Το Δόγμα του ΣΟΚ, και η άνοδος του Καπιταλισμού της καταστροφής

                                                 

 ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ (19-12-2010)

του Σπ. Κότσια

 Τα εμπροσθοβαρεί μέτρα του κ Παπακωσταντίνου τα οποία υπαγορεύτηκαν από το πρώτο Μνημόνιο που υπέγραψε η Ελληνική Κυβέρνηση  με την τρόϊκα δεν στάθηκαν ικανά να βγάλουν τη χώρα από την κρίση όπως διαβεβαίωναν το λαό.

Τώρα μας λένε ότι χρειάζεται να παρθούν και άλλα μέτρα και ζητούν από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους νέες θυσίες για να σωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή.

Ο Καταστροφικός Καπιταλισμός τον οποίον με θρησκευτική ευλάβεια εφαρμόζει η « Σοσιαλιστική Κυβέρνηση» υπό την καθοδήγηση της τρόϊκας, χαλαρώνει επικίνδυνα την κοινωνική συνοχή, διαλύει τα μεσαία στρώματα και οδηγεί τη χώρα στον όλεθρο.

Η Ναόμι Κλαϊν  δημοσιογράφος, συγγραφέας, κινηματογραφίστρια και επίτιμος διδάκτωρ Πολιτικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο King college της Νέας Σκωτίας στο βιβλίο της το Δόγμα του Σοκ περιγράφει με σαφήνεια την εφαρμογή του Καπιταλισμού της Καταστροφής  και τις επιπτώσεις που είχε στις οικονομίες των χωρών που εφαρμόστηκε.

Κοιτίδα του ιδεολογικού κινήματος του Καπιταλισμού της Καταστροφής υπήρξε η οικονομική σχολή του Πανεπιστημίου του Σικάγου της οποίας  επί τρεις και πλέον  δεκαετίες επικεφαλής ήταν ο Παγκοσμίου φήμης οικονομολόγος Φρίντμαν.

« Ο Φρίντμαν και οι οπαδοί του κινήθηκαν στον αντίποδα του Κέϊνς  ο οποίος είχε προτείνει τη μικτή ρυθμισμένη οικονομία μετά τη μεγάλη ύφεση του 1929. Επρόκειτο για μια επανάσταση στη δημόσια Πολιτική η οποία γέννησε το Νιού Ντίλ και παρόμοιες μεταρρυθμίσεις σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η αντεπανάσταση του Φρίντμαν άρχισε να διαλύει μεθοδικά από χώρα σε χώρα αυτό το σύστημα. Ιδωμένος ο Καπιταλισμός της Σχολής του Σικάγου από αυτήν την οπτική γωνιά έχει όντως ένα κοινό με άλλες επικίνδυνες ιδεολογίες, το χαρακτηριστικό πόθο για μια ανέφικτη καθαρότητα , για μια λευκή σελίδα πάνω στην οποία θα γραφτεί ένα αναδιαμορφωμένο κοινό μοντέλο.

Ο πόθος της απόκτησης δυνάμεων θεϊκών για μια εκ νέου απόλυτη δημιουργία είναι ο λόγος για τον οποίον οι ιδεολόγοι της ελεύθερης αγοράς έλκονται από τις κρίσεις και τις καταστροφές.

  Το Σοκ που προέρχεται σε μια κοινωνία από τις κρίσεις και τις καταστροφές δημιουργεί τις προϋποθέσεις σε αυτούς που ασπάζονται το συγκεκριμένο δόγμα να αναπλάσουν τον κόσμο. Στους δεξιοτέχνες της χειραγώγησης είναι εύκολο να χειραγωγήσουν ανθρώπους ψυχολογικά έρμαιους και σωματικά ξεριζωμένους από το Σοκ που υπέστησαν».

Η Συγγραφέας αναφέρεται στα πειράματα του καθηγητή Κάμερον ο οποίος για να αποκαλύψει τις βαθύτερες αιτίες της ψυχικής διαταραχής των ασθενών χρησιμοποιούσε μία μέθοδο την οποίαν ονόμαζε « ψυχική καθοδήγηση», σύμφωνα με αυτήν το πρώτο βήμα ήταν να διεισδύσει στο μυαλό των ασθενών και να σπάσει τα παλιά νοητικά σχήματα, για το λόγο αυτό εξαπέλυε συστηματική επίθεση στον ανθρώπινο εγκέφαλο με όλες τις μεθόδους « επρόκειτο για μια πολεμική επιχείρηση τύπου Σοκ και Δέους εναντίον της νόησης. Οι ασθενείς με εντατική ηλεκτροσπασμοθεραπεία έπρεπε να ωθηθούν σε ένα προγενέστερο στάδιο ανάπτυξης.

Όταν είχε επιτευχθεί η πλήρης αποδόμηση και είχε καταλυθεί η προηγούμενη προσωπικότητα του ασθενούς μπορούσε να αρχίσει η ψυχική καθοδήγηση ώστε ο ασθενής να μάθει να συμπεριφέρεται διαφορετικά».

Τις μεθόδους του Κάμερον υιοθέτησε η CIA  η οποία εγκαινίασε  ένα πρόγραμμα για « ειδικές ανακριτικές τέχνες» τις οποίες εφάρμοσε στη συνέχει σε χώρες όπως η Χιλή, η Αργεντινή, η Βραζιλία, το Ιράκ κλπ.

