ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΔΙΟΔΙΑ ΑΦΙΔΝΩΝ την ΚΥΡΙΑΚΗ 13/2/2011 και ώρα 11π.μ.

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

11/2/2011

http://diodiastop.blogspot.com/2011/02/1322011-11.html

Ο κ. Ρέππας άξιος αντικαταστάτης του κ. Σουφλιά (και οι δύο υπουργοί εργολάβων και κατ΄ ευφημισμό υπουργοί Δημοσίων έργων και Υποδομών) εκλεγμένος αντιπρόσωπος από τον ελληνικό λαό να εξυπηρετεί τα συμφέροντά του, χθες ανακοίνωσε ότι:

• Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας μετατρέπεται από κώδικα ασφάλειας της μετακίνησης των πολιτών σε μέσο καταστολής των πολιτών και «νομικό»όχημα είσπραξης παράνομων τελών διοδίων.
• Η ελληνική τροχαία μετατρέπεται από φύλακα ασφάλειας σε εισπράκτορα ιδιωτικών εταιρειών.
• Δημόσιες υπηρεσίες (Πολεοδομικά Γραφεία) απαξιώνονται υπέρ των εταιρειών διαχείρισης των δρόμων. Ο ανεξάρτητος μηχανικός (υπάλληλος των εταιριών), υπερισχύει των τετελεσμένων αποφάσεων των Πολεοδομικών γραφείων χαρίζοντας στις εταιρίες και στερώντας από τον ελληνικό λαό 22.500.000€ πρόστιμα που οφείλουν να πληρώσουν οι εταιρείες από πολεοδομικές παραβάσεις τους .

Ο κ. Ρέππας έχει την πρόθεση να μας κάνει να ξεχάσουμε ποιος είναι ο ρόλος των υπουργών, των εταιριών, της τροχαίας, της αστυνομίας, των νόμων, του ΚΟΚ, των θεσμών.

Κύριε Ρέππα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η κατάργηση των δημόσιων λειτουργών, η κατάλυση της δημοκρατίας και των θεσμών, που ταχθήκατε να κάνετε, ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΥΣ.

Όσοι Έλληνες βουλευτές ψηφίσουν τις κατάπτυστες τροπολογίες θα βρεθούν ενώπιον των ευθυνών τους.

Η απονομιμοποίηση της εξουσίας

Πηγή: Καθημερινή

Του Σταυρου Λυγερου

Οσο το κίνημα «Δεν πληρώνω» φουντώνει τόσο υψώνονται οι φωνές καταδίκης και οι προτροπές για ποινικοποίηση και κατασταλτικά μέτρα. Η άρνηση πληρωμής δεν αποτελεί, βεβαίως, λύση. Αυτή, όμως, είναι η μία όψη του νομίσματος, η οποία και κατά κανόνα προβάλλεται από όσους ζητούν νόμο και τάξη. Η άλλη όψη συνδέεται με το ερώτημα, γιατί τόσο πολλοί και τόσο διαφορετικοί πολίτες επιδίδονται τώρα σε μία πρακτική, την οποία μέχρι πρότινος οι ίδιοι θεωρούσαν λούμπεν; Δεν πρόκειται απλώς και μόνο για εκδηλώσεις τσαμπατζιδισμού, παραβατικότητας ή μόδας. Είναι η αντίδραση για την επιβολή σε συνθήκες συρρίκνωσης των εισοδημάτων αυθαίρετων και άδικων μέτρων, όπως π.χ. η καταβολή υψηλών διοδίων για δρόμους που δεν έχουν κατασκευαστεί και οι τεράστιες αυξήσεις στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών.

Αυθαίρετα και άδικα μέτρα έχουν και στο παρελθόν επιβληθεί, χωρίς να προκληθεί κύμα κοινωνικής ανυπακοής. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι τώρα τα μέτρα λαμβάνονται όχι μόνο σε συνθήκες οξύτατης κρίσης, αλλά και κλιμακούμενης απονομιμοποίησης (πραγματικής και όχι θεσμικής) της εξουσίας. Οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν πως ολοένα και περισσότεροι πολίτες θεωρούν ότι το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα δεν δρα για το συμφέρον της κοινωνίας. Οι πολίτες βιώνουν τραυματικά την ανώμαλη προσγείωση από τις κυβερνητικές ρητορείες περί «ισχυρής οικονομίας» στην πραγματικότητα του κραχ.

