Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

10 Χρόνια μετά το Αργεντινάζο. Η πρώτη εξέγερση του 21ου αιώνα


πηγή: Η Λέσχη

των Θάνου Ανδρίτσου, Κώστα Γούση.*

Η πρώτη εξέγερση του 21ου αιώνα

 «Ήρθα στην πλατεία γιατί δεν ήθελα να χάσω αυτό το κομματάκι ιστορίας που γράφουμε τώρα». Αυτή η φράση, παρμένη από μια προσωπική αφήγηση που δημοσιεύτηκε σε μια παλαιότερη μπροσούρα για το Αργεντινάζο, περιγράφει τα αισθήματα των εκατοντάδων χιλιάδων που κατέκλυσαν τους δρόμους του Μπουένος Άιρες και άλλων μεγάλων πόλεων. Είχε φτάσει πλέον η στιγμή, το ήξεραν καλά, να συναντηθούν με την ιστορία, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να φροντίσουν πρώτα και κύρια για την επιβίωσή τους.
Πράγμα που στα τέλη του 2001 φάνταζε αδύνατο για το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού. Μικρά παιδιά είχαν αρχίσει να πεθαίνουν από ασιτία, όπως περιέγραφε ένας δημοσιογράφος, μητέρες ζήταγαν να δοθεί κομμάτι από τη σάρκα τους για να τα ταϊσουν, πάνω από το 50% των κατοίκων ήταν άνεργοι και πολύ περισσότεροι αυτοί που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας. Όμως τώρα ήταν η στιγμή που η οργή έπαιρνε μορφή και φώναζε «Ya Basta», «φτάνει πια». «Να φύγουν όλοι», έγινε το σύνθημα που πλημμύρισε τα χείλη.  

Μετά ογδόντα έτη: Σήμερα και η Κρίση του 1931-32. Βίοι παράλληλοι;


ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Ημερομηνία δημοσίευσης: 25/12/2011
του Βασιλη Δρουκοπουλου

Δε γνωρίζω τι κάνει τον άνθρωπο πιο συντηρητικό:
Να μη γνωρίζει τίποτε άλλο παρά το παρόν
ή τίποτε άλλο παρά το παρελθόν;
J. M. Keynes, 1926

Έχει επισημανθεί ότι η Ιστορία δεν είναι μια αυτοπροωθούμενη μηχανή, αλλά διαμορφώνεται από τα ανθρώπινα όντα τα οποία, συνειδητά ή ασυνείδητα, δρουν στον τρέχοντα χρόνο σ’ έναν κόσμο που έχουν κληρονομήσει από το παρελθόν. Έχει επίσης διατυπωθεί η άποψη ότι το όριο μεταξύ παρελθόντος και παρόντος δεν ρυθμίζεται από ένα μαθηματικά υπολογισμένο χρονολογικό διάστημα. Γεγονότα με πολύ μικρή απόσταση από το σήμερα μπορεί να μας φαίνονται απομακρυσμένα και χωρίς ενδιαφέρον ενώ άλλα, πολύ πιο μακρινά στο χρόνο, να μας εκδηλώνονται ως πιο οικεία και προσιτά.
Με αυτές τις σκέψεις διαβάζοντας πρόσφατα το άρθρο του συναδέλφου Μ. Ψαλιδόπουλου Έλληνες διανοούμενοι και οικονομική κρίση,1 το οποίο αναφέρεται στο ελληνικό χρεοστάσιο του 1932 και στην κρίση που είχε προηγηθεί, αναλογίστηκα τις ομοιότητες και διαφορές με τη σημερινή κατάσταση τόσο σε σχέση με τα πραγματικά γεγονότα όσο και με τις διατυπωμένες απόψεις εκείνης και της σημερινής εποχής για τα αίτια και την αντιμετώπιση της κρίσης.

