Στην πρωτεύουσα τουλάχιστον 200.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στη λεωφόρο Λιμπερτάντε και την πλατεία Ρόσιο ζητώντας αλλαγή της πολιτικής για να αντιστραφεί η ανοδική τάση της ανεργίας, να σταματήσει η ημιαπασχόληση των νέων και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής. "Η ανακοίνωση νέων μέτρων λιτότητας χθες είναι απλώς ντροπή. Η διαδήλωση αυτή είναι η αρχή ενός κύματος κινητοποιήσεων", είπη η Τζοάνα Μανουέλ, συμβασιούχος καθηγήτρια πανεπιστημίου που θα χάσει τη δουλειά της στο τέλος του έτους. Την Παρασκευή η κυβέρνηση ανακοίνωσε μια σειρά από περικοπές στις δαπάνες και αλλαγές στη φορολογία που έχουν ως στόχο να περιορίσουν το έλλειμα του προϋπολογισμού στο 4,6% και να πείσουν τις αγορές ότι η Πορτογαλία μπορεί να επιλύσει τα προβλήματά της χωρίς να προσφύγει σε μηχανισμούς στήριξης. "Η κρίση είναι το πρόσχημά τους", έγραφε ένα πανό ενώ οι διαδηλωτές φώναζαν ρυθμικά: "Χοντροί πολιτικοί, σκελετωμένος λαός". Οι διαδηλώσεις οργανώθηκαν μέσω του Ίντερνετ από μια ομάδα νέων που αυτοαποκαλούνται "Γενιά της Αβεβαιότητας". Στο μπλογκ τους αναφέρουν ότι δεν έχουν δεσμούς με κανένα πολιτικό κόμμα. "Διαδηλώνουμε έτσι ώστε αυτοί που ευθύνονται για την αβέβαιη κατάστασή μας -- πολιτικοί, εργοδότες ή και εμείς οι ίδιοι -- να δράσουμε όλοι μαζί για να αλλάξουμε γρήγορα αυτήν την πραγματικότητα που έχει καταστεί ανυπόφορη", γράφουν στο μανιφέστο τους. | ||
Κυριακή 13 Μαρτίου 2011
Πορτογαλία : Διαδηλώσεις οργής για νέα μέτρα λιτότητας
Υπάρχει και το παράνομο χρέος
Το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης για να δικαιολογήσει την πολιτική της είναι ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και όσες προτάσεις έχουν κατατεθεί από κόμματα και προσωπικότητες είτε δεν είναι ρεαλιστικές είτε κινούνται συμπληρωματικά στην κυβερνητική πολιτική και διαφέρουν μόνο ως προς την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων.
Εχουν βάση οι ισχυρισμοί της; Εν μέρει.
Η Νέα Δημοκρατία -το άλλο σκέλος του δικομματισμού- χρησιμοποιεί φιλολαϊκή ρητορική προκειμένου να μαζέψει την κοινωνική δυσαρέσκεια. Οταν όμως αναγκάζεται να βγει από την ασφάλεια της γενικολογίας και της εύκολης καταγγελίας φλερτάρει με την ελαφρότητα. Η ηγεσία της πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να δώσει στην Ελλάδα την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και τη μείωση των επιτοκίων, να επιτρέψει την επαναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, να προχωρήσει στην έκδοση ευρωομολόγου, να δεχθεί την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου χωρίς ταυτοχρόνως να απαιτήσει νέα μέτρα. «Ευφυής» σύλληψη.
Ανυπακοή, η αρχέγονη αρετή
Τήνος, 1833. Το νεοσύστατο ελληνικό βασίλειο θορυβήθηκε σφόδρα απ' τον ξεσηκωμό των κατοίκων του νησιού, με απαίτηση την απαλλαγή απ' τους φόρους.
