωρεί πως μόνος αυτός -άντε, και μερικοί ακόμη φίλοι, συγγενείς, άτομα της τάξης του, της αισθητικής του, της ιδεολογίας του- έχει ξεφύγει από την κατάσταση του ζώου και αντιμετωπίζει τους άλλους του είδους του ως ζώα, που έχουν την ανάγκη της φιλανθρωπίας του (ή της ζωοφιλίας του) και του οφείλουν ευγνωμοσύνη γι’ αυτήν.

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Η Πορτογαλία πωλείται Δέκα αεροδρόμια, η κρατική αεροπορική εταιρεία, ναυπηγεία, ακόμη και η κρατική τηλεόραση ιδιωτικοποιούνται με διαδικασίες - εξπρές




ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΑΣΤΕΑ
TA NEA: Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012


Η πορτογαλική κυβέρνηση αυτές τις ημέρες έχει πολλές δουλειές. Πρόκειται να συζητήσει τους όρους για την πώληση του κρατικού αερομεταφορέα ΤΑP, να βγάλει προς πώληση τα αεροδρόμια της χώρας και τα ναυπηγεία Viana do Castelo και να αποφασίσει την τύχη της κρατικής τηλεόρασης RTP που φαίνεται να οδεύει προς τα χέρια ιδιωτών. Παράλληλα οι πολίτες, συγκλονισμένοι από τις περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες και την αύξηση των φόρων που ισοδυναμούν με τον μισθό ενός μήνα, παρακολουθούν μεταξύ σοκ και θλίψης αυτή την «τελετή απογύμνωσης», όπως τη χαρακτηρίζει η ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς», που άρχισε πριν από ένα χρόνο όταν οι κρατικές μετοχές της κεντρικής εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας στην Πορτογαλία, της EDP, πέρασαν στα χέρια του κινεζικού κολοσσού Τρία Φαράγγια έναντι 2,7 δισ. ευρώ. Η κινεζική εταιρεία εξασφάλισε μια βάση για την επέκταση του εμπορίου της στη Λατινική Αμερική και το πορτογαλικό κράτος κάποια χρήματα για να περιορίσει το τεράστιο χρέος της χώρας.

Τζίτζικας και μέρμηγκας



Δημήτρης Μυς

Δεν γνωρίζουμε αν ο Γιάννης Στουρνάρας  το φιλοσοφούσε  ανέκαθεν ή αν προσφάτως του προέκυψε ως ανάγκη να προσθέσει  κάτι εξεζητημένο στο υπουργικό του look. Έτσι κι αλλιώς όμως η αναφορά του στον Αίσωπο («για πάρα πολλά χρόνια ήμασταν τζίτζικες και τώρα είμαστε μέρμηγκες») μας έβαλε στον πειρασμό να παραθέσουμε  μια άλλη (νεοελληνική) εκδοχή αυτού του μύθου.
Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, μες το καλοκαίρι και το λιοπύρι εκεί που ο μέρμηγκας  δούλευε σα…σκυλί για να μαζέψει τα απαραίτητα για το χειμώνα, σκάει μύτη ο τζίτζικας με το τζιπ το ανοιχτό στην οροφή, τέρμα τη μουσική, βερμούδα και αμάνικο, με δυο  κορμιά …φωνάρες δεξιά και αριστερά του.
«Ελα ρε καημένε που ξεροψήνεσαι, του φωνάζει,  πάμε για καμία βουτιά στον Αστέρα , κανένα κλαμπάκι το βράδυ και αύριο μέρα είναι»
«είσαι με τα καλά σου ρε συ; Αν δε δουλέψω τώρα πως θα τη βγάλω το χειμώνα, έχω οικογένεια, έχω πιτσιρίκια να ταΐσω» .
Όλο το καλοκαίρι ο μέρμηγκας συνέχισε τη σκληρή δουλειά μαζεύοντας κόκκο- κόκκο τις προμήθειες για το χειμώνα, αγνοώντας τις προ(σ)κλήσεις του τζίτζικα που πέρναγε καθημερινά με τη τζιπάρα, τις μουσικές τα σέα του και τα μέα του...

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

GREECE: A therapist’s worst nightmare



ΠΗΓΗ: FRANKFURTER ALLGEMEINE ZEITUNG FRANKFURΤ

Α German trauma therapist journeys to Greece. What he sees there surpasses his worst fears. Greek society is crumbling under the pressure of the crisis. Excerpts.

Melanie Mühl
Trauma is Georg Pieper's business. Whenever a disaster hits Germany, the traumatologist is on the spot. Following the attacks in Oslo and Utøya, Pieper travelled to Norway and supervised his colleagues there. He knows what it means to look closely study and measure the scale of a disaster.

In October Pieper, spent a few days in Athens, where he gave continuing education courses for psychologists, psychiatrists and doctors on trauma therapy. Although he had prepared himself for some shocks, the reality was even worse than he had gloomily expected.

For Germans who watch the news, the crisis is very remote. It encroaches on us first and foremost in hearing terms like "rescue fund" or "billion-euro holes". Instead of understanding the global context, we see Angela Merkel in Berlin, Brussels or somewhere else, stepping out of dark limousines with a grave expression on her face.

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

VIDEO: THE GREAT SPANISH CRASH



ΠΗΓΗ: BBC , The Press Project


DURATION: 1 HOUR
Paul Mason travels to Spain to investigate how this once thriving economy has become the latest casualty of the Eurozone crisis.

Greece, Ireland and Portugal have all received massive bailouts with strict conditions. But Spain is different. One of the largest economies in the world, for nearly twenty years "cool Espana" meant cutting edge architecture, the world's best restaurants and the magic of Barcelona Football Club. Spain was a European success story.

For BBC Two's award-winning strand This World, Mason reveals how the transition to democracy after Franco's dictatorship created a financial and political system that left the country vulnerable to catastrophe when the world economic crisis struck in 2008. One of the keenest advocates of the European single currency, Spain is now the biggest victim of the Eurozone crash with youth unemployment running at more than 50%.

Interviewing key players, including former prime minister Felipe Gonzalez and European commissioner Joaquin Almunia, Mason reveals how Spain's extraordinary credit and construction boom has collapsed, leaving millions facing poverty and the politicians still bickering about a massive potential bail out.


Εκτροχιάστε τις ιδιωτικοποιήσεις


Εκτροχιάστε τις ιδιωτικοποιήσεις από infowar


ΠΗΓΗ: INFO WAR

Το ντοκιμαντέρ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών κατά των ιδιωτικοποιήσεων.
Παραγωγή: Infowar Productions


Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

REUTERS: Special Report: Greece's triangle of power




Mon Dec 17, 2012 
ΠΗΓΗ: REUTERS

A nexus of media, business and politics lies behind the country's crisis, say critics.

By Stephen Grey and Dina Kyriakidou

(Reuters) - In late 2011 the Greek finance minister made an impassioned plea for help to rescue his country from financial ruin.