Δημοκρατία Under Construction: Από τους δρόμους στις πλατείες



Πηγή: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 25/12/2011
Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Α/συνέχεια ο συλλογικός τόμοςΔημοκρατία Under Construction: από τους δρόμους στις πλατείες (Εμπειρίες-αναλύσεις-ντοκουμέντα), μια προσπάθεια αποτύπωσης και ανάλυσης των «πλατειών», ενός από τα μείζονα κινηματικά γεγονότα της χρονιάς που τελειώνει, από ανθρώπους που μετείχαν σε αυτό. Δημοσιεύουμε σήμερα αποσπάσματα από τον πρόλογο των επιμελητών, Χρήστου Γιοβανόπουλου και Δημήτρη Μητρόπουλου, που δίνουν το στίγμα του έργου.
Στρ. Μπ.


του Χρηστου Γιοβανοπουλου και του Δημητρη Μητροπουλου

Διότι τους ήρθε ξαφνικό και δεν έχουν προμηθευτεί το νέο αλφάβητο της ζωής: Η παραπάνω φράση, προερχόμενη από μέιλ που στάλθηκε στη λίστα της Ομάδας Επικοινωνίας της πλατείας Συντάγματος τις μέρες του Ιουνίου 2011, θέτει το βασικό ζήτημα που η προσπάθεια μας επιχειρεί να ανιχνεύσει. Δηλαδή να αρχίσουμε να διακρίνουμε το «νέο αλφάβητο» που άρχισε να αρθρώνεται στο Σύνταγμα και σε όλες τις άλλες πλατείες της χώρας, αλλά και του κόσμου. Ένα αλφάβητο που φτιάχνεται συλλογικά και σταθερά, μέσα από το μοίρασμα προηγούμενων, αλλά κυρίως το γέννημα νέων, πρωτόγνωρων, κοινών εμπειριών. Μια διαδικασία ανοιχτή, απρόβλεπτη, που μοιάζει να κινείται άλλες φορές με εκκωφαντική ταχύτητα και άλλες φορές πολύ αργά, με εκπλήξεις και λάθη, ακριβώς όπως η διαδικασία μέσα από την οποία ένα παιδί αρχίζει και μαθαίνει να μιλάει.

Κοινωνικό νόμισμα – η ελπίδα των φτωχών



ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

Συναλλαγές χωρίς χρήμα σε 26 περιοχές. Συνάντηση των κοινωνικών δικτύων στην Ιεράπετρα Του Μάριου Διονέλλη.
Ένας τρόπος να ζεις και να εργάζεσαι χωρίς χρήματα, ένα ανεξάρτητο σύστημα ανταλλαγής υπηρεσιών χωρίς τόκο και κέρδος, ένα σύστημα που βοηθάει τις τοπικές κοινωνίες να αναπνεύσουν, να ζήσουν και να αναπτυχθούν μέσα στην κρίση. Τα τοπικά δίκτυα ανταλλαγών είναι εδώ και αναπτύσσονται με δυναμικό τρόπο. Η πρώτη τους συνάντηση στην Ιεράπετρα από τις 16 έως τις 18 Δεκεμβρίου έβαλε τις βάσεις για τη διάδοση μιας νέας σπουδαίας ιδέας…
Τη συνάντηση φιλοξένησε το Καερέτι που λειτουργεί ήδη από τον Αύγουστο στην Ιεράπετρα και βρέθηκαν εκεί εκπρόσωποι από το Φασούλι (Αθήνα), από το Δίκτυο Ανταλλαγών Χανίων, το νεοσύστατο του Ρεθύμνου ενώ την εμπειρία του από τη λειτουργία του Οβολού στην Πάτρα μετέφερε ο καθηγητής πολιτικής οικονομίας Γιώργος Σταθάκης. Στην Ελλάδα λειτουργούν συνολικά 26 παρόμοια δίκτυα όπως η Εναλλακτική Μονάδα Ροδόπης, το Δίκτυο ανταλλαγών και Αλληλεγγύης Μαγνησίας, η Τράπεζα Χρόνου, το δίκτυο Mother Earth στην Πιερία, ο κοινωνικός αγρός Μπουτσούνι στην Κέρκυρα και άλλα.