Κήρυξε στρατιωτικό νόμο και τα συμπαρομαρτούντα στρατοδικεία καταδίκασαν τους πρωταίτιους της ανυπακοής (16 δημογέροντες). Προληπτικά συνελήφθησαν οι κυριότεροι οπλαρχηγοί του «ρωσικού» κόμματος, με κορυφαίους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Δημήτριο Πλαπούτα(1).
Τορίνο, 1974. Μια αυγουστιάτικη Δευτέρα, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν αύξηση 30% στα λεωφορειακά εισιτήρια. Συστήθηκαν επιτροπές εργαζομένων, στήθηκαν πανό ανυπακοής και τυπώθηκαν εισιτήρια με την παλιά τιμή. Σε λίγο, μπροστά στην οργή των εργαζομένων η εταιρεία υποχώρησε ατάκτως.
Οι ανελέητες οι κονομικο-πολιτικές ελίτ
Καλά τα κατάφεραν έως τώρα οι υπαίτιοι της κρίσης, κρυμμένοι ελέω ΜΜΕ· να αλληλοτρωγόμαστε, τρομοκρατημένοι, για τη συνενοχή μας σε αυτή!
Ομως, δεν είναι πλέον αόρατοι. Φαίνονται π.χ. από δύο βασικά κερδοσκοπικά δημιουργήματά τους: δημοσιονομικό έλλειμμα και Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ).
Το έλλειμμα, όπως αποκαλύπτει ο Richard Wolff, πρώην καθηγητής του Γ. Παπανδρέου στο Κολέγιο Αμχερστ των ΗΠΑ, το δημιουργούν και κερδίζουν από αυτό οι οικονομικο-πολιτικές ελίτ: «Τα χρήματα που δεν πληρώνουν σε φόρους είναι τα χρήματα που δανείζουν στην κυβέρνηση για το έλλειμμα» (1).
Το 2009, όπως εξηγεί, το 1% των Αμερικάνων κατείχαν μετοχές/ομόλογα αξίας 12,7 τρισ., που αν φορολογούνταν με 10% θα απέφεραν 1,27 τρισ., δηλαδή όσα δανείστηκαν τότε οι ΗΠΑ για να καλύψουν το έλλειμμά τους. Αντ' αυτού, μας θυμίζει ο Wolff, οι κυβερνήσεις εφαρμόζουν τη γνωστή λύση: «Εχουμε φρικτό έλλειμμα, πρέπει να περικόψουμε τις κρατικές δαπάνες, και πρέπει... να πληρώσετε μεγαλύτερους φόρους...», κοροϊδεύοντας τον πολίτη να διαλέξει «αν θα τον μαχαιρώσουν ή θα τον στραγγαλίσουν»!
Ήλθε , λοιπόν , η ώρα να δράσουμε!
Καλημέρα σε όλους γνωστούς και άγνωστους, φίλους και συναγωνιστές
Χθες, Σάββατο 12/3/2011, στην μουσική σκηνή ΑΥΛΑΙΑ , στις 4 το μεσημέρι, πραγματοποιήθηκε το 2ο ευρύ συντονιστικό, από αρκετές κινήσεις και πρωτοβουλίες πολιτών . Στόχος, η δημιουργία ενός μεγάλου , κατά το δυνατόν , μετώπου, πάνω σε κοινά αποδεκτό πολιτικό πλαίσιο για την πραγματοποίηση κοινών εκδηλώσεων και δράσεων.
Συμμετείχαν περίπου 60 άτομα από την Σεισάχθεια, από αρκετές Σπίθες εντός και εκτός Αττικής, από το κίνημα των Διοδίων,
από το STOPCARTEL,
από πρωτοβάθμια σωματεία φορτηγατζήδων ,
από το κίνημα της Κερατέας,
από τον Ιατρικό σύλλογο,
από το κίνημα διεκδίκηδης των Γερμανικών αποζημιώσεων,
από την ένωση αλιέων,
ανεξάρτητοι πολίτες
που δεν συμμετέχουν πουθενά αλλά ανησυχούν και ίσως και κάποιοι που δεν μπορώ να θυμηθώ.
