ΥΦΕΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ

Source: Sofokleous 10

Βασίλης Βιλιάρδος

Η μορφή της δυτικής ύφεσης, ο κίνδυνος αποπληθωρισμού στις Η.Π.Α., τα προβλήματα της Ευρώπης, η κινεζική υπερβολή, η ιδιαιτερότητα της Ρωσίας και ο φορολογικός πληθωρισμός της Ελλάδας. 

Με τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια σε σχετικά υψηλά επίπεδα, με τις αποδόσεις των ομολόγων του δημοσίου να αυξάνονται, με τις τιμές αρκετών πρώτων υλών να ενισχύονται, με τα εμπορεύματα (soft commodities) να ακολουθούν έντονα ανοδική πορεία, καθώς επίσης με την πρόσφατη υποχώρηση των τιμών του χρυσού, δεν θα έπρεπε να έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία ότι, μετά από το «επεισοδιακό» δεύτερο τρίμηνο του 2010, κατά τη διάρκεια του οποίου υπερίσχυαν οι φόβοι αναφορικά με το τέλος της Ευρωζώνης και την «πτώση» του κοινού νομίσματος της, οι αγορές ανακάμπτουν ευρύτερα – με την ταυτόχρονη άνοδο της διάθεσης ανάληψης ρίσκου εκ μέρους των επενδυτών.

Τα καθόλου αυτονόητα του «λιγότερου κράτους»

Πηγή: Πριν (8 -8-2010)

Λεωνίδας Βατικιώτης

Το πραγματικό πρόσωπο ενός κράτους εντελώς εχθρικού προς τους πολίτες, πιστού υπηρέτη όμως του κεφαλαίου επιχείρησε να συγκαλύψει ο πρωθυπουργός την προηγούμενη Κυριακή κηρύσσοντας την «επανάσταση του αυτονόητου» από την Κρήτη. Στο λόγο του στηλίτευσε τα δημοσιονομικά ελλείμματα, την ευνοιοκρατία, την γραφειοκρατία, την αδιαφάνεια, τη διαφθορά. Ακόμη και την θεσμοθετημένη φοροελάφρυνση των πλουσιοτέρων και τη φορολογική επιβάρυνση των φτωχών, λες και δεν είναι η δική του κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες που επέβαλαν αυτό το ταξικό φορολογικό καθεστώς και το συντηρούν μέχρι σήμερα σαν κόρη οφθαμού.

Γιατί οι Έλληνες εφοπλιστές αυξάνουν τον στόλο τους

Πηγή: Capital gr

Της Ρόης Χάικου

Για δεύτερο συνεχόμενο μήνα ο ελληνικός εφοπλισμός κράτησε τα ηνία της παγκόσμιας ναυτιλίας, αφήνοντας δεύτερους τους Κινέζους. Οι Έλληνες διέθεσαν περί τα 6,4 δισ. δολάρια στο επτάμηνο του 2010 για να αγοράσουν συνολικά 191 πλοία, σύμφωνα με στοιχεία της N. Cotzias Shipping Consultans.

Συνολικά αποκτήθηκαν 151 φορτηγά πλοία, αξίας 4,3 δισ. δολαρίων και αντιστοιχούν στο 34,5% των επενδύσεων που έχουν γίνει εφέτος παγκοσμίως για την απόκτηση πλοίων. Αντίστοιχα, οι Έλληνες απέκτησαν 40 δεξαμενόπλοια με συνολικό τίμημα 2,2 δισ. δολαρίων, ποσό που αναλογεί στο 34,6% των παγκοσμίων επενδύσεων στα τάνκερς από τις αρχές του έτους. Οι Έλληνες πάντως, εξακολουθούν σταθερά να είναι η πρώτη δύναμη στα δεξαμενόπλοια. 

Το συνολικό ποσό των 6,3 δισ. δολαρίων που βγήκε από τα ταμεία των ελληνικών ναυτιλιακών χαρακτηρίζεται από παράγοντες της αγοράς ιδιαίτερα μεγάλο, αν αναλογιστεί κανείς πως συνολικά για την ίδια περίοδο δαπανήθηκαν 18 δισ. δολάρια για την αγορά 857 πλοίων παγκοσμίως.

Συνέντευξη του Ζίζεκ

Πηγή: Τσιμιτάκης

via Κουτί Πανδώρας

Ειρωνευόμενος όσους επιμένουν οτι ζούμε στην εποχή του Τέλους των ιδεολογιών ο Σλάβοι Ζίζεκ, ο διασημότερος Ευρωπαίος φιλόσοφος του καιρού μας, απαντά αναλύοντας… τις τουαλέτες σε Αμερική, Γαλλία και Γερμανία. «Οι Γερμανοί» λέει, «κοιτούν τα περιττώματα τους, οι Γάλλοι τα εξαφανίζουν ενω οι Αμερικανοί τα αφήνουν να επιπλέουν στο νερό. Τραβήξτε το καζανάκι και θα βρεθείτε ακριβώς μέσα στην ιδεολογία». Χρησιμοποιώντας συστηματικά στον λόγο του αντιστροφές των διαλεκτικών σχημάτων αυτού που αποκαλούμε κοινή λογική, προκαλεί όσους βολεύονται στα σχήματα της πολιτικής ορθότητας της εποχής μας. Θεωρεί οτι ο ρόλος των διανοοπυμένων σήμερα είναι να οδηγούν τις κοινωνίες μας στην διατύπωση των σωστών ερωτήσεων και οχι να δίνουν απαντήσεις.

