The End of Germany's Illusions

ΠΗΓΗ: SPIEGEL

A Commentary by Stefan Kaiser

Germany's booming economy and plummeting unemployment has long insulated the country from the euro crisis on Europe's periphery. Those times, however, are coming to an end. The German economy is now showing it is vulnerable after all, and Chancellor Merkel will now be forced to make sacrifices.

  

There they are again: the traders with sad eyes and the stock price displays showing jagged lines sloping downward. In the last 10 days, the DAX, Germany's blue-chip stock index, has fallen by 16 percent. On Monday it fell below the 6,000 point benchmark for the first time since January and has continued its plunge on Tuesday. Has the crisis, which for so long seemed to leave Germany untouched, finally reached Europe's largest economy?

The stock slump is a warning signal, just as it was last summer, when the DAX lost 30 percent within just a few weeks, sparking a wave of politicking. One euro summit followed the next, resulting in ever larger bailout funds. Meanwhile, the German government tried to battle the problem by simply banning certain bets on sinking share prices. The widespread belief in Germany was that only the financial markets were acting up.

Αντίστροφη μέτρηση για την επικείμενη αθέτηση πληρωμών της Ελλάδας- Άλαν Σίμπιλς

Συνέντευξη  στο αυστραλιανό δίκτυο Finance News Network , με τον Πρόεδρο του Τμήματος Πολιτικής Οικονομίας στο  Universidad Nacional de General Sarmiento , του Μπουένος Άιρες, καθηγητή Alan Cibils.

ΠΗΓΗ: contramee

Μετάφραση: Anne Chardonnay

Απομαγνητοφωνημένη η  συνέντευξη στη  Lelde Smits

Lelde Smits: Γεια σας είμαι η  Lelde Smits από το δίκτυο Finance News Network  της Αυστραλίας και  έχουμε μαζί μας σήμερα  από την Αργεντινή, τον πρόεδρο του Τμήματος Πολιτικής Οικονομίας στο Universidad Nacional de General Sarmiento , καθηγητή Alan Cibils.

Alan ,σας καλωσορίζω στο FNN. Έχοντας  ζήσει  την οικονομική κρίση στην Αργεντινή εδώ  και  μια δεκαετία , εν συντομία θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε τι συνέβη και γιατί;

Alan Cibils: Η  χρηματοπιστωτική κρίση του 2001/2002  ήταν πραγματικά η λογική συνέχεια των επί δεκαετία εφαρμοζόμενων  νεοφιλελεύθερων πολιτικών, τίποτε διαφορετικό από αυτό που συμβαίνει και σήμερα- του ίδιου είδους  πολιτικές εφαρμόζονται  τώρα στην Ευρώπη. Στην περίπτωση της Αργεντινής, δεν υπήρξε  μια νομισματική ένωση, αλλά είχαμε μια σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία. Η Αργεντινή είχε  συνδεδεμένο το νόμισμά της με το δολάριο, στην περίπτωσή μας δια νόμου, και αυτό εμπόδιζε  ουσιαστικά την κεντρική τράπεζα να ασκήσει ανεξάρτητη νομισματική πολιτική.

Ασφάλειες ζωής και υγείας / Πάρτι πάνω απ’ τους τάφους των ασφαλιστικών ταμείων – Tου Γιάννη Μπαμπούλια

ΠΗΓΗ: ΜΟΝΟ#8

Tου Γιάννη Μπαμπούλια

Επιδοτούμενα από τον κρατικό προϋπολογισμό ή όχι, «ευγενή», ανοιχτά ή κλειστά, τα ασφαλιστικά ταμεία της Ελλάδας του 2012 βρίσκονται στο «κόκκινο». Μέχρι σήμερα εναλλακτικές υπήρχαν, αλλά μάλλον έφτασε η ώρα να αρχίσουμε να ανησυχούμε.

Οι εκλογές θα έχουν ολοκληρωθεί την ώρα που διαβάζετε αυτό το κείμενο, μια νέα κυβέρνηση ίσως να έχει σχηματισθεί και αποφάσεις που αναβλήθηκαν από την τεχνοκρατική κυβέρνηση Παπαδήμου, αν και σκοπό είχε να διεκπεραιώσει ακριβώς αυτά τα ζητήματα, θα πρέπει να παρθούν. Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα που θα απασχολήσουν την επόμενη κυβέρνηση είναι το θέμα των ασφαλιστικών ταμείων, που παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου, βρίσκονται ένα βήμα πριν την χρεοκοπία. Για του λόγου το αληθές αρκεί να αναφέρουμε ότι το ΙΚΑ απορρόφησε τη μισή από την επιδότηση που δικαιούται για το 2012, βάση του νέου μνημονίου, μόλις στο πρώτο δίμηνο της χρονιάς).

Εξ αυτού προκύπτει και ο λόγος που δύο διαδοχικές κυβερνήσεις, παρά τις σχετικές εξαγγελίες, δεν έκαναν τίποτα για να μειώσουν το πραγματικό εργοδοτικό κόστος, δηλαδή τις εισφορές που αποτελούν τον βραχνά κάθε επιχείρησης και στρέφουν όλο και περισσότερους εργοδότες σε πιο ελαστικές μορφές εργασίας που συνοδεύονται από απόδοση χαμηλότερων εισφορών. Μέτρα που θα οδηγήσουν στη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, έχουν εξαγγελθεί και θα εφαρμοστούν εντός του 2012. Είναι όμως ένα ρεαλιστικό σενάριο για την επιβίωση των ταμείων; Μάλλον όχι. Εντός του 2012 η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει περαιτέρω πόρους για την επιδότηση των ταμείων ή να προχωρήσει σε ακόμη μια δραστική μείωση των συντάξεων (αυτός είναι και ο λόγος που τώρα ξαφνικά βρέθηκαν αυτοί οι τεράστιοι αριθμοί συνταξιούχων – «μαϊμού»).