Έγινε ένας ουσιαστικός πολιτικός διάλογος, με προβληματισμό, με προτάσεις και ενστάσεις και κάποιες αντιρρήσεις. Τελικά ψηφίστηκε δημοκρατικά το κοινό πολιτικό πλαίσιο , το οποίο όταν καθαρογραφεί θα κοινοποιηθεί σε όλους.
Αποφασίστηκε, σαν πρώτη εκδήλωση διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, να οργανωθεί μία μεγάλη συναυλία στο Σύνταγμα μάλλον στις 2 Απρίλη. Δημιουργήθηκε μία ομάδα για το καλλιτεχνικό μέρος και μία ομάδα για το οργανωτικό. Χρειάζεται να δημιουργηθούν και άλλες ομάδες πχ. για την επικοινωνία και για τα οικονομικά. Προσωπικά πιστεύω, ότι είναι εξαιρετικά μεγάλο και δύσκολο εγχείρημα , που πρέπει ωστόσο ΚΑΙ να γίνει ΚΑΙ να πετύχει. Όμως, μικρές ομάδες των 4 - 5 ατόμων που θα αναλάβουν τους συγκεκριμένους τομείς, δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στην τεράστια ευθύνη και στον μεγάλο όγκο δουλειάς. Όλοι πρέπει να συμμετέχουμε και να συνδράμομε με όποιον τρόπο και δυνατότητα έχουμε. Με ιδέες , με προτάσεις , με γνωριμίες, αλλά και με προσωπική ανάληψη ευθυνών και δουλειάς.
Θέλω να πιστεύω, ότι το ερχόμενο Σάββατο 19/3/2011 στις 4 το μεσημέρι στην μουσική σκηνή Αυλαία , όλοι θα είμαστε εκεί και θα συμβάλλουμε στην επιτυχία αυτού του τολμήματος. Υπάρχουν προτάσεις και για άλλες δράσεις, όμως χωρίς ικανό αριθμό ανθρώπων που θα βοηθήσουν στην υλοποίηση, τίποτα δεν μπορεί να γίνει και να πετύχει.
Ήλθε , λοιπόν , η ώρα να δράσουμε!
Β. Τ.
Ευρωπαϊκή Αριστερά: «Να σώσουμε τη δημοκρατία»
Πιερ Λοράν: "Η Δεξιά διαλύει την Ευρώπη"
Πηγή: Παραλληλογράφος
του Πέτρου Παπαθανασίου
Ολοκληρώθηκαν χθες το βράδυ οι εργασίες του Διεθνούς Συνεδρίου «Δημόσιο Χρέος και Πολιτικές Λιτότητας στην Ευρώπη – Η Απάντηση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» που διοργανώθηκε το περασμένο τριήμερο (10-12 Μαρτίου) από το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), το Συνασπισμό, το Δίκτυο Transform και το Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς», στο Cine Κεραμεικός στην Αθήνα. Ένας μαραθώνιος ομιλιών εξήντα και πλέον συνέδρων, οικονομολόγων, ακαδημαϊκών, πολιτικών από δεκατρείς χώρες και μελών συνδικάτων, που ξεπερνούσαν το δωδεκάωρο κάθε ημέρα του Συνεδρίου, όπου και εκτέθηκε μία μεγάλη ποικιλία εναλλακτικών προτάσεων για την αντιμετώπιση της πανευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Το Συνέδριο έκλεισαν τρεις σημαντικές προσωπικότητες της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, εκθέτοντας το συνολικό -και υπό διαμόρφωση- πακέτο προτάσεων του ΚΕΑ, τόσο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, όσο όμως και για την «επανεκκίνηση» της ΕΕ μακριά από τις διαλυτικές και αντιλαϊκές πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού.
