Η κυβέρνηση υπηρετεί τους κερδοσκόπους φτωχοποιώντας την κοινωνία.

ΠΗΓΗ: Δρόμος

Της Μαίρης Ευθυμιάτου.

Όταν πριν από δύο μήνες ο διάσημος ακαδημαϊκός και συγγραφέας -ειδήμων της πολιτικής οικονομίας- Ντέιβιντ Χάρβεϋ είχε ερωτηθεί για την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση είχε δηλώσει αποστομωτικά πως «ήταν πολιτική απόφαση να σώσουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα με κάθε κόστος και ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό ήταν να αναλάβει το κράτος όλο και μεγαλύτερο χρέος», ενώ για την ελληνική εκδοχή της κρίσης ήταν σαφής: «Η ελληνική κυβέρνηση έχει επιλογές: είτε μπορεί να σταματήσει να πληρώνει αυτά που υποχρεούται στους ίδιους τους πολίτες της, μειώνοντας τις συντάξεις και τους μισθούς, είτε μπορεί να σταματήσει να πληρώνει τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς».

Η ελληνική κυβέρνηση Παπανδρέου φαίνεται ότι έλαβε σοβαρά υπόψη τις δηλώσεις Χάρβεϋ, αλλά και ότι μελέτησε με αξιοσημείωτη προσοχή της παραινέσεις διαφόρων ακαδημαϊκών και εντύπων περί της ανάγκης της χώρας για στάση πληρωμών. Και από τη στιγμή εκείνη έσπευσε να την εφαρμόσει… αλλά από την ανάποδη. Αντί, δηλαδή, να προχωρήσει σε στάση πληρωμών του δημοσίου χρέους που έχει ξεπεράσει τα 300 δισ. ευρώ προς τους πιστωτές της χώρας, ακολούθησε την προσφιλή τακτική της ενίσχυσης των απανταχού κεφαλαιούχων, κερδοσκόπων – «επενδυτών», τραπεζών και σία, προχωρώντας σε μια ευρύτατη στάση πληρωμών προς τον ελληνικό λαό.

Τόσο με τα νέα υπερνομοσχέδια αποδόμησης του ασφαλιστικού συστήματος, όσο και με τις περικοπές μισθών στο Δημόσιο και συντάξεων, η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση Παπανδρέου δείχνει ξεκάθαρα ποια είναι η πολιτική της επιλογή: Αυτή της ενίσχυσης των κεφαλαιοκρατών, της εξυπηρέτησης μεγαλοσυμφερόντων και της παράλληλης αποδυνάμωσης του λαϊκού εισοδήματος με κάθε τρόπο. Ο τρόπος; Ο πιο προσφιλής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των τελευταίων χρόνων (το αντιμετωπίσαμε πρώτα από την προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ., η κυβέρνηση του Γιωργάκη έρχεται να το ολοκληρώσει): επίθεση σε όλα τα δημόσια αγαθά.
Το «πράσινο» κράτος της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ έχει κηρύξει ανοιχτό πόλεμο σε κάθε τι δημόσιο: στην υγεία και περίθαλψη, στην παιδεία, στις δημόσιες υπηρεσίες των μεταφορών, της ύδρευσης, της ηλεκτροδότησης κ.λπ. Τα Μέσα Μαζικής (παρα)πληροφόρησης αγωνίζονται εδώ και μήνες να πείσουν την κοινή γνώμη για την ανάγκη «εκσυγχρονισμού» των πολυδάπανων δημοσίων υπηρεσιών, των χρεωμένων ΔΕΚΟ, ρίχνοντας το βάρος στους οκνηρούς και αντιπαραγωγικούς, υψηλά αμειβόμενους δημοσίους υπαλλήλους, αποκρύβοντας μεθοδευμένα πως το ίδιο το κράτος έχει βυθίσει στα χρέη τις δημόσιες υπηρεσίες, αποστερώντας τους συστηματικά πόρους χρηματοδότησης που όφειλε να αποδίδει.
Από τον προηγούμενο Φεβρουάριο η ελληνική κυβέρνηση με αφορμή την κρίση και τη συμφωνία παράδοσης της χώρας στο ΔΝΤ έχει λάβει την πιο αντιλαϊκή πολιτική απόφαση των τελευταίων δεκαετιών: πληρώνει κανονικά τους πιστωτές – κερδοσκόπους και κλείνει τις στρόφιγγες προς τον ελληνικό λαό, από τον οποίο ληστεύει με τον πιο κυνικό τρόπο και τα τελευταία μέσα στοιχειώδους διαβίωσης. Εδώ και μήνες έχει ήδη προχωρήσει σε στάση πληρωμών προς τους ίδιους τους πολίτες της, είτε παγώνοντας τις επιστροφές ΦΠΑ, είτε κόβοντας κονδύλια από υπηρεσίες, οργανισμούς και φορείς, είτε αναστέλλοντας άμεσες πληρωμές προς τους φορολογούμενους.