"We need a national collective effort: all of us have to carry the burden together," announced Evangelos Venizelos, who has since become leader of the socialist party PASOK. "We need something that will be fair and socially acceptable."

It was meant to be a call to arms; it ended up highlighting a key weakness in Greece's attempts to reform.

Venizelos' idea was a new tax on property, levied via electricity bills to make it hard to dodge. The public were furious and the press echoed the outrage, labeling the tax ‘haratsi' after a hated levy the Ottomans once imposed on Greeks. The name stuck and George Papandreou, then prime minister, felt compelled to plead with voters: "Let's all lose something so that we don't lose everything."

But not everyone would lose under the tax. Two months ago an electricity industry insider revealed that some of the biggest businesses in the land, including media groups, were paying less than half the full rate, or not paying the tax at all. Nikos Fotopoulos, a union leader at power company PPC, claimed they had been given exemptions.

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Αναστολή της δημοκρατίας με πρόσχημα την κρίση



Η Ευρώπη στον δρόμο του κατά Γκράμσι καισαρισμού

Le Monde Diplomatique: 

Καυστική ειρωνεία, ενθάρρυνση ή επιτάφιος ; . 

Η απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση προξενεί αμηχανία όταν, την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Επιτροπή των Βρυξελλών διεξάγουν δημοσιονομικό πόλεμο εναντίον αρκετών κρατών - μελών. Γι’ αυτό και απαιτείται ένας στοχασμός πάνω στη φύση του πολιτικού καθεστώτος που σήμερα οικοδομείται στην Ένωση.

« Αν πετάξουμε καταγής ένα κρύσταλλο, θρυμματίζεται –αλλά όχι με οποιονδήποτε τρόπο : θρυμματίζεται σύμφωνα με τις οδηγίες θραύσης του σε κομμάτια των οποίων η οριοθέτηση, αν και αόρατη, ήταν εκ των προτέρων καθορισμένη από τη δομή του κρυστάλλου ».
Η παρατήρηση αυτή του Σίγκμουντ Φρόιντ, που έγινε τη δεκαετία του 1930 [1] και αφορούσε τους ψυχικά ασθενείς, έχει επίσης εφαρμογή και στους πολιτικά ασθενείς, στην πρώτη γραμμή των οποίων βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση  : μια δομή όντως γεμάτη ραγίσματα και θραύσματα.

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Χα-Τζουν Τσανγκ: Τα οικονομικά δεν είναι δυσνόητα



Πηγή: Το Βημα
Τριβόλη Δέσποινα


«Οι οικονομολόγοι θέλουν να είναι δυσνόητα. Είναι απλή λογική». Ο Χα-Τζουν Τσανγκ, οικονομολόγος και συγγραφέας του «23 αλήθειες που δεν μας λένε για τον καπιταλισμό», μας εξηγεί γιατί θεωρεί ότι η χώρα μας βρίσκεται στον σωστό δρόμο


Ποιες θα ήταν οι πρώτες λέξεις που θα χρησιμοποιούσε ένας κοινός θνητός για να περιγράψει έναν διακεκριμένο καθηγητή Οικονομικών στο Κέιμπριτζ; Απόμακρος; Ακατάληπτος; Ο Χα-Τζουν Τσανγκ δεν ταιριάζει ούτε στο ελάχιστο με αυτό το στερεότυπο. Ο κορεάτης οικονομολόγος («να με λες Χα-Τζουν» μού λέει κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας) που διδάσκει στο βρετανικό πανεπιστήμιο επί 22 χρόνια θέλει πάνω απ’ όλα να κάνει τα οικονομικά μια επιστήμη προσβάσιμη σε όλους. Πιστεύει ότι οι οικονομολόγοι και οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν επίτηδες μπερδεμένους τεχνικούς όρους για να μην τους καταλαβαίνουμε και να περικόψουν αυτά που δεν τους βολεύουν – το κοινωνικό κράτος, την Παιδεία και τον πολιτισμό.

De Facto Loss of Sovereignty. Cyprus Makes Big Concessions for Bailout


ΠΗΓΗ: SPIEGEL

By Christian Reiermann and Markus Dettmer


Cyprus wants help from the European Union's bailout fund. But the price for the billions in emergency aid money is high. The country will effectively lose its sovereignty.

Dimitris Christofias had a serious look on his face as he turned to the cameras and spoke of what a "gut-wrenching" decision it was, but added that it was also a "necessary evil." The Cypriot president was not giving his people good news.


His staff realized how bad it would be when Christofias, in his televised address last Tuesday, reminded viewers of his country's darkest hour, the Turkish invasion of northern Cyprus in 1974.
Although Cyprus is not about to suffer the same fate, it is already clear that in return for billions of euros for the debt-ridden country from the European bailout fund, the "troika," made up of the European Commission, the European Central Bank (ECB) and the International Monetary Fund (IMF), will essentialy take control of the Mediterranean island.

The Cypriot government and representatives of the troika negotiated for almost five months over the terms of a bailout package, worth at least €17.5 billion ($22.8 billion). The negotiations produced the draft version of a 30-page Memorandum of Understanding (MoU), in which the troika dictates to Cyprus what steps it will have to take in the coming years, down to the smallest detail.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Σε ισχύ η απαλλαγή ευθυνών Δ.Σ. τραπεζών για ανταλλαγή ομολόγων


ΠΗΓΗ: Capital

Σε ισχύ βρίσκεται από την Παρασκευή η απαλλαγή ευθυνών των διοικητικών συμβουλίων τραπεζών για την ανταλλαγή ομολόγων.

Σημειώνεται πως πέρασε με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, η οποία πήρε αριθμό ΦΕΚ την Παρασκευή. Παράλληλα, ρυθμίζει φορολογικά θέματα. Φέρνει όμως και αλλαγές στο ταμείο αρωγής υπαλλήλων της Βουλής.

Η ΠΝΠ παραπέμπει στις διατάξεις των παραγράφων 8, 9 και 10 του άρθρου 3 του ν. 4046/2012  αναφέροντας ότι ισχύουν σε κάθε περίπτωση στην οποία περιλαμβάνεται η ανταλλαγή των τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου σύμφωνα με την από 3.12.2012 Πρόσκληση της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Οι συγκεκριμένες διατάξεις του Ν.4046/2012 αναφέρουν ότι:

• Η  απόφαση συμμετοχής ή μη, ημεδαπών εταιρειών και λοιπών νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, καθώς και ημεδαπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, σε πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, κατ΄ εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ανήκει αποκλειστικά στο διοικητικό τους συμβούλιο και εάν δεν προβλέπεται από το νόμο ή τις οικείες καταστατικές διατάξεις τέτοιο, από το ανώτατο συλλογικό όργανο διοικήσεώς τους, κατά παρέκκλιση από τυχόν αντίθετη διάταξη νόμου ή καταστατικού. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου ή του συλλογικού οργάνου διοίκησης, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, δεν υπέχουν καμιά ευθύνη ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη.