Ταμείο Αλληλεγγύης αντί Ταμείου Σταθερότητας
Την παρουσίαση των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς ξεκίνησε ο Φράνσις Βιρτς, πρώην Πρόεδρος της Ευρωομάδας GUE/NGL – Γαλλία, σε μία κατάμεστη από κόσμο αίθουσα, αναφερόμενος στην οργανωτική καθυστέρηση των μειοψηφούντων αριστερών κομμάτων της ΕΕ στην νεοφιλελεύθερη επίθεση που έχει εξαπολυθεί σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Ο κ. Βιρτς έκανε ξεκάθαρο ότι το αντικείμενο της συλλογικής δράσης του ΚΕΑ θα συγκεκριμενοποιηθεί τους μήνες που ακολουθούν, κινούμενο στον άξονα της ανάπτυξης ενός πλέγματος αλληλεγγύης των ευρωπαϊκών κρατών και λαών. Αναλυτικότερα, η Ευρωπαϊκή Αριστερά διαμορφώνει ένα κείμενο-κάλεσμα προς τους Ευρωπαίους Πολίτες με σκοπό τη συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου υπογραφών, όπου και θα περιγράφονται συγκεκριμένες προτάσεις για την ανάπτυξη της αλληλεγγύης και την απαγκίστρωση των οικονομιών της ΕΕ από τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές. Η εκστρατεία του ΚΕΑ, σκοπό έχει να διευρύνει το λαϊκό αίτημα πέρα από τα στενά πλαίσια της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, επιδιώκοντας την υποστήριξη από πλατύτερες μάζες ευρωπαίων πολιτών.
Σοφία Σακοράφα: Κυρίαρχη ανάγκη για απάντηση στην κρίση οι θέσεις και η ενότητα της αριστεράς
ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Κυρίες και κύριοι
Αγαπητοί σύνεδροι,
Θεωρώ εξαιρετική τη σημασία των εργασιών του τριήμερου διεθνούς συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην Ελλάδα.
Τα τελευταία χρόνια, σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει εξαπολυθεί μια λυσσώδης προπαγάνδα μέσα από την οποία ο καπιταλισμός επιδιώκει για άλλη μια φορά να μετατρέψει την κρίση που ο ίδιος προκάλεσε σε όφελός του.
Η ελληνική κοινωνία βιώνει τον τελευταίο χρόνο αυτήν την τελική επίθεση στην απόλυτη έντασή της.
Αφενός με την προβολή ενός εκβιαστικού μονόδρομου, τον οποίο ασμένως έχει υιοθετήσει σαν πολιτική επιλογή και εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση,
κι αφετέρου με μια αριστοτεχνικά μεθοδευμένη καλλιέργεια συλλογικών ενοχών κι ενός κλίματος κοινωνικού αυτοματισμού, ώστε η νοσηρή κορυφή της πυραμίδας να παραμείνει ανέγγιχτη ενώ σπαράσσεται εμφυλιοπολεμικά η βάση της, οι εργαζόμενοι της χώρας μας.
Ουσιαστικά η καλύτερη περιγραφή αυτής της κατάστασης αποτυπώνεται έξοχα με τη ρήση του Μπαντιού : ΄΄ βλέπουμε το κακό να χορεύει πάνω στα ερείπια του κακού΄΄.
Σ΄ αυτή την κρίσιμη συγκυρία η ελληνική αριστερά καλείται να σηκώσει το βάρος του ιστορικού της ρόλου και να σηματοδοτήσει τις εξελίξεις.
Έχει υποχρέωση να συγκρουστεί με τις θεολογικού τύπου προσεγγίσεις των συστημικών δυνάμεων που είτε καλυμμένα είτε απροκάλυπτα ακολουθούν το μοναδικό δρόμο της υποταγής στο ΔΝΤ και στην Τρόικα.