Η ζωή μας μια αγορά πολιτικών μονοδρόμων

 

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Καθηγητή Βιοχημείας, Τμήμα Βιολογίας Πανεπιστημίου Πατρών c.georgiou@upatras.gr

 

Σε πρόσφατη διάλεξή του στο ΕΜΠ (19/12/2010), ο φημισμένος σλοβένος φιλόσοφος Σλάβοϊ Ζίζεκ είπε ότι η πολιτική μας ζωή έχει γίνει μια αγορά.

Πολιτικών μονοδρόμων, θα πρόσθετα.

Από μικρή ηλικία μαθαίνουμε να «αγοράζουμε» προεπιλογές άλλων, κι αργότερα πολιτικούς και ηθικούς μονόδρομους από κόμματα και Εκκλησία. Ακόμα και οι διαπροσωπικές μας σχέσεις οργανώνονται εμπορικά. Παλιά το ερωτικό συναίσθημα αντικαθιστούσαν τα συνοικέσια, ενώ σήμερα συχνά αναζητείται μέσω πρακτορείων ή facebook, με συνυπολογισμούς, όμως, των εμφανισιακών, οικονομικών και ψυχολογικών εμπορικών απαιτήσεων των ενδιαφερόμενων μερών.

Αγοράζουμε από κόμματα και θρησκείες προεπιλεγμένα εμπορικά πακέτα ατομικού και οικογενειακού οφέλους, βάσει της υποσχόμενης αποδοτικότητάς τους, προοπτικές εργασίας, ψηφιακά μοντέλα εκπαίδευσης, αστυνομικές υπηρεσίες τάξης και ασφάλειας, γειτονιές καθαρές από μετανάστες, καθαρόαιμη εθνο-φυλετικότητα και ορθοδοξία κ.ά. 

Παιχνίδι Βερολίνου με την ελληνική χρεοκοπία!

Πηγή: Sofokleous 10

Τα σενάρια χρεοκοπίας της Ελλάδας και άμεσης ένταξης της Πορτογαλίας, με τρόπο σχεδόν εκβιαστικό, στον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης, τροφοδοτεί ευθέως πλέον η γερμανική κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να οδηγήσει την κρίση σε νέα κορύφωση, ώστε να περάσουν με λιγότερες αντιστάσεις οι ολοκληρωτικές προτάσεις της για «σιδηρά» οικονομική διακυβέρνηση στην ευρωζώνη.

Αφού πρώτα «ψαλίδισαν» τις ελπίδες για οριστική λύση στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους τον Μάρτιο, οι Γερμανοί αφήνουν να σχηματιστεί στις αγορές ένα «μαύρο» σενάριο για την Ελλάδα, ενώ στο παρασκήνιο εξακολουθούν να επιδιώκουν την επιβολή εφιαλτικών όρων στην ελληνική κυβέρνηση για τη ρύθμιση του χρέους μέσω των ευρωπαϊκών μηχανισμών:

Οι Γερμανοί... κατά της ΕΕ!

 Πηγή: ΕΘΝΟΣ

του Γ. Δελαστίκ

Απορεί όποιος δεν είναι γνώστης της πολιτικής συζήτησης στο εσωτερικό της Γερμανίας για ορισμένες μελοδραματικών τόνων διακηρύξεις πίστης στην Ευρώπη και στο ευρώ, στις οποίες προβαίνει όλο και πιο συχνά τελευταία η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ. «Το πεπρωμένο μας είναι η Ευρώπη!» υπογράμμισε π.χ. τον Δεκέμβριο. «Δεν υπάρχει επιστροφή στο μάρκο!» τόνισε τον περασμένο μήνα.

Αρκεί όμως να ρίξει κανείς μια ματιά στα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων των τελευταίων ημερών για να κατανοήσει τη στάση της Μέρκελ. «Μόνο μια μειοψηφία των Γερμανών βλέπει ακόμη το μέλλον της στην Ευρώπη» αναφέρουν π.χ. οι τίτλοι της συντηρητικής, φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» σε μια ανάλυση των ευρημάτων σφυγμομέτρησης των διαθέσεων της γερμανικής κοινής γνώμης απέναντι στην Ευρώπη, που πραγματοποίησε το ινστιτούτο δημοσκοπήσεων Αλενσμπαχ.

E.E. και Ευρωζώνη: Η υπέρβαση της ΕΟΚ και ο δρόμος προς την οικονομική απολυταρχία

Πηγή: Hellenic Nexus, τεύχος 49, Φεβρουάριος 2011
του Δ. Καζάκη

H EE και κυρίως η ευρωζώνη βρίσκεται μπροστά σε ιστορική καμπή. Πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι η κρίση που συνταράσσει την οικονομία και την πολιτική της ευρωζώνης θα είναι από κάθε άποψη καταληκτική. Με άλλα λόγια, είναι πλέον διάχυτη η εκτίμηση ότι το ευρώ, τουλάχιστον με την μορφή και την αρχιτεκτονική που το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, δεν θα επιβιώσει αυτής της κρίσης. Ήδη οι ισχυροί της ευρωζώνης έχουν ξεκινήσει την πορεία μετεξέλιξης μέσα από τρεις βασικές μεταβολές:

Πρώτο: την «οικονομική διακυβέρνηση» που σημαίνει ότι το σύνολο της δημοσιονομικής πολιτικής των κρατών-μελών ανατίθεται επισήμως στα όργανα της ευρωζώνης. Στην πράξη το κράτος-μέλος χάνει ουσιαστικά το δικαίωμα κατάρτισης ανεξάρτητου προϋπολογισμού, ενώ το εθνικό κοινοβούλιο δεν έχει πια παρά μόνο ένα καθήκον, να συμμορφώνεται με τις υποδείξεις των κεντρικών οργάνων της ευρωζώνης. Σε κάθε άλλη περίπτωση προβλέπονται ποινές και κυρώσεις.

ΠΔ 407/80: Πανελλαδική Κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας 11 και 12/2

Πανελλαδική παράσταση διαμαρτυρίας διδασκόντων με βάση το ΠΔ 407/80 και Επιστημονικών & Εργαστηριακών Συνεργατών ΤΕΙ.

Παρασκευή 11/2 11.00 π.μ. Υπουργείο Παιδείας

                                                          

Πανελλαδική Συνάντηση συμβασιούχων διδασκόντων, στα γραφεία της ΟΛΜΕ (Κορνάρου 2 και Ερμού, 6^ος όροφος)

Σάββατο 12/2 13.00 μ.μ. 

 ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ---> ΕΔΩ

Στο πλαίσιο της συνολικότερης επίθεσης στην Ανώτατη Εκπαίδευση το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε περικοπές στις πιστώσεις που αφορούν διδάσκοντες με βάση το ΠΔ 407/80 και οι οποίες φτάνουν το 15%-20% σε σχέση με τις ήδη συρρικνωμένες προβλέψεις των τετραετών ακαδημαϊκών προγραμματισμών. Οι περικοπές ανακοινώθηκαν το Δεκέμβριο, όταν είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος του χειμερινού εξαμήνου. Την ίδια στιγμή στα ΤΕΙ οι περικοπές πιστώσεων δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία των ιδρυμάτων και την πληρωμή των επιστημονικών και εργαστηριακών συνεργατών.

Η απόφαση του Υπουργείου οδηγεί σταδιακά τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, τις Συγκλήτους και τα Τμήματα είτε στον επιμερισμό μικρότερου αριθμού πιστώσεων σε περισσότερους διδάσκοντες (οικονομική εξαθλίωση, άνιση μεταφορά των βαρών στις πλάτες των συμβασιούχων διδασκόντων) είτε στον ριζικό περιορισμό του αριθμού συμβασιούχων διδασκόντων, άρα και των προσφερόμενων μαθημάτων (απολύσεις και υποβάθμιση προγραμμάτων σπουδών). Την ίδια στιγμή η παρατεταμένη καθυστέρηση των διορισμών των μελών ΔΕΠ που έχουν εκλεγεί, η πρόθεση του Υπουργείου να περιορίσει ριζικά τις προκηρύξεις νέων θέσεων, οι περικοπές πιστώσεων, διαμορφώνουν ζοφερό τοπίο για τους συμβασιούχους διδάσκοντες αλλά και τα ίδια τα Τμήματα. Ιδιαίτερα πλήττονται τα Περιφερειακά ΑΕΙ και τα νέα Τμήματα που βασίζονται σημαντικά σε συμβασιούχους διδάσκοντες.

Η κυριαρχία ως αυτοσκοπός

ΠΗΓΗ: ΕλευθεροτυπίαΤου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΕΩΡΓΟΥΔΗ

«Πιο πολύ κι απ' την πυρκαγιά πρέπει κανείς να σβήνει την ύβρι»

Ηράκλειτος

Η μετατροπή των λαών της Ευρώπης από πολίτες σε πολλαπλά πειραματόζωα -με αρχή τον ελληνικό λαό- που επέβαλε η κυρίαρχη ηγεμονική δύναμη, η Γερμανία, με δεσπόζουσα συνιστώσα στον αστικό συνασπισμό εξουσίας της τις δυνάμεις που εκπροσωπεί η κ. Μέρκελ, είναι άκρως επικίνδυνη.

Το εξαιρετικά επικίνδυνο στοιχείο είναι το γεγονός πως η σκληρή ταξική και οικονομική αυτή πολιτική εξελίσσεται σε μια περίοδο βαθιάς πολιτικής και ηθικής κρίσης των αξιών, όπου η αντιδραστική δύναμη της τεχνοεπιστήμης έχει μετατοπίσει την ουσία της δημοκρατίας και του πολιτισμού σε μια τεχνοκρατική ολιγαρχική λογική.

Αυτό, ταυτόχρονα και σε συνάρτηση με την καλλιέργεια από την εκπαίδευση, με έμφαση τα πανεπιστήμια και τα ΜΜΕ, μιας μηδενιστικής ανορθολογικής συμπεριφοράς όσο και μιας μεταμοντέρνας αντίληψης νιτσεϊκού και μακιαβελικού τύπου, όπου η βία και η κυριαρχία είναι η πεμπτουσία της ζωής και η ηθική είναι δήθεν για τους αδυνάτους.

Tο “δεν πληρώνω” που έριξε τη… Θάτσερ

Ιστορικό παράδειγμα κινήματος ανυπακοής στη Μεγ. Βρετανία

του bobfisher (via tvxs) (via Γ. Παπαιωάννου)

Γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’80, η κυβέρνηση θάτσερ στη βρετανία αποφάσισε να επιβάλλει ένα νέο φόρο στα νοικοκυριά, ο οποίος έμεινε με το όνομα poll tax. Πρακτικά το ποσό που αναλογούσε σε κάθε οικογένεια προέκυπτε από το πόσα άτομα έμεναν σε ένα σπίτι, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν το εισόδημά τους.

Σχεδόν αμέσως προέκυψε ένα κίνημα πολιτών που αρνήθηκαν συντεταγμένα να πληρώσουν. Ξεκίνησε από τη Σκωτία και επεκτάθηκε σε όλη τη χώρα, με αποτέλεσμα τη δεύτερη χρονιά εφαρμογής του νόμου να μην πληρώσει περίπου το 30% των φορολογούμενων (διευκρινίζεται πως η άρνηση αφορούσε ΜΟΝΟ τον poll tax – ή community charge επίσημα).

Πώς θα λυθεί το πρόβλημα χρέους

ΠΗΓΗ: ΕλευθεροτυπίαΤου ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ*

Παρά την έλλειψη πολιτικής ένωσης, τα οικονομικά ισχυρά κράτη-μέλη της Ε.Ε. αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη λεγόμενη Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ) και να υιοθετήσουν το ευρώ ως κοινό νόμισμα και την ευρωζώνη, στην οποία μετέχουν όσα κράτη επιθυμούν και ικανοποιούν τα κριτήρια εισόδου σ' αυτήν.

Ηδη, πριν τεθεί σε κυκλοφορία το ευρώ, η δημιουργία του επέσυρε την κριτική έγκυρων οικονομολόγων, οι οποίοι επισήμαναν ότι η ΟΝΕ είναι μόνο νομισματική κι όχι και οικονομική ένωση. Για το λόγο αυτό, ορισμένοι από αυτούς χαρακτήρισαν το ευρώ «strait-jacket», δηλαδή «ζουρλομανδύα», δεδομένου ότι η κοινή νομισματική πολιτική είναι αδύνατο να προσπορίσει οφέλη σε όλα τα μέλη της ευρωζώνης, εξαιτίας των τεράστιων διαφορών τόσο στο επίπεδο ανάπτυξης όσο και στις δομές των οικονομιών τους. Πράγματι, από τη μέχρι σήμερα λειτουργία της ΟΝΕ, μόνο ως νομισματικής ένωσης, ορισμένα μέλη της ευρωζώνης αποκόμισαν οφέλη σε βάρος άλλων μελών της (σ' αυτά θα αναφερθούμε στο επόμενο άρθρο μας).

Αγωγή για τα διόδια κατέθεσαν ενώσεις καταναλωτών

Συλλογική αγωγή για το καθεστώς των διοδίων κατέθεσαν ενώσεις καταναλωτών.

ΠΗΓΗ: ΕΝΕΤ

Εκ μέρους των ενώσεων, το ΙΝΚΑ ανακοίνωσε ότι η αγωγή "εντάσσεται στον αγώνα των πολιτών εναντίον του μέτρου μέχρι την οριστική κατάργησή του, όπως παλαιότερα έγινε με τις παρασιτικές παρκοεταιρείες". Η οργάνωση καταναλωτών ανέφερε ότι "κάποιοι εργολάβοι, φαίνεται έχουν τον τρόπο, να διατηρούν την ασυλία για τα υπερκέρδη τους, σε βάρος όλου του Ελληνικού Λαού. Απειλούν μάλιστα να αλλάξουν και τον ΚΟΚ για να μετατρέψουν την Αστυνομία σε εισπρακτική εταιρεία των εργολάβων".