Έσκασε η φούσκα του Μάριο Μόντι




ΠΗΓΗ: FT (via Euro2day)
By Wolfgang Munchau
Δημοσιεύθηκε:  10/12/12


Πάντα έτρεφα σεβασμό για τον Μ. Μόντι ως Ευρωπαίο επίτροπο και σοφό παρατηρητή των ευρωπαϊκών υποθέσεων, αλλά είμαι πιο διστακτικός ως προς την πορεία του στο τιμόνι της ιταλικής κυβέρνησης. Απολάμβανε -ορισμένες φορές- αβασάνιστες κολακείες, οι οποίες βασίστηκαν στην ιδέα ότι τα προβλήματα της Ιταλίας θα μπορούσαν να λυθούν εάν παραμεριστεί η πολιτική, εάν επιβληθούν λίγες μεταρρυθμίσεις και αρκετή λιτότητα. Στην Ιταλία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μόνο μία τεχνοκρατική κυβέρνηση θα μπορούσε να οδηγήσει αυτές τις πολιτικές. 

Το μαγικό ραβδί του Μόντι φάνηκε να λειτουργεί για λίγο. Μάλιστα, περισσότερο από όσο προέβλεπα. Η απόδοση του 10ετούς ιταλικού ομολόγου υποχώρησε περίπου 200 μονάδες βάσης κατά τη δική του θητεία επειδή οι επενδυτές, ζητώντας απεγνωσμένα κάποια καλή είδηση, θέλησαν να πιστέψουν στη μαγεία. 

Η ετήσια θητεία του στην πρωθυπουργία, όμως, ήταν φούσκα, η οποία ήταν καλή για τους επενδυτές όσο κράτησε, αλλά τώρα… ξεφούσκωσε. Ιταλοί πολίτες και ξένοι επενδυτές δεν θα αργήσουν να καταλάβουν ότι ελάχιστα άλλαξαν τον τελευταίο χρόνο, πέρα από το ότι η οικονομία βυθίστηκε σε ύφεση.
Τώρα, δύο πράγματα χρήζουν άμεσης επιδιόρθωσης στην Ιταλία. Και τα δύο απαιτούν πολιτική ισχύ και υπερβαίνουν το πεδίο δράσης των τεχνοκρατών. Το πρώτο είναι να ανατραπεί αμέσως η λιτότητα - να ανατραπεί ουσιαστικά το έργο του κ. Μόντι. 

Greek Hospitals Suffer In Ailing Economy


ΠΗΓΗ: ΝPR
by JOANNA KAKISSIS


The economic crisis in Greece is strangling the country's hospitals, where budgets have been slashed by more than half. As a result, nearly all doctors in both public and private hospitals have seen their pay cut, delayed or even frozen.

"On top of that, we lack basic supplies to do our jobs," says Vangelis Papamichalis, a neurologist at the Regional Hospital of Serres in northern Greece and a member of the doctors union here. "We run out of surgical gloves, syringes, vials for blood samples and needles to sew stitches, among other things."

Last week, the European Centre for Disease Prevention and Control said these shortages will contribute to hospital-acquired infection rates in Greece, which are already among the worst in Europe.

The Health Effects Of Unemployment

In Serres, the 100 doctors and 80 residents who work at the regional hospital often work up to 100 hours a week and see a rising number of uninsured patients for free.

The city is in a region with the same name located in the northern province of Macedonia, on the border with Bulgaria. The Regional Hospital of Serres serves the more than 200,000 people who live in the area.

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

Inside The Dramatic Collapse Of Greece's Healthcare System



This article by Benoît Vitkine on Le Monde was translated by WorldCrunch and syndicated here.

THESSALONIKI - It was in 2009 – what feels like ages ago now - that the Organization for Economic Cooperation and Development (OECD) reported that the Greek healthcare system was "rather efficient."

Around that very same time, doctors in Thessaloniki successfully cured “Mrs. I.” from melanoma. When her cancer came back three years later, they did not even try. “Mr. I.” asked to remain anonymous when telling his wife's story.
"Doctors prescribed a treatment, but since it was potentially quite expensive, it had to be approved by a commission of doctors and hospital administration officials," he explained. "They denied treatment. One of the members of the commission took me aside and told me, ‘We had to make a choice and we are going to keep this money to heal children. Your wife is 62, let her die at home.’”
This is an extreme and isolated case, but in every one of Thessaloniki’s 13 hospitals, in Greece’s second largest city, doctors are “playing God,” as Leta Zotaki, head of the radiology service of Kilkis Hospital in the north of the city, puts it. "When we start running out of x-ray films, we have to decide who needs to be examined first; we trade with other hospitals or ask the patients to pay for the film,” explains this trade unionist, who saw her 4,000 euro salary cut by half, and whose night shift hours have not been paid since May.

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

ΔΙΑΦΘΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ


ΠΗΓΗ: CASSS
του Β. Βιλιάρδου

ΔΙΑΦΘΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ: Οι διαφθορείς δεν είναι λιγότερο ένοχοι από τους διεφθαρμένους – γεγονός που, εάν αξιολογούσε σωστά η γερμανική Διεθνής Διαφάνεια, στην οποία συμμετέχουν πολλές έντιμες βιομηχανίες «τύπου Siemens», η Γερμανία θα ηγούταν με απόσταση στην παγκόσμια κατάταξη

“Η Διεθνής Διαφάνεια (Transparency International) είναι μία οργάνωση, η οποία ιδρύθηκε από τους παγκοσμίως μεγαλύτερους διεφθαρμένους - δηλαδή, από όλες τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις του κόσμου, οι οποίες είναι «βυθισμένες» σ’ αυτήν (στο «βούρκο» της).

Πρόκειται ακριβώς για το ίδιο, σαν να αναθέτει κανείς σε μία αλεπού την εποπτεία της διαφύλαξης ενός «ορνιθοτροφείου», παρακαλώντας την ταυτόχρονα να απολυμαίνει το χώρο μεθοδικά - θανατώνοντας τα ποντίκια (μυοκτονία), τα οποία τρέφονται με το, απαραίτητο για τις όρνιθες, καλαμπόκι.”  

Η παραπάνω περιγραφή της «Διεθνούς Διαφάνειας» προέρχεται από τη Γαλλίδα δημοσιογράφο Christian de Brie, η οποία ερεύνησε την οργάνωση το 2003, για την εκπομπή της με τον τίτλο: «Λευκά κουστούμια – Μαύρα ταμεία». Τόσο η παραπάνω αρνητική κριτική, όσο και πολλές άλλες που ακολούθησαν, βασίζεται κυρίως στο γεγονός ότι, ο «σύνδεσμος» χρηματοδοτείται «πλειοψηφικά» από τις μεγάλες βιομηχανίες, καθώς επίσης από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. 

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Αυτόματη απόλυση: Το ανώτατο στάδιο του Μανιτακισμού!




ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ δημοσίου ενάντια στις απολύσεις και τα νέα μέτρα
www.syntonismos.gr
contact@syntonismos.gr

Με νέα Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ 237/Α/5-12-12), την τρίτη κατά σειρά που (ξανα)αλλάζει τις διατάξεις του κατάπτυστου Ν. 4093/2012, η τρικομματική κυβέρνηση αποφασίζει και διατάζει ότι: ΟΤΑΝ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΣΟΥ ΣΧΕΣΗ, ΑΥΤΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΗΜΑ ΤΟΥ delete ΣΤΟ ΜΗΤΡΩΟ (apografi.gov.gr) ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ και ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
Τι σημαίνει αυτό;
Παρακάμπτεται οποιαδήποτε άλλη δικαιοδοσία, και παύει η βασική διοικητική αρχή ότι ο υπογράφων την πρόσληψη (π.χ. αρμόδιος Υπουργός, Δήμαρχος, Πρύτανης κ.λπ.) είναι και αυτός που έχει την αρμοδιότητα της όποιας απόλυσης. Με τον τρόπο αυτό, βέβαια, παρακάμπτεται ακόμη και το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων και των ΟΤΑ, όπως περιγράφεται στο Σύνταγμα –αλλά δεν είναι και η μόνη σελίδα του Συντάγματος που έχει κουρελιαστεί ως τώρα από τους «έγκριτους» νομικούς και Συνταγματολόγους της κυβέρνησης!
Μιας και δεν έλαβε τις διαπιστωτικές πράξεις που ήθελε, ο κος Μανιτάκης εξαφανίζει και αυτόν το σκόπελο των «διαπιστωτικών», θεσμοθετώντας ότι, εφόσον οι αρμόδιοι φορείς δεν έχουν απολύσει τους υπαλλήλους τους, όπως τους ζήτησαν, μπορεί να τους απολύσει το ΥΔΜΗΔ μέσω του ηλεκτρονικού μητρώου της απογραφής, χωρίς να είναι «αναγκαία η έκδοση σχετικής πράξης». Με ένα delete, καθάρισαν!

Bloomberg: Depression Deepens Greek Middle Class Despair With Crime



ΠΗΓΗ: BLOOMBERG 

By Oliver Staley - Dec 6, 2012 


“We’re at war,” “The state is against us and we’re trying to protect ourselves and our rights, as much as we can. Things are becoming ferocious.”


Anastasia Karagaitanaki, 57, is a former model and cafe owner in Thessaloniki, Greece. After losing her business to the financial crisis, she now sleeps on a daybed next to the refrigerator in her mother’s kitchen and depends on charity for food and insulin for her diabetes.
“I feel like my life has slipped through my hands,” said Karagaitanaki, whose brother also shares the one-bedroom apartment. “I feel like I’m dead.”

For thousands of Greeks like Karagaitanaki, the fabric of middle-class life is unraveling. Teachers, salaries slashed by a third, are stealing electricity. Families in once-stable neighborhoods are afraid to leave their homes because of rising street crime.
Karagaitanaki’s family can’t afford gas to heat their home this winter and will rely on electric blankets in the chilly northern Greek city. They live on the 785 euros ($1,027) a month their mother collects monthly from their late father’s pension. Two years ago, Karagaitanaki sold her jewelry for 3,000 euros, which she gave to her two sons. Her blood sugar is rising because she can’t afford the meat and vegetables her doctor recommends and instead eats rice and beans she gets from the Greek Orthodox Church.
“We are waiting every month for my mother’s pension,” Karagaitanaki said. “If my mother dies, what can I do? Everyone here is dependent on their parents' pensions.”

Τι θα αλλάξει μετά τις γερμανικές εκλογές;



ΠΗΓΗ: FT (via Euro2day)
By Wolfgang Munchau



Μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις είναι τι μέλλει γενέσθαι μετά τις γερμανικές εκλογές. Εάν επικρατήσει η υφιστάμενη κατάσταση μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες το 2013, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι «όχι πολλά». Ας υποθέσουμε, όμως, ότι θα υπάρξει αλλαγή στη σύνθεση της γερμανικής κυβέρνησης. Ας υποθέσουμε ακόμη ότι υπάρχει και αλλαγή ηγεσίας. Τι θα κάνουν οι σοσιαλδημοκράτες; 

Είναι το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης στη Γερμανία και συνεχώς επικρίνει την πολιτική της Άγκελα Μέρκελ για την ευρωζώνη, αλλά καταλήγει πάντα να τη στηρίζει στο κοινοβούλιο. Το ίδιο έκαναν και την προηγούμενη εβδομάδα, επικυρώνοντας -έστω και διστακτικά- τη συμφωνία για την Ελλάδα. Οι βουλευτές του SPD γίνονται όλο και πιο ανήσυχοι. 

Γνωρίζουν πως σε ό,τι αφορά την ευρωζώνη η κυβέρνηση -ο συνασπισμός των χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ και των ελεύθερων δημοκρατών- πρακτικά έχει χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Χωρίς τη στήριξη του SPD η Α. Μέρκελ δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει. Παρ' όλα αυτά, οι σοσιαλδημοκράτες αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν αυτό το πλεονέκτημα για δικό τους όφελος. 

For Greece, Oligarchs Are Obstacle to Recovery (Δηλαδή δεν είναι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι;)


ΠΗΓΗ: New York Times
By RACHEL DONADIO and LIZ ALDERMAN

ATHENS — A dynamic entrepreneur, Lavrentis Lavrentiadis seemed to represent a promising new era for Greece. He dazzled the country’s traditionally insular business world by spinning together a multibillion-dollar empire just a few years after inheriting a small family firm at 18. Seeking acceptance in elite circles, he gave lavishly to charities and cultivated ties to the leading political parties.

Lavrentis Lavrentiadis, who took control of Proton Bank in 2009, paid $65 million to avoid prosecution. Nonetheless, he and 26 others were charged with fraud and other counts in March.
But as Greece’s economy soured in recent years, his fortunes sagged and he began embezzling money from a bank he controlled, prosecutors say. With charges looming, it looked as if his rapid rise would be followed by an equally precipitous fall. Thanks to a law passed quietly by the Greek Parliament, however, he avoided prosecution, at least for a time, simply by paying the money back.

Now 40, Mr. Lavrentiadis is back in the spotlight as one of the names on the so-called Lagarde list of more than 2,000 Greeks said to have accounts in a Geneva branch of the bank HSBC and who are suspected of tax evasion. Given to Greek officials two years ago by Christine Lagarde, then the French finance minister and now head of the International Monetary Fund, the list was expected to cast a damning light on the shady practices of the rich.

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Η γερμανική επέλαση



(Δημοσιεύθηκε στον «Επενδυτή» 1-12-2012)

 Όλο και πιο έντονη καθίσταται η παρουσία των Γερμανών στη χώρα μας, με κυβερνητικούς αξιωματούχους τους να  πηγαίνουν και να έρχονται. Ο Χ.Φούχτελ ήταν μόνο η αρχή, αφού με την  υλοποίηση της συμφωνίας  της  «Ελληνογερμανικής Εταιρικής Σχέσης», σε λίγο κάθε υπουργείο θα έχει το Γερμανό του.