Υγεία – περίθαλψη 
Ο κρατικός Προϋπολογισμός του 2010 προέβλεπε για τη δημόσια Υγεία κονδύλια που άγγιζαν τα 6 δισ. ευρώ. Ωστόσο, τον… πρόλαβε η τρόικα και η συμφωνία με το ΔΝΤ, οπότε η δημόσια υγεία εξοβελίζεται στο πυρ το εξώτερο. Οι απλήρωτες εφημερίες των γιατρών από τον Φεβρουάριο, οι απλήρωτες προμήθειες των νοσοκομείων από ακόμη νωρίτερα που προκαλούν ελλείψεις ακόμη και σε καθημερινά είδη, όπως γάζες και τσιρότα, είναι το καθημερινό σκηνικό στα δημόσια νοσοκομεία με το χρέος του κράτους να ξεπερνά τα 5,2 δισ. ευρώ.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται και ο «Καλλικράτης» φέρνοντας τη νέα εποχή στη δημόσια υγεία, καθώς προβλέπει τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων από ιδίους πόρους. Πώς θα γίνει αυτό; Μα με τη θεσμοθέτηση πλέον της ολοήμερης (ιδιωτικής) λειτουργίας των νοσοκομείων, που θα στηρίζεται στις προγραμματικές συμβάσεις με τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες καθώς και στις άμεσες πληρωμές των ασθενών. Τώρα το αν η λύση Καλλικράτη στοιχίζει στα δημόσια Ταμεία περί τα 120 εκατ. ετησίως, δεν φαίνεται να απασχολεί και πολύ την κυβέρνηση. Γιατί πολύ απλά επιχειρεί να… καταργήσει και τα δημόσια Ταμεία!

Ιδρύματα κοινωνικής πρόνοιας 
Σε καιρό κρίσης, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα φυτοζωούν, με τα περισσότερα από αυτά να βρίσκονται ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία, καθώς το κράτος τους έχει κηρύξει στάση πληρωμών εδώ και μήνες με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες που φιλοξενούν – εξυπηρετούν. Το αρμόδιο υπουργείο προχώρησε μέσα στο καλοκαίρι σε περικοπές έως και 40% των κρατικών κονδυλίων προς τα ιδρύματα κοινωνικής πρόνοιας, με την πρωτοφανή αιτιολογία ότι δεν διαθέτουν την κατάλληλη πιστοποίηση λειτουργίας! Έχοντας έτσι μείνει χωρίς προσωπικό και χωρίς πόρους, δεκάδες ορφανοτροφεία, κέντρα ειδικής αγωγής, κέντρα αποκατάστασης ΑΜΕΑ, γηροκομεία κ.λπ. κινδυνεύουν με λουκέτο.

Δημόσιες συγκοινωνίες 
Θα έχετε παρατηρήσει βέβαια το μένος της κυβέρνησης, και ειδικά του υπουργού Υποδομών κ. Ρέππα (του «διαλλακτικού») κατά των (εποπτευόμενων από το υπουργείο του) δημόσιων επιχειρήσεων συγκοινωνιών. Η δικαιολογία που έκανε «έξαλλη» την τρόικα, κατ’ εντολή της οποίας επιχειρείται πλέον η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συγκοινωνιών (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις τιμές των εισιτηρίων), ήταν πως οι ΔΕΚΟ των συγκοινωνιών είναι ελλειμματικές.
Η «μαύρη τρύπα» στα έσοδα των ΟΣΕ, ΕΘΕΛ, ΟΑΣΑ, ΗΣΑΠ κ.λπ. ωστόσο έχει προκληθεί κατά πολύ από την στάση πληρωμών του δημοσίου προς τις υπηρεσίες. Η κρατική χρηματοδότηση προς τις διοικήσεις των οργανισμών ήταν κατά 15% μειωμένη στις αρχές του έτους, ενώ στόχος της κυβέρνησης φέρεται να είναι η κρατική επιδότηση, που υποτίθεται ότι πρέπει να ανέρχεται στο 70%, να μειωθεί στο 50%. Οι εργαζόμενοι στις δημόσιες συγκοινωνίες καταγγέλλουν δε, ότι το μισθολογικό κόστος των οργανισμών δεν ξεπερνά το ένα τέταρτο του χρέους τους, τονίζοντας ότι πολλάκις το κράτος έχει αφήσει απλήρωτες βασικές υποχρεώσεις του, όπως είναι η πληρωμή καυσίμων για τον ανεφοδιασμό των αστικών λεωφορείων.