Η Κλάϊν συνδέει με αριστουργηματικό τρόπο το Σοκ που προκαλείται στον άνθρωπο από τις ανακριτικές τακτικές με το Σοκ που προκαλεί στις κοινωνίες η εφαρμογή του Καπιταλισμού της καταστροφής. «Όπως  οι οικονομολόγοι της ελεύθερης αγοράς είναι πεπεισμένοι ότι μόνο μια μεγάλης κλίμακας  καταστροφή μπορεί να προετοιμάσει το έδαφος για τις μεταρρυθμίσεις τους, έτσι και ο Κάμερον πίστευε ότι υποβάλλοντας τον ανθρώπινο εγκέφαλο σε μια σειρά από Σοκ μπορούσε να διαλύσει και να εξαλείψει την ελαττωματική νόηση, για να οικοδομήσει εκ του μηδενός γράφοντας πάνω σε λευκή σελίδα».

Σύμφωνα με το Φρίντμαν  και τη Σχολή του Σικάγου « τα πάντα άρχισαν να πηγαίνουν στραβά με το Νιού Ντίλ οι Κυβερνήσεις λοξοδρόμησαν από τον ορθό δρόμο και για να επανέλθουν σε αυτόν σύμφωνα με τον Φρίντμαν θα πρέπει: Πρώτον να καταργήσουν όλους τους κανόνες και τις ρυθμίσεις που εμποδίζουν τη συσσώρευση κερδών. Δεύτερον οφείλουν να πουλήσουν τη Δημόσια Περιουσία σε ιδιωτικές εταιρείες ώστε να την εκμεταλλευτούν επικερδώς και Τρίτον πρέπει να προβούν σε δραματικές περικοπές».

Στο βιβλίο του capitalism and freedom το οποίο έγινε το εγχειρίδιο της παγκόσμιας ελεύθερης αγοράς αναφέρει και άλλα μέτρα που πρέπει να παρθούν όπως « οι πλούσιοι και οι φτωχοί να φορολογούνται με ενιαία φορολογική κλίμακα, οι εταιρείες να είναι ελεύθερες να πουλούν τα προϊόντα τους παντού στον κόσμο, ενώ οι κυβερνήσεις δεν πρέπει να προστατεύουν τις εγχώριες βιομηχανίες, όλες οι τιμές συμπεριλαμβανομένης της τιμής της εργασίας οφείλουν να καθορίζονται από την αγορά. Ο Φρίντμαν ήθελε να ιδιωτικοποιηθεί η περίθαλψη, τα ταχυδρομεία, τα συνταξιοδοτικά ταμεία, η παιδεία ακόμη και τα πάρκα.

Όποια μέτρα προστασίας κι αν είχαν καταφέρει να κερδίσουν οι εργαζόμενοι, όποιες υπηρεσίες κι αν παρείχε το κράτος για να αμβλύνει τις αιχμές της αγοράς η αντεπανάσταση της Σχολής του Σικάγου ήθελε να τα πάρει πίσω».

Οι χώρες οι οποίες υποχρεώθηκαν,  μετά από αιματηρά πραξικοπήματα και στρατιωτικές επεμβάσεις των Αμερικανών που κατέλυσαν τη δημοκρατία και εξεδίωξαν τις νόμιμα εκλεγμένες Κυβερνήσεις, να εφαρμόσουν τις οικονομικές συνταγές της σχολής του Σικάγου,  υπέστησαν τρομερές καταστροφές για παράδειγμα στη Χιλή μετά το πραξικόπημα του Πινοτσέτ  το 1974 ο πληθωρισμός άγγιξε το 375% το υψηλότερο ποσοστό σε ολόκληρο τον κόσμο, το κόστος των βασικών αγαθών όπως το ψωμί εκτινάχθηκαν στα ύψη, ταυτόχρονα χιλιάδες Χιλιανοί είχαν μείνει χωρίς δουλειά αφού οι εγχώριες επιχειρήσεις έκλειναν αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό, η ανεργία έφτασε σε επίπεδα ρεκόρ.     Το πρώτο πείραμα των παιδειών του Σικάγου αποδείχτηκε ολέθριο.      

Τα ίδια και χειρότερα συνέβησαν στην Αργεντινή, στη Βραζιλία, στην Ινδονησία, στην Πολωνία αλλά και στη Ρωσία του Γιέλτσιν. Ακόμη και σήμερα οι χώρες αυτές δεν έχουν κατορθώσει να συνέλθουν από τις καταστροφές που τους προκάλεσα Το δόγμα του Σοκ και ο καταστροφικός Καπιταλισμός που πέρασαν σαν θύελλα σαρώνοντας τα πάντα.

Στην Ελλάδα δεν χρειάστηκε να γίνει πραξικόπημα προκειμένου να εφαρμοσθούν οι συνταγές της Σχολής του Σικάγου, τη δουλειά αυτή ανέλαβε να διεκπαιρεώσει ο κ Παπανδρέου και η Κυβέρνησή του που κατόρθωσαν να κερδίσουν τις εκλογές υποσχόμενοι τα αντίθετα από αυτά που εφαρμόζουν σήμερα.

Με τη διόγκωση της απειλής του χρέους και των ελλειμμάτων πέτυχαν να ενσπείρουν το φόβο και να παραλύσουν τις αντιστάσεις του λαού γεγονός που τους επέτρεψε ν α προχωρήσουν στην υπογραφή μιας ετεροβαρούς δανειακής σύμβασης και να εγκαταστήσουν στη χώρα το ΔΝΤ και τους επιτηρητές της ΕΕ.