Πρόκειται για  μία συμφωνία νεοαποικιακού τύπου,  με την οποία η χώρα ανοίγει τις πόρτες σε στρατηγικούς τομείς της εθνικής οικονομίας και του κράτους στη Γερμανία.  Την περασμένη Τετάρτη στο Μέγαρο Μαξίμου,  η υφυπουργός Εξωτερικών Εμιλυ Χάρμπερ και ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, Σταύρος Παπασταύρου, επιβεβαίωσαν την βούληση των δύο κυβερνήσεων για την υλοποίηση της.


Οι βάσεις της στενής «συνεργασίας» με τη Γερμανία  μπήκαν το Μάρτιο του 2010, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου υπέγραψε με την Ανγκελα Μέρκελ το σύμφωνο ελληνογερμανικής συνεργασίας, το οποίο είχε πολλές άγνωστες πτυχές, που αρχίζουν να φωτίζονται  δύο χρόνια μετά. Μέχρι τώρα γνωρίζαμε  μόνο για την «Ελληνογερμανική Συνέλευση» υπό τον Χ.Φούχτελ και την εγκατάσταση των γερμανικών πολιτικών ιδρυμάτων της Γερμανίας στην Ελλάδα.  Την περασμένη Τετάρτη έγιναν γνωστές και άλλες  πλευρές του συμφώνου, όπως η συνεργασία με τους Γερμανούς στην αναμόρφωση του συστήματος υγείας, στην οικονομική ανάπτυξη, σε ζητήματα μετανάστευσης, στον τουρισμό, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στην Παιδεία και αρκετά ακόμα.

Έξω από το ευρώ και τη νομισματική Ευρώπη.


Το antapocrisis 

δημοσιεύει μεταφρασμένο ένα απόσπασμα μελέτης των Luciano Vasapollo, Rita Martufi και Joaquìn Arriola με τίτλο “Pigs’ awakening – PIIGS” από το 3ο κεφάλαιο: Εναλλακτική λύση για την Ιταλία και τα άλλα PIIGS. Ο Joaquìn Arriola ήταν πρόσφατα στην Ελλάδα, ομιλητής στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Πρωτοβουλία των 1000.



Ας ασχοληθούμε τώρα, με μια άμεση λειτουργική αλλά και στρατηγική προοπτική, την αποχώρηση απο καπιταλιστικές περιοχές, όπως η Ε.Ε.

Το ευρώ υιοθετήθηκε για να ενισχύσει τις εξαγωγές της αστικής τάξης των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης, δηλαδή του ιμπεριαλιστικού Ευρωπαϊκού πόλου, και να αποδυναμώσει τις εμπορικές θέσεις των περιφερειακών χωρών της Μεσογείου. Επιπλέον, υπέταξε τη δυναμική τους στον καταμερισμό εργασίας των κεντρικών χωρών. Έτσι, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία (τα λεγόμενα PIIGS, προσθέτοντας και την Ιρλανδία) έχουν μετατραπεί σε τουριστικά και οικιστικά θέρετρα, ή σε κέντρα υπηρεσιών, με μια αυξανόμενη διαδικασία αποβιομηχάνισης. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε μια εργατική λύση στην κρίση αν δεν αλλάξουν οι υφιστάμενοι οικονομικοί και νομισματικοί κανόνες.

Η λιτότητα δεν αποτελεί λύση, γιατί όπως λένε πολλοί αναλυτές, η μείωση των επενδύσεων μειώνει την παγκόσμια ζήτηση και την βραχυπρόθεσμη ανάπτυξη, και έτσι η ανεργία και το κλείσιμο των επιχειρήσεων με τη σειρά τους μειώνουν την φορολογική βάση και το έλλειμμα χειροτερεύει. Οι πολιτικές προσαρμογής έχουν μόνο ως στόχο την επίλυση των προβλημάτων ρευστότητας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μετατοπίζοντας τεράστια εισοδήματα από την εργασία στο κεφάλαιο. Αυτό γίνεται τόσο με την άμεση επίθεση στους μισθούς και, έμμεσα, με τη μείωση των κοινωνικών παροχών.

History Shows Why Germany Should Help Greece


ΠΗΓΗ: BLOOMBERG
by John Sfakianakis

Germany’s Chancellor Angela Merkel has at last opened the door to the possibility of writing off Greek debts, but only several years from now. As they decide on the right thing to do, Germans should take a close look at their own history.

As Merkel indicated in her Dec. 2 interview with Bild, a German tabloid, for the country to trigger the unraveling of the euro area by letting Greece default would damage its own economic and political interests. The economies of trading partners in Europe might collapse, costing Germany far more than the Greek debt forgiveness it refused.

More than this, Germany should recognize that it has a moral obligation to help, just as the U.S. and its allies, including Greece, helped Germany after World War II. This is a largely forgotten history that, if recalled, might counter the false narrative of virtuous Germans and feckless Greeks that has hardened popular opposition to bailouts.

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

H offshore Εθνική και η offshore ALPHA BANK



ΠΗΓΗ: politis-gr
Πέμπτη, 1 Μαΐου 2008

Άνοιξε και εσύ μια offshore……Μπορείς !

Την ώρα που οι περισσότερες κυβερνήσεις στην Ευρώπη ψάχνουν τρόπους να ελέγξουν την «αιμορραγία» από τη φυγή κεφαλαίων σε φορολογικούς παραδείσους, μικρά… Λιχτενστάιν έχουν στήσει στην Αθήνα οι δύο μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες!
Εθνική και Alpha Bank ,μέσα από τα site τους διαφημίζουν την προσφορά υπηρεσιών… φοροδιαφυγής .

Ανέκαθεν ήταν γνωστό ότι μεγάλες ελληνικές τράπεζες προσέφεραν υπηρεσίες private banking, για να διευκολύνουν στη… μετανάστευση κεφαλαίων σε υπεράκτιους φορολογικούς παραδείσους.

Επί χρόνια αποτελούσε “κοινό μυστικό” για τους παροικούντες την …Εκάλη .

Το τωρινό όμως γεγονός και το θράσος των δύο αυτών τραπεζών ξεπερνά κάθε έννοια περί κράτους δικαίου.