Ούτε οι ΔΥΟ πληρώνουν 
Περιμένετε ακόμη, οι χιλιάδες δύσμοιροι μισθωτοί και χαμηλοσυνταξιούχοι να πάρετε την πολυπόθητη επιστροφή φόρου από την εφορία για τις φορολογικές δηλώσεις των εισοδημάτων του 2009; Μάλλον θα περιμένετε για πολύ ακόμη καθώς έχει δοθεί στις ΔΟΥ εντολή άνωθεν για φορολογική παύση. Σύμφωνα με όσα σχεδιάζει το υπ. Οικονομικών –χωρίς να έχει ωστόσο, δηλωθεί επισήμως- τα ποσά της φετινής επιστροφής φόρου για όλους τους δικαιούχους θα παραμείνουν στο δημόσιο ταμείο μέχρι και το επόμενο έτος, οπότε και θα συμψηφιστούν με τη φορολογία εισοδήματος του 2010. Με αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθεί να εμφανιστούν κάποια έξοδα στα στοιχεία που θα ελέγξουν οι εκπρόσωποι της τρόικας και έτσι θα… συμβάλλει ο μέσος εργαζόμενος στα λογιστικά μαγειρέματα του κ. Παπακωνσταντίνου.

Συντάξεις & ΕΚΑΣ 
Το άκρον άωτο της κοινωνικής αναισθησίας του κ. Λοβέρδου και της παρέας του… Πρόκειται για άμεση παύση πληρωμών του ΕΚΑΣ σε χιλιάδες δικαιούχους, καθώς αναπροσαρμόζονται τα κλιμάκια από 4 σε 6 ή 7, αφήνοντας εκτός ΕΚΑΣ ομάδες πρώην δικαιούχων που αναγκάζονται να ζουν με πενιχρές συντάξεις των 300 ευρώ μηνιαίως. Παράλληλα -και με την εξαγγελία της θέσπισης κατώτατης εθνικής σύνταξης, λίγο παραπάνω από 300 ευρώ για όλους τους συνταξιούχους της χώρας- αναπροσαρμόζονται τα κλιμάκια όλων των συντάξεων, αφήνοντας άλλες ομάδες συνταξιούχων με μόνο μηνιαίο εισόδημα τα 150 ευρώ του ΕΚΑΣ.
Τι κάνει ουσιαστικά η κυβέρνηση; Παίζει πόκερ στις πλάτες των συνταξιούχων, επιλέγοντας αυθαίρετα να κόψει το ΕΚΑΣ σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες για μερικούς μήνες (έως την αναπροσαρμογή των κλιμακίων), αποστερώντας τους ζωτικούς πόρους, ενώ αντίστοιχα παιχνίδια παίζει και με τα κλιμάκια των συντάξεων. Ας τονιστεί ότι εφέτος το ποσό του ΕΚΑΣ, το οποίο καταβλήθηκε ήδη στους δικαιούχους από τις 22 Ιουλίου με την αύξηση και τα αναδρομικά από 1/1/2009, κυμάνθηκε στα αστρονομικά ποσά μεταξύ 57,50 και 230 ευρώ και μάλιστα παρέχεται κλιμακωτά.

ΟΕΚ 
Άλλο ένα χτύπημα κάτω από τη ζώνη για τους χαμηλόμισθους που χρόνια τώρα πλήρωναν κανονικά ευελπιστώντας σε ένα στεγαστικό δάνειο με ευνοϊκούς όρους από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας. Ο τελευταίος ανακοίνωσε πρόσφατα στάση πληρωμών και πάγωμα του προγράμματος δανειοδότησης για το 2010, καθώς έχει μείνει με άδεια ταμεία.
Συγκεκριμένα, το χρέος του ΙΚΑ προς τον Οργανισμό (από εισφορές εργαζομένων που υπεξαιρεί) έφτασε εφέτος σε όρια άνω των 1,7 δισ. ευρώ, ενώ τα αποθεματικά του συρρικνώθηκαν σε μόλις 150 εκατ. ευρώ από 5 φορές περισσότερα που ήταν. Η απόφαση του ΟΕΚ που προσυπογράφηκε από τον Α. Λοβέρδο αφήνει στον αέρα πάνω από 10.000 δικαιούχους με ήδη εγκεκριμένα δάνεια.  

Το κράτος επιμηκύνει το χρέος του

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά που επιβαρύνουν ουσιαστικά την ίδια τη λειτουργία του κράτους και φτωχοποιούν συστηματικά όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας, η ίδια η κυβέρνηση έχει επιλέξει από τον προηγούμενο Φεβρουάριο την τακτική της επιμήκυνσης του ίδιου του δημόσιου χρέους της χώρας, παγώνοντας την επιστροφή του ΦΠΑ και να στραγγίζοντας την αγορά –κυρίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις- από ρευστότητα. Μάλιστα, στις περιπτώσεις που δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά και πρέπει να πληρωθούν άμεσα οι υποχρεώσεις του προς υπηρεσίες ή οργανισμούς, επιλέγει τη λύση της πληρωμής των χρεών με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, μεταθέτοντας ουσιαστικά το χρέος του δημοσίου για… αργότερα.
Η αρχή έγινε με την «τακτοποίηση» των υποχρεώσεων του Δημοσίου προς τους απολυμένους της πρώην Ολυμπιακής, οι οποίοι ωστόσο ακόμα περιμένουν ολόκληρη την αποζημίωση που δικαιούνται, συνεχίστηκε με τους προμηθευτές ιατροφαρμακευτικού υλικού των νοσοκομείων και με τους δικαστικούς, οι οποίοι θα πάρουν μέρος των αναδρομικών τους σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου.
Οι τίτλοι αυτοί έχουν μηδενικό επιτόκιο, οπότε η επιπλέον επιβάρυνση για το κράτος είναι ανύπαρκτη, ενώ στην ουσία το μόνο που καταφέρνει η κυβέρνηση με την τακτική αυτή –κυνηγώντας την ουρά της- είναι η επιμήκυνση του χρέους και η μετάθεση της πληρωμής του σε μελλοντικό (αδιευκρίνιστο βέβαια πότε) χρόνο.

Δήμοι – φορομπήχτες

Στην εποχή λίγο πριν από τον «Καλλικράτη», οι καταχρεωμένοι δήμοι είναι γεγονός. Και αυτό γιατί το κράτος έχει απλήρωτες οφειλές προς το σύνολο των δήμων της χώρας που χρονίζουν. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΚΕΔΚΕ, οι αναγνωρισμένες οφειλές του κράτους προς τους ΟΤΑ της χώρας φτάνουν στα 1,7 δισ. ευρώ. Για εφέτος οι περικοπές στις χρηματοδοτήσεις υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσουν το 1,2 δισ. ευρώ, ενώ μετά την εφαρμογή του προγράμματος «Καλλικράτη», οι δήμοι όχι μόνο θα αφεθούν στη μοίρα τους, αλλά θα κληθούν βάσει Μνημονίου να περικόψουν σχεδόν άλλα 5 δισ. Αυτό είναι προφανές ότι οι δήμοι από την 1/1/2011 μετατρέπονται σε αδίστακτους φορομπηχτικούς μηχανισμούς για να «εξυπηρετήσουν» τους δημότες τους.
Οι πρόσφατες περιπτώσεις των δήμων Πειραιά και Θεσσαλονίκης που εντός του θέρους προανήγγειλαν παύση πληρωμών, ανέδειξαν το πρόβλημα, αποδεικνύοντας την κυβερνητική ευαισθησία για τις τοπικές κοινωνίες, που ξαφνικά θα μείνουν από Σεπτέμβρη με απλήρωτους εργαζόμενους στους βρεφονηπιακούς σταθμούς (οι οποίοι χωρίς χρηματοδότηση υπολειτουργούν), χωρίς τις δημοτικές υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας και με τις υπηρεσίες καθαριότητας στο «κόκκινο».
Η κυβέρνηση από την πλευρά της μιλά για καταχρεωμένους δήμους προς τρίτους, αλλά τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι τα συγκεκριμένα χρέη των δήμων αντιστοιχούν μόλις στο 0,7% του ΑΕΠ. Και μπορεί τα χρέη του δήμου Πειραιά να ανακοινώθηκε ότι θα καλυφθούν (μην την βγει και από… αριστερά, ο «πράσινος» δήμαρχος στην κυβέρνηση!), αλλά με τους υπόλοιπους τι γίνεται;