Ούτε αργός θάνατος, ούτε επιστροφή στο παρελθόν
ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
του Κ. Καλλωνιάτη
Οι χώρες-μέλη της Ευρωζώνης μοιάζουν με ομάδα 17 ορειβατών οι οποίοι αναρριχώνται σε μία απόκρημνη βουνοπλαγιά δεμένοι στη μέση με σχοινί. Ήδη οι δύο ουραγοί της παρέας (Ελλάδα, Ιρλανδία) γλίστρησαν και βρέθηκαν να αιωρούνται στο κενό απειλώντας να παρασύρουν και άλλους μαζί τους (Πορτογαλία, Ισπανία ή και Βέλγιο, Ιταλία). Καθώς ένας ακόμη ορειβάτης (Πορτογαλία) κινδυνεύει να γλιστρήσει και αυτός υπό το βάρος των άλλων, οι ισχυρότεροι στην κορυφή νιώθουν να απειλούνται και σκέφτονται πώς να αντιδράσουν. Και αντί να ελαφρύνουν τα βάρη που όλοι κουβαλάνε για να μπορέσουν ευκολότερα να ανασύρουν τους 2-3 "κρεμασμένους", σκέφτονται να μαζέψουν κάπως το σχοινί με το οποίο αυτοί συγκρατούνται υποδεικνύοντάς τους μία βραδύτερη προσπάθεια επαναφοράς τους στα βράχια.
Το τραγικό της υπόθεσης είναι πως ενώ οι πιο ισχυροί δεν σκέφτονται με καθαρό μυαλό και καταφεύγουν σε ημίμετρα θέλοντας απλώς να κερδίσουν χρόνο, οι "κρεμασμένοι" στον πανικό τους δέχονται άκριτα ό,τι τους λένε οι από πάνω. Αυτή είναι η περίπτωση του Έλληνα πρωθυπουργού ο οποίος θεωρεί ότι η παράταση της αποπληρωμής και η μείωση των επιτοκίων του δανείου των 110 δισ. ευρώ αρκούν μαζί με το Μνημόνιο και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας (όρος Μέρκελ) για να βγάλουν την Ελλάδα αλλά και ολόκληρη την Ευρωζώνη από την κρίση χρεών. Για το δε δραστικό κούρεμα του χρέους που εδώ και ένα χρόνο* έχουμε υποστηρίξει (65% κούρεμα) και τελευταία πλήθος μεμονωμένων αναλυτών και θεσμικών επενδυτών θεωρούν αναπόφευκτο από 30% έως 50% του συνολικού χρέους (βλ. Ρουμπινί, Ινστιτούτο Μπρούγκελ, Nomura, PIMCO, Credit Suisse, FT, Economist κ.λπ.), ο Γ. Παπανδρέου το έχει αποκλείσει εκτιμώντας ότι θα γινόταν εις βάρος της αξιοπιστίας της χώρας, θα οδηγούσε στην κατάρρευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, θα ζημίωνε τα ασφαλιστικά ταμεία και θα προκαλούσε μια χιονοστιβάδα κερδοσκοπικών επιθέσεων σε κράτη της ευρωζώνης. (Monde).
Π. Λαφαζάνης: Η ρύθμιση του χρέους από μόνη της δεν αρκεί
ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Αθήνα 11 Μαρτίου 2011
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ, ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ «ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ - Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ»
Η κρίση στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες όχι μόνο δεν είναι παρελθόν, αλλά μπορεί να μεταπέσει γρήγορα σε νέα φάση αναζωπύρωσης και παρόξυνσης.
Δεν είναι τα ελλείμματα και τα χρέη που προκάλεσαν την διεθνή καπιταλιστική κρίση. Αντίθετα, με τη συνεχή εκτόξευση των ελλειμμάτων και των χρεών, και την κερδοσκοπική υπερεπέκταση του δανεισμού, οι κυρίαρχοι καπιταλιστικοί κύκλοιεπιχειρούσαν μάταια να αποτρέψουν την εκδήλωση της κρίσης, ενώ όταν η κρίσηξέσπασε, εξίσου μάταια προσπαθούν να την κατασιγάσουν με νέα βουνά από ελλείμματα και χρέη, με τα οποία, πέραν των άλλων, στηρίζουν τράπεζες καιπολυεθνικούς κολοσσούς.