Συνέντευξη του aformi με τον Κώστα Λαπαβίτσα: οικονομική κρίση και αριστερά

K. LAPAVITSAS from blog www.aformi.wordpress.com on Vimeo.

Πατώντας το πλήκτρο play μετά από λίγα δευτερόλεπτα (10΄΄-20΄΄) ξεκινάει το βίντεο. Μεταφέρεστε σε πλήρη οθόνη (full screen) κάνοντας κλικ στο εικονίδιο με τα λευκά βελάκια που βρίσκεται στο κάτω δεξιά μέρος του player. Επιστρέφεται σε κανονική απεικόνιση πατώντας το πλήκτρο escape (Esc).

Πηγή: Aformi Blog

Συνεχίζοντας τον κύκλο συζητήσεων με θέμα «οικονομική κρίση και Αριστερά» η aformi πήρε συνέντευξη από τον Κώστα Λαπαβίτσα.

Ο Κώστας Λαπαβίτσας διδάσκει οικονομικά στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Μελετών του Λονδίνου. Ειδικεύεται σε χρηματοπιστωτικά θέματα και στην ιαπωνική οικονομία και έχει δημοσιεύσει πλήθος επιστημονικών άρθρων στα αγγλικά, ιαπωνικά και ελληνικά. Έχει διδάξει σε πανεπιστήμια της Ιαπωνίας, της Τουρκίας και αλλού, ενώ επίσης αρθρογραφεί στον ελληνικό Τύπο.

Δ. Καζάκης: Διευκρινιστικές Απαντήσεις για την Αναδιάρθρωση του Χρέους

Δ. Καζάκης

13-5-2010

Σχετικά με τα ερωτήματα που τέθηκαν θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο πιο επιγραμματικά μπορώ.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά:

1- Η μονομερής άρνηση πληρωμής του χρέους μέσα από την παύση πληρωμών προς τους δανειστές είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να συμβεί εντός ΟΝΕ. Αυτό για δυο λόγους:

Αφενός, γιατί το ευρώ είναι ο πιο αποτελεσματικός μηχανισμόςπειθαναγκασμού μιας οικονομίας να ακολουθήσει την προδιαγεγραμμένη πορεία που έχουν αποφασίσει οι τραπεζίτες και οι χρηματιστές της ευρωζώνης.

Αφετέρου, γιατί μια οικονομία που θέλει να ορθοποδήσει, ειδικά μετά από μια τέτοια ενέργεια όπως η μονομερής άρνηση πληρωμής του χρέους, χρειάζεται, έχει ανάγκη το εθνικό της νόμισμα. Διαφορετικά δεν μπορεί να γίνει.

Αυτό συνεπάγεται αυτόματη έξοδο και από την ΕΕ;

Όχι απαραίτητα. Η συνθήκη του Μάαστριχτ δεν προβλέπει καμμιά διαδικασία αντιμετώπισης του χρέους, εκτός από το γνωστό κριτήριο. Αυτό είναι και καλό και κακό. 

Καλό γιατί σου επιτρέπει καταρχάς να εμφανίσεις τη μονομερή διαγραφή χρεών ως τον μόνο τρόπο για να εξαλείψεις το χρέος σου, σύμφωνα με τα κριτήρια του Μάαστριχτ.

Έκανε η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο

Πηγή: Darthiir the Abban

Μιας και μας έχει πιάσει εθνικό ντελίριο με τις παροιμίες. Βλέπεις αντί να ασχοληθεί με τα του οίκου του, να τον εξυγιάνει και να τον κάνει βιώσιμο, ο κος Δασκαλόπουλος και ο ΣΕΒ προτιμούν να ασχοληθούν με την πολιτική. Οι άνθρωποι που πήραν ένα σωρό επιδοτήσεις, τις οποίες φυσικά ποτέ δεν «ανταπέδωσαν» ως όφειλαν, αλλά ούτε τις χρησιμοποίησαν σωστά και προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα τύπου Ασωπού ή αρπάζοντας πρόσκαιρα κέρδη, εξαφανιζόμενοι μετ’ έπειτα από το προσκήνιο, σήμερα θέλουν να αποτελέσουν θεσμικό πολιτικό πόλο.

Ο επιχειρηματικός κόσμος δεν έχει να προσφέρει τίποτε στην πολιτική. Έχει διαχρονικά αποδείξει πως δεν έχει καν να προσφέρει στην βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου (των τόπων, παγκοσμίως), των ίδιων των επιχειρήσεών του. Αντιθέτως, έχει επιδείξει ιδιαίτερο ζήλο στην διαφθορά των πολιτικών αλλά και κρατικών φορέων της Ελλάδας (και όχι μόνο). Με τέτοιο «βιογραφικό», τι είδους θεσμικό παράδειγμα θα μπορούσε άραγε να προσφέρει στους πολίτες; 

Ζητείται επιχειρηματίας για την πρωθυπουργία!

Πηγή: sofokleous10

13-5-2010

Εναλλακτικά σενάρια.... διαχείρισης πολιτικού κινδύνου, για το ενδεχόμενο κατάρρευσης των δύο πολιτικών κομμάτων που κυριάρχησαν στη χώρα από την Μεταπολίτευση, επιχειρούν να εκπονήσουν τα ισχυρά επιχειρηματικά «τζάκια» της χώρας, αλλά προς το παρόν από την εξίσωση λείπει ένας βασικός παράγοντας: το πρόσωπο που θα μπορούσε να γίνει η λαμπερή βιτρίνα του ελληνικού… BusinessParty, κινούμενος στα χνάρια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Σύμφωνα με πληροφορίες του “S”, στα επιχειρηματικά σαλόνια συζητείται έντονα το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερα μετά την υποχρεωτική προσφυγή της χώρας στο διεθνή μηχανισμό διάσωσης, ο κίνδυνος πλήρους κατάρρευσης του μεταπολιτευτικού σκηνικού της χώρας, που αρκετοί επιχειρηματίες εκφράζουν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις φόβους, ότι θα οδηγούσε σε πλήρη αποσταθεροποίηση της χώρας και στην ανάδυση νέων απειλών για τα συμφέροντα της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας (χρεοκοπία, κοινωνικές εκρήξεις, πολιτικό χάος).

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν, ότι η τελευταία δημόσια εμφάνιση του Δ. Δασκαλόπουλου στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, όπου επιχείρησε να ορίσει για λογαριασμό των μεγαλοεπιχειρηματιών και τραπεζιτών, που εκπροσωπούνται στον ΣΕΒ, τους κανόνες παιχνιδιού στο σκηνικό της… μετά-Μεταπολίτευσης, έγινε με την έγκριση των λεγόμενων «γερόντων» του ΣΕΒ, δηλαδή των εκπροσώπων των παραδοσιακών «τζακιών» της ελληνικής επιχειρηματικότητας, που ανησυχούν ιδιαίτερα για τη σημερινή πολιτική κατάσταση: