Η νεοφιλελεύθερη επίθεση στον Δημόσιο Τομέα και η αναγκαία απάντηση

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 09/02/2011

Του Νίκου Γεωργακάκη*

Στον Δημόσιο Τομέα, τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα σήμερα, εξελίσσεται μια ακραία νεοφιλελεύθερη επίθεση με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, σε βάρος τόσο των δημοσίων επιχειρήσεων (Δ.Ε.) όσο και των εργαζομένων σε αυτές και επομένως επιβάλλεται αντίστοιχη, συγκεκριμένη αντιμετώπιση.

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική που πήρε σημαντική ώθηση μετά το 1996 (ψήφιση του Ν.2414/96), αρχικά προωθήθηκε σε επιχειρήσεις φιλέτα που εγγυόταν σίγουρα και εύκολα κέρδη στους μετόχους (π.χ. ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΚΑΕ, ΚΑΙΤΕΡΙΓΚ κ.λπ.), ενώ εγκατέλειψε προσωρινά, συνειδητά, τους περισσότερους άλλους φορείς (τα μη φιλέτα).

Όμως τα τελευταία χρόνια διακυβέρνησης Ν.Δ. και ακόμη περισσότερο σήμερα με τη διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - τρόικας, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ο νεοφιλελεύθερος σχεδιασμός με μια βεντάλια που περιλαμβάνει τα εξής:

* Διευρυμένο πεδίο ιδιωτικοποιήσεων όπου διαφαίνεται ακόμη και η παραμικρότερη χαραμάδα κερδοφορίας για τους ιδιώτες. Ιδιαίτερη πίεση για ιδιωτικοποίηση στον ηλεκτρενεργειακό τομέα, με συρρίκνωση του έργου και ρόλου της ΔΕΗ, ιδιωτικοποίηση ΔΕΠΑ κ.ά. Ιδιωτικοποίηση του τομέα ύδρευσης αποχέτευσης (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ), της αμυντικής βιομηχανίας (π.χ. ΕΑΣ, ΕΑΒ), των ΕΛΤΑ, του Ιππόδρομου, του Καζίνο κ.λπ.

Ιδιωτικοποίηση υποδομών (αεροδρόμια, λιμάνια, μαρίνες) και δημόσιας περιουσίας γενικότερα. (π.χ. εκποιείται η ακίνητη περιουσία ομίλου ΟΣΕ, έχουμε επέκταση συμβάσεων παραχώρησης στην Αττική Οδό και Εγνατία Οδό κ.λπ.).

Επίσης, με καθοδηγητή τον Πάγκαλο προωθείται η αναδιάρθρωση ή κατάργηση φορέων (π.χ. ΚΕΔ, Τουριστικά Ακίνητα, ΕΛΚΕΘΕ κ.λπ.).

Παράδοση στους ιδιώτες μεγάλων έργων ακόμη και στρατηγικής σημασίας, και αν δεν περιλαμβάνονται σε Μνημόνιο και προϋπολογισμό (π.χ. ασκείται πίεση για ιδιωτικοποίηση της σημαντικής επένδυσης αποθήκευσης φυσικού αερίου στις εγκαταστάσεις ΠΡΙΝΟΥ).

Κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων με δραστικότατες μειώσεις μισθών, μετατάξεις και απολύσεις, αντιδραστικές αλλαγές στους κανονισμούς προσωπικού κ.λπ.

Μείωση των συντάξεων που συμπαρασύρουν οι μειώσεις μισθών στις Δ.Ε.

Δεν μιλάμε, λοιπόν, μόνο για προώθηση ιδιωτικοποιήσεων, αλλά μια συνολική πολιτική ακραίας νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης, με μείωση του μεγέθους και του ρόλου του κράτους, με κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων με εξόντωση αν είναι δυνατόν του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος στον δημόσιο τομέα.

Μέτωπο των εργαζομένων στις Δ.Ε. και συμμαχία με άλλες κοινωνικές ομάδες

Στη σημερινή κρίσιμη στιγμή, σε αντίθεση με την πολιτική της κυβέρνησης, θεωρούμε αναγκαία την ενίσχυση του δημόσιου, κοινωνικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα των Δ.Ε., τη λειτουργία τους ως μοχλού ανάπτυξης της οικονομίας, στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου και όχι της ολιγαρχίας.

Όμως, επειδή τις τελευταίες δεκαετίες ο νεοφιλελευθερισμός έχει επιτύχει στα σχέδιά του, έχει προχωρήσει τις αντιμεταρρυθμίσεις και συνεχίζει ακάθεκτα, επιβάλλεται να αναπτυχθεί ένας δυναμικός αγώνας που όσο κι αν φαντάζει αμυντικός είναι αναγκαίος, είναι η προϋπόθεση στον ευρύτερο αγώνα για έναν άλλο δημόσιο τομέα. Οφείλουμε να αγωνιστούμε να σώσουμε ό,τι σώζεται.

Σήμερα επιβάλλεται περισσότερο από ποτέ η ανάπτυξη μετώπων έστω και με κάποιους συμβιβασμούς που προωθούν τη μέγιστη δυνατή μαζική απάντηση.

Δεν υπάρχει η πολυτέλεια για καμιά αδράνεια και καθυστερήσεις. Παλεύουμε για:

* Δημιουργία ενιαίου μετώπου στο εσωτερικό κάθε δημόσιας επιχείρησης, με στόχο τη σωτηρία της, λαμβάνοντας υπόψη τα διαφορετικά προβλήματα και το διαφορετικό επίπεδο υποκειμενικού παράγοντα (συνδικαλιστικό κίνημα).

* Πέρα από το επίπεδο της κάθε επιχείρησης που ενέχει κινδύνους χωριστών δράσεων, τεράστια σημασία έχουν τα ευρύτερα μέτωπα στα οποία εμφανίζεται μια απαράδεκτη υστέρηση. Αναγκαιότητα μετώπων ανά κλάδο ή δραστηριότητα (μεταφορές, ενέργεια, υποδομές λιμάνια, έρευνα, ύδρευση κ.λπ.).

* Καθολικό μέτωπο εργαζομένων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.

* Μέτωπο εργαζομένων και συνταξιούχων.

* Για την αναδιάρθρωση στον Δημόσιο Τομέα απαιτούμε κατάθεση επιχειρησιακού σχεδίου που να φωτίζει την αναγκαιότητα και τις επιπτώσεις, όπως επιβάλλεται θεσμικά. Στη συνέχεια διάλογο κυβέρνησης με τα ενδιαφερόμενα σωματεία.

* Μέτωπο για καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών και αποτροπή αυξήσεων τιμολογίων. Μειώσεις τιμολογίων επιχειρήσεων υψηλής κερδοφορίας όπως ΔΕΗ κ.ά.

* Αποτροπή κατεδάφισης εργασιακών σχέσεων. Υπεράσπιση των μισθών και υποστήριξη ανόδου του εισοδήματος στον ιδιωτικό τομέα. Αντίσταση στις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Ιδιαίτερο βάρος να δοθεί στον ιδεολογικό αγώνα

Η σημερινή πολιτική διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ δεν είναι απλά η πιο ακραία των τελευταίων δεκαετιών αλλά και η πιο επικίνδυνη, γιατί κρύβεται πίσω από ένα δήθεν σοσιαλιστικό μανδύα και έχει τη στήριξη των ισχυρών ΜΜΕ που αναπαράγουν τη φιλολογία της κυβέρνησης ότι μόνο αυτή είναι υπεύθυνη, ενώ αντίθετα άλλες δυνάμεις και κυρίως η αριστερά είναι ανεύθυνη (πρόσφατη ομιλία Παπανδρέου).

Είναι ένας δύσκολος αγώνας, γιατί η κυβέρνηση πέρα από τα μέσα ενημέρωσης, έχει την ανοχή έστω, μεγάλων συνδικάτων των δημόσιων επιχειρήσεων όπου ηγούνται κυβερνητικοί συνδικαλιστές. Όμως οφείλουμε να δράσουμε με την πίστη ότι η αλήθεια τελικά θα λάμψει.

Έχουμε απαντήσει και έχουμε δώσει την αντικειμενική διάσταση για το ποιος δημιούργησε και δημιουργεί τα ελλείμματα στις Δ.Ε. ιδιαίτερα στις κοινωφελείς, την αντικειμενική εικόνα για τους μισθούς της συντριπτικής πλειοψηφίας στις Δ.Ε., τους μισθούς των Golden Boys. Γνωρίζουμε ότι τα προβλήματα των Δ.Ε. τα έχουν δημιουργήσει αυτοί που σήμερα τις δίνουν στους ιδιώτες, έχουμε τεκμηριώσει ότι σκοπίμως αλλοιώνεται το μέγεθος του Δημόσιου Τομέα από αυτούς που δεν θέλουν το κοινωνικό έργο τους στον σιδηρόδρομο αλλά και στις υπόλοιπες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.

Η επικίνδυνη για τη χώρα και τον λαό κυβέρνηση πρέπει να απομακρυνθεί όσο το δυνατό γρηγορότερα και γι’ αυτό η αριστερά και οι Ενεργοί Πολίτες πρέπει να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια νέα πορεία του τόπου.

* Ο Νίκος Γεωργακάκης είναι υπεύθυνος Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