Ο Σλοβένος κοινωνιολόγος, φιλόσοφος και εκσυγχρονιστής της ψυχαναλυτικής θεωρίας του Λακάν βρέθηκε στις αρχές του μήνα στην Μάνη για τις ανάγκες των γυρισμάτων της δεύτερης ταινίας του με τίτλο «Ο οδηγός του διεστραμμένου στην ιδεολογία», όπου εξηγεί με παραστατικό τρόπο τις απόψεις του για το πως η δήθεν μετα-ιδεολογικοποιημένη εποχή μας είναι στην πραγματικότητα απολύτως ποτισμένη (σε κάθε πτυχή της) απο τις ιδεολογίες. Δυο μέρες αργότερα στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Παντείου Πανειστημίου επιτέθηκε στους Οικολόγους «που κατασκευάζουν μια θρησκευτική εικόνα της Φύσης», στους Αμερικανούς «που έχουν κάνει πραξικόπημα στην παγκοσμιοποίηση» και τον καπιταλισμό που ‘δείχνει να μην χρειάζεται πια την δημοκρατία για να αναπτυχθεί».

Εχοντας σπουδάσει Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Λουμπλιάνα και Ψυχανάλυση στο Παρίσι διπλα στον Ζαν Αλάν Μιλέρ, γαμπρό και κατά κάποιο τρόπο διάδοχο του μεγάλου συνεχιστή του Φρόιντ στην Ψυχανάλυση, Ζακ Λακάν, ο Ζίζεκ έγινε διεθνώς γνωστός το 1989, όταν κυκλοφόρησε στα Αγγλικά το βιβλίο του με τίτλο «Το υψηλό αντικείμενο της ιδεολογίας». Το πιο πετυχημένο βιβλίο του είναι το «Καλωσορίσατε στην έρημο του Πραγματικού» στο οποίο επιχειρεί μια ανάλυση όλων των εικονικών στιγμιοτύπων της εποχής μας, από το μιντιακό ψεύδος και τους σύγχρονους high tech απεδαφοποιημένους πολέμους, έως την βιογενετική, την ανθρωπολογία του Matrix και τα πολιτικά διλήμματα της σύγχρονης κοινωνίας μας για να καταλήξει στο συμπέρασμα οτι κόσμος μας βυθίζεται όλο και περισσότερο στο θάμβος της εικονικότητας, άρα στην ιδεολογία, απο την οποία για να απελευθερωθεί θα έπρεπε να δεχθεί την ψυχανάλυση και την επιστήμη.

Κρίση του καπιταλισμού : ποιες διεκδικήσεις πρέπει να προβάλει η Αριστερά

ΠΗΓΗ: Μαρξιστική Φωνή

27.04.10

Σε μια εποχή θεμελιακής κρίσης της καπιταλιστικής κοινωνίας, η Αριστερά έχει χρέος να πει την αλήθεια στην εργατική τάξη : ο καπιταλισμός είναι  ταυτισμένος με την κρίση, την ανεργία, τη φτώχεια, την κερδοσκοπία. Έτσι το πρόγραμμα της Αριστεράς πρέπει να είναι ένα πρόγραμμα θεμελιακών αλλαγών στην κοινωνία, που θα συνδέει τις στοιχειώδεις, ζωτικές διεκδικήσεις των μαζών ενάντια στη φτώχεια και την ανεργία, με το ιστορικό καθήκον του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας. Ενάντια στη «θηλιά του δημόσιου χρέους» και την αχαλίνωτη κερδοσκοπία των τραπεζών. Η απόπειρα αντιμετώπισης του χρέους μέσα από τον  δανεισμό από τις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες ή τους διεθνείς καπιταλιστικούς οργανισμούς κάνει το πρόβλημα του χρέους οξύτερο και υποθηκεύει τον πλούτο και το ίδιο το μέλλον της χώρας στους κερδοσκόπους. Η μόνη λύση είναι να πληρώσουν για το χρέος αυτοί που το δημιούργησαν. Η θηλιά του χρέους πρέπει να βγει από το λαιμό της εργατικής τάξης και να περάσει στο λαιμό της άρχουσας τάξης. Αυτό σημαίνει συγκεκριμένα την παύση αποπληρωμής των δανείων, την επιβολή βαριάς φορολογίας στα κέρδη και στον πλούτο, την κοινωνικοποίηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας, τη δραστική περικοπή των αμυντικών δαπανών, το πάγωμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων για τη χρηματοδότηση της κοινωνικής πολιτικής και την προστασία των λαϊκών εισοδημάτων. Ταυτόχρονα, δεν μπορεί να γίνει ούτε ένα σταθερό βήμα για την έξοδο από την κρίση αν δεν ελεγχθεί απόλυτα το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Για να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία και εκατομμύρια εργαζόμενοι από τη φτώχεια, πρέπει απαραίτητα το χρηματοπιστωτικό σύστημα να περάσει στα χέρια του κράτους. Με αυτό τον τρόπο, το 30% του χρέους που σήμερα βρίσκεται με τη μορφή ομολόγων στα χέρια των ελληνικών τραπεζών θα έπαυε οριστικά να αποτελεί «θηλιά» για τη χώρα. Η ενιαία κρατική τράπεζα, βάζοντας αμέσως τέλος στα σημερινά ληστρικά επιτόκια και τους επαχθείς όρους των δανείων για νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα συγκέντρωνε έναν διαρκώς αυξανόμενο όγκο καταθέσεων. Λειτουργώντας με έλεγχο και δημοκρατική διοίκηση από τις εργατικές οργανώσεις, θα μετέτρεπε την πίστη από πεδίο ατέλειωτης κερδοσκοπίας σε εργαλείο για το σχεδιασμό της οικονομίας και την ανάπτυξη προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.