Αντιφάσεις και αδιέξοδα της ηγεσίας του ΚΚΕ

Πηγή: ΕΠΟΧΗ

Του

Στάθη Κουτρουβίδη

Το ΚΚΕ βρίσκεται για πρώτη φορά ίσως στη σύγχρονη ιστορία του, και σίγουρα από την περίοδο της μεταπολίτευσης σε μια τόσο δύσκολη καμπή. Σε περίοδο οικονομικής κρίσης, αμφισβήτησης του καπιταλιστικού συστήματος και πλήρους αποκαθήλωσης του δικομματισμού, δεν αυξάνει παρά ελάχιστα τα εκλογικά του ποσοστά και αυτό γεννά ερωτήματα. Η ηγεσία του σκληραίνει την επίθεσή της προς τον ΣΥΡΙΖΑ και σύμφωνα με τις τελευταίες αναλύσεις, ο κύριος αντίπαλος του κόμματος του Περισσού δεν είναι ο καπιταλισμός, δεν είναι τα μονοπώλια, ακόμα και η ΕΕ, αλλά ο “αφερέγγυος” και “επικίνδυνος” ΣΥΡΙΖΑ. Διότι όπως υποστηρίζουν, ο ΣΥΡΙΖΑ «δημιουργεί αυταπάτες στο λαό», και μόνο το ΚΚΕ είναι σε θέση να τις διαλύσει.

Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝΑΣ

Πηγή: Σοφοκλεους 10

του Βασ. Βιλιάρδου

Υπάρχουν πάρα πολλές ενδείξεις σχετικά με το ότι, πλησιάζει το τέλος της Ευρωζώνης – ένα ενδεχόμενο που θα ισοδυναμούσε με μία πυρηνική χρηματοπιστωτική έκρηξη, με καταστροφικές, παγκόσμιες συνέπειες

“Μετά το τέλος ενός μεγάλου σεισμού, προσπαθούμε συνήθως να διαπιστώσουμε, εάν ήταν ο κύριος - έτσι ώστε να προετοιμαστούμε για έναν επόμενο, μεγαλύτερο ή όχι. Το βασικό κριτήριο μας, όσον αφορά το συγκεκριμένο φυσικό φαινόμενο, είναι το μέγεθος των μετασεισμικών δονήσεων, οι οποίες ακολουθούν. Εάν αυτές είναι μικρότερης ισχύος, τότε θεωρούμε ότι, αυτό που βιώσαμε ήταν ο κύριος σεισμός - οπότε ησυχάζουμε και παύουμε να ασχολούμαστε.

Η μακροοικονομία μοιάζει σε κάποιο βαθμό με τα φυσικά φαινόμενα - αφού πολλές φορές «υποτάσσεται» σε ανάλογους κανόνες. Στα πλαίσια αυτά, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία σοβαρή οικονομική κρίση, η οποία ουσιαστικά είναι το αντίστοιχο ενός σεισμού, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε εάν είναι η κύρια - έτσι ώστε να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την επόμενη, να καταπολεμήσουμε έγκαιρα τις αιτίες της, αποφεύγοντας μία καταστροφική μεγαλύτερη και να μην αναλώσουμε τις δυνάμεις μας στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.

Πραγματική ένωση τραπεζών θα σώσει το ευρώ

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

by W. Munchau

Έχουμε φτάσει σε μια σπάνια στιγμή της κρίσης στην ευρωζώνη: Προσωπικά είμαι μάλλον πιο αισιόδοξος από τις αγορές. Δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα θα φύγει από την ευρωζώνη και πιστεύω ότι υπάρχει μια μικρή ελπίδα στην συνεδρίαση της 28ης Ιουνίου το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να καταλήξει σε μια συμφωνία για τραπεζική ένωση αρκετά δυναμική. 

Η ιδέα της τραπεζικής ένωσης έχει κερδίσει πόντους. Ο διοικητή της ΕΚΤ Mario Draghi, είπε την περασμένη εβδομάδα ότι οι αναδιοργανώσεις τραπεζών θα πρέπει να συγκεντρωθούν. Ο κ. Draghi, όπως και ο Ιταλος πρωθυπουργός Mario Monti, ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από την συζήτηση για το θέμα στην πρόσφατη άτυπη σύνοδο κορυφής. 

Η μέχρι πρότινος επιφυλακτική Angela Merkel μοιάζει να έχει γίνει πιο ανοιχτή στην ιδέα, αλλά δεν δείχνει μεγάλο ενθουσιασμό. Ήταν η γερμανίδα Καγκελάριος που το 2008 απέρριψε την ιδέα ενός πανευρωπαϊκού ταμείου που θα αντιμετώπιζε την κατάρρευση της Lehman Brothers. Σε εκείνη την φάση, η ευρωζώνη έλαβε την καταστροφική απόφαση ότι κάθε χώρα πρέπει να σώσει τις δικές της τράπεζες. Εκείνη ήταν η μέρα που ξεκίνησε η κρίση στην ευρωζώνη.