του Ερίκ Τουσέν (1) CADTM
Είναι η πρώτη φορά, μετά από το Φλεβάρη 2003, που ένα κάλεσμα για διεθνή δράση σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία έχει τόσο μεγάλη απήχηση. Στην Ισπανία, από όπου ξεκίνησε η δράση, σχεδόν 500.000 διαδηλωτές γέμισαν τους δρόμους περίπου 80 πόλεων, από τους οποίους οι 200.000 ή και παραπάνω διαδήλωσαν στη Μαδρίτη (2). Δράσεις έγιναν σε πέντε ηπείρους. Πάνω από 80 χώρες και σχεδόν χίλιες πόλεις είδαν να διαδηλώνουν εκατοντάδες χιλιάδες νέοι και ενήλικες που διαμαρτύρονται ενάντια στη διαχείριση της διεθνούς οικονομικής κρίσης από κυβερνήσεις που σπεύδουν να βοηθήσουν ιδιωτικά ιδρύματα ευθυνόμενα για τη καταστροφή και που επωφελούνται από αυτή για να ενισχύσουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές: μαζικές απολύσεις στις δημόσιες υπηρεσίες, άγριες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, πλήγματα στους μηχανισμούς συλλογικής αλληλεγγύης (δημόσια συνταξιοδοτικά συστήματα, δικαιώματα στα επιδόματα ανεργίας, συλλογικές συμβάσεις μεταξύ μισθωτών και εργοδοσίας,…). Παντού η αποπληρωμή του δημόσιου χρέους αποτελεί το πρόσχημα που χρησιμοποιείται για να ενισχυθεί η λιτότητα. Παντού οι διαδηλωτές καταγγέλλουν τις τράπεζες.