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Γιατί η Συμφωνία για την Ελλάδα δεν αποτελεί λύση



ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
του Κ. Καλλωνιάτη
(upd)(διορθωμένο κείμενο σε σχέση με το δημοσιευμένο στην ΑΥΓΗ)

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η συμφωνία ΕΕ και ΔΝΤ, με την Ελλάδα στο περιθώριο, προσφέρει μία λύση άμεσης επιβίωσης για την οικονομία καθώς της επιτρέπει να ανασάνει από πλευράς ρευστότητας, ενώ στηρίζει την εμπιστοσύνη των αγορών πως η χώρα δεν κινδυνεύει να βρεθεί προσεχώς εκτός Ευρωζώνης. Δεν συνιστά, ωστόσο, οριστική και βιώσιμη λύση χωρίς τη μαζική διαγραφή του 60% περίπου του ελληνικού χρέους, παρά μόνον παράταση της εντατικής κι εξοντωτικής για την κοινωνία πολιτικής λιτότητας, η οποία αντί να ελαφρύνει, επιδείνωσε την κρίση χρεών. 
Στην Ευρώπη γνωρίζουν πως η μόνη λύση είναι μία διαγραφή μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους, όμως ελλείψει μιας δημοσιονομικής και πολιτικής ένωσης της Ευρωζώνης αποφεύγουν όλοι το κόστος ανάληψης μιας ανάλογης απόφασης.  Έτσι περιορίστηκαν τώρα σε συμβιβαστικές φόρμουλες και συνταγές προσωρινού χαρακτήρα που, πέραν του αντιλαϊκού περιεχόμενου της πολιτικής τους, αποτελούν σε μεγάλο βαθμό άσκηση επί χάρτου καθώς οι στόχοι που θέτουν για τη μείωση του ελληνικού χρέους είναι εξωπραγματικοί. Είτε μιλάμε για τους ενδιάμεσους στόχους σε αποκρατικοποιήσεις, σε πρωτογενή πλεονάσματα, σε επαναγορά χρέους, ή σε ανάπτυξη, γεγονός είναι το ανέφικτο όλων αυτών συνολικά. 

Ιδιωτικοποιήσεις: Να μην αυτοπυροβοληθούμε




Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας δεν είναι το οικονομικό. Δεν είναι καν το παραγωγικό μοντέλο. Ξεκινά από πολύ πιο βαθιά. Ξεκινά από τους ίδιους τους όρους του δημόσιου διαλόγου, ή για να είμαστε πιο ακριβείς από την ανυπαρξία όρων δημόσιου διαλόγου. Στη σειρά άρθρων για τις ιδιωτικοποιήσεις στο radiobubble news, επιχείρησα να αποδείξω ότι οι ιδιωτικοποιήσεις όχι μόνο δεν αποτελούν πανάκεια, αλλά το πιο πιθανό είναι να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα σε μία γονατισμένη χώρα. Ο λόγος που στάθηκα περισσότερο στην αποδόμηση των επιχειρημάτων κατά του Δημοσίου και υπέρ της ιδιωτικοποίησής του, είναι ακριβώς αυτός: η ανάγκη να βρεθεί τρόπος να αναπτυχθεί ο δημόσιος διάλογος που θα σέβεται τόσο τις αντίθετες απόψεις, όσο όμως -κυρίως- την αλήθεια και τα νοήματα της ελληνικής γλώσσας.
Μπροστά στην αφόρητη οικονομική και περισσότερο ψυχολογική πίεση που ασκείται στους πολίτες, ο διάλογος θεωρείται πολυτέλεια. Αντί ανοικτού διαλόγου με την κοινωνία, η επιβολή της κυρίαρχης άποψης γίνεται με απλοϊκά σχήματα και σύμβολα, που εν είδει διαφήμισης κατακλύζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ηλεκτρονικά και συμβατικά. Κάτω από το φόβο της άτακτης πτώχευσης οι άνθρωποι πείθονται με οποιαδήποτε “γρήγορη λύση”. Ειδικά μετά τη συστηματική δαιμονοποίηση του δημοσίου, ήδη πολύ πριν ενσκήψει η οικονομική κρίση, είναι έτοιμοι να δεχτούν και τις πιο παράλογες απόψεις, ακόμη κι αν αντιβαίνουν στην ίδια την πραγματικότητα. Πέρα όμως από τους ανύπαρκτους όρους δημόσιου διαλόγου, το πρόβλημα είναι ότι η κοινωνία δεν διδάσκεται ούτε από το πρόσφατο παρελθόν. Και όπως όλα δείχνουν είναι έτοιμη να αυτοπυροβοληθεί.

NYT: What’s Missing in the Latest Greek Bailout


ΠΗΓΗ: New York Times
EDITORIAL 

The new Greek bailout deal agreed to Tuesday by euro zone finance ministers and the International Monetary Fund is a clear improvement over earlier deals. It recognizes that Greece’s current and projected ratios of debt to output are unsustainable. It prescribes useful steps to lower that ratio, including lower interest rates on loans from Greece’s European partners, longer bond maturities and a plan for Athens to buy back and retire some of its heavily discounted bonds.

Regrettably, it excludes more effective tools, like actual debt write-downs, which Germany’s chancellor, Angela Merkel, finds politically unpalatable. And in deference to Ms. Merkel, the deal postpones some of the promised relief until after German elections next September.

But its biggest mistake is conditioning relief on maintaining fiscal austerity. Greece’s only hope for long-term solvency is through aggressive measures to revive economic growth. These could include public investment in modernizing ports and infrastructure, tax cuts to encourage export industries, and better public education. Done right, such measures would more than pay for themselves by improving Greece’s competitiveness in global and European markets. The bailout deal should keep Greece financially solvent for the next few months, but the price could prove too much for Greece’s economy and society to bear. Beginning in 2016, Greece will be committed to extracting a budgetary surplus (excluding interest payments) from a shrinking economy. And it is expected to reduce debt-to-output ratios while output continues to fall.

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Έλλειμμα, μνημόνιο και Εξεταστική: Ποιον συμφέρει η συγκάλυψη; Του Π.Παναγιώτου


ΠΗΓΗ: tvxs.gr
του Π. Παναγιώτου

Αναλαμβάνοντας τα πρωθυπουργικά του καθήκοντα το 2009, ο κ. Γ. Παπανδρέου κατηγόρησε την απελθούσα κυβέρνηση για εγκληματική απόκρυψη του ελλείμματος και παραποίηση των δημόσιων στατιστικών στοιχείων και αφού σύστησε μία νέα ελληνική στατιστική υπηρεσία προχώρησε στη μεγαλύτερη αυξητική αναθεώρηση ελλείμματος που έχει πραγματοποιήσει ποτέ αναπτυγμένη χώρα. Το αποτέλεσμα ήταν ένας διεθνής πανικός που προκάλεσε μαζικές πωλήσεις ελληνικών περιουσιακών στοιχείων, μεταξύ των οποίων και ελληνικών ομολόγων, οδηγώντας σε δραματική αύξηση του κόστους κρατικού δανεισμού, στον αποκλεισμό της Ελλάδας από τις αγορές κεφαλαίων και τελικά στην ελληνική και την ευρωπαϊκή κρίση. Άρθρο- έρευνα  του Πάνου Παναγιώτου, Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής. 