Η νεοφιλελεύθερη επίθεση στον Δημόσιο Τομέα και η αναγκαία απάντηση

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 09/02/2011

Του Νίκου Γεωργακάκη*

Στον Δημόσιο Τομέα, τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα σήμερα, εξελίσσεται μια ακραία νεοφιλελεύθερη επίθεση με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, σε βάρος τόσο των δημοσίων επιχειρήσεων (Δ.Ε.) όσο και των εργαζομένων σε αυτές και επομένως επιβάλλεται αντίστοιχη, συγκεκριμένη αντιμετώπιση.

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική που πήρε σημαντική ώθηση μετά το 1996 (ψήφιση του Ν.2414/96), αρχικά προωθήθηκε σε επιχειρήσεις φιλέτα που εγγυόταν σίγουρα και εύκολα κέρδη στους μετόχους (π.χ. ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΚΑΕ, ΚΑΙΤΕΡΙΓΚ κ.λπ.), ενώ εγκατέλειψε προσωρινά, συνειδητά, τους περισσότερους άλλους φορείς (τα μη φιλέτα).

Όμως τα τελευταία χρόνια διακυβέρνησης Ν.Δ. και ακόμη περισσότερο σήμερα με τη διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - τρόικας, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ο νεοφιλελεύθερος σχεδιασμός με μια βεντάλια που περιλαμβάνει τα εξής:

Ο Σημίτης, ο Τσίπρας κι ο... Παλαιοκώστας

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Καρτερός Θανάσης

Ημερομηνία δημοσίευσης: 10/02/2011

Ήταν ο Σημίτης τρομοκράτης όταν έβαζε κάποτε βόμβες; Όχι βέβαια, θα απαντήσουν χωρίς δεύτερη σκέψη όσοι με αφορμή το “δεν πληρώνω - δεν πληρώνω», δηλώνουν ότι δεν είναι σε θέση να διακρίνουν τι ξεχωρίζει τον τρομοκράτη από τον μαχητικό πολίτη, τον τραμπούκο από τον ακτιβιστή. Τον Παλαιοκώστα από τον Τσίπρα!

Και γιατί παρακαλώ δεν ήταν ο Σημίτης… Κάρλος; Η βόμβα είναι βόμβα και στο Λάγκλει ακόμα τον έχουν γραμμένο στα μαύρα κατάστιχα. Μα γιατί τότε είχαμε δικτατορία και η αντίσταση, ακόμα και αν έπαιρνε βίαιες μορφές, ήταν πολιτικά και ηθικά δικαιολογημένη. Ο σκοπός δηλαδή άγιαζε ακόμα και τις βομβιστικές επιθέσεις.

Και ποιος το έκρινε αυτό; Μα η ηθική και δημοκρατική ευαισθησία του Σημίτη. Δεν έγινε δημοψήφισμα για την αυτοδικία της βόμβας. Αυτός και μια γενναία ομάδα όπως και άλλες γενναίες ομάδες θεώρησαν χρέος τους να αντισταθούν όπως μπορούσαν στην αδικία και στη βαρβαρότητα. Διακινδυνεύοντας πολλά, ακόμα και την πιθανότητα να κάνουν λάθος. Και μπράβο τους.

Μνημόνιο for ever

Πηγή: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
του ciaoant1


Σε παλιότερο άρθρο μας αναφέραμε τα εξής:

"Η Ελλάδα θα πρέπει να δίνει 8-9% του ΑΕΠ κάθε χρόνο στους ξένους πιστωτές, από το 2012 και μετά". Αυτό παρατηρεί ο Simon Johnson, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, και όπως εύστοχα σχολιάζει ο Ambrose Evans-Pritchard σε σχετικό άρθρο του στη συντηρητική "Telegraph", "κανένας λαός δε μπορεί να ανεχτεί τέτοια υποδούλωση στους δανειστές του για πολύ" ("No nation will tolerate such debt servitude for long"). Μιλάμε πλέον για τοκογλυφία σε βαθμό εξαθλίωσης, και μετατροπής της Ελλάδας σε προτεκτοράτο των πιστωτών της. Για φαντάστείτε, το 8-9% του ΑΕΠ να καταλήγει στις τσέπες των τοκογλύφων, μόνο για το χρέος και τους τόκους...