Ούτε βλέπουν ούτε ακούνε;

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Χρήστου Δημήτρης

Ημερομηνία δημοσίευσης: 29/08/2010

Όλο και περισσότεροι, σε όποια θέση εργασίας και αν βρίσκονται, δηλώνουν εξοργισμένοι από την ανικανότητα και τη δουλικότητα της κυβέρνησης, απέναντι σε όλους αυτούς που έχουν αιχμαλωτίσει τη χώρα και τους πολίτες με τα δεσμά των δανείων. Τη βδομάδα που πέρασε, και οι τρεις επαγγελματικές ενώσεις, Εμποροβιομηχανικές, Βιοτεχνικές και του Εμπορίου, παρουσιάζοντας μάλιστα μελέτες, έδειξαν την τραγική πλέον κατάσταση που βιώνει ο κόσμος της εργασίας και του επιχειρείν, δηλαδή ο κόσμος της πραγματικής οικονομίας. Η ίδια η ζωή και όλα τα στοιχεία που υπάρχουν δείχνουν την αδιέξοδη πορεία που έχουν επιλέξει αυτοί που μας κυβερνούν. Οι συνέπειες από τον καταστροφικό δυναμισμό που έχει αποκτήσει η οικονομική κρίση, ενισχυμένες από τα συνεχή λάθη της κυβέρνησης, είναι δραματικές και θα γίνουν ολοκληρωτικά τραγικές.

 ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι αυτή που περιμένει ανάπτυξη συρρικνώνοντας σε βαθμό ασφυξίας την αγοραστική δύναμη του κόσμου; Πώς θα πουλήσει την παραγωγή της ή τις υπηρεσίες της μια επιχείρηση, όταν τα νοικοκυριά δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν ακόμα και τα στοιχειώδη αγαθά; Τρέξε βρες εσύ τον Παπακωνσταντίνου, που μόλις προχθές κατάφερε να καταλάβει ή τον υποχρέωσαν να το αντιληφθεί, πως αν αυξήσει όλα τα προϊόντα μετατάσσοντάς τα στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ 23%, η αγορά και κατά συνέπεια η οικονομία τετέλεσθαι!

ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ τις προάλλες ένα επιχειρηματία παλαιού μεγάλου μαγαζιού εστίασης. Μου έλεγε τον πόνο του και έβγαλε χαρτί και μολύβι για να αποδείξει την τραγική κατάσταση που αντιμετωπίζει ο κάθε μαγαζάτορας. Γράψε, μου λέει, και έγραφα στο χαρτί. ΦΠΑ 23%, δήμος 2%, φόρος 45%, φύρα 8%, μισθοί προσωπικού, ασφάλιστρα προσωπικού, φως, νερό, τηλέφωνο, ενοίκιο, αγορά πρώτων υλών. Όποιος επιχειρηματίας της κατηγορίας μου, τηρώντας όλους τους νόμους και τους κανόνες, καταφέρνει να βγάλει ένα δικό του αξιοπρεπές μεροκάματο, αξίζει ειδική βράβευση. Παλιά, πριν 10 χρόνια δηλαδή, αυτό το μαγαζί είχε την ακόλουθη νόρμα. Σε μια εβδομάδα δουλειάς, έβγαζε τις αγορές που χρειαζόταν. Τη δεύτερη εβδομάδα έβγαζε τα εργατικά του προσωπικού, σε 3 με 4 ημέρες έβγαινε η εφορία του μήνα και τα τέλη του δήμου, 2 με 3 ημέρες για φως, νερό, τηλέφωνο και έμεναν περίπου 8 με 9 ημέρες ως μηνιαίο κέρδος στην επιχείρηση και όλα αυτά χωρίς να υπολογίζουμε το ενοίκιο, επειδή το μαγαζί είναι ιδιόκτητο.

ΣΗΜΕΡΑ -μου είπε- υπάρχουν μήνες που βάζω από τις αποταμιεύσεις μου για να κρατήσω το μαγαζί. Ο λογιστής μου με πιέζει να κάνω απολύσεις προσωπικού. Είμαι σε δύσκολη θέση, γιατί όλοι οι εργαζόμενοι είναι παλαιοί επαγγελματίες και οικογενειάρχες. Έχουμε δεθεί. Όσες φορές το σκέφτομαι αισθάνομαι άσχημα. Αν όμως συνεχιστεί αυτή η κρίση και, ακόμα χειρότερα, αν επιδεινωθεί, άσχημα, ξε - άσχημα, θα την πάρω την απόφαση. Κατά τη γνώμη του, τα περισσότερα μαγαζιά σήμερα, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, αναγκάζονται να φοροδιαφύγουν για να γλιτώσουν το φαλιμέντο. Αν αυτό αλλάξει, τα λουκέτα θα πέφτουν σαν το χαλάζι. Η κουβέντα ήρθε και στο κάπνισμα. Το δικό μου μαγαζί, εκτίμησε, δεν θα υποστεί μεγάλη μείωση χωρίς να είμαι βέβαιος πως εκτιμώ σωστά. Στη γειτονιά όμως, τα δύο καφενεία, και κυρίως το μπαρ, θα αναστενάξουν. Δεν ξέρω αν οι αρμόδιοι μελέτησαν και εκτίμησαν, ειδικά στην σημερινή συγκυρία, τις συνέπειες. Αν κρίνω από τις άλλες πρόσφατες αποφάσεις τους στην οικονομία, οι άνθρωποι είναι βαθιά νυχτωμένοι και προκλητικά αναίσθητοι για το τι συμβαίνει εδώ κάτω, στην κοινωνία.

ΑΥΤΗ λοιπόν είναι η κατάσταση στην αγορά, για όσους θέλουν να ξέρουν τι συμβαίνει και πώς κινούνται τα πράγματα. Κάποιοι στην κυβέρνηση, θρασύτατα, εκτιμούν πως περάσαμε τα δύσκολα και έρχονται καλύτερες μέρες. Πώς γίνεται αυτό με μηδενικές επενδύσεις, ή για την ακρίβεια με ρεύμα αποεπενδύσεων, όχι ξένων, αλλά εγχωρίων μεγάλων, μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων σε άλλες χώρες της Ε.Ε. και κυρίως στη Βουλγαρία, όπου και το κόστος εργασίας, αλλά κυρίως η σχετικά χαμηλή φορολογική κλίμακα, καθιστούν τη μετακόμιση μονόδρομο σωτηρίας; Θα παράγουμε λιγότερα, θα έχουμε πολύ λιγότερα χρήματα για να αγοράσουμε τα λιγότερα, η ακρίβεια στην αγορά είναι εξοργιστικά ανεξέλεγκτη και τα κυβερνητικά στελέχη είδαν φως στο βάθος του τούνελ; Εντάξει, δεν βλέπουν καλά, αλλά έχουν βουλωμένα και τα αυτιά τους; Δεν ακούνε τα βογκητά, δεν ανησυχούν ούτε με την επίσημη εκτίμηση του υπουργού τους της Εργασίας που έκανε λόγο για ένα εκατομμύριο άνεργους τον χειμώνα; Άντε θύμα, άντε ψώνιο, άντε... κ.λπ., κ.λπ.

d.xristou@avgi.gr