Με τη χώρα στα πρόθυρα της πτώχευσης τους πρώτους μήνες του 2010, ο κ. Παπανδρέου βρέθηκε να έχει δύο βασικές επιλογές: είτε να προχωρήσει σε μία γενναία αναδιάρθρωση κάνοντας το χρέος βιώσιμο ώστε η όποια δημοσιονομική προσαρμογή ακολουθούσε να μπορούσε να πετύχει χωρίς να δημιουργήσει ένα καταστροφικό κύκλο ύφεσης που θα ταλαιπωρούσε την Ελλάδα για δεκαετίες είτε να αποφύγει την αναδιάρθρωση και να επιχειρήσει το ακατόρθωτο, δηλαδή να καταστήσει το χρέος βιώσιμο ακολουθώντας μία αποπληθωριστική πολιτική βάναυσης λιτότητας

Με σημαία του το επιχείρημα περί ανάκτησης της αξιοπιστίας της χώραςεπέλεξε το δεύτερο και μέσα σε λίγα χρόνια η Ελλάδα υπέστη τη μεγαλύτερη ύφεση που καταγράφηκε σε αναπτυγμένο κράτος από τα τέλη του 1700 (στοιχεία BBC).

Στο μεσοδιάστημα η κυβέρνηση πριν από το ΠΑΣΟΚ, δια στόματος ενός εκ των υπουργών οικονομικών της, αρνήθηκε την κατηγορία για απόκρυψη του πραγματικού μεγέθους του ελλείμματος και αντέστρεψε το τραπέζι, κατηγορώντας την κυβέρνηση Παπανδρέου ότι φούσκωσε επίτηδες το έλλειμμα.

Έρχονται νέα μέτρα σε δύο δόσεις


ΠΗΓΗ: Capital.gr
της Δήμητρας Καδδά


Νέα μέτρα το Μάρτιο του 2013, για να κλείσει το κενό των €6,4 δισ. τη διετία 2015-2016, και εάν αυτά δεν επαρκούν νέες παρεμβάσεις έως τέλος Αυγούστου (που περιλαμβάνουν πρόσθετη κατάργηση φοροαπαλλαγών και επτώσεων, και χρονική επέκταση παρεμβάσεων περιορισμένης ισχύος, π.χ. μείωση αριθμού συμβασιούχων, που έληγε το 2014), προβλέπει το νέο προσχέδιο του μνημονίου.

Προβλέπει ακόμη τις ρήτρες λήψης πρόσθετων μέτρων, επιτροπεία του λογαριασμού καταβολής των δόσεων, αλλά και τη ρήτρα πρόσθετης περικοπής δαπανών σε περίπτωση απόκλισης του στόχου των αποκρατικοποιήσεων, με ανώτατο πλαφόν 1 δισ. ευρώ ετησίως.

Στο προσχέδιο του μνημονίου που συζητήθηκε από το Eurogroup και οδεύει προς  οριστικοποίηση από τις υπηρεσίες της Κομισιόν,  έχουν έχουν προστεθεί μία σειρά από μέτρα. Μεταξύ αυτών, προβλέπεται η επαναφορά του έκτακτου φόρου σε σκάφη αναψυχής, πισίνες και είδη πολυτελείας από το 2014, η κατάργηση των αυτόματων προαγωγών στις ένοπλες δυνάμεις, η εφαρμογή εντός του 2012 του νέου μισθολογίου στους υπαλλήλους της Βουλής, περικοπές σε αμοιβές βουλευτών αλλά και αιρετών, πρόσθετες περικοπές στο εκπαιδευτικό προσωπικό, καθώς και καθολικές περικοπές στο εφάπαξ χωρίς όριο.

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Ο Μύθος του Πελατειακού Κράτους


Σουλτάνης Γρ.

Ο μύθος του πελατειακού κράτους, έχει γίνει η βασική ιδέα της καθεστωτικής ιδεολογίας, με την οποία η κυρίαρχη τάξη ενορχηστρώνει την αναγκαία συναίνεση, για την καρατόμηση του κοινωνικού κράτους και την κινεζοποίηση των εργαζόμενων. Το επιχείρημα εδράζεται στο υποτιθέμενο γεγονός ότι το πελατειακό κράτος είναι κατασκεύασμα συλλήβδην της μεταπολίτευσης, δηλαδή όλων των τάξεων, και αποτελεί απόδειξη του ότι «ξοδεύαμε περισσότερα από όσα παράγαμε». Η θυμική ισχύς αυτού του επιχειρήματος-που διεγείρει την ευθιξία του κάθε νοικοκυραίου-, είναι ιδιαίτερα φανερή στις αυτοχειρίες αλλά και στην συλλογική οσφυοκαμψία. Η ίδια ρητορική και μηχανισμός ελέγχου, χρησιμοποιήθηκε σε όλες τις χώρες των PIGS, προκειμένου να μην υπάρξουν μαζικές αντιδράσεις στην κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων. Η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι δεν υπήρξε πελατειακό κράτος, αλλά ένα κράτος φέουδο μιας τάξης, σε βάρος των χαμηλών τάξεων. 
Το αξιοπερίεργο είναι ότι ακόμη και μια μερίδα της αριστεράς-εκτός βέβαια της νεοφιλελεύθερης, τύπου ΔΗΜΑΡ-, έχει αποδεχτεί και ενσωματώσει στο λεξιλόγιό της τον εν λόγω μύθο.

Ο εκβιασμός δεν είναι πατριωτισμός


Σταύρος Χριστακόπουλος

Αυτό το ρημάδι το «πατριωτικό καθήκον», το οποίο ανέσυρε χθες ο Γιάννης Στουρνάρας για να δικαιολογήσει τον εκβιασμό προς τα ασφαλιστικά ταμεία και όλους τους υπόλοιπους κατόχους ομολόγων στο εσωτερικό, δεν είναι δικό του εφεύρημα.

Από τον Γ.Α. Παπανδρέου, την εποχή που μας έσερνε στην άβυσσο των μνημονίων, μέχρι την υπό τον Σαμαρά συγκυβέρνηση των τριών, με κορώνες περί πατριωτισμού δικαιολογούν όλα τα εγκλήματα εις βάρος του ελληνικού λαού και της χώρας οι ολίγιστες ηγεσίες της.

Μόνο που το έργο, το οποίο αναγγέλλει ο Στουρνάρας, το έχουμε ξαναδεί: με το PSI επί Παπαδήμου, που άφησε πίσω του συντρίμμια. Όχι μόνο στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία είδαν διά της βίας να κουρεύονται τα αποθεματικά τους, αλλά και στους ταλαίπωρους μεμονωμένους αποταμιευτές, εκ των οποίων κάποιοι πριν από λίγες μέρες «στόλιζαν» με γιαούρτια και μουσταλευριές το πορτρέτο του προέδρου της Ν.Δ. στα γραφεία της στη Συγγρού.

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Μόνον 1,9 δισ. στην αγορά από τη δόση του δανείου



ΠΗΓΗ:  sofokleousin.gr

Φρούδες θα αποδειχθούν οι ελπίδες των επιχειρήσεων, που περίμεναν επί μήνες την εκταμίευση της δόσης της τρόικας, ελπίζοντας ότι το Δημόσιο θ' αρχίσει να πληρώνει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του. Από τα 34,4 δισ. που θα εκταμιευθούν σε πρώτη φάση τον Δεκέμβριο, μόλις 1,65 δισ. θα διατεθούν για πληρωμές σε προμηθευτές, εργολάβους και πάσης φύσεως επιχειρήσεις που έχουν λαμβάνειν από το Δημόσιο. Κάποια επιπλέον μικροποσά μπορεί να δοθούν το πρώτο τρίμηνο του επομένου έτους, με την εκταμίευση των υπόλοιπων "κομματιών" της δόσης - η οποία όμως θα εξαρτηθεί από την υλοποίηση ή μη προγραμματισμένων μεταρρυθμίσεων.

Οπως επισημαίνεται σε ανάλυση της Eurobank, μετά την έγκριση των χθεσινών αποφάσεων του Eurogroup από κοινοβούλια χωρών της Ευρωζώνης και από το ΔΝΤ, θα δοθεί στην Ελλάδα το βασικό "κομμάτι" της δόσης, ποσού 34,4 δισ. ευρώ. Από αυτά, 23,8 δισ. θα διατεθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα υπόλοιπα 10,6 δισ. θα καλύψουν δημοσιονομικές ανάγκες.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Γιατί και για ποιόν ο περισσότερος χρόνος και χρήμα ; Tου Κ. Καλλωνιάτη



Πηγή: avanti popolo
του Κ. Καλλωνιάτη

Όπως αναμενόταν, έστω και με δυσκολίες στο τελικό παζάρι, ΕΕ και ΔΝΤ συμφώνησαν μία λύση για την Ελλάδα με την τελευταία φυσικά στο περιθώριο. Η λύση δίνει ανάσα στην οικονομία από πλευράς ρευστότητας και τονώνει την εμπιστοσύνη των αγορών πως η χώρα δεν κινδυνεύει να βρεθεί εκτός Ευρωζώνης, ενώ ενισχύει τις προσδοκίες πως η τελευταία θα μπορέσει βαθμιαία να σταθεί στα πόδια της και να προχωρήσει τον δύσκολο δρόμο της ενοποίησης.

Παρ’ όλα αυτά η συμφωνία για την Ελλάδα δεν συνιστά οριστική και βιώσιμη λύση για το χρέος της, ούτε σημαίνει πως η Ευρώπη στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Γιατί όπως έχουμε επανειλημμένα εξηγήσει χωρίς μαζική διαγραφή των 2/3 περίπου του ελληνικού χρέους δεν υπάρχει βιώσιμη λύση για την οικονομία, παρά μόνον παράταση της συντήρησης της στην εντατική με την ίδια πολιτική που την έστειλε εκεί. Κι αυτή η διαγραφή επειδή δεν μπορεί να γίνει μόνο για την Ελλάδα προϋποθέτει την δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης με δημοκρατικές διαδικασίες και θεσμικές κατοχυρώσεις που, αλίμονο, ακόμη δεν υπάρχουν. 

Η συμφωνία του Eurogroup για το χρέος και τη δόση, του Γιάννη Βαρουφάκη




ΠΗΓΗ: tvxs
του Γ. Βαρουφάκη

Όταν οι σώφρονες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις δανειακές τους συμφωνίες κρίνουν αλλαγές σε αυτές τις συμφωνίες στην βάση του αν μακροπρόθεσμα, με αυτές τις αλλαγές, το χρέος τους γίνεται λιγότερο ή περισσότερο δυσβάστακτο. Οι άφρονες θριαμβολογούν όταν καταφέρνουν να αποσπάσουν από τους δανειστές τους κι άλλα μεσοπρόθεσμα δάνεια, ανεξάρτητα από το εάν η βιωσιμότητα του χρέους τους παραμένει στο Ναδίρ.

Πριν κρίνουμε την τελευταία συμφωνία του Eurogroup, και το εάν η ανακούφιση που κι αυτή η δόση κατακτήθηκε, είναι δικαιολογημένη ή όχι, ας δούμε τι ακριβώς συμφωνήθηκε.

1. Μείωση των επιτοκίων του Μνημονίου 1 κατά 1%.

2. Αναβολή των αποπληρωμών του κεφαλαίου των δανείων από το Μνημόνιο 2 για 15 χρόνια και των τόκων που προκύπτουν από αυτά τα δάνεια για 10 χρόνια.

3. Απόδοση στο ελληνικό δημόσιο μέρους από τα κέρδη που βγάζει η ΕΚΤ από το γεγονός ότι αγόρασε (την περίοδο 2010-1) ελληνικά ομόλογα κοψοτιμής ενώ τώρα το ελληνικό δημόσιο τα αποπληρώνει στο ακέραιο. Τα κέρδη αυτά η ΕΚΤ τα αποδίδει, έως τώρα, στους εταίρους μας (ανάλογα με την συμμετοχή τους στο κεφάλαιο της ΕΚΤ). Αυτό που τώρα συμφωνήθηκε είναι ότι μεγάλο μέρος των κερδών αυτών θα επιστρέψουν στο ελληνικό δημόσιο.

Συμφωνία για .. θαύμα, του Πάνου Παναγιώτου



ΠΗΓΗ: tvxs
του Π. Παναγιώτου

Μία διακρατική ‘συμφωνία ή σύμβαση’ είναι, σύμφωνα με τον ορισμό της, ‘μια γραπτή ή προφορική σύμπτωση βουλήσεων (συμφωνία - agreement) μεταξύ περισσοτέρων κρατών με στόχο τη δημιουργία νομικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, δεσμευτικών για τα μέρη που υπογράφουν».

Από την άλλη πλευρά ως ‘θαύμα’ χαρακτηρίζεται κάθε συμβάν που με τα καθιερωμένα, επιστημονικά αποδεκτά, κριτήρια θεωρείται "ανεξήγητο" και που αποτελεί ένα στατιστικά απίθανο αλλά θετικό γεγονός.

Ο λόγος που δημιουργήθηκε η ανάγκη για τη ‘συμφωνία’ της 27ης Νοεμβρίου για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης είναι ότι όλες οι προηγούμενες ‘συμφωνίες’ απέτυχαν γιατί επεδίωκαν το στατιστικά απίθανο και επιστημονικά ανεξήγητο. Έτσι έθεταν ως προϋπόθεση για την ευόδωση τους την επίτευξη από την Ελλάδα παγκόσμιων δημοσιονομικών και οικονομικών ρεκόρ που, προφανώς, μόνο με θαύμα θα μπορούσαν να επιτευχθούν (το θέμα έθιξα πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2010 σε συνέντευξη στο Mega και στη συνέχεια σε εκτενή αρθρογραφία, βλ. «το ελληνικό κυνήγι παγκόσμιου δημοσιονομικού ρεκόρ» 4 Μαΐου, 2010, συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Υπόθεση Ελληνική Κρίση» Εκδόσεις Λιβάνη).